2 yıla yaklaşan bir ilişkim var farkli şehirlerdeyiz. Bu yaz söz yapacaktık virüs nedeniyle erteledik.Artık başlayalım eşyalara diyordu bir yerden. Aileside çok istiyordu ben şuanda çalışmıyorum uni mezunuyum ve çok kotu psikolojim bozuldu artık işsizlikten bu beni düşündürüyordu. Artık birşeyler yapalim diye üstüme geldi son zamanlarda aileside baski yapiyordu. Sürekli kavgalar çıkiyordu maalesef bende çok ağır konuşuyorum çunku ofkelenince gözüm görmüyor hiç bir şeyi. Ben al demedim ama bak şimdiden diyor. Annemde daha tanışmadık bunları o zaman gelince konuşuruz diyordu. Derken derken birikti herşey bir gün abisi yengesi var onlara gitti bir yere gittiği zaman beni çok sormaz. bende bir yere gittiğinde beni unutuyorsun dedim yine kavga etmeye başladık ailemle arami bozacaksin dedi ben ailesine hiç bir şey dememiştim. Kendisine kiziyordum artık ağrima gitti ve ayrilalim bitsin dedim hayir dedi mesajlar attı konuşmadım bir kac gün. Sonra barışıyoruz zannederken denedim ama soğuttun kendinden birikmiş hersey zamana birakalim dedi. 3 haftadir ayriyiz bu süreçte hatami telafi etmek için özür diledim telefonda ağladim yapamadigimi soyledim uzunca bir mesaj da attım. ama geri adım atmadi herşeyin suçlusu ben oldum. Çok ağır konuşuyorsun ve erkekliğime laf ediyorsun barişsak yine ayni olacak zamana birakalim dedi... En sonunda Bende sevseydin bu kadar gurur yapmazdin dönerdin dedim. Bak yine aynisin dedi güvenin yok dedi susuyorum ben iyi değilim dedi. Ne yapmalıyım bundan sonra geri mi durmaliyim yoksa gönlünümü almaliyim biraz uzun oldu kusura bakmayın