- 16 Haziran 2019
- 329
- 391
- 103
- 26
- Konu Sahibi Nezormusbu
-
- #1
Merhaba kızlar.
Benim bir abim var ama ne abi. Aramızda iki yaş var ben 21 o 23 yaşında. Bana, anneme ve babama karşı aşırı agresif. Diğer insanlara karşı daha uysal ve daha saygılı.
Her şeyi eleştiriyor, ailemizi hep küçümsüyor. Annemin yaptığı yemeği, temizliği, kilosunu alay konusu yapıyor. Babamın utangaçlığıyla dalga geçiyor. Beni de her şeyimle eleştiriyor. Her şeyi bağırarak ve koyarak söylüyor. Annem de bütün bunlara o kadar alışmış ki tepki bile vermiyor ne derse yapıyor. (Babam yurtdışında çalışıyor ben de üniversite için evde değildim zaten)
Eve girer girmez ne yemek yaptın diye anneme bağırıyor. Annem ne yemek yapmış olursa olsun bu ne böyle yemek mi olur aynı yal gibi olmuş falan diyor. Annem de hemen ne yemek istediğini soruyor hemen yapayım mı falan diyor. Ya o kadar çok şey oluyor ki hangi birini yazsam bilemiyorum. Banyodaki liften babamın yapacağı yatırıma kadar her şeyi eleştiriyor ve küçümsüyor.
Karantina sürecinden beri kafayı yiyecek gibi oluyorum evde terslediğim zaman üstüme yürüyor çünkü. Ben aşırı sakin bir insanımdır ama beni çileden çıkarıyor bu sinirimi ifade edemediğim için de kin tutmaya başlıyorum.
Bundan 3 4 hafta önce bir olay oldu. Bizde iki tane araba var bi tanesi yeni bi tanesi biraz eşli bi araba. Ben ehliyetimi yeni aldım ve yeni araba otomatik olduğu icin onu kullanıyorum. Kendisi de bazen yeni arabayı alıyor benzinini bitirip kapının önüne koyuyor. Böyle olduğu zamanlarda annem bana kızıyor arabanın anahtarını ortaya atıyorsun o da alıyor işte diyor. Annem böyle söyleyince ben de araba anahtarını odama almaya başladım. Bir gün geldi bağırdı bu arabanın anahtarı neden onun odasında sanki kendi malı mı o anahtar vestiyerde duracak diye evde esip gürlüyor. (Ben ehliyet alırken evde tek araba vardı ve bana çalışmam için arabayı bi kere bile vermedi. Ehliyeti aldıktan sonra bile hiç vermedi. Bunun da kinini tuttuğum icin o an patladım) bağırmaya başladım sen kendini ne sanıyorsun, benimle düzgün konuş, bana bağırmazsın, senden nefret ediyorum falan diye. Sonra sinirlerim bozuldu ağlamaya basladım. Annemle abimde bir ziyarete gideceklerdi bana bir şey demeden gittiler.
Çok sinirlerim bozuldu sonra bağırdığım icin pişman oldum cünkü bi daha hiç arabayı almadı. O günden sonra annem herkese bunu anlatıp bu kız çok fena, sakin duruyor ama kendisi abisinden de deli gibi konuşmaya başladı bu da çok zoruma gitti cünkü abim bişe aynı köpek gibi davranıyor ve herkes bunu biliyor. Buna rağmen beni ondan bile kötü anlatıyor insanlara. Arabayı abime vermememi annem kendisi söyledi ama ben çok sinirlendiğimde de benim arkamda durmadı ver arabanın anahtarını dedi.
Anlatacak o kadar çok şey var ki çok uzun oldu. artık dayanamıyorum bunlara katlanmaya. İş arıyorum ama daha ortada kesin bir şey de yok bütün gün kafayı yiyorum. Ailem de abim icin o öyle onu bu şekilde kabul et diyorlar. Dayanamıyorum
Benim bir abim var ama ne abi. Aramızda iki yaş var ben 21 o 23 yaşında. Bana, anneme ve babama karşı aşırı agresif. Diğer insanlara karşı daha uysal ve daha saygılı.
Her şeyi eleştiriyor, ailemizi hep küçümsüyor. Annemin yaptığı yemeği, temizliği, kilosunu alay konusu yapıyor. Babamın utangaçlığıyla dalga geçiyor. Beni de her şeyimle eleştiriyor. Her şeyi bağırarak ve koyarak söylüyor. Annem de bütün bunlara o kadar alışmış ki tepki bile vermiyor ne derse yapıyor. (Babam yurtdışında çalışıyor ben de üniversite için evde değildim zaten)
Eve girer girmez ne yemek yaptın diye anneme bağırıyor. Annem ne yemek yapmış olursa olsun bu ne böyle yemek mi olur aynı yal gibi olmuş falan diyor. Annem de hemen ne yemek istediğini soruyor hemen yapayım mı falan diyor. Ya o kadar çok şey oluyor ki hangi birini yazsam bilemiyorum. Banyodaki liften babamın yapacağı yatırıma kadar her şeyi eleştiriyor ve küçümsüyor.
Karantina sürecinden beri kafayı yiyecek gibi oluyorum evde terslediğim zaman üstüme yürüyor çünkü. Ben aşırı sakin bir insanımdır ama beni çileden çıkarıyor bu sinirimi ifade edemediğim için de kin tutmaya başlıyorum.
Bundan 3 4 hafta önce bir olay oldu. Bizde iki tane araba var bi tanesi yeni bi tanesi biraz eşli bi araba. Ben ehliyetimi yeni aldım ve yeni araba otomatik olduğu icin onu kullanıyorum. Kendisi de bazen yeni arabayı alıyor benzinini bitirip kapının önüne koyuyor. Böyle olduğu zamanlarda annem bana kızıyor arabanın anahtarını ortaya atıyorsun o da alıyor işte diyor. Annem böyle söyleyince ben de araba anahtarını odama almaya başladım. Bir gün geldi bağırdı bu arabanın anahtarı neden onun odasında sanki kendi malı mı o anahtar vestiyerde duracak diye evde esip gürlüyor. (Ben ehliyet alırken evde tek araba vardı ve bana çalışmam için arabayı bi kere bile vermedi. Ehliyeti aldıktan sonra bile hiç vermedi. Bunun da kinini tuttuğum icin o an patladım) bağırmaya başladım sen kendini ne sanıyorsun, benimle düzgün konuş, bana bağırmazsın, senden nefret ediyorum falan diye. Sonra sinirlerim bozuldu ağlamaya basladım. Annemle abimde bir ziyarete gideceklerdi bana bir şey demeden gittiler.
Çok sinirlerim bozuldu sonra bağırdığım icin pişman oldum cünkü bi daha hiç arabayı almadı. O günden sonra annem herkese bunu anlatıp bu kız çok fena, sakin duruyor ama kendisi abisinden de deli gibi konuşmaya başladı bu da çok zoruma gitti cünkü abim bişe aynı köpek gibi davranıyor ve herkes bunu biliyor. Buna rağmen beni ondan bile kötü anlatıyor insanlara. Arabayı abime vermememi annem kendisi söyledi ama ben çok sinirlendiğimde de benim arkamda durmadı ver arabanın anahtarını dedi.
Anlatacak o kadar çok şey var ki çok uzun oldu. artık dayanamıyorum bunlara katlanmaya. İş arıyorum ama daha ortada kesin bir şey de yok bütün gün kafayı yiyorum. Ailem de abim icin o öyle onu bu şekilde kabul et diyorlar. Dayanamıyorum