Arkadaşlar 23 yaşındayım ve 7. yıla girmiş bir ilişkim var. Erkek arkadaşımda yanı yaşta ikimizde üniversiteyi bu yıl bitirdik aynı şehirde yaşıyoruz ve sevgilim askere gitti ve askerden geldikten sonra söz düşünüyoruz Allah kısmet ederse. Bu zamana kadar çok şey yaşadık iyi kötü birbirimizden hiç kopmadık hep sevdik birbirimizi. Ama bu ara bana ne olduysa anlamıyorum ben çok değiştim.
Erkek arkadaşımda hiç bir sorun yok. Gayet ideal bir eş adayı ailelerimiz istiyor ve seviyorlar. Aile yapısı çok iyi bir aile kurmayı çok istiyor. Kültürel olarak zaten birbirimize uyuyoruz ve çokta tutkulu bir aşk yaşadık. Ancak zaman zaman ben neden seviyorum gerçekten seviyor muyum? diye düşünmeye başladım ve bu sorular beni korkutuyor. Çevremde uzun ilişkiden çıkıp ilk buldukları kişiyle evlenen evlenen o kadar çok örnek var ki ve öyle olmaktan çok korkuyorum.
Lütfen bana bir akıl verin benim gibi hisseden yada yaşadığımı yaşayan oldu mu? Halen daha seviyor muyum diye düşünüyorum evet seviyorum ama bişeylerde eksiklik var ve ben o eksikliği bulamıyorum. Hata yapmaktan da çok korkuyorum. Lütfen benimle tecrübelerinizi paylaşın.
Biz hep ayrı kaldık birbirimizden üniversiteyi farklı şehirlerde okuduk bir iki ayda bir yanıma gelirdi sadece haftasonluğuna yani o yüzden yapacak şeyler konusunda birbirimizi çok fazla tüketmediğimizi düşünüyorum çok fazla birlikte zaman geçiremedik çünkü. Ama şuan hissettiğim duygular bambaşkaÇocuk yaşta bir ilişkiye başlamışsınız. O zamanki hayat görüşüyle şimdiki çok farklı. Ayrıca 7 yıl ya dile kolay. Evlendiğinizde paylaşacağınız farklı şeyleriniz olabilecek mi?
Sevgili olmak iyi hoş, iş ciddiye bindiğinde insan hep kendini sorgular. Evlenirken bana da olmuştu. Hatta nikaha giderken bile acaba doğru mu yapıyorum diye düşünmüştüm. Şimdi o günleri düşünürken gülüyorum kendime. En güzel günlerimi zehir etmişim. Ama iyi ki evlenmişim diyorum şu an.Arkadaşlar 23 yaşındayım ve 7. yıla girmiş bir ilişkim var. Erkek arkadaşımda yanı yaşta ikimizde üniversiteyi bu yıl bitirdik aynı şehirde yaşıyoruz ve sevgilim askere gitti ve askerden geldikten sonra söz düşünüyoruz Allah kısmet ederse. Bu zamana kadar çok şey yaşadık iyi kötü birbirimizden hiç kopmadık hep sevdik birbirimizi. Ama bu ara bana ne olduysa anlamıyorum ben çok değiştim.
Erkek arkadaşımda hiç bir sorun yok. Gayet ideal bir eş adayı ailelerimiz istiyor ve seviyorlar. Aile yapısı çok iyi bir aile kurmayı çok istiyor. Kültürel olarak zaten birbirimize uyuyoruz ve çokta tutkulu bir aşk yaşadık. Ancak zaman zaman ben neden seviyorum gerçekten seviyor muyum? diye düşünmeye başladım ve bu sorular beni korkutuyor. Çevremde uzun ilişkiden çıkıp ilk buldukları kişiyle evlenen evlenen o kadar çok örnek var ki ve öyle olmaktan çok korkuyorum.
Lütfen bana bir akıl verin benim gibi hisseden yada yaşadığımı yaşayan oldu mu? Halen daha seviyor muyum diye düşünüyorum evet seviyorum ama bişeylerde eksiklik var ve ben o eksikliği bulamıyorum. Hata yapmaktan da çok korkuyorum. Lütfen benimle tecrübelerinizi paylaşın.
Kesinlikle böyle birşey hayal edemiyorum zaten yazımda da belirttim seviyorum ve ilişkimiz çok imtihanlardan geçti ve artık hayırlısıyla sonuca ulaşmamıza çok az kaldı belkide bu beni korkutuyor. Ama şuan hissettiğim duygular o kadar karmaşıkkki belkide uzak kaldığımızdan bilmiyorum sadece bunca yılımın boşuna gitmesinden ve ondan ayrılmaktan korkuyorumcanım biz halk arasında buna rahat mı battı diyoruz ya da maymun iştahlıda olabilir
sevgilini şöyle başka bi kadınla şakalaşırken öpüşürken hayal et bakalım, başka bi kadınla aşka bakarken evlenirken falan... bakalım hala aynı hissedecek misin? Hala aynı hissediyorsan o zaman evlenme zaten, sevmiyorsun demektir
cevabınız azda olsa içime ferahlattı. Uzun yıllarında verdiği birşey ve hata yapmak istemememden kaynaklanıyor biliyorum. Ama neden böyle hissediyorum inan bilmiyorumSevgili olmak iyi hoş, iş ciddiye bindiğinde insan hep kendini sorgular. Evlenirken bana da olmuştu. Hatta nikaha giderken bile acaba doğru mu yapıyorum diye düşünmüştüm. Şimdi o günleri düşünürken gülüyorum kendime. En güzel günlerimi zehir etmişim. Ama iyi ki evlenmişim diyorum şu an.
Bence sen de sevgilinin artı ve eksilerini, her şeyini düşünüp aklına ve kalbine en uygun kararı ver. Bunu sadece sen bilebilirsin.
Sıkılmış olabilirsin, fikirlerin değişmiş olabilir...Biz hep ayrı kaldık birbirimizden üniversiteyi farklı şehirlerde okuduk bir iki ayda bir yanıma gelirdi sadece haftasonluğuna yani o yüzden yapacak şeyler konusunda birbirimizi çok fazla tüketmediğimizi düşünüyorum çok fazla birlikte zaman geçiremedik çünkü. Ama şuan hissettiğim duygular bambaşka
Hayır duygularımda hiç değişiklik yok her zaman aklımda gelecekle ilgili her hayalimde oda var aklımda o konuda ilk günle hiç farklılık yok ama şuanki dönemde böyleyim kendimi sorguluyorum seviyorum ama neden diye ne olduğunu bende gerçekten bilmiyorum ve ne büyük korkumda onu ve bu sevgiyi kaybetmek7 yıl bereberlikten sonra evlilik yapmış olan biriyim şubat 7 de 12 yılımız olucak 4 yıllık evliyim sanki eşimi 2 yıldır tanıyor gibiyim hala aşığım ilk gün giydiği kıyafet bile aklımda.sevgiyle alakalı bişey bu.duygaların bitmiş sanırım senin.
Arkadaşlar 23 yaşındayım ve 7. yıla girmiş bir ilişkim var. Erkek arkadaşımda yanı yaşta ikimizde üniversiteyi bu yıl bitirdik aynı şehirde yaşıyoruz ve sevgilim askere gitti ve askerden geldikten sonra söz düşünüyoruz Allah kısmet ederse. Bu zamana kadar çok şey yaşadık iyi kötü birbirimizden hiç kopmadık hep sevdik birbirimizi. Ama bu ara bana ne olduysa anlamıyorum ben çok değiştim.
Erkek arkadaşımda hiç bir sorun yok. Gayet ideal bir eş adayı ailelerimiz istiyor ve seviyorlar. Aile yapısı çok iyi bir aile kurmayı çok istiyor. Kültürel olarak zaten birbirimize uyuyoruz ve çokta tutkulu bir aşk yaşadık. Ancak zaman zaman ben neden seviyorum gerçekten seviyor muyum? diye düşünmeye başladım ve bu sorular beni korkutuyor. Çevremde uzun ilişkiden çıkıp ilk buldukları kişiyle evlenen evlenen o kadar çok örnek var ki ve öyle olmaktan çok korkuyorum.
Lütfen bana bir akıl verin benim gibi hisseden yada yaşadığımı yaşayan oldu mu? Halen daha seviyor muyum diye düşünüyorum evet seviyorum ama bişeylerde eksiklik var ve ben o eksikliği bulamıyorum. Hata yapmaktan da çok korkuyorum. Lütfen benimle tecrübelerinizi paylaşın.
evet olabilir şuan çevremde tanıdığım çoğu kişi böyle ve bu beni daha ok korkutuyorÇevrendeki örnekler seni kötü etkiliyor olabilir mi?
Kesinlikle böyle birşey hayal edemiyorum zaten yazımda da belirttim seviyorum ve ilişkimiz çok imtihanlardan geçti ve artık hayırlısıyla sonuca ulaşmamıza çok az kaldı belkide bu beni korkutuyor. Ama şuan hissettiğim duygular o kadar karmaşıkkki belkide uzak kaldığımızdan bilmiyorum sadece bunca yılımın boşuna gitmesinden ve ondan ayrılmaktan korkuyorum
Canım kendin de yazmışsın işte hata yapmaktan korktuğu için böyle düşünür insan, normaldir.cevabınız azda olsa içime ferahlattı. Uzun yıllarında verdiği birşey ve hata yapmak istemememden kaynaklanıyor biliyorum. Ama neden böyle hissediyorum inan bilmiyorum
biz sevgililik haricinde herşeyiz beni tamamen tamamliyor bana çok güven veriyor kendimi onun yanında çok güvende ve hissederim ve onu çokta kıskanırım. Ama dediğin gibi askere giderken ağlamadım bile dayanamam diye düşünüyordum çok kalabalık olmasından da kaynaklı olabilir diye düşündüm ama eve geldiğimde bile ağlamadım hep onu okula gitmiş gibi düşündüm birazda ona cesaret vermek için öyle davrandım ama bu kadarını ben bile bilmiyordum. Beni de bu durum korkuttu. Ayrı kalmayada çok alışkınız nedeni bumu bilmiyorumedemiyorum değil et işte, sana biraz kıskançlık lazım
evlilikten korkmana gerek yok, aranızda uyum varmış, uyum varsa arkadaşlıkta vardır, mesafelerin aranıza soğukluk sokmasına izin verme, şuan daha çok özlemen gerekiyordu, hatta zamanın geçmemesi gerekiyordu senin için
o konularda ona güvenim gerçekten sonsun kendimden çok ona güvenirim o kadar yani ama şuan neden böyle hissediyorum gerçekten bilmiyorumCanım kendin de yazmışsın işte hata yapmaktan korktuğu için böyle düşünür insan, normaldir.
Sana tavsi7 yıl çıktığınız için kendini evlenmeye mecbur hissetme. Bu adamdan baba olur mu, sadık mıdır, sorumluluk sahibi midir, kültürel olarak uygun muyuz, merhametli bir adam mıdır, aramızda karşılıklı sevgi saygı var mı. Bunları düşün.
Canım ondan bu kadar eminsen sana şunu söyleyeyim: Aklındaki olumsuz düşünceler sadece şeytanın vesvesesidir. Rahat ol ve bu günlerinin tadını çıkar :)o konularda ona güvenim gerçekten sonsun kendimden çok ona güvenirim o kadar yani ama şuan neden böyle hissediyorum gerçekten bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?