Sanmıyorum. İş yerlerinde yaşıyorlar zaten kar edeceğiz diye eve bile çıkmadılar, iş yerlerine minik bir oda yaptılar. Orada kimseye bakamazlar ki zaten o kadar yoğun çalışıyorlar ki böyle bir şeyin lafı olmaz.Cok merak ediyorum yarın ele ayağa düşseler ogul ve gelin onlara bakacak mi? Evlerine alacaklar mi? Malum kendi evlerini onlar için satmislar.
Bu kadarını da yaparlar heralde?
Istemene gerek yokki.ben de istemedim.bence zaten istemiyor olmamız belkide hata.oyle alıştirmisiz.nasil olsa yaparlar diye biz akıllarına bile gelmiyoruz.Hiç böyle düşünmemiştim S serenty2017 kız kardeşim evli değil ama ben evliyim. Ne evlenirken ne işimizi kurarken ne mal mülk alırken eşimle ailemden para istemedik çok şükür. İstesek bu şekilde düşünülebilir demek ki.
Ogulcu aile klasik. Soyleseniz de yine anlamazlar. Amanilerde ogullarından bulurlar. Girdugüm tum ornekler boyle. Onünüze bakın bosverinSevgili okurlar yine bir aile konusu ile geldim. Burada yapılan yorumlar bana farklı bakış açıları kazandırdığı için bu konuda da fikir alışverişinde bulunmak istedim. Biraz uzun yazmış olabilirim.
Biz 3 kardeşiz. Hepimiz üniversite ve ardından yüksek lisans bitirdik. Lisans döneminde ailelerimiz üçümüze de destek oldu okuttu Allah razı olsun. Yüksek lisansı hepimiz yarı burslu kazandık ve ailem benim okul paramın yarısını, erkek kardeşimin ücretinin hepsini, kız kardeşimin ise hiçbir okul parasını karşılamadı.
Daha sonra çok şükür hepimiz meslek edindik. Mesleğe ilk girdiğimizde ailem bana ‘Bizden bu kadar, artık senin mesleğin var kendi paranı kendin kazanıp geçineceksin.’ Derken (ki bence de böyle olmalı) erkek kardeşime neredeyse her ay yarım maaş da kendileri veriyordu. Kız kardeşime yine bir şey verilmedi. İkimiz de geçinemediğimiz için gafta sonları da ek işler yaptık.
Daha sonra erkek kardeşim müstakbel eşi ile kendi iş yerlerini açmak istediler. Kuracakları iş için kardeşimin eşi olacak kişinin annesi masraflara destek olurken benim ailemin olmaması erkek kardeşimi rahatsız etti. Sonra ne hikmetse annem ve babam, büyük bir şehrin güzel bir semtinde bulunan emekli maaşları ile aldıkları evi sattılar. Açacakları iş yerine destek oldular. Fakat kız kardeşime ve bana o ev parası ile ne kadar destek olduklarını söylemediler. Hatta o ev parası ile destek olduklarını bir süre inkar ettiler.
Ertesi yıl kız kardeşimle ben bir iş kurduk. Babam destek olmak istemedi. Biz de zaten destek istemedik. Annemin ısrarları ile küçük bir miktar destek oldular. Ben parayı kabul etmedim, koz kardeşime verdim hepsini. Sanırım işi yürüteceğimize inancı yoktu.
Sizce erkek kardeşimin işi için satılan bu ev, üniversite ve iş hayatında maddi bolluk sağlanması fakat kız kardeşime ve biraz da bana sağlanmaması evlat ayrımıdır diyebilir miyiz?
Benim düşünceme göre olması gereken: “ Oğlum biz seni okuttuk, yetiştirdik. Artık sen kendi adımlarını kendin at” deyip tüm evlatlarına eşit davranılabilirdi. Bunun dışında son noktada ev satılmaya karar verilmeden önce hepimizle görüşülüp “Kızlar böyle bir durum var. Kardeşinize destek olmak için bu evi satacağız. Sizin de fikrinizi almak istedik.” Gibi nezaketen de olsa bir konuşmanın geçmesi gerekirdi. En azından biz böyle bir aileydik. Saklamak yerine böyle bir konuşma ‘elit olamıyoruz ama sizi de önemsiyoruz’ mesajı verirdi diye düşünüyorum.
Yoksa “emekli maaşları ile aldıkları ev, istediklerini yaparlar, sanane” diyen içimdeki ses mi doğru? Bilemiyorum.
Fikirlerinizi merak ediyorum.
Şimdiden fikir beyan edenlere teşekkürler
Öyle alıştırma değil ama en baştan onlar o yola sokmuş olabilir. Mezun olur olmaz hadi bakalım artık başının çaresine bakarsın dedikten sonra nasıl isterim ki zaten para? Öyle bir yapım da yok. Eşimin hiç yok. Kredi çekeriz, yine istemeyiz bizim olmayanı. Ama insan eşit olsunlar evlatlarına istiyor orası da ayrı.Istemene gerek yokki.ben de istemedim.bence zaten istemiyor olmamız belkide hata.oyle alıştirmisiz.nasil olsa yaparlar diye biz akıllarına bile gelmiyoruz.
Benim erkek kardeşlerim her gün bir şey isterler. hiç de çekinmeden.bazen gıcıklığına vermeyeceklerini bile bile bende istiyorum sırf istedim vermediniz diyebilmek için.
Biz eşimle birlikte çalışıyoruz. Her laf oraya gelir siz iki kişi çalışıyorsunuz diye.kardeslerimin eşleri ev hanımı onlar evde rahat rahat oturabilsin diye habire babamı harcarlar.babam halinden memnun bir ben değilim açıkçası.
Ailemin kaçırdığı görmezden geldiği bir şey var ben ve eşim çalışıyoruz ve haliyle daha fazla kazanıyoruz ama sıkıntısını derdini biz çekiyoruz.aksam eve gelince ayağımızı uzatıp oruramiyoruz.cocugumu kimlere emanet ediyorum.
Gerçekten şuan yine gerildim.benim için üzücü bir durum
Ben maddi bir şey beklemiyorum artık ama en azından saklamasaları, konuyu bizimle konuşup yapmalarını daha etik buluyorum. Belki de bu durumun farkına vardığı için babam torunumu ben okutacağım diyor sürekli. BilmiyorumOrtada ciddi evlat ayirimi. Tipik erkek cocuk kayirmasi. Kendi evlerini satabilirler, ama bunu evlat destegi icin yapiyorlarsa 3üne de ayni sekilde yapmalari gerekir. Insanlar garip ya.
Ev alırken biraz altın aldık ailemden.yarisi da benimdi gerci.Öyle alıştırma değil ama en baştan onlar o yola sokmuş olabilir. Mezun olur olmaz hadi bakalım artık başının çaresine bakarsın dedikten sonra nasıl isterim ki zaten para? Öyle bir yapım da yok. Eşimin hiç yok. Kredi çekeriz, yine istemeyiz bizim olmayanı. Ama insan eşit olsunlar evlatlarına istiyor orası da ayrı.
Sizin de aynı hesap olmuş. Erkeğe de kıza da eşit olmak bu kadar mı zor?
Sizin sorunuzun cevabı bende. Dedemde mal mülk ganiydi, eski köklü esnaflardan biriydi. Dede adaletliydi herkese eşit davranırdı, adam rahmetli oldu, anneanne sattı sattı iki oğluna yedirdi. Şimdi 94 yaşında, 6 ay annem 6 ay teyzem bakar. Hala gözüm toprağa bakıyor demez, damatların sırtından geçinir, elde kalanları da oğullarına nasıl yedirecek onu düşünür.Cok merak ediyorum yarın ele ayağa düşseler ogul ve gelin onlara bakacak mi? Evlerine alacaklar mi? Malum kendi evlerini onlar için satmislar.
Bu kadarını da yaparlar heralde?
Gerçekten nasıl beyinlerine işlemişse.hala oğlan derdindelerSizin sorunuzun cevabı bende. Dedemde mal mülk ganiydi, eski köklü esnaflardan biriydi. Dede adaletliydi herkese eşit davranırdı, adam öldü anneanne sattı sattı iki oğluna yedirdi. Şimdi 94 yaşında, 6 ay annem 6 ay teyzem bakar. Hala gözüm toprağa bakıyor demez, damatların sırtından geçinir, elde kalanları da oğullarına nasıl yedirecek onu düşünür.
Tahmin etmesi zor değil. Akibetleri de genelde aynı oluyor.Sizin sorunuzun cevabı bende. Dedemde mal mülk ganiydi, eski köklü esnaflardan biriydi. Dede adaletliydi herkese eşit davranırdı, adam rahmetli oldu, anneanne sattı sattı iki oğluna yedirdi. Şimdi 94 yaşında, 6 ay annem 6 ay teyzem bakar. Hala gözüm toprağa bakıyor demez, damatların sırtından geçinir, elde kalanları da oğullarına nasıl yedirecek onu düşünür.
İnsanların kendi malı mülkü, ben 3. kuşağım bana laf düşmez, kime isterse ona yedirsin ama benim zoruma giden şey annemle teyzemin zoruna gitmiyor. Kızlarına saygın yok da bari ekmeğini yediğin damatlara saygın olsun diyorum içimden.Gerçekten nasıl beyinlerine işlemişse.hala oğlan derdindeler
Eve yapılan alışverişi engelleyemediniz diyelim tamam ama arabayı nasıl zorla değiştiriyorlar? Zorla yapılacak birsey değil bu. O görümcelerin yerinde olsam anne babamın yüzüne bakmam. O kızlara muhtaç olurlarda yüzlerine bakan olmaz umarım.Ben de boyle bir hikayede o ogulun karisiyimasla kabul etmiyorum ama zorla veriyorlar. Biz ikimiz de calisiyoruz. Ihtiyacimiz da yok. Durumumuz gayet iyi, olmadigi zamanlarda da borc bile istettirmedim cunku asla geri odememizi kabul etmiyorlar. Bir sey veremiyorlarsa bile (kaynanam cocuklarima bakiyor) evdeki eksigimizi gorduklerinde onu aliyorlar. Mesela pazar, market alisverisi. Ben de minnet etmekten nefret eden biri olarak kabul etmiyorum maalesef onlar da bunu kabul etmiyorlar. Kizlari da bir alisveris yapacaklarinda en ucuz seyleri almaya calisiyorlar. En basiti biz yuksek model arabamizi satip ev aldik. Ve cok dusuk bir model araba aldik. Kayinpederimin de yuksek model bir arabasi vardi. Allem etti kallem etti yuksek model arabayibize verip dusuk model olan arabayi kendi aldi. Hayiri asla anlamiyorla. Ama benim gorumcelerim de benim buna karsi oldugumu bildiklerinden hic beni suclamiyorlar cok şükür.
Benim çok zoruma gidiyor.ben de o anneden babadan doğdum. Ne fark var aklım almıyor, göremiyorum büyük resmi .İnsanların kendi malı mülkü, ben 3. kuşağım bana laf düşmez, kime isterse ona yedirsin ama benim zoruma giden şey annemle teyzemin zoruna gitmiyor. Kızlarına saygın yok da bari ekmeğini yediğin damatlara saygın olsun diyorum içimden.
Eşim hep -kız evlenince evden gider, erkek evlenince elden gider- der.Tahmin etmesi zor değil. Akibetleri de genelde aynı oluyor.
Hangi gelin kollarını açıp da gel ben sana bakayım zamanında bize cok yedirdin der? İstisnalar vardır belki. O da çok zor.
Yakinen sahit gorumcelerim ikna oldu siz olmadiniz. TebriklerEve yapılan alışverişi engelleyemediniz diyelim tamam ama arabayı nasıl zorla değiştiriyorlar? Zorla yapılacak birsey değil bu. O görümcelerin yerinde olsam anne babamın yüzüne bakmam. O kızlara muhtaç olurlarda yüzlerine bakan olmaz umarım.
Gıcık etmek için yazdığınıza yemin edebilirim ama ispatlayamam.Ben de boyle bir hikayede o ogulun karisiyimasla kabul etmiyorum ama zorla veriyorlar. Biz ikimiz de calisiyoruz. Ihtiyacimiz da yok. Durumumuz gayet iyi, olmadigi zamanlarda da borc bile istettirmedim cunku asla geri odememizi kabul etmiyorlar. Bir sey veremiyorlarsa bile (kaynanam cocuklarima bakiyor) evdeki eksigimizi gorduklerinde onu aliyorlar. Mesela pazar, market alisverisi. Ben de minnet etmekten nefret eden biri olarak kabul etmiyorum maalesef onlar da bunu kabul etmiyorlar. Kizlari da bir alisveris yapacaklarinda en ucuz seyleri almaya calisiyorlar. En basiti biz yuksek model arabamizi satip ev aldik. Ve cok dusuk bir model araba aldik. Kayinpederimin de yuksek model bir arabasi vardi. Allem etti kallem etti yuksek model arabayibize verip dusuk model olan arabayi kendi aldi. Hayiri asla anlamiyorla. Ama benim gorumcelerim de benim buna karsi oldugumu bildiklerinden hic beni suclamiyorlar cok şükür.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?