Sevgisizlik mi bencillik mi


Gerçekten saçma kıskanclıklar yapan insanlar var. Anne sevgisi ayrıdır, eş sevgisi ayrı. Bunların kıyaslaması bile olmaz.

Ancak sizin kıskanclık olarak adlandırdıgınız şeyin nedeni o son cümlenizde yatıyor bence.
Eğer düşüncelerinize yeterince değer verilmedigini hissediyorsanız, beraber kararlaştırdıgınız seylerin ailesine sürekli sordugundan ötürü degisiklige ugradıgını gözlemliyorsanız ve kendinizi onun hayatında sürekli ikinci planda görüyorsanız beklentileriniz karşılanmıyor demektir.
Dolayısıyla sevdiginiz kişinin, bu şekilde yakın bag kurdugu insanları kıskanmanız normal olur.
Bu durumda yapmanız gereken tatmin olmadıgınız bir sevgiye bel baglayıp kıskanclık içinde bir ömür geçirmektense kendinize yeni bir yol çizmenizdir.

Eğer "sürekli ailesini araması dısında bir sorunumuz yok" diyebiliyorsanız bu konuyu açıkça onunla konuşun.
Hem ona hem de kendinize şans vermek sizin elinizde. Fakat bu sürecte gözlemleyin, ailesinden bagımsız karar alıp almaması, onay bagımlısı mı degil mi bunlara bakın.

Hayalleriniz yine sizin hayaliniz olarak kalır. Düşlerinizden ve kendinizden vazgecmenize luzum yok.
Linlin66 nın istekleri X'e baglı degil, X ile olup olmaması sadece son anda yaptıgınız bir tercihtir. Devamını onunla, başkasıyla veya tek başınıza da getirebilirsiniz.
Hissettiginiz, istediginiz her şey sizin beyninizde, onun varlıgı şart degil. Eğer o varsa yine siz istediginiz içindir. Kendinize haksızlık edip, üzülmeyin boşuna.
 
Şuan size sevgi eksikliği, ilgi eksikliği gösteriyor mu?
 
Aynen bu işte. + bide benim abisi var siz düşünün. Büyük oldukları için onları daha çok dinliyor
Omdan önce siz konuşun mevzuları. Ben çoğu zaman eşimi katmadım ilk nişanlılıkta. Benle hemfikir olup eşime o dönemlerde benim fikirlerimle akıl veriyorlardı. Eşim bana söylediğinde de haberim var ben söyledim zaten diyordum. Şaşırıyordu. Somra sonra blue_suede akıllı kız bizim karışacağımız bişey yok karına sor demeye başladılar onlardaz, yani eşimin bana herşeyi danışmasında bu durumun payı büyük
 
Kimi konularda rest bile çekiyor fakat genelde fikir alıp soruyor bana sormayınca kendimi salak birşey bilmeyen gibi hissediyorum ki neredeyse 24 yaşındayım az çok var bildiğimiz. Korkum hep böyle mi olacak ben ikinci planda mu kalıcam hayat arkadaşı olucam hep mi abisine gidip birşeyler sorucak. İlaç gibi geldiniz. Doktorka konuşuyor gibi hissettim kendimi
 
Ben kötü bi kıskançlık olarak görmedim olayı siz evleneceksimiz ve sözünüzün eşinizin nezdinde önem arz etmesini istiyorsunuz evlendiğinizde herşeyr başkalarımı karar verecek diyorsunuz bu endoğal hakkınız aksi olduğunda herkes rahatsız olur. Anne baba ilgisizliğinden değil yani. Aksine daha özgür kararlar almaya alıştığınızdan dolayı olan bişey.
 
Şuan size sevgi eksikliği, ilgi eksikliği gösteriyor mu?
Ona göre hayır ama her hareketi batmaya başladı ne yapsa sinirlerim bozuluyor. Yani abisinin sevgilisi var ablasının ise eşi benimle ilgilensin diyorum yok ya da bu ilgi bana yetmiyor. Kendimi hep ikinci planda ailesinden geride öyle yanında sevgilisi gibi boş birşey gibi hissediyorum buda acı çok.
 
Aynen böyle ailesinden fikir alması demek onlara hak tanıması olur olmaz herşeye burunlarını sokabilirler bence. Ki koca adam neredeyse herşeyi çocuk gibi sorması. Bir gün bağırıcam heyy bende varım diye.
 
Bunu nasil yeneceğini sormuşsun, onun kalbindeki aile seygisine saygi duyarak yenebilirsin.
 

Teşekkür ederim. Benzerlik kurabilecegim çelişkileri bir dönem yaşadıgım için anlıyorumdur belki.


Size sormaması sizin bilgisiz oldugunuzu göstermez. Sorun şu ki onun yaptıkları ya da yapmadıkları üzerinden kendinize değer veriyor gibi konuşuyorsunuz. Öncelikle bundan vazgecin.

Bir konuda fikriniz varsa paylaşın, sormasına gerek yok.
Aksine sürekli "linlin sen ne düşünüyorsun" demesi -varsa- onay bagımlılıgını size yönlendirdigi anlamına gelmez mi? Eş mi istiyorsunuz yoksa aynı yaşta cocuk mu?
Sizin verdiginiz fikri begenmiyorsa da kendi bilir. Kocaman adam kendi kararlarını alabilir. Sürekli sorup hicbirini yapmıyorsa ve bu durumdan yoruluyorsanız bunu da açıkça konusabilirsiniz.

Yani ona karşı açık olun. Taleplerinizi, düşüncelerinizi söylemekten çekinmeyin. Baktınız olmuyor, yolları ayırırsınız. Ama müneccim olmasını beklemeyin.


Bir insanın yakınlarının düşüncelerini alması, bunu önemsemesi kötü birşey degil, eksiklik de degil.
Rest çekebilmesi kendi istekleri icin onlarla inatlasabildigini, onların onayı olmadan kendi kararlarını alabildigini gösterir fakat bunu bir insanın yapmak durumunda bırakılması da bana tuhaf geliyor... Demek ki karar alma kısmında o danıstıgı kadar digerleri de onun hayatını yönlendirmeye meraklılar...

Ne olursa olsun sizin için kritik soru şu olsun "ben yaşadıklarımdan tatmin oluyor muyum, mutlu muyum, haksızlıga ugramış hissediyor muyum?"
Karşınızdaki dünyanın en iyi insanı bile olsa size yetmiyorsa ilişkiyi zorlamanıza hem onu hem kendinizi üzmenize gerek yok.
Birbirine güvenen iki insan olarak dost olabilmeniz, romantik bir ilişkiden beklentilerinizin aynı oldugu ve birbirinize karşı aynı sorumlulukları hissettiginiz anlamına gelmez.
 
Ben de senin gibiydim.Ağır gelirdi ben ailemde öyle çok yakınlık belki de mıç mıçlık görmedipim için tuhaf gelirdi eski eşim ve ailesinin durumu.İçimde sindiremezdim bu tezatlığı.
 
A
Ben de senin gibiydim.Ağır gelirdi ben ailemde öyle çok yakınlık belki de mıç mıçlık görmedipim için tuhaf gelirdi eski eşim ve ailesinin durumu.İçimde sindiremezdim bu tezatlığı.
işte birime anlatsan yok fesat yok kötü diyor ama yaşayan biri benim bi ailem annem babam abim olsaydı onun varsa benimde var deyip sırtımı yaslardım onlara.
 
Ben eski eşimin ailesini sevmek istemiştim.Ama uyuşamadık.Fenaydılar kısaca.
 
Yani tartışmanızı ablasına anlatıyor mı?Zinhar olmaz.Kırmızı çizgi.Ama zamanla alışır o sana yavaş yavaş.Bunun için niraz zaman tanı ilşkinize .Hemen evlenmeyin.
 
Yani tartışmanızı ablasına anlatıyor mı?Zinhar olmaz.Kırmızı çizgi.Ama zamanla alışır o sana yavaş yavaş.Bunun için niraz zaman tanı ilşkinize .Hemen evlenmeyin.
Yok Zaten evlenmek dursun kenarda. bir süre görüşmücem açıkçası. Ailesi ile kalsın dursun.
 
Yok Zaten evlenmek dursun kenarda. bir süre görüşmücem açıkçası. Ailesi ile kalsın dursun.
İpleri koparma hemen.Zaman tanı sadece.Pişman olabilirsin.Kızlar arkadaşlarına ablalarına anlatıyor genelde.Erkekler pek anlatmaz diye biliyorum.Müsamaha göster bakalım.Duruma göre hareket edersin.
 
İpleri koparma hemen.Zaman tanı sadece.Pişman olabilirsin.Kızlar arkadaşlarına ablalarına anlatıyor genelde.Erkekler pek anlatmaz diye biliyorum.Müsamaha göster bakalım.Duruma göre hareket edersin.
Bilmiyorum tek bildiğim yalan olucak sanırım herşey..
 
Oooo tatlım bu daha işin lelesi birde bunun lolosu var şimdiden böyle aileyi kıskanırsan ilerde ne yapacaksın?
Daha ailenin içine girmeden triplere başlamışsın bu da hiç hayra alamet değil.
 
Abla sevmek anneye babaya kıymet vermek çok doğru bir şey.
Ama en ufak şeyde ablaya koşmak varı yoğu anlatmak çok da şahane bir tavır değil bence.
Konu sahibi kendini tam ifade edemiyor bence ondan bu kadar yüklenildi, yanlış kelimeler seçti ondan böyle oldu.
Bende bir ablayım kardeşimi canım gibi severim. Hala başı sıkışsa bana gelir, gelsin de. Ama bu demek değil ki herşeyini biliyorum sevgilisini hanımını bırakıp bana koşacak, bu hoş değil.
 
İyi de siz sadece sevgilisiniz, tabii ki ailesine soracak, sana sormayacak. Ha ne olur nisanlanirsiniz, sana sorma ailesine sorar. O zaman derim ki problem var, sen esi olacaksin, sana sormasi lazim. Ama arada herhangi bir resmiyet olmadan sana sormasini bekleyemezsin. Ayrica anlattiklarinizda da oyle ailesine sinir olacak, kıskanacak ya da bencillik yapacak bir durum goremedim. Sadece beklentilerinizi biraz fazla yuksek tutuyorsunuz, problem bu bence
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…