sevgililerinizle tanışma hikayeleriniz neler :))


Hayal kırıklığı yaşamak çok şey katıyor insana.Ben de,aşkım da böyle düşünüyoruz.Ve ikimiz de aşka inancımızı neredeyse kaybetmek üzereyken bulduk birbirimizi.Acılar,kırgınlıklar insanı çok büyütüyor tatlım inan bana.

Gün gelecek,geçmişte olmayan kişiler için ''İyi ki olmamış.''diyeceksin.Çünkü Rabbim neyi,ne zaman,kime vereceğini çok iyi biliyor.

Sabret,dua et çok.Rabbim sana onu verecektir.Sonun olur,sonsuzun olur inşallah.(hepimiz için.)

Sevgiyle kal.
 

iyi dileklerin için çok teşekkür ederim canımm hakkımızda her zaman hayırlısı neyse o olsun...
 
Burdaki hikayeler gibi ilginç bir hikayem yok ama sevgilimle eniştem ve kuzenim sayesinde tanıştım...
Birimiz doğu birimiz batıdaydık...
24 saatlik mesafelik yoldaki ilişkimiz karşılıklı hoşlantıyla başladı.
Yarı internet ve telefon odaklı başlayan bu durum 1,5 ay sonra gerçeğe taşındı...
 

daha ne olsun 24 saatlik mesafeyi aşmışsınız.. çoğu ilişkiler bu yüzden yarım kalıyor ... maşallahh
 
Çok güzel hikayeler varmış Allah herkesin mutluluğunu daim etsin...
 
ben bursalıyım, erkek arkadaşım istanbullu.
ve biz londrada tanıştık
londraya gittigim ilk gün beni okulda görmüş, ''kolombiyalı bu kız heralde baksana çok güzel.'' demiş arkadaşına.
sonra ikinci gün beni gördüğünde ben büyük bi koltukta oturuyordum, yanıma geldi.
ismini söyleyip elini uzattı. türk olduğunu anlayınca ben türkçe konuşmaya devam ettim vee şok böylece arkadaşlığımız başladı.

aradan zaman geçti, birlikte çok güzel şeyler yaşadık. (bu arada arkadaştık)
heatrow'da beni uğurlarken hüngür hüngür ağladı okulum bitince bursaya döndüm.
skype konusmalarımız 3-4 ay sürdü ve sonra istanbula schengen vizesi için 1 haftalığına dönmesi gerekti.
istanbul'a gittiğinde telden msjlaşmalarımız devam etti ve bana birden, ''seni seviyorum. benimle ol, her zaman.'' dedi. (sevgilim, her şeyim oldu tabi)
ve bursaya yanıma geldi, bir günlüğüne.
ardından londraya döndü.

üniversiteye hazırlanıyordum. şok bir kararla istanbula döndü sevgilim :) ve ben de üniversite için londra, almanya ve hatta avustralya düşünürken bir anda planlar değişti.
ve ben istanbulda üniversite okumaya karar verdim. istanbula geldim

3. yılımız bitmek üzere allah herkese nasip etsin mutlu bir aşkı
 
lise 1 de okul bahçesinde bankta otururken beynimde patlayan bir top atmıştı bana, sonra dünyanın en öküz insanından beklenecek derecede bir özür diledi. sonra 3 sene suratıma bakmadı, ben de onu platonik olarak sevdim.
okul bitti, üniversite bitti, üzerinden 2 sene geçti, neredeyse 7 sene sonra feysten beni ekledi ki hala eklediği insanın o lisede beyninde top patlattığı insan olduğundan habersiz olarak bir 3 ay hiç bir şey yazmadı ama benim kalbimde hep ilk günkü gibi kalmış nedense. bir gün kıstırdım tenhada bir selam attım, 9 saatlik bir konuşma sonrası galiba kafasında yer ettim, ertesi gün online olduğumda ilk selamı o verdi. ikinci gün ben seninle çıkıcam dedim ona, şok geçirip bir süre kaçsa da sonra o da boyun eğmek zorunda kaldı. çünkü ben onu feyste ilk gördüğümde demiştim ben bu çocukla çıkıcam diye, ilk görüştüğümüz gün ben hakikaten çok güzeldim, onun da ağzının suları aktı ve görüşmemizin üzerinden 1 ay geçtikten sonra cebren ve hile ile benim sevgilim olmaya karar verdi, 10 aydır da birlikteyiz..
 

ayyyy canım benim yaaa.. istedim ve benim oldu şeklinde olmuş ama kaderden kaçılmıyor dedikleri bu olsa gerek
 

daha ne olsun 24 saatlik mesafeyi aşmışsınız.. çoğu ilişkiler bu yüzden yarım kalıyor ... maşallahh

Uzakta ilişki yaşamak çok zor ve yıpratıcı.
Bu yüzden ilişkileri kopanlara kızamıyorum...
Ama, şu da var ki ben en başından beri sevgilimle ayrıydım o yüzden aşmasak da aşmak zorundayız.
Hani derler ya, ya seve seve ya...
Neyse ki az kaldı, Allah'ım utandırmasın.
 

bunun aslında sebebı var.bız duygusalız cıcege hedıyelere yani bize deger veren ınsanları gördükmu dayanamıyoruz.ama onlar ole dıılkı çiçek alsak olmaz hedıye alsak duygusala bagkancagını sanmıyorum güzel söz söyleyip pesınde koşssak hafif kız oluruz.ama onlarda durum ole dııl
 
2008 senesi, lise son sınıftayım. O zamanlar facebook yeni yeni moda olmaya başlamış, ben de diğer arkadaşlarımla beraber üye olmuş bulundum. Beşiktaşlıyım ben, ve tanımadığım birisi ekledi. Beşiktaş amblemini görünce resminde kabul ettim. (Hala neden kabul ettiğimi bilmiyorum, huyum değildir.)
Konuştuk, kendisi Beşiktaş Çarşı Kütahya grubunun başkanı olduğundan, bir çok organizasyon yaptıklarından, maçlara gidip geldiklerinden, dişi kartallar için de yaptıkları bir çok şey olduğundan ve istersem benimde katılabileceğimden bahsetti. Lise sona gidiyorum sonuçta, üniversite ortamlarında açılan standlarda ve üniversite okuyan gençlerin arasında işim olmadığına kanaat getirerek "peki, fırsat bulursam gelirim" deyip konuyu kapattım. Çocuk hoş, beğendim, dilimden düşmez oldu ama birazcık araştırma ve uzaktan izlemeyle iğne atsan taş hatunlardan yere düşmeyecek çevresinde kendime yer bulamadım.
Liseyi bitirdim, üniversiteyi kazanamadım ve o yıl bir kozmetik markette çalışmaya başladım. Ve bende ister istemez değişmeler meydana geldi. Saçlar boyandı, insan ilişkileri ve özgüven arttı vs... Hayatımın başrolü Tutku, o aralar büyüdüğümü farketmiş olsa gerek, sürekli beni standlara davet ediyor, hafta tatillerimde beraber bir şeyler yapabileceğimizden bahsediyor. Bende hala bi korku, bi eksiklik hissetmeden dolayı yine her seferinde atlattım.
Ve korktuğum başıma geldi. Tutku'yu kaptırdım! 1,5 yıl boyunca o benden, ben ondan ümidi keserek yaşamımıza devam ettik. Ve bu süre içerisinde ben üniversite dolayısıyla şehir dışındaydım. Bir yaz tatilinde Kütahyada karşılaştık ve oturduk konuştuk. Sevgilisinden ayrılmış , çok üzüldüğümü söylerek(!) teselli ettim. Ve bu kez kararlıydım. Bu çocuk benim olmalıydı, ve oldu. Bir süre sevgililik dönemi yaşadık. Konuşmadığımız sürede yapılan üniversite sınavına girmiş tekrardan, kandırdım ve bulunduğum yere gelmesini sağladım. Şuan aynı okulun farklı kampüslerindeyiz Daha sonra nişanlandık. Ve ailem aynı yerde nişanlı kalmanın çok sağlıklı olmayacağına kanaat getirerek bizleri evlendirmeye karar verdiler. Şuan nikahımız kıyılmış durumda, Haziranda da düğünümüz olacak inşallah :
 
Darısı başıma,darısı başıma,darısı başıma.Çok güzel bi hikaye canım,mutluluğunuz daim olsun.
 
Evet ben size bi hikayemi anlatıyım ben ilk okula 1 yaş erken başladım benim yaşıtlarım benden sonra okula başladılar neyse 6. sınıfa gidiyorum üniforma giyirorum ve benden hoşlanan yani aşık olan çocuk 5. sınıfa gidiyor mavi önlük giyiyor. Sürekli halasının oğluyla bana hbr gönderiyor ama ben kabul etmiyorum. Ama 2 yıl kadar peşimden koştu tabi ilklerde ben üniforma giyiyorum o mavi önlük giyiyor ya yediremedim kendime ondan kabul etmedim yoksa bende ona aşıktım çaktırmıyordum ama artistliğimiz varya üst sınıflarla çıkıcaz (ama emin olun ki okul bitene kadar 1 tane sevgilim olmadı ) ve bigün bu beni seven çocuğun en yakın arakdaşı bana bilerek çarptığından en yakın arkadaşıyla kavga edip o yaşta birbirlerine girmişler benim için iki insanı birbirine düşürmüşüm o derece seviyodu beni neyseki geldi çattı 8. sınıf bi üst sınıf kalmadığından ben o çocuğa yöneldim bi baktım çocuk bana yüz vermiyor bakmıyor aaa dedim terbiyesiz koştuğu günleri ne çabuk unuttu gel zaman git zaman lisedede aynı okulda okulduk tabi o devam etmedi. ama daha yeni bulduk birbirimizi bi şekilde yeni yeni konuşuyoruzda eskilerden çocukluk işte
 
Son düzenleme:
çocukluk aşklarının yeri çok başka oluyor çok temiz ve saf duygularla .. ama hayat bi şekilde yollarınızı kesiştirip duruyor sanırımm
 
çocukluk aşklarının yeri çok başka oluyor çok temiz ve saf duygularla .. ama hayat bi şekilde yollarınızı kesiştirip duruyor sanırımm

Sorma valla öyle elbet bi gün kesişiyor daha 3-5 ay önce kafede otururken gelmişler o oturduğumuz kafeye ve benim oturduğumu görünce arkadaşlarını da alıp geri çıkmış kafeden onun için geldiğini düşünmiyim diye bunlardan daha yeni yeni haberim oluyor zamanında hep beni takp edip neler yaptığımı öğrendiğini bildiğim için öyle düşünceğimi sanmış.. Evime kadar takip ederek bulmuş kapı ziline basarken bile bakmış kaçıncı kat diye ve şuanda hala hatırlıyor unutmamış kafasına kazınmış yolda sağda solda çok görüyordum onu bakıyorduk birbirimize ama nasıl baktığımızı bi biz bi de Allah biliyor suskunlardaki çocukluk aşkı ve aşk tesadüfleri severdeki gibi hikaye bu bizimki
 
Son düzenleme:
Ben 6 yaslarında sirin bir kız cocuguydum.
Her yaz dedemlere izmit'e gidiyorduk. Orada anneannemin bir arkadası vardı cok yakın.
Onunda oglu vardı. Benden 3 yas büyük. Anneannemlere oturmaya gelirlerdi. Bana bakardı filan hep.
Ben gülerdim. Sonra bazen anneannem beni alıp onlara götürürdü. Oyun oynardık birlikte.
Benim yanımdan ayrılmazdı hic. Bense yüz vermezdim,kacardım yanından.
Böyle bir asktı iste. Kacıp kovalayarak. Bir zaman sonra pek göremedik birbirimizi.
Deerkeen tam 10 yıl sonra beni face'den buldu,ekledi. Ben onun ismini görünce isteklerde güm güm attı kalbim nedense.
Kabul ettim. Mesaj attı iyi akşamlar hanımefendi diye. Bende iyi akşamlar beyfendi dedim.
Beni tanıdın mı dedi filaaan öyle öyle konustuk,askımız alevlendi.
İlk askımlayım simdi 1 yıldır. Rabbim ayırmasın.
 

Çok tatlısınız yaaaa.Rabbim tamamına erdirsin.
 
en sevdiğim hikaye türlerindendir. hemencik en başa dönüp okumaya başlayım. enteresan tanışma hikayeleri var mı acep
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…