- 24 Aralık 2011
- 2.723
- 3.865
Diyelim ki söyleyemedin evin durumunu, bir daha kaça satacaksınız diye sordu da dilinin ucuna geldi geldi çıkmadı, hiç değilse ben babamın işlerine karışmam ki, kaça satarsa kaça alırsa bilmem, neden karışayım sorayım. Belki satmıştır bile, onun ne yaptığı belli olmaz, de geç. Böyle dersen o da kendisinin karışabileceği bir mevzu olmadığını anlar belki.
Yine de evin sizin olmadığını bir şekilde çok önemsemiyormuş gibi söylemen daha doğru... Onu da yine aynı yöntemle söyle. Çok karışmam babamın işlerine o da karıştırmaz, de arada. Geçen sen sorunca evde lafını geçirdim de, (bir arkadaş demiş ya onuın dediği gibi) meğer o zaman zaten evi hiç alamamış babam. Başta ev alıyoruz demişti, zaten küçüktüm taşındığımızda, ben de aldık da taşındık sanıyordum. Zaten babamın bu meselelerine çocuklar olarak hiç KARIŞMAYIZ (bunu mutlaka söyle çekinsin azıcık). Sen sorunca sordum öğrendim doğrusunu ama sonra lafı açılmayınca ben de unutmuşum, söylemek aklıma gelmemiş, dersin.
Böylece hem konuyu senin önemsemediğini ve yalan değil yanlış anlama olduğunu düşünür, hem de babanın ev meselelerinin onun üzerine vazife olmadığını anlar.
Diyelim ki söyledikten sonra üzerine geldi, daha sonra konuyu açtı ağzını aradı sen yalan mı söyledin bana falan, diye. Yalan değil, benim bile doğru dürüst bilmediğim bir konuda her ayrıntıyı soruyorsun, bir cevap vermek zorunda hissediyorum bildiğim şekliyle söylüyorum da ondan.. Ben bile bu konuyu kendi üzerime vazife görmezken sen üzerime böyle gelme. Bence kapatalım tatsızlık çıkmasın aramızda, bize ne babamın evinden, de kapat konuyu.
Yine de evin sizin olmadığını bir şekilde çok önemsemiyormuş gibi söylemen daha doğru... Onu da yine aynı yöntemle söyle. Çok karışmam babamın işlerine o da karıştırmaz, de arada. Geçen sen sorunca evde lafını geçirdim de, (bir arkadaş demiş ya onuın dediği gibi) meğer o zaman zaten evi hiç alamamış babam. Başta ev alıyoruz demişti, zaten küçüktüm taşındığımızda, ben de aldık da taşındık sanıyordum. Zaten babamın bu meselelerine çocuklar olarak hiç KARIŞMAYIZ (bunu mutlaka söyle çekinsin azıcık). Sen sorunca sordum öğrendim doğrusunu ama sonra lafı açılmayınca ben de unutmuşum, söylemek aklıma gelmemiş, dersin.
Böylece hem konuyu senin önemsemediğini ve yalan değil yanlış anlama olduğunu düşünür, hem de babanın ev meselelerinin onun üzerine vazife olmadığını anlar.
Diyelim ki söyledikten sonra üzerine geldi, daha sonra konuyu açtı ağzını aradı sen yalan mı söyledin bana falan, diye. Yalan değil, benim bile doğru dürüst bilmediğim bir konuda her ayrıntıyı soruyorsun, bir cevap vermek zorunda hissediyorum bildiğim şekliyle söylüyorum da ondan.. Ben bile bu konuyu kendi üzerime vazife görmezken sen üzerime böyle gelme. Bence kapatalım tatsızlık çıkmasın aramızda, bize ne babamın evinden, de kapat konuyu.
sonra ilişki ilerledi ablamla dalan tanışmaya başladı dedim en iyisi itiraf ediyim milletten duyarsa rezil olmayayım tabi o sırada ablamıda tembihledim neyse ben sonunda itiraf ettim utandım dedim normal karşıladı niye utanıyorsun ki nolcak falan diye birazda şaşırdı tabi ama tepkisi yalan söylemişsin olmadı neticede utandım küçük görmesin diye yaptım. Neyse Arada espiri konusu olur Ordan geçerken siz burda oturuyordunuz dimi der güleriz 
kira olsa senle sevgili olmayacak mıydı da soylemeye cekindin.
sevdim yorumu ama yok öyle olmaz demesi lazım bende söyledim öyle bi yalan hatırladıkça güleriz yalan diyemem ama ya utangaçlık şeysi 
küçümseyecek sanıyo insan ama karakter meselesi bazı insan küçük görür bazısı sıkıntı yapmaz. Hatta benim o Zaman'lar telimde eski modeldi tuşlu falan annem arıyordu onlayken teli çantadan çıkarmıyodum sonra gittim hemen tel aldım 
bende böyle macera çok neyse öyle işte
