İnanın benimde kafam çok karışık bir yandan korkularım var bi yandan kendimi suçluyorum ben mi kötüyüm diye ben ne sevgi görmüşüm ne birşey. Herşeyi ona yükledim belki. Eşim olucak evimiz olucak. Kazık kadar hatun oldum. Tamam 24 olucam çokta büyük değilim ama senin neyine hayal... pehh. Olmaz herhalde bu iş. Hayatımız yaşantımız beraber geççek herkesin yeri ayrı diyor ammaaa ... :/
Şuan size sevgi eksikliği, ilgi eksikliği gösteriyor mu?Konu sahibinin fazlalık gördüğü şey yok. Sadece aynı ilgiyi kendi evine kurabilcek mi? Evlensek bile tabiri caizse süt kuzusu gibi herşeyi onlara mı sorucak hayat arkadaşı olarak beni ikinci plana mı atıcak? Sevgisizlikten korkuyorum. Keşke bende onun gibi bi ailede büyüseydim yoksa inanın dert edilcek şey değil
Omdan önce siz konuşun mevzuları. Ben çoğu zaman eşimi katmadım ilk nişanlılıkta. Benle hemfikir olup eşime o dönemlerde benim fikirlerimle akıl veriyorlardı. Eşim bana söylediğinde de haberim var ben söyledim zaten diyordum. Şaşırıyordu. Somra sonra blue_suede akıllı kız bizim karışacağımız bişey yok karına sor demeye başladılar onlardaz, yani eşimin bana herşeyi danışmasında bu durumun payı büyükAynen bu işte. + bide benim abisi var siz düşünün. Büyük oldukları için onları daha çok dinliyor
Kimi konularda rest bile çekiyor fakat genelde fikir alıp soruyor bana sormayınca kendimi salak birşey bilmeyen gibi hissediyorum ki neredeyse 24 yaşındayım az çok var bildiğimiz. Korkum hep böyle mi olacak ben ikinci planda mu kalıcam hayat arkadaşı olucam hep mi abisine gidip birşeyler sorucak. İlaç gibi geldiniz. Doktorka konuşuyor gibi hissettim kendimiGerçekten saçma kıskanclıklar yapan insanlar var. Anne sevgisi ayrıdır, eş sevgisi ayrı. Bunların kıyaslaması bile olmaz.
Ancak sizin kıskanclık olarak adlandırdıgınız şeyin nedeni o son cümlenizde yatıyor bence.
Eğer düşüncelerinize yeterince değer verilmedigini hissediyorsanız, beraber kararlaştırdıgınız seylerin ailesine sürekli sordugundan ötürü degisiklige ugradıgını gözlemliyorsanız ve kendinizi onun hayatında sürekli ikinci planda görüyorsanız beklentileriniz karşılanmıyor demektir.
Dolayısıyla sevdiginiz kişinin, bu şekilde yakın bag kurdugu insanları kıskanmanız normal olur.
Bu durumda yapmanız gereken tatmin olmadıgınız bir sevgiye bel baglayıp kıskanclık içinde bir ömür geçirmektense kendinize yeni bir yol çizmenizdir.
Eğer "sürekli ailesini araması dısında bir sorunumuz yok" diyebiliyorsanız bu konuyu açıkça onunla konuşun.
Hem ona hem de kendinize şans vermek sizin elinizde. Fakat bu sürecte gözlemleyin, ailesinden bagımsız karar alıp almaması, onay bagımlısı mı degil mi bunlara bakın.
Hayalleriniz yine sizin hayaliniz olarak kalır. Düşlerinizden ve kendinizden vazgecmenize luzum yok.
Linlin66 nın istekleri X'e baglı degil, X ile olup olmaması sadece son anda yaptıgınız bir tercihtir. Devamını onunla, başkasıyla veya tek başınıza da getirebilirsiniz.
Hissettiginiz, istediginiz her şey sizin beyninizde, onun varlıgı şart degil. Eğer o varsa yine siz istediginiz içindir. Kendinize haksızlık edip, üzülmeyin boşuna.
Ona göre hayır ama her hareketi batmaya başladı ne yapsa sinirlerim bozuluyor. Yani abisinin sevgilisi var ablasının ise eşi benimle ilgilensin diyorum yok ya da bu ilgi bana yetmiyor. Kendimi hep ikinci planda ailesinden geride öyle yanında sevgilisi gibi boş birşey gibi hissediyorum buda acı çok.Şuan size sevgi eksikliği, ilgi eksikliği gösteriyor mu?
Aynen böyle ailesinden fikir alması demek onlara hak tanıması olur olmaz herşeye burunlarını sokabilirler bence. Ki koca adam neredeyse herşeyi çocuk gibi sorması. Bir gün bağırıcam heyy bende varım diye.Ben kötü bi kıskançlık olarak görmedim olayı siz evleneceksimiz ve sözünüzün eşinizin nezdinde önem arz etmesini istiyorsunuz evlendiğinizde herşeyr başkalarımı karar verecek diyorsunuz bu endoğal hakkınız aksi olduğunda herkes rahatsız olur. Anne baba ilgisizliğinden değil yani. Aksine daha özgür kararlar almaya alıştığınızdan dolayı olan bişey.
Yaşamadığım için bir türlü yapamıyorum bunu. Umarım başarırım. Hayat benden ibaret değil.Bunu nasil yeneceğini sormuşsun, onun kalbindeki aile seygisine saygi duyarak yenebilirsin.
Kimi konularda rest bile çekiyor fakat genelde fikir alıp soruyor bana sormayınca kendimi salak birşey bilmeyen gibi hissediyorum ki neredeyse 24 yaşındayım az çok var bildiğimiz. Korkum hep böyle mi olacak ben ikinci planda mu kalıcam hayat arkadaşı olucam hep mi abisine gidip birşeyler sorucak. İlaç gibi geldiniz. Doktorka konuşuyor gibi hissettim kendimi
Ben de senin gibiydim.Ağır gelirdi ben ailemde öyle çok yakınlık belki de mıç mıçlık görmedipim için tuhaf gelirdi eski eşim ve ailesinin durumu.İçimde sindiremezdim bu tezatlığı.iyi geceler kızlar size bir derdimi anlaticam ne yapsam kurtulamıyorum . Öncelikle yazımı sonuna kadar okuyun lütfen kendinizi benim yerime koyun yaşadıklarımı düşünün öyle yorum yapın şayet bencillikse yine kabul ediyorum ben bundan kurtulmak istiyorum.
Yazım hatısı varsa kusura bakmayın .. konuya geçersek biraz derinlere ineyim ki ön yargılı olmayın .... ne annemden ne babamdan sevgi görmedim babannemler büyüttü beni. Kardeş deseniz oda huysuz asla ablalık yaşatmadı bana. Abi deseniz olur olmaz dövdü herşeyde.. Kafasına göre bazen görür konuşmaz bile. Babam ilgisiz annem ilgisiz aile denen kavramı bilmem ne beraber bir yemek ne beraber bir salonda oturalım hatırlamam .. sonra bende herkes gibi aşık oldum birine. Uzun yıllar çıktık hala devam ediyoruz evlilik düşüyorduk (ben vazgeçmek üzereyim)
Başta dert etmezdim sevgilim ailesine çok bağlı ama Allah var herşeyin yerini zamanını kime nasıl davrancağını bilir bi ablası bi abisi var hepsi birbirine çok bağlı başta sorun etmesem de artık canıma tak etmeye başladı ya da ben duygusuz bencil kötü biriyim..
annesine ablasına çok bağlı bu yaşına kadar hep ne alıp verdiyse ablasına danışmış hala da öyle ablası evlendi gitti uzakta hala abla abla.. abisi daha evlenmedi her gün aynı evdeler ona ona rağmen abim abim bir olay oluyor mesela ben kızıyorum bana ses çıkartıyor ablasıyla da konuşuyo ama ona daha bi farklı yani ne bileym Sen karım olcaksın diyor ama ilerde onlara bişey olsa gene bırakmam diyo
Kızlar ben çok mu bencilim.. o kadar çok üzülüyorum ki istiyorum evlenceğim insan benimle ilgilensin gidip ona buna ablasına sorcağı şeyleri bana sorsun hep ona mu sorcak ben varken.. ya da şöyle diyeyim eminim bir çoğunuz bana çok bencilsin dicek.. bu huyumu nasıl yok edebilirim.. herşeyi geçtim beni çok yıpratıyor bu iş artık herşeyden ailesinden nefret etmeye başladım.. keşke benimde bna yakın olan annem ablam abim olsa en azından bende onlara sığınırdım diyorum .. işin aslı bu kadar aralarındaki sevgiyi ben yaşamadığım için anlamıyorum manasız geliyor evet aile ama ben anlayamıyorum bilmiyorum kızlar bencillik bu belki nasıl yok edilir napılır başına gelen var mı? İnanın kötü biri değilim ama eşim olcak insan benimle ilgilensin beni korusun sevsin istiyorum... abisiyle de yakın ama ablası hemcinsim olduğundan kıskançlık var belki bilinçaltımda.. ailesini seven bağlı erkekler kendi kurduğu ailede de iyi olurmuş bakarmış evine..
Ben 23 o 25 yaşında..
ATeşekkür ederim. Benzerlik kurabilecegim çelişkileri bir dönem yaşadıgım için anlıyorumdur belki.
Size sormaması sizin bilgisiz oldugunuzu göstermez. Sorun şu ki onun yaptıkları ya da yapmadıkları üzerinden kendinize değer veriyor gibi konuşuyorsunuz. Öncelikle bundan vazgecin.
Bir konuda fikriniz varsa paylaşın, sormasına gerek yok.
Aksine sürekli "linlin sen ne düşünüyorsun" demesi -varsa- onay bagımlılıgını size yönlendirdigi anlamına gelmez mi? Eş mi istiyorsunuz yoksa aynı yaşta cocuk mu?
Sizin verdiginiz fikri begenmiyorsa da kendi bilir. Kocaman adam kendi kararlarını alabilir. Sürekli sorup hicbirini yapmıyorsa ve bu durumdan yoruluyorsanız bunu da açıkça konusabilirsiniz.
Yani ona karşı açık olun. Taleplerinizi, düşüncelerinizi söylemekten çekinmeyin. Baktınız olmuyor, yolları ayırırsınız. Ama müneccim olmasını beklemeyin.
Bir insanın yakınlarının düşüncelerini alması, bunu önemsemesi kötü birşey degil, eksiklik de degil.
Rest çekebilmesi kendi istekleri icin onlarla inatlasabildigini, onların onayı olmadan kendi kararlarını alabildigini gösterir fakat bunu bir insanın yapmak durumunda bırakılması da bana tuhaf geliyor... Demek ki karar alma kısmında o danıstıgı kadar digerleri de onun hayatını yönlendirmeye meraklılar...
Ne olursa olsun sizin için kritik soru şu olsun "ben yaşadıklarımdan tatmin oluyor muyum, mutlu muyum, haksızlıga ugramış hissediyor muyum?"
Karşınızdaki dünyanın en iyi insanı bile olsa size yetmiyorsa ilişkiyi zorlamanıza hem onu hem kendinizi üzmenize gerek yok.
Birbirine güvenen iki insan olarak dost olabilmeniz, romantik bir ilişkiden beklentilerinizin aynı oldugu ve birbirinize karşı aynı sorumlulukları hissettiginiz anlamına gelmez.
işte birime anlatsan yok fesat yok kötü diyor ama yaşayan biri benim bi ailem annem babam abim olsaydı onun varsa benimde var deyip sırtımı yaslardım onlara.Ben de senin gibiydim.Ağır gelirdi ben ailemde öyle çok yakınlık belki de mıç mıçlık görmedipim için tuhaf gelirdi eski eşim ve ailesinin durumu.İçimde sindiremezdim bu tezatlığı.
Ben eski eşimin ailesini sevmek istemiştim.Ama uyuşamadık.Fenaydılar kısaca.Tamda yazmak istedgim kelimeyi yazmissin zaten.
Kiskanclik bunun adi.
Ve cok cok yersiz.
Senin durumunda olan daha fazla kizlari okudum burda kkda. Aileden ilgi gormemis onlarda. Ama onlar senin tersini yapiyor.
Onlar " ikinci sansim oldu, birbirine kenetli bi, tamda hayalimdeki bi aileyi buldum, oyle guzel bi hiski onlarin arasindaki bag, bende o aileye girmek istiyorum" felsefesiyle bakiyorlar olaya.
Oysaki sen o bahsettigimiz ikinci sansi tepiyosun ve ayrica o kenetli aileyide yikmak istiyosun.
Buna bencil denmez cok daha fazlasi denir.
Bencil olan kisi kendinden yola cikar digerlerini hesaba katmaz, ama sen hem ben diysun hemde digerleriyle bide kotu olsun istiyosan sana gelsin diye. Buna fesatlik denir. Napsin konusmasinmi ablasiyla abisiyle?
Yani tartışmanızı ablasına anlatıyor mı?Zinhar olmaz.Kırmızı çizgi.Ama zamanla alışır o sana yavaş yavaş.Bunun için niraz zaman tanı ilşkinize .Hemen evlenmeyin.Bunu gündelik olaylardan yola çıkarak çok da anlayamazsınız.
Geleceğe dair planlar ve hayatındaki büyük adımlarda daha netlik kazandırabilirsiniz.
Şuan için hemen bir nişanlanma talebiniz yoksa, zaman tanıyın derim.
Hayattan beklentileri, evliliğe olan bakış açısı, nerede oturmak istediği bile fikir verebilir size.
Fevri davranıp yıkmak kolaydır ama pişmanlığı da ağır olur.
İyi gözlemlemek lazım.
Yok Zaten evlenmek dursun kenarda. bir süre görüşmücem açıkçası. Ailesi ile kalsın dursun.Yani tartışmanızı ablasına anlatıyor mı?Zinhar olmaz.Kırmızı çizgi.Ama zamanla alışır o sana yavaş yavaş.Bunun için niraz zaman tanı ilşkinize .Hemen evlenmeyin.
İpleri koparma hemen.Zaman tanı sadece.Pişman olabilirsin.Kızlar arkadaşlarına ablalarına anlatıyor genelde.Erkekler pek anlatmaz diye biliyorum.Müsamaha göster bakalım.Duruma göre hareket edersin.Yok Zaten evlenmek dursun kenarda. bir süre görüşmücem açıkçası. Ailesi ile kalsın dursun.
Bilmiyorum tek bildiğim yalan olucak sanırım herşey..İpleri koparma hemen.Zaman tanı sadece.Pişman olabilirsin.Kızlar arkadaşlarına ablalarına anlatıyor genelde.Erkekler pek anlatmaz diye biliyorum.Müsamaha göster bakalım.Duruma göre hareket edersin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?