Sevgilimi ailemdem saklıyorum.

Sizce ben namussuz muyum?


  • Ankete Katılan
    34
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Öncelikli olarak ortada namussuzlukla ilgili bir konu yok. Durumunuza gelince yaşınız daha çok genç evlilik gibi ciddi bir işin bence zamanı var ki aileniz de böyle düşünüyordur . Önce üniversitenizi okuyun mesleğinizi eline alın kendi ayaklarınız üzerinde durun siz de sevgiliniz de.Çünkü evlilik öyle düşündüğüniz kadar kolay bir şey değil hem maddi hem manevi olarak. He ikiniz de eline işinizi aldıktan sonra ailenize o zaman yine söyleyin ama asla ailenizden gizli gizli evlenmeyin.Bunlar küçük tavsiye olarak görürsün umarım
 
Aynen ya , 19 yasinda evlenmek kelimesini agzima bile almamisimdir
Universitede hayatimin tadini cikariyordum , bar bar gezip sarhos olup sevgilimle cilginlar gibi egleniyorduk
Peh aradan 23 sene gecmis
Sevip ciddi düşünmek dalga geçilecek bir şeymiş onu öğrenmiş oldum. Barlarda gezmek de hayatın tadını çıkarmak mış. Keyif odaklısınız. Ama insanı bunar tatmin etmez.
 
Benim zamanım da sizinkine benzer, bir iki çürük elma dışında erken yaşta evlilik düşünen yok. Ha öğretmen tayfa olarak atama sonrası evleniliyor o ayrı, yüksek lisans, yurt dışı gibi hedefler yoksa yapacak bir şey kalmadığından o da. 2000liler bir tuhaf sadece Bir 96'lı olarak ne giyimimiz benziyor ne izlediğimiz/dinlediğimiz şeyler. Farklı bir dil konuşuyor gibi hissediyorum 2000'lilerle konuşurken.

Zaten şanslı bir kesim harici herkes o yaşlarda ailesinden saklıyor, saklamak değil de söylememeyi tercih ediyor en azından. Konunun mantığını kavrayamadım.
 
20 yaşında erkek kardeşim sabahtan akşama dek telefondan minecraft videoları seyrediyor, Regular show falan seyrediyor bildiğin çocuk hatta bebek diyoruz öyle muamele yapıyoruz kendisine... Kimisi de 19 yaşında kaçarak evlenme planları yapıyor anlamadım bu tezatlığı....İnsanın hayatta ki tek gayesi evlenmek olmamalı yaa
 
Ilişkileri seksten ve geziip tozmaktan ibaret görmek... Bir de büyük olacaksınız.
Konsere, tiyatroya, sinemaya falan gidiyoruz, beraber kalıp yemek hazırlayıp yiyoruz. İki içecek kapıp sahile gidip müzik dinliyoruz.
Sohbet edebiliyoruz, maddi manevi imkanımız dahilinde birbirimize destek oluyoruz. Ne yapalım başka? Bir öneriniz varsa söyleyin yani. Namus çerçevesinde tabii.
 
Sevip ciddi düşünmek dalga geçilecek bir şeymiş onu öğrenmiş oldum. Barlarda gezmek de hayatın tadını çıkarmak mış. Keyif odaklısınız. Ama insanı bunar tatmin etmez.

Yaşın ciddi düşünmek için çok küçük kuzum, azıcık büyüyünce anlarsın. Dalga geçmiyorum, tüm samimiyetimle diyorum bunu. Bizler de geçtik aynı zamanlardan. Benim daha 4-5 yıl oldu gerçi, yaşım çok büyükmüş gibi yazıyorum ama Sen de birkaç yıl sonra şu anki düşünce şekline şaşıracaksın. Ne kadar safmışım, aklım havadaymış, kendimi çok olgun ve büyük sanıyormuşum vs vs dolusuyla cümle kuracaksın.
 

Milenyum çocukları değişik demek ki. Fazla radyasyona mı maruz kaldılar acaba?
 

Ben 31 olmak üzereyim. Lise, üniversite arkadaşlarım, kadın-erkek çoğu bekar.
Sevgilim 28 yaşında. Onun çoğu arkadaşı üniversite bittikten sonra evlendi. Yani 23-24 yaşında. Hatta bekar yakın arkadaşı yok şu an.
88-89'dan sonra doğanlarda bir şey olmuş galiba, okulu bitirir bitirmez evlenmeyen ağlıyor. Hiçbir şey olmasa bile kesinlikle bir şeyler olmuş yani
 
Tek amac Onu zaman gösterecek ama önyargılı olmayın.
 
Oldu oldu ama ben ne oldugunu soylersem banlanirim o yuzden girmiyorum o mevzulara
Ama 90'lar sahaneydi , ozgurduk , bilincliydik , kendi ayaklarimizda duruyorduk
Zaten foruma da bakinca belli ediyor o kadinlar kendilerini
 
90 sonrası diyelim bari yaa. Ben hala doktora yapacağım diye bir yerlerimi mırtıyorum
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…