ben de sizin kadar olmasa da sinirliydim,saldırganlık vurma hiç olmadı ama insanlar kaba dile bile bi yere kadar tahammül eder. Ailem bana sık sık seni anca biz çekeriz, böyle kimse çekmez seni derdi, yardım alın tedavi görün diyecek bir şey yok. biraz da huy edinmişsiniz tepki veren olmadıkça. ben sırf üslubum kaba diye bile çok tepki gördüm ve hep kendimi düzeltmeye çalıştım.sonuç olarak 32 yaşında gayet rahat kolay sinirlenmeyen biriyim. hayatınızda bazı boşluklar var belki de, elde edemediğiniz başarılar? hayatınızı dolu dolu yaşıyormusunuz sahip olduklarınızdan memnun musunuz?Bunları yazarken kendimden o kadar çok utanıyorum ki. Dışardan çok sakin sessiz masum duran biriyim. 3 senelik evliyim ve kv ile yaşıyorum. Arkadaşlar ben bekarken de öylrydim sinirliyken insanlara vuruyorum ve zarar da veriyorum o anki snirle insanlara bütün gücümle vuruyorum. Evlendim bu sene de eşime öyle yapmaya başladım. Hafta sonu eşim sadece bir saat geç kaldı diye ve bir saat dışsrı geç çıkıcaz diye kıyameti kopardım eşim kapının önünde arabasını yıkıyordu eve geldiğinde saldırdım tokatlar attım ittim yumruk attım. Neye sinirlendiğimi bazen bilmiyorum bile. Dün akşam eşim kapının önüne çıktı arkadaşı geldi ben de gittiğinde sakindim bir saate gelicem dedi yirmi dakika geç geldi diye gelir gelmez sırtına yumruk attım. Sonra çok pişman oluyorum ama ne değişiyoki. Ve sanırım eşim tepki vermediği için daha da cesaretleniyorum. Başka birisi olsa daha büyük tepki verir eşim sadece sinirleniyo ve gülüyo susuyo susuyo diye daha da vuruyorum. Amacım ne inanın bilmiyoruö. Bekarken kız kardeşimin suratını çizmiştim ve böyle baya kötü olmuştu bi kere onun kafasını tutup itmiştim ve kız kardeşimin boynu kırılcaktı az kalsın. Brn bu pis huyumdan kurtulmak istiyorum çinkü evliliğime yansıyo. Kendimden nefret editorum utanıyorum. Bazen sıkıntı çektiğimde hakettiğimi düşünüyorum. Çünkü kendimi tutamıyorum ve sinriden etrafımdakilere zarar veriyorum. Bana kınamadan fikir verin lütfen
Sakin cocuk yapma derim.Bunları yazarken kendimden o kadar çok utanıyorum ki. Dışardan çok sakin sessiz masum duran biriyim. 3 senelik evliyim ve kv ile yaşıyorum. Arkadaşlar ben bekarken de öylrydim sinirliyken insanlara vuruyorum ve zarar da veriyorum o anki snirle insanlara bütün gücümle vuruyorum. Evlendim bu sene de eşime öyle yapmaya başladım. Hafta sonu eşim sadece bir saat geç kaldı diye ve bir saat dışsrı geç çıkıcaz diye kıyameti kopardım eşim kapının önünde arabasını yıkıyordu eve geldiğinde saldırdım tokatlar attım ittim yumruk attım. Neye sinirlendiğimi bazen bilmiyorum bile. Dün akşam eşim kapının önüne çıktı arkadaşı geldi ben de gittiğinde sakindim bir saate gelicem dedi yirmi dakika geç geldi diye gelir gelmez sırtına yumruk attım. Sonra çok pişman oluyorum ama ne değişiyoki. Ve sanırım eşim tepki vermediği için daha da cesaretleniyorum. Başka birisi olsa daha büyük tepki verir eşim sadece sinirleniyo ve gülüyo susuyo susuyo diye daha da vuruyorum. Amacım ne inanın bilmiyoruö. Bekarken kız kardeşimin suratını çizmiştim ve böyle baya kötü olmuştu bi kere onun kafasını tutup itmiştim ve kız kardeşimin boynu kırılcaktı az kalsın. Brn bu pis huyumdan kurtulmak istiyorum çinkü evliliğime yansıyo. Kendimden nefret editorum utanıyorum. Bazen sıkıntı çektiğimde hakettiğimi düşünüyorum. Çünkü kendimi tutamıyorum ve sinriden etrafımdakilere zarar veriyorum. Bana kınamadan fikir verin lütfen
Eee bari sürekli bu halde olsaydın.Bakın şöyle sürekli bu halde değilim çocuğum yok. Mesela bit şeye sinrleneyim hemen köpürüyorum vr hıncımı vurarak alıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?