sevgisi zoru görene kadarmış !

scorpiongirlhere .!.:

merhabalar,
evlilik kararı verdiğim ve evlilik teklifini kabul ettiğim kişi ile ailesinin tavrı nedeni ile ayrıldık. beyefendi benim lise dönemi dershaneden arkadaşımdı. yıllar sonra vazgeçmeyip defalarca yazdı ve en sonunda cevap verdim bu şekilde tekrar başladık ve kısa sürede sevgisine bana bağlılığına dürüstlüğüne ahlakına çok güvendim. uyumluyduk ben mimarım o mühendis hayattan beklentilerimiz onun bana karşı anlayışlı olması vs her şey çok güzeldi. 2 ay içerisinde önce annemle tanıştırdım sonra da aileler tanıştı. iki taraf da aynı memleketliyiz fakat benim ailem ve ben çok sosyaliz onlar bize göre çok asosyal ve biraz geleneksel bir yapıları var. bütün akrabalarıyla aynı sokakta oturuyorlar ve onlardan başka görüştükleri kimse yok. kendi binalarının hemen yanında oğulları evlensin otursun diye bir daire ayırmışlar evlendikten sora orada yaşamamızı istediler. ancak ben kendimi çok zorlamama rağmen yapamayacağıma karar verdim. istanbulun en kötü ilçelerinden ve hiç sevmediğim bir ilçesinde, ofisime iki vesait ve 1,5 saatlik mesafede üstelik tüm akraba ve aile ile aynı yerde yaşamayı kabul etmek birkaç seneliğine geçici bile olsa göze alabileceğim bir şey değildi. iki aileye de uzak ortak bir noktada mevcut daireyi kiraya vererek başka yerde kiraya çıkalım istedim. kendisi defalarca beni ikna etmeye çalıştı ikna olmadım. ardından annesi onlara gittiğimizde bir kenara çekip ikna etmeye çalıştı yapamayacağımı söyleyince demek ki sen beni hiç sevmemişsin dedi gözlerini yaşarttı. ondan sonra da normalde çok cana yakın davranan insan gitti hep soğuk davrandı. ailemle oturup konuştuklarında kabul ettiler kiraya çıkmamızı ama burayı satmayız da kiraya da vermeyiz ihtiyaçları olduğunda yardım ederiz ayda bin lira dediler. ben evleneceğim kişiye sordum benim şu an kendi ofisim var ama bazen aylarca iş olmayabiliyor sabit bir gelirim şimdilik yok, senin maaşın belli, ailenin desteği belli bu şekilde yapabilecek misin dedim. çok zor yapamam bu şartlarda dedi. benim ailem de biz yardım ederiz size sen çocuktan emin ol gerisi önemli değil dediler bana. benim ondan emin olmam lazımdı ona ailem biz seni bu şartlar altında nasıl verelim diyorlar, ne yapacağız o zaman bu işi askıya alalım şartlar uygun olduğunda evlilik işine girişelim dedim hemen kabul etti. kendi sorumluluğunu alamaması ve araya soğukluk gireceğini bilmesine rağmen beklemeyi kabul etmesine kızdım ardından bir ay boyunca konuşmadık. ne ailesi ne kendisi aradılar yazdılar. ailesiyle hiç uyuşmayan yapımız olmasını kabullenmiştim, çok zor şartlarda karşı taraftan hiçbir şey almadan evlenmeyi de kabullenmiştim benim ailem hali vakti yerinde bize yardım ederlerdi ama istedim ki karşımdakinin sorumluluk sahibi olduğunu göreyim. kendi sorumluluğundan kaçtığını gördüm. ailesi de zaten beni kendilerine uygun bulmadılar belli ki. her günü haftalar gibi gelen bir ayın sonunda yüzüğü kuyumcuya bıraktım ve ona uzun bir mesajla ondan aslında sadece sorumluluk sahibi olmasını beklediğimi aileme karşı mahcup olduğumu, çok büyük hayal kırıklığına uğradığımı anlatan bir mesaj yazdım. o da senden hiç vazgeçmedim ben de sana azsa az çoksa çok yapabilir miyiz diye yazacaktım. hem aileleri üzmeden hem biz üzülmeden nasıl yapabiliriz diye düşündüm bu işin içinden çıkamadım dedi. bu süre içinde birsürü şey yapabilirdin dedim annemi arayabilirdin babamı arayabilirdin merak etmeyin gözünüz arkada kalmasın kızınız bana emanet diyebilirdin en azından istekli olduğunu belli edebilirdin sana güvenmelerini sağlayabilirdin dedim. sizinkileri aramayı düşündüm ama vazgeçtim sonra bunun ağırlığını taşıyacaktım. en küçük bir eksiklikte bu aklına gelecek filan dedi. çok özür dilerim seni üzmek hiç istemezdim ama yapamadıklarımla seni üzdüm çabuk karar verebilen bir insan değilim. vs vs bu şekilde helalleşip bitirdik. bir yanım üzülüyor dürüst ahlaklı erkek bulmak bu zamanda zor diye bir yanım bir ömür böyle hiç bir şey yapmayıp sadece üzgünüm diyen adamla geçmezdi diyor. doğru mu yapmışım hanımlar ne dersiniz?

Genişletmek için tıkla...

Cicek kiz .!.:

Koskoca 2 meslek sahibi insanin ailelerine bize yardım edermisiniz demesi bana tuhaf geldi.
Biriniz mimar biriniz mühendis..
Asgari ücretliler hic evlenmesin o zaman..
Ayrılmakla iyi yapmışsınız. Ailesinin gölgesine saklanan birinden eş olmaz zaten

Genişletmek için tıkla...

Nilul .!.:

Yahu bu kiz anları göze alıyorsa erkek analarına ne oluyor cidden hic anlamiyorum 2 tane kizim var allah'ım ne ana kuzusu ne sümsük boyle ailesinin ağzına bakan birini nasip etmesin kızlarıma kendi ayakları üzerinde durabilen eşit davranmayı bilen biri nasip olsun

Genişletmek için tıkla...

Yabanelma .!.:

Ailelerin yardımı olmadan evlenmeyi ve daha önemlisi ev geçindirmeyi basaramayacaksaniz hiç evlenmemelisiniz zaten.

Ailesinin evinde oturmak istemeyebilirsiniz ama sonrasında benim maaşım belli bu işi becerebilecek misin diye topu sevgilinize atmanız doğru bir davranış mi tartışilir.

Dediği gibi maddi kaygı duymuş olabilir ki yaşananlardan sonra çok normal geldi bana.

Netice olarak ayrılmanız iyi olmus iki taraf içinde bence.

Genişletmek için tıkla...

Yabanelma .!.:

Ailelerin yardımı olmadan evlenmeyi ve daha önemlisi ev geçindirmeyi başaramayacaksaniz hiç evlenmemelisiniz zaten.

Ailesinin

Genişletmek için tıkla...

Samsonn .!.:

Şartlar müsait olana kadar erteleyim diye ortak kararda buluşmanız bana gayet doğal ve sağlıklı gelmişti. Siz düzgün maaş almıyorsanız, atıyorum onun kazandığı 3-4 bin hem kira hem geçinme yetmeyeceği için, evliliği ertelemek en doğrusu olurdu...senin ailen 1 verir benim ki 2 gayet de yuvarlanır gideriz diye evlenilmez... Bunların aileler teklif etse bile sizin kabul etmemeniz lazım.

ama sizin ki bir ay boyunca hiç aramadı, sormadı diyorsunuz. Resmen çözüm önerinizi fırsat bilmiş. Yemişimim karakterini dürüstlüğünü, ben ailemden ayrılmak istemiyorum diyecek kadar bile açık sözlü değil...sizin psikolojizini bozup sonra da ben yarı yolda bırakmadım o bitirdi diye vicdan rahatlatan erkek modeli. Çok var bu tiplerden memleketimde, arkasından üzülmeye değmez

Genişletmek için tıkla...

scorpiongirlhere .!.:

merhabalar,
evlilik kararı verdiğim ve evlilik teklifini kabul ettiğim kişi ile ailesinin tavrı nedeni ile ayrıldık. beyefendi benim lise dönemi dershaneden arkadaşımdı. yıllar sonra vazgeçmeyip defalarca yazdı ve en sonunda cevap verdim bu şekilde tekrar başladık ve kısa sürede sevgisine bana bağlılığına dürüstlüğüne ahlakına çok güvendim. uyumluyduk ben mimarım o mühendis hayattan beklentilerimiz onun bana karşı anlayışlı olması vs her şey çok güzeldi. 2 ay içerisinde önce annemle tanıştırdım sonra da aileler tanıştı. iki taraf da aynı memleketliyiz fakat benim ailem ve ben çok sosyaliz onlar bize göre çok asosyal ve biraz geleneksel bir yapıları var. bütün akrabalarıyla aynı sokakta oturuyorlar ve onlardan başka görüştükleri kimse yok. kendi binalarının hemen yanında oğulları evlensin otursun diye bir daire ayırmışlar evlendikten sora orada yaşamamızı istediler. ancak ben kendimi çok zorlamama rağmen yapamayacağıma karar verdim. istanbulun en kötü ilçelerinden ve hiç sevmediğim bir ilçesinde, ofisime iki vesait ve 1,5 saatlik mesafede üstelik tüm akraba ve aile ile aynı yerde yaşamayı kabul etmek birkaç seneliğine geçici bile olsa göze alabileceğim bir şey değildi. iki aileye de uzak ortak bir noktada mevcut daireyi kiraya vererek başka yerde kiraya çıkalım istedim. kendisi defalarca beni ikna etmeye çalıştı ikna olmadım. ardından annesi onlara gittiğimizde bir kenara çekip ikna etmeye çalıştı yapamayacağımı söyleyince demek ki sen beni hiç sevmemişsin dedi gözlerini yaşarttı. ondan sonra da normalde çok cana yakın davranan insan gitti hep soğuk davrandı. ailemle oturup konuştuklarında kabul ettiler kiraya çıkmamızı ama burayı satmayız da kiraya da vermeyiz ihtiyaçları olduğunda yardım ederiz ayda bin lira dediler. ben evleneceğim kişiye sordum benim şu an kendi ofisim var ama bazen aylarca iş olmayabiliyor sabit bir gelirim şimdilik yok, senin maaşın belli, ailenin desteği belli bu şekilde yapabilecek misin dedim. çok zor yapamam bu şartlarda dedi. benim ailem de biz yardım ederiz size sen çocuktan emin ol gerisi önemli değil dediler bana. benim ondan emin olmam lazımdı ona ailem biz seni bu şartlar altında nasıl verelim diyorlar, ne yapacağız o zaman bu işi askıya alalım şartlar uygun olduğunda evlilik işine girişelim dedim hemen kabul etti. kendi sorumluluğunu alamaması ve araya soğukluk gireceğini bilmesine rağmen beklemeyi kabul etmesine kızdım ardından bir ay boyunca konuşmadık. ne ailesi ne kendisi aradılar yazdılar. ailesiyle hiç uyuşmayan yapımız olmasını kabullenmiştim, çok zor şartlarda karşı taraftan hiçbir şey almadan evlenmeyi de kabullenmiştim benim ailem hali vakti yerinde bize yardım ederlerdi ama istedim ki karşımdakinin sorumluluk sahibi olduğunu göreyim. kendi sorumluluğundan kaçtığını gördüm. ailesi de zaten beni kendilerine uygun bulmadılar belli ki. her günü haftalar gibi gelen bir ayın sonunda yüzüğü kuyumcuya bıraktım ve ona uzun bir mesajla ondan aslında sadece sorumluluk sahibi olmasını beklediğimi aileme karşı mahcup olduğumu, çok büyük hayal kırıklığına uğradığımı anlatan bir mesaj yazdım. o da senden hiç vazgeçmedim ben de sana azsa az çoksa çok yapabilir miyiz diye yazacaktım. hem aileleri üzmeden hem biz üzülmeden nasıl yapabiliriz diye düşündüm bu işin içinden çıkamadım dedi. bu süre içinde birsürü şey yapabilirdin dedim annemi arayabilirdin babamı arayabilirdin merak etmeyin gözünüz arkada kalmasın kızınız bana emanet diyebilirdin en azından istekli olduğunu belli edebilirdin sana güvenmelerini sağlayabilirdin dedim. sizinkileri aramayı düşündüm ama vazgeçtim sonra bunun ağırlığını taşıyacaktım. en küçük bir eksiklikte bu aklına gelecek filan dedi. çok özür dilerim seni üzmek hiç istemezdim ama yapamadıklarımla seni üzdüm çabuk karar verebilen bir insan değilim. vs vs bu şekilde helalleşip bitirdik. bir yanım üzülüyor dürüst ahlaklı erkek bulmak bu zamanda zor diye bir yanım bir ömür böyle hiç bir şey yapmayıp sadece üzgünüm diyen adamla geçmezdi diyor. doğru mu yapmışım hanımlar ne dersiniz?

Genişletmek için tıkla...

scorpiongirlhere .!.:

merhabalar,
evlilik kararı verdiğim ve evlilik teklifini kabul ettiğim kişi ile ailesinin tavrı nedeni ile ayrıldık. beyefendi benim lise dönemi dershaneden arkadaşımdı. yıllar sonra vazgeçmeyip defalarca yazdı ve en sonunda cevap verdim bu şekilde tekrar başladık ve kısa sürede sevgisine bana bağlılığına dürüstlüğüne ahlakına çok güvendim. uyumluyduk ben mimarım o mühendis hayattan beklentilerimiz onun bana karşı anlayışlı olması vs her şey çok güzeldi. 2 ay içerisinde önce annemle tanıştırdım sonra da aileler tanıştı. iki taraf da aynı memleketliyiz fakat benim ailem ve ben çok sosyaliz onlar bize göre çok asosyal ve biraz geleneksel bir yapıları var. bütün akrabalarıyla aynı sokakta oturuyorlar ve onlardan başka görüştükleri kimse yok. kendi binalarının hemen yanında oğulları evlensin otursun diye bir daire ayırmışlar evlendikten sora orada yaşamamızı istediler. ancak ben kendimi çok zorlamama rağmen yapamayacağıma karar verdim. istanbulun en kötü ilçelerinden ve hiç sevmediğim bir ilçesinde, ofisime iki vesait ve 1,5 saatlik mesafede üstelik tüm akraba ve aile ile aynı yerde yaşamayı kabul etmek birkaç seneliğine geçici bile olsa göze alabileceğim bir şey değildi. iki aileye de uzak ortak bir noktada mevcut daireyi kiraya vererek başka yerde kiraya çıkalım istedim. kendisi defalarca beni ikna etmeye çalıştı ikna olmadım. ardından annesi onlara gittiğimizde bir kenara çekip ikna etmeye çalıştı yapamayacağımı söyleyince demek ki sen beni hiç sevmemişsin dedi gözlerini yaşarttı. ondan sonra da normalde çok cana yakın davranan insan gitti hep soğuk davrandı. ailemle oturup konuştuklarında kabul ettiler kiraya çıkmamızı ama burayı satmayız da kiraya da vermeyiz ihtiyaçları olduğunda yardım ederiz ayda bin lira dediler. ben evleneceğim kişiye sordum benim şu an kendi ofisim var ama bazen aylarca iş olmayabiliyor sabit bir gelirim şimdilik yok, senin maaşın belli, ailenin desteği belli bu şekilde yapabilecek misin dedim. çok zor yapamam bu şartlarda dedi. benim ailem de biz yardım ederiz size sen çocuktan emin ol gerisi önemli değil dediler bana. benim ondan emin olmam lazımdı ona ailem biz seni bu şartlar altında nasıl verelim diyorlar, ne yapacağız o zaman bu işi askıya alalım şartlar uygun olduğunda evlilik işine girişelim dedim hemen kabul etti. kendi sorumluluğunu alamaması ve araya soğukluk gireceğini bilmesine rağmen beklemeyi kabul etmesine kızdım ardından bir ay boyunca konuşmadık. ne ailesi ne kendisi aradılar yazdılar. ailesiyle hiç uyuşmayan yapımız olmasını kabullenmiştim, çok zor şartlarda karşı taraftan hiçbir şey almadan evlenmeyi de kabullenmiştim benim ailem hali vakti yerinde bize yardım ederlerdi ama istedim ki karşımdakinin sorumluluk sahibi olduğunu göreyim. kendi sorumluluğundan kaçtığını gördüm. ailesi de zaten beni kendilerine uygun bulmadılar belli ki. her günü haftalar gibi gelen bir ayın sonunda yüzüğü kuyumcuya bıraktım ve ona uzun bir mesajla ondan aslında sadece sorumluluk sahibi olmasını beklediğimi aileme karşı mahcup olduğumu, çok büyük hayal kırıklığına uğradığımı anlatan bir mesaj yazdım. o da senden hiç vazgeçmedim ben de sana azsa az çoksa çok yapabilir miyiz diye yazacaktım. hem aileleri üzmeden hem biz üzülmeden nasıl yapabiliriz diye düşündüm bu işin içinden çıkamadım dedi. bu süre içinde birsürü şey yapabilirdin dedim annemi arayabilirdin babamı arayabilirdin merak etmeyin gözünüz arkada kalmasın kızınız bana emanet diyebilirdin en azından istekli olduğunu belli edebilirdin sana güvenmelerini sağlayabilirdin dedim. sizinkileri aramayı düşündüm ama vazgeçtim sonra bunun ağırlığını taşıyacaktım. en küçük bir eksiklikte bu aklına gelecek filan dedi. çok özür dilerim seni üzmek hiç istemezdim ama yapamadıklarımla seni üzdüm çabuk karar verebilen bir insan değilim. vs vs bu şekilde helalleşip bitirdik. bir yanım üzülüyor dürüst ahlaklı erkek bulmak bu zamanda zor diye bir yanım bir ömür böyle hiç bir şey yapmayıp sadece üzgünüm diyen adamla geçmezdi diyor. doğru mu yapmışım hanımlar ne dersiniz?

Genişletmek için tıkla...

hamzam06 .!.:

Sanirim cocuk ailesine gorunmez iplerle cok bagli ve sezgileri kuvvetli bir cocuktu ailesi ile sizin aranizda kalmadan bir tercih yapmis diyelim . Hic oturmadan hic orada yasamadan ailesinin evini elinizin tersiyle itmissiniz evet bu en dogal hakkiniz tabi ama size verilen hediyeyi kabul etmemissiniz ... Aslinda cocuk bence cok karakterliymis her seye ragmen algilari kapali degilmis ... İsteseydi size bir suru vaatler verebilirdi aileniz varlikliymis sonucta ve o verdigi sozlerin hic birini tutmazdi evlenince . . . Ben o kisma cok takildim gercekten cocugun gozu cok tokmus ve gayet mutevazi yasamak istemis size sanki bunlar zor gelmis haliyle cocugun kafasindaki profil siz olmamissiniz . Tek bildigim yine de ne istedigini bilen bir cocukmuş ...

Genişletmek için tıkla...

JES .!.:

Öyle deme yawww baksana ev vermişler evvvvv. Başkası olsa memnun olurmuş konu sahibi empatiden yoksunmuş.

Genişletmek için tıkla...

scorpiongirlhere .!.:

merhabalar,
evlilik kararı verdiğim ve evlilik teklifini kabul ettiğim kişi ile ailesinin tavrı nedeni ile ayrıldık. beyefendi benim lise dönemi dershaneden arkadaşımdı. yıllar sonra vazgeçmeyip defalarca yazdı ve en sonunda cevap verdim bu şekilde tekrar başladık ve kısa sürede sevgisine bana bağlılığına dürüstlüğüne ahlakına çok güvendim. uyumluyduk ben mimarım o mühendis hayattan beklentilerimiz onun bana karşı anlayışlı olması vs her şey çok güzeldi. 2 ay içerisinde önce annemle tanıştırdım sonra da aileler tanıştı. iki taraf da aynı memleketliyiz fakat benim ailem ve ben çok sosyaliz onlar bize göre çok asosyal ve biraz geleneksel bir yapıları var. bütün akrabalarıyla aynı sokakta oturuyorlar ve onlardan başka görüştükleri kimse yok. kendi binalarının hemen yanında oğulları evlensin otursun diye bir daire ayırmışlar evlendikten sora orada yaşamamızı istediler. ancak ben kendimi çok zorlamama rağmen yapamayacağıma karar verdim. istanbulun en kötü ilçelerinden ve hiç sevmediğim bir ilçesinde, ofisime iki vesait ve 1,5 saatlik mesafede üstelik tüm akraba ve aile ile aynı yerde yaşamayı kabul etmek birkaç seneliğine geçici bile olsa göze alabileceğim bir şey değildi. iki aileye de uzak ortak bir noktada mevcut daireyi kiraya vererek başka yerde kiraya çıkalım istedim. kendisi defalarca beni ikna etmeye çalıştı ikna olmadım. ardından annesi onlara gittiğimizde bir kenara çekip ikna etmeye çalıştı yapamayacağımı söyleyince demek ki sen beni hiç sevmemişsin dedi gözlerini yaşarttı. ondan sonra da normalde çok cana yakın davranan insan gitti hep soğuk davrandı. ailemle oturup konuştuklarında kabul ettiler kiraya çıkmamızı ama burayı satmayız da kiraya da vermeyiz ihtiyaçları olduğunda yardım ederiz ayda bin lira dediler. ben evleneceğim kişiye sordum benim şu an kendi ofisim var ama bazen aylarca iş olmayabiliyor sabit bir gelirim şimdilik yok, senin maaşın belli, ailenin desteği belli bu şekilde yapabilecek misin dedim. çok zor yapamam bu şartlarda dedi. benim ailem de biz yardım ederiz size sen çocuktan emin ol gerisi önemli değil dediler bana. benim ondan emin olmam lazımdı ona ailem biz seni bu şartlar altında nasıl verelim diyorlar, ne yapacağız o zaman bu işi askıya alalım şartlar uygun olduğunda evlilik işine girişelim dedim hemen kabul etti. kendi sorumluluğunu alamaması ve araya soğukluk gireceğini bilmesine rağmen beklemeyi kabul etmesine kızdım ardından bir ay boyunca konuşmadık. ne ailesi ne kendisi aradılar yazdılar. ailesiyle hiç uyuşmayan yapımız olmasını kabullenmiştim, çok zor şartlarda karşı taraftan hiçbir şey almadan evlenmeyi de kabullenmiştim benim ailem hali vakti yerinde bize yardım ederlerdi ama istedim ki karşımdakinin sorumluluk sahibi olduğunu göreyim. kendi sorumluluğundan kaçtığını gördüm. ailesi de zaten beni kendilerine uygun bulmadılar belli ki. her günü haftalar gibi gelen bir ayın sonunda yüzüğü kuyumcuya bıraktım ve ona uzun bir mesajla ondan aslında sadece sorumluluk sahibi olmasını beklediğimi aileme karşı mahcup olduğumu, çok büyük hayal kırıklığına uğradığımı anlatan bir mesaj yazdım. o da senden hiç vazgeçmedim ben de sana azsa az çoksa çok yapabilir miyiz diye yazacaktım. hem aileleri üzmeden hem biz üzülmeden nasıl yapabiliriz diye düşündüm bu işin içinden çıkamadım dedi. bu süre içinde birsürü şey yapabilirdin dedim annemi arayabilirdin babamı arayabilirdin merak etmeyin gözünüz arkada kalmasın kızınız bana emanet diyebilirdin en azından istekli olduğunu belli edebilirdin sana güvenmelerini sağlayabilirdin dedim. sizinkileri aramayı düşündüm ama vazgeçtim sonra bunun ağırlığını taşıyacaktım. en küçük bir eksiklikte bu aklına gelecek filan dedi. çok özür dilerim seni üzmek hiç istemezdim ama yapamadıklarımla seni üzdüm çabuk karar verebilen bir insan değilim. vs vs bu şekilde helalleşip bitirdik. bir yanım üzülüyor dürüst ahlaklı erkek bulmak bu zamanda zor diye bir yanım bir ömür böyle hiç bir şey yapmayıp sadece üzgünüm diyen adamla geçmezdi diyor. doğru mu yapmışım hanımlar ne dersiniz?

Genişletmek için tıkla...

scorpiongirlhere .!.:

Evet 26 yaşında. Ailemle benimle bir yola çıktıysa tabi ki beklerim. Haftalarca bir şey yazmadan tek beni değil ailemi de bekletiyor bu nasıl bir sorumsuzluk, bana başka bir yerden ev almak zorunda mısın dedim ? Kiraya çıkmam mı dedim? Fazla olarak ne istedim ki . davranışlarının sorumluluğunu alsın bari iş bu noktalara geldi ailemin de benim de gönlümü alsın ki zorlu bir yola çıkabileyim onunla. Özür diledi sadece en son yüzüğü verip uzun ayrılık mesajı attığımda seven kaybetmekten korkan arar dimi aramadı bile ya arayamıyor bile. Yapma bize son bir şans ver bile diyemiyor. Belli ki sorunlar çıkacak ben bunun ağırlığını taşıyacağım hep diyen insana ben ne diyebilirdim ki ? Belki de ben hayat boyu ondan bir şeyler yapmasını bekleyecektim o da yapmayacaktı sonra yapmadığı için üzülecekti belki başka bir kadınla çok daha mutlu olacak. Mutlu olmak onun da hakkı daha basit düşünen biri ile annesinin de sevdiği, çok mutlu olsun isterim. Bana kibirli bencil diyenler var evet ben de kendimi biraz düşündüm tabi ki yapamayacağım şeyi göğüsleyemedim. Karşı taraf da benim için seven buraya gelir demiştir daha gelmeden bizi beğenmedi demiştir eminim.

Genişletmek için tıkla...

scorpiongirlhere .!.:

Hep ben mi var :) :) onlar değil ben bencilim peki

Genişletmek için tıkla...

scorpiongirlhere .!.:

merhabalar,
evlilik kararı verdiğim ve evlilik teklifini kabul ettiğim kişi ile ailesinin tavrı nedeni ile ayrıldık. beyefendi benim lise dönemi dershaneden arkadaşımdı. yıllar sonra vazgeçmeyip defalarca yazdı ve en sonunda cevap verdim bu şekilde tekrar başladık ve kısa sürede sevgisine bana bağlılığına dürüstlüğüne ahlakına çok güvendim. uyumluyduk ben mimarım o mühendis hayattan beklentilerimiz onun bana karşı anlayışlı olması vs her şey çok güzeldi. 2 ay içerisinde önce annemle tanıştırdım sonra da aileler tanıştı. iki taraf da aynı memleketliyiz fakat benim ailem ve ben çok sosyaliz onlar bize göre çok asosyal ve biraz geleneksel bir yapıları var. bütün akrabalarıyla aynı sokakta oturuyorlar ve onlardan başka görüştükleri kimse yok. kendi binalarının hemen yanında oğulları evlensin otursun diye bir daire ayırmışlar evlendikten sora orada yaşamamızı istediler. ancak ben kendimi çok zorlamama rağmen yapamayacağıma karar verdim. istanbulun en kötü ilçelerinden ve hiç sevmediğim bir ilçesinde, ofisime iki vesait ve 1,5 saatlik mesafede üstelik tüm akraba ve aile ile aynı yerde yaşamayı kabul etmek birkaç seneliğine geçici bile olsa göze alabileceğim bir şey değildi. iki aileye de uzak ortak bir noktada mevcut daireyi kiraya vererek başka yerde kiraya çıkalım istedim. kendisi defalarca beni ikna etmeye çalıştı ikna olmadım. ardından annesi onlara gittiğimizde bir kenara çekip ikna etmeye çalıştı yapamayacağımı söyleyince demek ki sen beni hiç sevmemişsin dedi gözlerini yaşarttı. ondan sonra da normalde çok cana yakın davranan insan gitti hep soğuk davrandı. ailemle oturup konuştuklarında kabul ettiler kiraya çıkmamızı ama burayı satmayız da kiraya da vermeyiz ihtiyaçları olduğunda yardım ederiz ayda bin lira dediler. ben evleneceğim kişiye sordum benim şu an kendi ofisim var ama bazen aylarca iş olmayabiliyor sabit bir gelirim şimdilik yok, senin maaşın belli, ailenin desteği belli bu şekilde yapabilecek misin dedim. çok zor yapamam bu şartlarda dedi. benim ailem de biz yardım ederiz size sen çocuktan emin ol gerisi önemli değil dediler bana. benim ondan emin olmam lazımdı ona ailem biz seni bu şartlar altında nasıl verelim diyorlar, ne yapacağız o zaman bu işi askıya alalım şartlar uygun olduğunda evlilik işine girişelim dedim hemen kabul etti. kendi sorumluluğunu alamaması ve araya soğukluk gireceğini bilmesine rağmen beklemeyi kabul etmesine kızdım ardından bir ay boyunca konuşmadık. ne ailesi ne kendisi aradılar yazdılar. ailesiyle hiç uyuşmayan yapımız olmasını kabullenmiştim, çok zor şartlarda karşı taraftan hiçbir şey almadan evlenmeyi de kabullenmiştim benim ailem hali vakti yerinde bize yardım ederlerdi ama istedim ki karşımdakinin sorumluluk sahibi olduğunu göreyim. kendi sorumluluğundan kaçtığını gördüm. ailesi de zaten beni kendilerine uygun bulmadılar belli ki. her günü haftalar gibi gelen bir ayın sonunda yüzüğü kuyumcuya bıraktım ve ona uzun bir mesajla ondan aslında sadece sorumluluk sahibi olmasını beklediğimi aileme karşı mahcup olduğumu, çok büyük hayal kırıklığına uğradığımı anlatan bir mesaj yazdım. o da senden hiç vazgeçmedim ben de sana azsa az çoksa çok yapabilir miyiz diye yazacaktım. hem aileleri üzmeden hem biz üzülmeden nasıl yapabiliriz diye düşündüm bu işin içinden çıkamadım dedi. bu süre içinde birsürü şey yapabilirdin dedim annemi arayabilirdin babamı arayabilirdin merak etmeyin gözünüz arkada kalmasın kızınız bana emanet diyebilirdin en azından istekli olduğunu belli edebilirdin sana güvenmelerini sağlayabilirdin dedim. sizinkileri aramayı düşündüm ama vazgeçtim sonra bunun ağırlığını taşıyacaktım. en küçük bir eksiklikte bu aklına gelecek filan dedi. çok özür dilerim seni üzmek hiç istemezdim ama yapamadıklarımla seni üzdüm çabuk karar verebilen bir insan değilim. vs vs bu şekilde helalleşip bitirdik. bir yanım üzülüyor dürüst ahlaklı erkek bulmak bu zamanda zor diye bir yanım bir ömür böyle hiç bir şey yapmayıp sadece üzgünüm diyen adamla geçmezdi diyor. doğru mu yapmışım hanımlar ne dersiniz?

Genişletmek için tıkla...