- 24 Ağustos 2019
- 2.798
- 8.618
- 158
- Konu Sahibi whispersOFhope
-
- #41
Evlat ayrımı yapmayan hiçbir aile tanımıyorum yapmıyorum diyen de yapıyor sadece fark etmiyor
Sizin için gayet eğlenceli bir konu tabi haklısınız.Yakinen sahit gorumcelerim ikna oldu siz olmadiniz. Tebrikler
Orası öyle tabi, anneleri kapıya koyacak değiller ama elin oğullarının da bir mecburiyeti yok. Şükür benim ailem öyle değil ama olsalardı ve eşim de kim yediyse o baksın deseydi, söyleyecek sözüm olmazdı her halde. Allah tan babamla eniştem lafını etmiyorlar, üstelik dayılarım yerken ikisi de kıt kanaat geçiniyorladı. Bilmiyorum bana haksızlık gibi geliyor ama dillendirmiyorum.Benim çok zoruma gidiyor.ben de o anneden babadan doğdum. Ne fark var aklım almıyor, göremiyorum büyük resmi .
Anneniz ve teyzeniz Allah rızası için bakıyor bellimi.Allah hayırlarıni kabul etsin.
Ego tatmini icin mi yazilmis? Siz ne yiyip ne iciyorsunuz? Bu kafadan istiyorum ben de. Oglunun yaninda geline de ofkelenilmis. her gelin bunlari istemiyor demeye getirdim siz kendi dusunce seklinize gore yorumlamissiniz.Gıcık etmek için yazdığınıza yemin edebilirim ama ispatlayamam.
Ego tatmini yapmak için yazılmış belli...
Bir de matah bir şey gibi kayrılmanızı, yapılan ayrımı övünerek anlatıyorsunuz.
Çok yazık..
Maalesef evlat ayrımı.Sevgili okurlar yine bir aile konusu ile geldim. Burada yapılan yorumlar bana farklı bakış açıları kazandırdığı için bu konuda da fikir alışverişinde bulunmak istedim. Biraz uzun yazmış olabilirim.
Biz 3 kardeşiz. Hepimiz üniversite ve ardından yüksek lisans bitirdik. Lisans döneminde ailelerimiz üçümüze de destek oldu okuttu Allah razı olsun. Yüksek lisansı hepimiz yarı burslu kazandık ve ailem benim okul paramın yarısını, erkek kardeşimin ücretinin hepsini, kız kardeşimin ise hiçbir okul parasını karşılamadı.
Daha sonra çok şükür hepimiz meslek edindik. Mesleğe ilk girdiğimizde ailem bana ‘Bizden bu kadar, artık senin mesleğin var kendi paranı kendin kazanıp geçineceksin.’ Derken (ki bence de böyle olmalı) erkek kardeşime neredeyse her ay yarım maaş da kendileri veriyordu. Kız kardeşime yine bir şey verilmedi. İkimiz de geçinemediğimiz için gafta sonları da ek işler yaptık.
Daha sonra erkek kardeşim müstakbel eşi ile kendi iş yerlerini açmak istediler. Kuracakları iş için kardeşimin eşi olacak kişinin annesi masraflara destek olurken benim ailemin olmaması erkek kardeşimi rahatsız etti. Sonra ne hikmetse annem ve babam, büyük bir şehrin güzel bir semtinde bulunan emekli maaşları ile aldıkları evi sattılar. Açacakları iş yerine destek oldular. Fakat kız kardeşime ve bana o ev parası ile ne kadar destek olduklarını söylemediler. Hatta o ev parası ile destek olduklarını bir süre inkar ettiler.
Ertesi yıl kız kardeşimle ben bir iş kurduk. Babam destek olmak istemedi. Biz de zaten destek istemedik. Annemin ısrarları ile küçük bir miktar destek oldular. Ben parayı kabul etmedim, koz kardeşime verdim hepsini. Sanırım işi yürüteceğimize inancı yoktu.
Sizce erkek kardeşimin işi için satılan bu ev, üniversite ve iş hayatında maddi bolluk sağlanması fakat kız kardeşime ve biraz da bana sağlanmaması evlat ayrımıdır diyebilir miyiz?
Benim düşünceme göre olması gereken: “ Oğlum biz seni okuttuk, yetiştirdik. Artık sen kendi adımlarını kendin at” deyip tüm evlatlarına eşit davranılabilirdi. Bunun dışında son noktada ev satılmaya karar verilmeden önce hepimizle görüşülüp “Kızlar böyle bir durum var. Kardeşinize destek olmak için bu evi satacağız. Sizin de fikrinizi almak istedik.” Gibi nezaketen de olsa bir konuşmanın geçmesi gerekirdi. En azından biz böyle bir aileydik. Saklamak yerine böyle bir konuşma ‘elit olamıyoruz ama sizi de önemsiyoruz’ mesajı verirdi diye düşünüyorum.
Yoksa “emekli maaşları ile aldıkları ev, istediklerini yaparlar, sanane” diyen içimdeki ses mi doğru? Bilemiyorum.
Fikirlerinizi merak ediyorum.
Şimdiden fikir beyan edenlere teşekkürler
Yani bu durumlar çok tanıdık bize.benim de genel tavrım annem itiraz etmiyorsa sesim çıkmaz.Orası öyle tabi, anneleri kapıya koyacak değiller ama elin oğullarının da bir mecburiyeti yok. Şükür benim ailem öyle değil ama olsalardı ve eşim de kim yediyse o baksın deseydi, söyleyecek sözüm olmazdı her halde. Allah tan babamla eniştem lafını etmiyorlar, üstelik dayılarım yerken ikisi de kıt kanaat geçiniyorladı. Bilmiyorum bana haksızlık gibi geliyor ama dillendirmiyorum.
Bence düpedüz evlat ayrımı olmuş.Satilan o evde üç cocugunda hakkıi var.Birde erkek kardeşimiz dükkan açmış sonra sizde acmissinuz babanız destek olmamış dogru şeyler değil bence.Okil olayında okula verilcek ücrette size yarışı erkek kardeşe tamamı verilmiş küçüğe hiç yok.Ben şahsen rahatsız olurdum soylerdimde.Aglamayana meme yok derler ya erkek kardeşiniz istemiş almış siz ise fazla gurur yapmışsınız anneniz para verm iş siz almamissiniz.Bazi ailelerde bazı çocuklar daha uyanık olur.Sevgili okurlar yine bir aile konusu ile geldim. Burada yapılan yorumlar bana farklı bakış açıları kazandırdığı için bu konuda da fikir alışverişinde bulunmak istedim. Biraz uzun yazmış olabilirim.
Biz 3 kardeşiz. Hepimiz üniversite ve ardından yüksek lisans bitirdik. Lisans döneminde ailelerimiz üçümüze de destek oldu okuttu Allah razı olsun. Yüksek lisansı hepimiz yarı burslu kazandık ve ailem benim okul paramın yarısını, erkek kardeşimin ücretinin hepsini, kız kardeşimin ise hiçbir okul parasını karşılamadı.
Daha sonra çok şükür hepimiz meslek edindik. Mesleğe ilk girdiğimizde ailem bana ‘Bizden bu kadar, artık senin mesleğin var kendi paranı kendin kazanıp geçineceksin.’ Derken (ki bence de böyle olmalı) erkek kardeşime neredeyse her ay yarım maaş da kendileri veriyordu. Kız kardeşime yine bir şey verilmedi. İkimiz de geçinemediğimiz için gafta sonları da ek işler yaptık.
Daha sonra erkek kardeşim müstakbel eşi ile kendi iş yerlerini açmak istediler. Kuracakları iş için kardeşimin eşi olacak kişinin annesi masraflara destek olurken benim ailemin olmaması erkek kardeşimi rahatsız etti. Sonra ne hikmetse annem ve babam, büyük bir şehrin güzel bir semtinde bulunan emekli maaşları ile aldıkları evi sattılar. Açacakları iş yerine destek oldular. Fakat kız kardeşime ve bana o ev parası ile ne kadar destek olduklarını söylemediler. Hatta o ev parası ile destek olduklarını bir süre inkar ettiler.
Ertesi yıl kız kardeşimle ben bir iş kurduk. Babam destek olmak istemedi. Biz de zaten destek istemedik. Annemin ısrarları ile küçük bir miktar destek oldular. Ben parayı kabul etmedim, koz kardeşime verdim hepsini. Sanırım işi yürüteceğimize inancı yoktu.
Sizce erkek kardeşimin işi için satılan bu ev, üniversite ve iş hayatında maddi bolluk sağlanması fakat kız kardeşime ve biraz da bana sağlanmaması evlat ayrımıdır diyebilir miyiz?
Benim düşünceme göre olması gereken: “ Oğlum biz seni okuttuk, yetiştirdik. Artık sen kendi adımlarını kendin at” deyip tüm evlatlarına eşit davranılabilirdi. Bunun dışında son noktada ev satılmaya karar verilmeden önce hepimizle görüşülüp “Kızlar böyle bir durum var. Kardeşinize destek olmak için bu evi satacağız. Sizin de fikrinizi almak istedik.” Gibi nezaketen de olsa bir konuşmanın geçmesi gerekirdi. En azından biz böyle bir aileydik. Saklamak yerine böyle bir konuşma ‘elit olamıyoruz ama sizi de önemsiyoruz’ mesajı verirdi diye düşünüyorum.
Yoksa “emekli maaşları ile aldıkları ev, istediklerini yaparlar, sanane” diyen içimdeki ses mi doğru? Bilemiyorum.
Fikirlerinizi merak ediyorum.
Şimdiden fikir beyan edenlere teşekkürler
Bana diyecek bir seyleri zaten olamaz. Araba kayinpederimin yegeninden alindi. Kayinpederim arabayi almaya gitti bize getirmek icin. Anahtari aldi ve vermedi bir daha geri. Israrlarimiza ragmen... biz de aralik ayinda kredi cekerek arabanin parasini kendisine verecegiz vermedigi icin. Ikna edebildim miSizin için gayet eğlenceli bir konu tabi haklısınız.
Ben arabamı vermek istemiyorsam kimse alamaz anne babamda olsa,
bunun görümcenin bir şey anlayıp anlamamasıyla alakası yok. Zavallılar ne diyecek size, ayrımı yapan anne babası.
Evet eminim (!) istemiyorsunuz. Silah zoruyla verdiler.Ego tatmini icin mi yazilmis? Siz ne yiyip ne iciyorsunuz? Bu kafadan istiyorum ben de. Oglunun yaninda geline de ofkelenilmis. her gelin bunlari istemiyor demeye getirdim siz kendi dusunce seklinize gore yorumlamissiniz.
Kesinlikle minnet etmeyin, şimdiden yer yapıyorlar ki ileride bakabilin, ama dert etmeyin kızları varsa onlardan size kalmazlar.Ben de boyle bir hikayede o ogulun karisiyimasla kabul etmiyorum ama zorla veriyorlar. Biz ikimiz de calisiyoruz. Ihtiyacimiz da yok. Durumumuz gayet iyi, olmadigi zamanlarda da borc bile istettirmedim cunku asla geri odememizi kabul etmiyorlar. Bir sey veremiyorlarsa bile (kaynanam cocuklarima bakiyor) evdeki eksigimizi gorduklerinde onu aliyorlar. Mesela pazar, market alisverisi. Ben de minnet etmekten nefret eden biri olarak kabul etmiyorum maalesef onlar da bunu kabul etmiyorlar. Kizlari da bir alisveris yapacaklarinda en ucuz seyleri almaya calisiyorlar. En basiti biz yuksek model arabamizi satip ev aldik. Ve cok dusuk bir model araba aldik. Kayinpederimin de yuksek model bir arabasi vardi. Allem etti kallem etti yuksek model arabayibize verip dusuk model olan arabayi kendi aldi. Hayiri asla anlamiyorla. Ama benim gorumcelerim de benim buna karsi oldugumu bildiklerinden hic beni suclamiyorlar cok şükür.
Durun egomu biraz daha tatmin edeyim. 18 yasinda universiteye basladim. Hem okudum, hem calistim. Hem de oyle bir calistim ki babamdan dahi 1 tl harclik almadim. 18 yasimdan beri ( 30 yasimdayim) devletin verdigi tatiller disinda tatil yapmadim. Her seyini kendi tirnaklariyla kazimis birinin baskasinin parasiyla egosunu tatmin etme ihtimalini ancak sizin gibi tanimadigi insanlar hakkinda atip tutan, anlayissiz ve kendi egolarinin golgesinden cikamayan insanlar degerlendirebilir. Bence de baska cevap yazmamalisiniz.Evet eminim (!) istemiyorsunuz. Silah zoruyla verdiler.
Bence daha da yazın az ego tatmini yapmışsınız. Araba markası vs de yazın çok lüks olduğu belli olsun:)
Ben diyeceğimi dedim.Başka cevap yazmayacağım.
Paranın hepsini harcamadılar bu arada. Kalan kısmı ile küçük bir kasabada daha küçük bir ev aldılar.Evet kesinlikle ayrım var
Siz haklısınız
Aileniz kirada mi simdi ?
Sizin işiniz ne durumda ?
Sataşmıyorum, yorum yapıyorum.Bana diyecek bir seyleri zaten olamaz. Araba kayinpederimin yegeninden alindi. Kayinpederim arabayi almaya gitti bize getirmek icin. Anahtari aldi ve vermedi bir daha geri. Israrlarimiza ragmen... biz de aralik ayinda kredi cekerek arabanin parasini kendisine verecegiz vermedigi icin. Ikna edebildim miben universiteye basladigindan beri babasindan tek kurus harclik almamis,istememis. hem okuyup hem calismis biriyim. Bence yanlis kisiye satasiyorsunuz.
Ben konu sahibi olarak egonuzu tatmin ettiğinizi düşünmüyorum. Onlar da aynı mantık kendi oğullarına yapıyorlar işte. Tek fark siz istemeyen, daha metevazi davranan gelinsiniz. Bizimki kardeşime kim bilir neler dediyse isteyen hatta evi sattıran gelin. Babam bana bir kere bile Ayşemm dememişken, kız kardeşime Fatmammmm o kızı hep Haticemmm diye çağırır. Sebebini bilmem. Belki de sebebi oğlunun karısı olmasıdır, kim bilir.Durun egomu biraz daha tatmin edeyim. 18 yasinda universiteye basladim. Hem okudum, hem calistim. Hem de oyle bir calistim ki babamdan dahi 1 tl harclik almadim. 18 yasimdan beri ( 30 yasimdayim) devletin verdigi tatiller disinda tatil yapmadim. Her seyini kendi tirnaklariyla kazimis birinin baskasinin parasiyla egosunu tatmin etme ihtimalini ancak sizin gibi tanimadigi insanlar hakkinda atip tutan, anlayissiz ve kendi egolarinin golgesinden cikamayan insanlar degerlendirebilir. Bence de baska cevap yazmamalisiniz.
Anne baba hakki var. Ileride elden ayaktan duserlerse kendi anne babama da onun anne babasina da bakarim. Evimde onlara birer oda ayirmak benim zoruma gitmez. Calisan biri oldugum icin suan cocuklarima nasil yapiyorsam onlara o sekilde evimde baktirtirim. Bunun icin bir sey talep etmedim, etmem de. Ben de anneyim annelik hakki nedir bilirim. Ama benim de bir kizim bir oglum var. Su yaslarindan itibaren birine bisey aliyorsam digerini de esitliyorum. Hicbir sekilde biri digerinden eksik kalsin, degersiz hissetsin istemem.Kesinlikle minnet etmeyin, şimdiden yer yapıyorlar ki ileride bakabilin, ama dert etmeyin kızları varsa onlardan size kalmazlar.
Ben bunlari gordugum icin ve bu durumdan rahatsiz oldugum icin kendi cocuklarima ( 1 kizim, 1 oglum var) daha kucucuk yaslarinda birine ne alirsam digeri eksik kalmasin diye ona da aliyorum. En basiti 100lu kucuk toplar oluyor ya oglumun odasina 50, kizimin odasina 50 top koydum tek tek saya saya. Gorumcelerimin yaninda kaynanama da soyledim cok evlat ayrimi yapiyorsunuz, bu kizlara da sunu almak zorundasiniz soyle yapmak zorundasiniz diye. Biz onunu kesemiyoruz diye gorumcelerime her istediklerini aldiriyorum konusa konusa. Bir sey istediklerinde yenge babama soyler misin bize sunu alsin diyorlar. Bence ben elimden geleni yapiyorumBen konu sahibi olarak egonuzu tatmin ettiğinizi düşünmüyorum. Onlar da aynı mantık kendi oğullarına yapıyorlar işte. Tek fark siz istemeyen, daha metevazi davranan gelinsiniz. Bizimki kardeşime kim bilir neler dediyse isteyen hatta evi sattıran gelin. Babam bana bir kere bile Ayşemm dememişken, kız kardeşime Fatmammmm o kızı hep Haticemmm diye çağırır. Sebebini bilmem. Belki de sebebi oğlunun karısı olmasıdır, kim bilir.
Burada eşinizin de suçu var. Kendi kız kardeşine yardım edebilir, babasının ona verdiğinin yarısı onun da hakkı diyebilir, gerekirse onlara bile söylemeden kendine gelenin yarısını ona verebilir. Büyükler eşit davranmayabilir ama kardeşler de suistimal etmemeli. Çok üzücü ve hakkı size geçiyor. Mesajlarınızı şimdi gördüm siz Allah’a çok şükür gayet hakkaniyetle davranmaya çalışmışsınız. Umarım eşiniz de bunun farkına varır.Ben de boyle bir hikayede o ogulun karisiyimasla kabul etmiyorum ama zorla veriyorlar. Biz ikimiz de calisiyoruz. Ihtiyacimiz da yok. Durumumuz gayet iyi, olmadigi zamanlarda da borc bile istettirmedim cunku asla geri odememizi kabul etmiyorlar. Bir sey veremiyorlarsa bile (kaynanam cocuklarima bakiyor) evdeki eksigimizi gorduklerinde onu aliyorlar. Mesela pazar, market alisverisi. Ben de minnet etmekten nefret eden biri olarak kabul etmiyorum maalesef onlar da bunu kabul etmiyorlar. Kizlari da bir alisveris yapacaklarinda en ucuz seyleri almaya calisiyorlar. En basiti biz yuksek model arabamizi satip ev aldik. Ve cok dusuk bir model araba aldik. Kayinpederimin de yuksek model bir arabasi vardi. Allem etti kallem etti yuksek model arabayibize verip dusuk model olan arabayi kendi aldi. Hayiri asla anlamiyorla. Ama benim gorumcelerim de benim buna karsi oldugumu bildiklerinden hic beni suclamiyorlar cok şükür.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?