Siz olsanız ne yapardınız?

  • Konu Sahibi Konu Sahibi aycaf
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

aycaf

kızım,en büyük hediyem,sonsuz şükrüm...
Kayıtlı Üye
25 Mayıs 2011
400
130
123
Merhaba herkese! Nasıl özet geçeceğimi bilmiyorum ama kısaca anlatmak istiyorum.Yurtdisinda yaşıyoruz geçici bir süreliğine, 8,5 senedir evliyiz,2 çocuğum var biri 16 aylık biri 5.5 yaşında,ben çalışmıyorum, evdeyim.Problem şu: Eşimle bazen sadece aynı evde yaşayan iki ev arkadaşı ya da onun hizmetçisi gibi davranıyor adeta,sohpet,muhabbet hiç yok zaten konuşkan biri degildir.Is saatleri çok rahat günde bir-kac saat çalışıyor hatta bazı günler boş ama gelin görünki hep yorgun,enerjisi dusuk hatta hep uykusuz,sanki adam vardiyali iste gece gündüz işçi olarak çalışıyor,her fırsatta yatıp uyumak istiyor,bu boşluklarına rağmen bana yardımı sıfır, gece defalarca uyanır bebeğim haberi dahi olmaz,çocuklar oyun ister ki babalarına çok düşkünler, formalite 5 dk oynatır,hep tv acar izletir,sürekli çocuk gelişimiyle ilgili yazılar okur anlatırım ama sanki üniversite mezunu değil de karşımda okumamış, cahil birisi varmış gibi uygulamaz anlattığım hicbir şeyi..bir yere gezmeye giderken bizimle hep gergin hep off,pof ya da cikariz çocukları bana bırakır çay kahve içmeye kafeye oturur,sigarasına hiç girmiyorum nefret ediyorum içmesinden.Bunlardan öte en dayanılmaz şey de zırt pırt kahveye gidiyor oyun oynamaya,bize gelince bezgin,yorgun,uykusuz olan adam 5 dk da giyinip hemen çıkıyor,gece geç saatlere kadar gelmiyor,bazen bırakıyor birdaha gitmicem diyor sonra kimin gazına geliyorsa yeniden başlıyor, tabi cildiriyorum ben ,eve belli bir saatten sonra gelirsen almam diyorum ve almıyorum da,arabada yatıyor,gelin gorunki ciddiye alıp vazgeciyor mu ,nerdeee , sabah geliyor yine yatıyor olan yine bana oluyor,yemin ediyorm bak gidersen yine almam diye ;almıyorum o da aynen devam...Nasıl vazgecirecegim şaştım kaldım hava buz gibi soğuk,eksilerde yine bile bile çıkıyor,kahve olmasa da bir şekilde bir dernek var oraya gidiyor yani adamda evde kalmama hastalığı var.Mesela bugünün özeti sabah erkenden 1.5 saatlik uzaklıktaki mesafedeki ise gitti akşama doğru geldi,çok yorgunum uyuycam dedi, çocuklar tüm gün yolunu gözlüyor,çıkıp üstüne oynamaya filan çalışıyor,yemeğini yedi geçti yattı,uyudu,uyandi kalkti giyiniyor cikacagim diye, almiycam gece dedim,girgir yapiyor hala,almadim da.En çok yavrularim için üzülüyor,kafaya takiyorum yoksa çeker kapıyı çıkar giderim gezmeye,umrumda olmaz.Surekli tartışıyorum haliyle .Aksam bebegimi tam 3 saat uyutmaya çalıştım,yorgunluk bir yandan benim stresimin geçmesi bir yandan.Buraya sirf yillar sonra unutmamak icin yaziyorumki aptallik etmiyeyim,Tr' ye donecegiz ve ben bana bu yaptiklarinin ,yalniz birakip birakip cikmalarinin karsiliğini vereyim,aynilarini bir bir yasatayim
.Bencillik bu tam olarak,madem sorumsuzsuzsun,aile ortamini sevmiyorsun ne diye evlenirsin,bekar kalip kendi aptal ,basit zevklerinle gununu gun etseymissin diyorum,diyorum da kime laf anlatiyorum.(Severek,ailesinin karsisinda durarak yani badireler atlatark evlendik).Maddi manevi her turlu fedakarligin karsiliği buymus demekki.Siz olsaydınız nasıl bir tavır takınırdınız?Böyle evlilikleri olanlar nasil katlaniyorsunuz?
 
Son düzenleme:
Eşiniz ya evliliği sevmiyor, ya da psikolojisi iyi değil gibi.

Hep mi böyleydi? 2. çocuğu yapmışsınız.
 
Mükemmel bir anne misiniz?
Yani demek istediğim şey aslında,
Hani şu herşeye yetişen temizlik çamaşır bulaşık ütü oyun park.
Hep siz mi bu sorumlulukları aldınız ki eşiniz bu duruma alıştı?

Benimde 2 bebeğim var.
Hiçbişeye yetişemiyorum aslaa.
Eşimin de desteği oluyor ki.
Günü delirmeden kapatıyoruz ..

Bizim evde kural yok mesela.
Sen bunu ben bunu yapacağım diye.
Kim nerde eksiklik görüyorsa yapıyor.
 
adam hoşlanmıyo demek ki çoluk çocuk aile ortamından

böyle tipler önceden kendini tanısa ve evlenip eşlerini üzmese
 
Önemli bi konu. Çocuklarınızın ve kendinizin durumunu kızmadan bağırmadan kavga etmeden sakin bi şekilde anlattınız mı hiç ona. Bence psikolojik bi destek alsanız birlikte herşey çözülecek gibi geliyor.
 
Bu adam hiçbir şey yapmayınca siz yetişiyor musunuz peki?

Eşiniz çocuklardan önce de böyle miydi? Bana bilerek dışarı çıkmıyor gibi geldi. 2 tane çocukla gezmek zor iş. O da size atıp keyfine bakıyor.
 
Eşiniz ya evliliği sevmiyor, ya da psikolojisi iyi değil gibi.

Hep mi böyleydi? 2. çocuğu yapmışsınız.
Tr deydim daha önce 3 sene öncesinde orda böyle değildi,yazdığınız her iki seçenek de geçerli bence
 
Evet olması gereken sizin evliliğimiz,sorumluluklar hep bende evet ,üstüne ilgi ve oyun bekleyen bir 5 yaş çocuğu etkinlik bile yapıyorum sürekli kızımla,onun gözünde çalışmıyorum isim ne çocuk büyütüp, ev işlerini yapmaktan başka,nadiren yapar ,o da sen çok yorumluyorsun yardım edeyim gibi değil de söylediğim zamanlar,çocukları al git süpürge acayim gibisinden.Bu arada ben de üniv mezunuyum ve çocuklardan önce iş hayatım vardı.
 
Eşiniz ya evliliği sevmiyor, ya da psikolojisi iyi değil gibi.

Hep mi böyleydi? 2. çocuğu yapmışsınız.
Tr deydim daha önce 3 sene öncesinde orda böyle değildi,yazdığınız her iki seçenek de geçerli bence
Tabi hicbir şekilde fayda etmiyor konuşmak,adam bu dünyaya keyif için gelmiş,yiyip icip, yatayım,uyuyayım modunda,hani sanki 20 yaşında zorla evlendirilip baba olmus da kaldiramiyor sorumluluğu yaş gelmis 35' e.
 
Herşey çekilir de çocuklara ilgisiz olması çekilir şey değil. Insan kendini belki 2. Plana atabilir ama coxuklarin baba figurunden eksik yetismesini anne kalbi kabul edemiyor. Size verebilcegim bir tavsiyem yok ama çözüm aramaya devam edin bunu kabullenmeyin. Belki aile buyuklerinizden yardım isteseniz yardımı olur mu? Adam yaptığının bedelini ödeyip rahatlamış görünüyor arabada yatmayı kabul ederek.demek ki bu çöZüm olmamış. Belki rest cekseniz ise yarar mi? Bunlar çok kişisel mevzular. Birkaç sorumluluk belirleyip bunları mutlaka yapmasını beklediginizi iletin. Hem size hem çocuklara hem de ev işlerine yönelik ödevleri sorumlulukları olmalı. Bu nedir yaa... çok kızıyorum bu erkeklere...
 
malesef başta nasil alışılıyorsa öyle gidiyor.
Bebekleriniz büyürken herşeyi 4 4 lük yaptıysanız eşinizin böyle davranması normal. Sizin yetişeceğinize emin. Benim 3 aylık bir oğlum var doğduğundan beri hiçbir işim tam değil. Haliylr hep eşime yıkıyorum bazı sorumlulukları.

Başta nasıl davrandınız bilemem ama olması gereken bu. Siz de bir bireysiniz. Onunda çocuklarıyla oturuo sizin kafa dağıtmanız gerek. Emrivaki yapın bırakın markete gidin mesela. Bir yerden başlamanız lazım.
 
Bu arada bir de şu yönü var psikolojik olarak sürekli eziyor,mesela ehliyetim var ,hadi başarırsın, yaparsın demek yerine hep demotive ediyor,kendi burda dil öğrendi kursa gidip bana gelince çok zor öğrenemezsin vs..evde çok hareketli 2 çocuğa rağmen elde mantı acarım, daha tadına bakmadan eleştiriye başlar yok şekli şöyle böyle diye hatta iki defa zıkkım olsun ,yeme o zaman dedim defolup çıktı pizza yemeye gitti dışarda,yani bir dr dedi çocuklara rağmen ne güzel düşünüp yapmışsın,yurttaşındayız yazın annesine gideriz Tr ' ye hicbir özel hazırlık yapmaz ,önüne omlet dahi yapıp koymaz,aksine orda da yol yorğunluğuyla üç bana,...
Sen yap daha güzel yapıyorsun der 1 aydan fazla kalırız,oğlu şunu bunu istiyorum der yine de önüne yapıp bir şey koymaz,hayır desenli annesi pohpohlamis o da yok,bana gelince profesyonel mutfak aşçısı beklentisi.Cok severim yemek yapmayı ama nankörlük dizboyu,daha önce hiç tatmadığı yemekleri,tatlıları yaparim sıradanmış gibi yer ama beklentiye gelince herkesten çok bekler.
 
Gece almiycam demistm sabah 6 ' da aldim,yok cok soğukmus hic mi vicdanim yokmus,sanki tehditle biri zorla cikariyor,insan hic mi evin kıymetini bilmez,bir yuvanın sıcaklığını aramaz,pişman olmaz! Geldi yattı bir güzel uyudu öğlene kadar.Simdi yine çıktı sanki adamda büyü var duramıyor evde.
 
Mecburen elimden geldiğince yetisiyorum,baska seceneğim yok hep yalniz buyuttum cocuklari,hayir boyle değildi cocuklardan once ya da boyleydi calistigim icin ben farkedemedim o zamanlar,yine iş vs yapmazdı evde ama ihtiyacım olunca mesela misafir gelecek destek olurdu ,şimdi misafir gelecek diyorum banane gelmesinler ,sen çocuk lusun,küçük bebeğin var onlar seni çağırsın diyor,iyice piskinlesti.Gecenlerde sen beni çok seviyordun çocuklardan önce diyor,ilgisiz kaldığını vurguluyor,sen çocuklarını kıskanan tipler var onlardan misin dedim,galiba evet diyor! Pess..Benim hayatım yüzde yüz değişti evlilikle,çocukla adam daha da ozgurlesti evlenince( ben sosyal,konuşkan biriyimdir,eşim konuşmayı sevmez ,arkadaş filan aramaz).Bu evlilikte tek kazancım çocuklarım ve iyiki de olmuşlar diyorum yoksa seni zaten çekmezdim.
 
Arkadaşımın annesi eşimi örnek gösterip keşke böyle bir eş adayı bulsan diyordu düşünün,dışardan efendi,hep eşinin yanında gibi asıl şuan yalnızım ihtiyacım var yanımda yok,arkadaşlarım gelir giderdi,k....ayrılmazdı.
 
Buradan öle görünüyor ki, esiniz cocukları kaldıramıyor. Sizinle onlarsız hayatını özlüyor ve içten içe bir reddediş var. (ilgisi bölünmüş, yüksek ihtimalle kendi ailesi tarafından cocukken sevildiği hissettirilmemiş) Kendine bile itiraf edemiyordur bunu bence. Eskiden çalışıyor olmanız durumunda biraz daha yardımcı imiş en azından. Şimdi iki cocukla hersey daha zor oysa ki. (evde olan kadının yardıma ihtiyacı yoktur sanılıyor ne yazık ki ) Çift Terapileri bugunler için var . Siz bulun ve gitmek istediğinizi söyleyin. Onu bu sekilde görmek istemediğinizi ve hem ona hem kendinize sans vermek istediğinizi söyleyin. Bakalım ne tepki vericek?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…