Demedim
Yıllarca tek kelime etmedim, içime de dokunmadı
30 yaşımı geçtikten sonra kendisi açıklama gereği duydu ; sen ve ablan çalışıyorsunuz bunlar bir halt olamadılar, sen evini aldın arabanı aldın bunlar evlenip gitti, kocaları kapının önüne koysa sürünürler benden sonra o yüzden verdim dedi. Bana açıklama yapmana gerek yok, senin malın senin emeğin, ben seninle çalışıp almadım dedim. Ölümüne yakın kiradaki son evini de satıp iki küçüğe pay etti aynı gerekçeyle ama dönem ablam iflas etmişti ve çok ihtiyacı vardı ona vermesini çok isterdim ama yine de verdiği karara saygı duydum. İnsanın bu dünyada sahip olacağı varsa, kısmetiyse oluyor buna çok inanırım, kimsenin malında hak görmüyorum kendime, Rabbim bana verdi, evimi de aldım, arabamı da aldım, yatırırımımı da yaptım. Dünyaya kazık çakmayacağım kimseye muhtaç olmamayı Rabbim nasip etti bin şükür o kadarı yeterli.