Günaydın sevgili kadınlar
Bu aralar sıkıştım kaldım dertlerin arasında. Bugün ki sorunum kv.
Artık biliyorsunuz 10 aylık evliyim ve çalışan bir kadınım. Biz evlendikten ilk haftadan sonra haftanın birer günü anneme ve kv lere gitmeye başladık. Eşimde bende evin tek çocuklarıyız. Is çıkışı gidiyoruz yemek yiyoruz çay içip saat 11 gibi kalkıp evimize geliyoruz. Bu durum artık beni sıkmaya hatta boğmaya başladı. Ben haftanın 2 günü oraya gidince işlerim sıkışıyor. Yemek yapamıyorum düzenim alt üst oluyor. Yanı bu durumu anlatmaya çalışıyorum, koskoca kadınlar oturup ağlıyorlar biz sizi özlüyoruz diye
dün akşam yine iç gittik eve geldim duş aldım çamaşır attım sabah kalktım çamaşır astım ve ise geç kaldım. Evet iyilik yapmaya çalışıyorlar ama bana artık batıyor kızlar. Evime, kendime , eşime vakit ayıramıyorum. Bu hafta temizlik yapacağım yapamıyorum çünkü zamanım yok. Zamanım yok derken gezmekten değil onlara gidip gelmekten
Bu konu böyle uzar gider. Bir sıkıntım ise yine kv. Sürekli buzdolabıma sürekli mutfağıma mudahele ediyor. Bu aralar taktı kış için dolaba bezelye atayım, fasulye atayim istemiyorum dediğim halde dün zorla verdi. Ben bu konserve olayını çok sevmiyorum ayrıca kışın taze fasulye yemesem ölmem herhalde. Tutturuyor, tursu yaptım gel al, reçel yaptım gel al , onu yaptım gel al artık biktim. Normal de tatlı çok yiyen birisi değilim ama laftan anlamıyor, kalbini kırmak istemiyorum ama bu durum iyice sinirlerimi bozmaya başladı. Yemek konusu açılıyor sen yapamazsın ben yaparım. Döndüm dedim ki yemek konusunda gayet başarılıyım oğlunun göbeğine bak anlarsın ispatım diye. Sürekli yarış halinde benimle. Sen yapamazsın, sen edemezsin. Çok doluyum kızlar uzun oldu kusura bakmayın