Kayınvalidem dul.Benden 5 yaş küçük görümcem var nişanlı.Evin annesi o gibidir.Bütün evin işini,alışverişini,faturalarını,temizliğini,çamaşırını,ütüsünü yani kısacası herrrşşeyini o yapar.Kayınvalidem daha 47 yaşında.Eşimile yan yana kol kola olduklarında onları karı koca zannediyorlar okadar genç ve dinç yani.Ama üşengeçliğinden hiç bir şey yapmaz bir yemek.Görümcem evlenecek diyoki yemek yapmayı öğrenmem lazım ama onada el atarsam annem onuda yapmıcak her şey bana kalacak.
Laf arasında görümcem annesine ben evlenince napcan sen diyor.İki kızsınız gelir yaparsınız heralde bu işleri diyor bana bakıp demi kızım diyor.Onaylamadan gülüp geçiyorum.Ama kafama takılmıyor değil.
Hatta görümcem gene laf arasında evlendikten sonrada her ay gelir temizliğini yaparım falan dedi annesi için bana ben de yavrum işe girersen zor olur annem ne yapcak bütün gün dedim.O bişey yapmaz abla ya diyo.
Mesela şu ramazanda neredeyse her akşam yemeğe misafir alıyo.Kendi yemeği yapıyo işi bitiyo.Temizliği,sofra hazırlamayı görümcem yapıyo oruç ağzıyla.Sonra evde erkek yok diye mecburen bizide sürüyo evine.İftara 1-2 saat kala gidiyoruz bakıyorum görümcem koşuşturuyor sofra hazırlamak salata yapmak için bende yardım ediyorum kayın validem ise kıçını devirmiş yatıyo.Misafir gelecek 10 dk kalmış yetişemicez die kız harap oldu onun umrunda değil.
Şimdi düşünüyorum ben öğretmenim çalışıyorum.Görümcemde evlenecek.Her cuma k.v lerde oluruz onun emri.Ben saat 2 de okulumdan çıkıp yol üstünde olduğu için k.v me geçiyorum cumaları.Muhtemelen görümcemlerde evlenince cumaları gelecekler.Kesin işleri ayarlar da yapmaya mecbur bırakır gibi geliyor.
Olaya bak ya yeri geliyor ben kendi ev işimi yetiştiremiyorum da annem geliyor yardıma.....Yazık benim anneme yaa o hiç bize kıyamazdı.Evlenmeden önce dersinizi çalışın ben yaparım der bütün işleri yapardı ki annem akşamın 6sına kadar çalışan bir kadındı.