Merhaba arkadaşlar lütfen objektif olarak kırmadan yorum yapın bu olay aklıma takıldı bu yüzden kim haklı diye sormak istiyorum. Hayatımda 4 tane tam dostum diyeceğim arkadaşım var daha önce hiç biriyle böyle bişey yaşamadım. Bir tane de 1 yıl önce bir arkadaşım vardı lisenin son 2 yılını birlikte geçirdik. Bu arkadaşım erkeklerle takılan ayda en az 4 sevgili değiştiren biriydi hatta o erkeklerle tatile gidiyor ve onlardan para alıyor sonra da hep kavga ediyordu, onunla arkadaştım çünkü esprileri bana uyuyordu ama yetişme tarzımız çok zıttı sağolsun dertlerimi de dinlerdi ama küçücük şeyden kavga çıkarırdı. Ben her zaman bu kadar sevgili değiştirmenin kötü olduğunu başına iş alacağını söyledim , ki neredeyse başına işler açıyordu erkekleri kullanarak para alıp bir yerlere gidiyordu bi kaç erkek arkadaşı bana ulaşıp tehdit bile ettiler, ama ben her zaman yüzüne de söyledim yapma çok yanlış yapıyorsun diye bu süreçte soğumaya da başladım hatta babası ve ablası da erkeklerle konuştuğunu fark edip kaç kere köşeye çekip konuştular yine de olmadı ben de düzelir sandım o kadar olaya. Onun da benim dışında sadece 1 kız arkadaşı vardı o kızla da anlaşamayıp yollarını ayırdılar. Olay ise bir gün bu arkadaş hamile kaldı. (20 yaşında) ben de şok oldum çünkü hiç bir arkadaşım bu kadar olay yaşamamıştı. Bu arada bu arkadaşım babasıyla anlaşamazdı babası yanına harçlık bile koymaz ben çoğu zaman yemeğini alırdım üzülürdüm arkadaşıma. Neyse bu arkadaşım hamile kaldığında torpille bir iş yerinde asgari ücretin üstünde bir maaşla çalışmış bir insandı tam da işten çıktığı aya denk geldi bu olay (bunu yazmamın nedeni parasını kenara zor günler olur ayır diye kaç kez söyledim çünkü ailesiyle çok zorluk yaşıyordu )bende ise evde sırf nafaka ile geçiniyoruz, o dönem işe giremedim çünkü bende fıtık çıktı fizik tedavi gördüm( bu olaydan sonra zaten işe girip aileme destek olup okumaya başladım bunu yazmamın sebebi ise bizimde maddi durumumuz aşırı iyi değil hatta bazen zar zor yetiyoruz) Ben de sabahın köründe İLK defa anneme yalan söyleyerek kürtaj olmasına yardım etmek için gittim, çünkü arkadaşımdı ve zor zamandaydı ve ben anneme hiç bir zaman yalan söylememiştim kendimi de köti hissettim bu olayı söyleyemezdim, daha sonra kürtaj için gittiğimiz yer ,bebeğin düşündüğümüzden büyük olduğunu ve daha fazla para talep ettiklerini belirttiğinde bir baktım arkadaşım sormadan cüzdanımı aldı ve tüm paramı orda çalışan kadına verdi, annem sağolsun ne kadar zor durumda olursak olalım yanıma zor bir duruma düşerim diye 100 tl ya da en az 80tl koyar. Daha sonra arkadaşım bana bakıp ben ahmet(herhangi bi etkek ismi) ten alıp vericem sana dedi. Sonra başka erkeklerden de para yollamalarını istedi. Yok kistim var ameliyat olacağım diye arkadaşlarını arıyordu şok geçirmiştim artık. o kürtaj olurken bilmediğim bir semtte 1 saat banka aradım hayatımda para çekmemiştim. Gittim çektim geldim. Arkadaşım hiç ağlamamıştı bile o da bir candı oysa kürtaj bittikten sonra, üstüne bu para mevzusu da gelince yine kendini toparlaması hakkında konuşma yaptım. Ama anneme ne diyecektim? Annem tutumumu bilir ben bir günde 100 tl harcayacak biri de değildim. Arkadşım aman boşver falan dedi. Akşam eve gittiğimde annemlere param onda kaldı üstünü verirken gibi bir şey söyledim. O akşam arkadaşım bana yazdı " para alamicam arkadaşımdan zor durumdayım kusura bakma ne zaman vereceğim belli değil "dedi. İyice sinirlendim. İlk defa anneme yalan söylemek zorunda kalıp üstüne onun hatasını ben çekiyordum ( arkadaşlar hatalı olduğumu biliyorum ama arkadaşımın bu kürtaj derecesine geleceğini düşünmedim kendini düzeltir dedim) Annem zaten zor bi insan hrmen dedi parayı geri iste ( annem de nerden bilsin onda yanlışlıkla kaldı diye biliyor) ben de arkadaşıma bak ben para kazansam istemem ama biz bir tek nafaka ile geçiniyoruz annem istiyor parayı olayı ona anlatamıyorum sen
De biliyorsun dedim beni lütfen suçlama zor durumdasın ama ben de en az senin kadar zor durumdayım annem parayı neden o alıyor diye soruyor dedim. Bana yazıklar olsun sana dedi hakaretler etti ben de hiç küfür etmediğim halde bu kadar hakaret edince ki hiç hakareti sevmem engelledim her yerden. Ertesi gün de anneme 70 tl yatırmış. Arkadaşlar anlıyorum zor durumdaydı ve sonuçta annem tutumumu bilir. Bu olaydan 1 ay sonra arkadaşımı özlediğimi ( meğerse iyi anlarmızı özlemişim sadece) fark ettim ve yazdım ondan özür diledim( keşke dilemeseydim) zor durumdaydın ama ben de senin kadar zor durumdaydım bana hakaret etmeseydin engellemezdim dedim ve barıştık. Ama eskisi kadar konuşmuyorduk ben ona yazarken o bana bi kere bile nasılsın yazmıyordu meşgulüm canımcım o yüzden diyordu. Ben de zorladığımı ve artık böyle biriyle arkadaş olamk istemediğimi anladım 6 ay boyunca hiç yazmadım sonra doğum gününde de yazmayınca baktım engelleyip silmiş her yerden. Sizce hayatımdan çıkması hayrıma mı olmuş? İlk defa böyle bir arkadaşlık yaşadım hiç bir arkadaşımla bu kadar tartışıp böyle garip nedenlerle küstüğümü bilmem. Kendisi de iyi biriydi ama seçimleri bana cidden tersti. Lütfen kırmadan objektif yorumlarınızı belirtin
Güncelleme:
Yorum yapan herkese teşekkür ederim konuyu açma amacım barışmak değil sadece tamamen haksız mıyım diye düşünmemdi çünkü ben biraz kafaya takan biriyim karşımdaki hatalı bile olsa hatam var mı diye düşünürüm, bu arkadaşımla arkadaş kalma sebebim; değişir diye bekledim bana sözler verdi ailesi ile olan durumlarına acıdım zor günler geçirmiş bu kız dedim, eee olan bana oldu ,evet bu sevgili muhabbeti dönerken kesinlikle yollarımı ayırmalıydım ama hata yaptım farkındayım. Bu da bana büyük bir ders oldu elbette. Dediklerinizi tekrardan gözden geçireceğim tekrardan görüş belirten herkese teşekkür ederim