Sizce "uzak mesafe ilişkisi" gibi yürür mü bir evlilik?

Bu şekilde olmazki. Uçak varsa oraya ayda bir gitse 2 3gün kalsa.
Bu da ayrı bir sorun. Eşim uçağa binmez. Hep araba ile gideriz oraya; e orada da araç gerekiyor zaten. Dur bakalım ne olacak. Vallahi içim çok sıkılıyordu, ve sıkılıyor zaman zaman; burada evde öyle yalnız başıma oturuyorum. Kurup duruyorum kafamda. Paylaşmak istedim. Gerçekten de dertleşmek iyi geldi. Teşekkür ederim.
 
Uzak mesafe ilişkisi o kadar da kötü değil. Varsayın ki göreve ya da gemiye çalışmaya yurtdışına gitmiş
evet o sorun değil. Yani ailesinin yanında kalmak istiyorsa ve benim gelmememi sorun etmiyorsa benim için de sorun yok. Eşimden ayrı kalabilirim. Belki için için bunu sorun ediyordur "gelmedi, benim ve ailemin yanında olmadı" diye ama en azından dışından bunu bana belli etmiyor, şimdilik ama gelecekte bunu yüzüme vurabilir. O ayrı ama onun dışında yani ailesi ve çevresi bu durumu nereye kadar hoş karşılayacaklar bilmiyorum. Şu ana kadar hep bir bahane ürettik. İşim olduğunu söyledik. Benim A şehrinde olmam gerektiğini söyledik. Ailesine de böyle dedik. Geçen sefer yılbaşında 1 ay kaldı. O zaman doktor kontrollerim vardı. Doktor kontrollerimi yaptırıp yine gidebilirdim ama bunu bahane olarak kullandık ben kaldım. Bu sefer de iş için kalıyorum dedik. 14Mayısta seçim var; eşim de gelecek, sonra tekrar gidecek o zaman ne diyeceğiz bilmiyorum. Eşim "sen olmasan da ben giderim" diyor. Sorun etmiyormuş gibi görünüyor ama bu durum onun ailesi ve çevresi tarafından iyice yadırganacak. Eşimle ilişkimizin "uzak mesafe ilişkisi" haline gelmesi dışında bir de bu sorun var.
 
Bu da ayrı bir sorun. Eşim uçağa binmez. Hep araba ile gideriz oraya; e orada da araç gerekiyor zaten. Dur bakalım ne olacak. Vallahi içim çok sıkılıyordu, ve sıkılıyor zaman zaman; burada evde öyle yalnız başıma oturuyorum. Kurup duruyorum kafamda. Paylaşmak istedim. Gerçekten de dertleşmek iyi geldi. Teşekkür ederim.
Eşiniz siz olmadan nasıl yapıyor ki. Evini özlemiyor mu?Daha sık gidip daha az kalsa keşke.Sizin için en iyisi zamana bırakmak sanırım
 
B şehrinde yaşamayı neden hiç istemiyorsunuz özel bir sebebi m var?

Eşinin ailesinden rahatsız değilsiniz anladigim kadariyla.
Bu yüzden o şehre gidilebilir.

O şehre gitmeniz en mantıklısı gibi duruyor. Ailesiyle birlikte yaşamaktan rahatsız değilsiniz. Bu sorun değilken şehir sorun oluyorsa üzücü.

Yaşları ileriymiş. Kendilerine bakamıyorlarsa eşiniz doğal olarak destek olmak ister ve olur.

şehri söylerseniz en azından iyi yanlarını bulabiliriz daha doğru bi yönlendirme yaparız

Rahat etmek istiyorlarsa fedakarlık yapmak zorundalar. Size yakın (aynı bina, aynı mahalle) bir ev tutulur, bir de bakıcı ayarlanır. Siz ve eşiniz de sık sık uğrarsınız. Sizin konumunuzda olsam kabul edeceğim tek çözüm bu olurdu.
Allahtan kimse eski konularımı karıştırmadı. Eski konularıma bakılır da sonra burada ortalık karışır diye korktum korktuğum başıma gelmedi ama eski konularımdan da anlaşılır oraya gitmemekteki kararlılığım. Ama eski konular gerçekten eskide kaldı ben eşimin ailesini seviyorum, onlardan yana bir sorunum yok. Kayınpederimle aynı evin içinde yaşamak istemem sadece ama kayınvalidemle gerekirse yaşarım. Gidecek olsaydık yakınlarda bir ev tutardık yaşamak için. Ailesiyle bir sorunum yok ama ben o şehre gitmek istemiyorum şehir aşırı boğucu. Ben A şehirinde, şimdi yaşadığım ilçede yaşamak için sorunlu olan işimden istifa ettim evlenmeden önce. O kadar yani. Gelecek hayallerim burada benim.
 
evet o sorun değil. Yani ailesinin yanında kalmak istiyorsa ve benim gelmememi sorun etmiyorsa benim için de sorun yok. Eşimden ayrı kalabilirim. Belki için için bunu sorun ediyordur "gelmedi, benim ve ailemin yanında olmadı" diye ama en azından dışından bunu bana belli etmiyor, şimdilik ama gelecekte bunu yüzüme vurabilir. O ayrı ama onun dışında yani ailesi ve çevresi bu durumu nereye kadar hoş karşılayacaklar bilmiyorum. Şu ana kadar hep bir bahane ürettik. İşim olduğunu söyledik. Benim A şehrinde olmam gerektiğini söyledik. Ailesine de böyle dedik. Geçen sefer yılbaşında 1 ay kaldı. O zaman doktor kontrollerim vardı. Doktor kontrollerimi yaptırıp yine gidebilirdim ama bunu bahane olarak kullandık ben kaldım. Bu sefer de iş için kalıyorum dedik. 14Mayısta seçim var; eşim de gelecek, sonra tekrar gidecek o zaman ne diyeceğiz bilmiyorum. Eşim "sen olmasan da ben giderim" diyor. Sorun etmiyormuş gibi görünüyor ama bu durum onun ailesi ve çevresi tarafından iyice yadırganacak. Eşimle ilişkimizin "uzak mesafe ilişkisi" haline gelmesi dışında bir de bu sorun var.
Bayramda teyzeleri gelmiş. Gül Niye yok? demişler. Teyzesini bayram için aradım "çok üzüldüm seni göremeyince, boşluğun belli oluyordu" dedi. Bugün halası gelmiş O da şaşırmış eşim orada ben orada değilim diye.
 
Bu da geçti aklımdan; ama ben işte hayatımı A şehirinde yaşamayı hayal ediyordum. Neyse kuzenimle de konuşuyoruz. Kuzenim olayları akışına bırak, eşin eninde sonunda bu işin böyle yürümeyeceğini anlayacak. A şehrine alışmış, B şehirinde yaşayamaz o ya annesini babasını alır gelir, alıp gelemezse bakıcı tutar gelir diyor. Bilemiyorum artık ama eşim orada olmaktan gayet mutlu görünüyor şu an. Konuşuyoruz hep telefonda, ve orada olmadığım için kendimi suçlu hissediyorum zaman zaman.
Asıl eşin kendini suçlu hissetmeli. Annemin babamın inadı yüzünden 1 yıllık karımı a da yalnız bıraktım diye. Sonuçta siz bu hayata a da başlamışsınız sen B ye ok dememişsin şuan oyun bozanlık yapan sen değil eşin. En azından suçlu hissetmeme lisin.
 
Asıl eşin kendini suçlu hissetmeli. Annemin babamın inadı yüzünden 1 yıllık karımı a da yalnız bıraktım diye. Sonuçta siz bu hayata a da başlamışsınız sen B ye ok dememişsin şuan oyun bozanlık yapan sen değil eşin. En azından suçlu hissetmeme lisin.
teşekkür ederim. 7yıldır evliyiz.
 
Biz mecburi olarak 2 ay ayrı kaldık, bunun bir ayında hiç görüşmedik. Diğer bir ayda iki haftada bir birkaç gün görüştük. Evli iken uzaklık çok yorucu, evlilikten çok uzak mesafe ilişkisine giriyor durum. Bana çok yıpratıcı geldi. Bence araya da soğukluk giriyor, tekrar yan yana geldiğinizde bir daha alışmak gerekecek. Bu durumu bir süre tecrübe etmiş birisi olarak bence kabul etmeyin eşinizi kandırıp gitmemesini sağlayın.
 
Bir tarafta zaruriyet var diğer tarafta gelecek hayallerim, heveslerim.

Evlilik hep kâr ettiğimiz bir kurum değildir, fedakârlık da etmemiz gerekir.

Ailemin bana ihtiyacı olduğunu bilsem göz göre göre bu kadar muhtaç bırakmamaya çalışırdım eğer işimi gücümü ayarlayabiliyorsam da.

Biz buradan ne desek boş...

Sonuç itibariyle kararı veren sizsiniz.

Ancak kararınız verirken bir kaç şeyi hatırlamakta fayda var: Ölüm her an gelebilir. Anne baba rızası kazanan da Allah'ın rızasını, sevgisini kazanmış olur.
Ki eşinizle ilişkinize uzaklık olumsuz etki edebileceği gibi ailesinin böylesi zor bir anında yanında hissettirmediğiniz için kalbi kırılıp gönülden bir mesafe girebilir. Belki karar verirken neden sabretmeliyim, neden dişimi sıkmayalım sorusuna cevap bulursunuz.
 
Zaten anne baba düşünceli huzur evine gider. Bizim ülkemizde huzur evi kimsesizler yurdu görünüyor. Gerçekten yaşlı ve bakıma muhtaç insanlar ciddi yük oluyor. Çoğu insana hasta evladı bile yük oluyor. Ben şahsen annem bakıma muhtaç olsa direk huzur evine bırakırım.
Bence Allah kimseyi sizin merhametinize bırakmasın.
 
Sanırım bazı saf insanlar huzur evlerini böyle yaşlıların çiçek gibi bakıldığı, sevilip sayıldığı, çay içip sosyalleşebildiği huzur dolu yerler gibi zannediyor.
Sizin huzurevleri ile ilgili yaşadığınız nedir bilemedim ama ben ilerde çocuklarıma yük olmaktansa evim, maaşım neyim varsa bir şekilde kullanıp huzurevinde kalmayı yeğlerim.
Tamam ben dogurdum,baktım,büyüttüm eyvallah ama bu demek değil ki sırtlarına kambur, omuzlarına yük olacağım.
Eşinizin ailesi bencil, durumları iyiyken birilerini tutup,(ev işleri vs koşturacak)düzenlerini sürdürebilirler. Yada zorlanıyoruz,oğlum destek olsun diyorlarsa taşınabilirler sizin yaşadığınız şehire ama bu şımarıklık yani. Hiç demiyorlarmı bu çocuk evli,evde bekleyen eşi var gitsin diye.
Yerinizde olsam akışına bırakırdım. Eşinize bakmayız ailene demiyorsunuz,sen bakma demiyorsunuz niye suçlu hissetmeniz gerek ben anlamadım,engel değilsiniz ailesi ile ilgilenmesine.
Eşiniz illaki böyle yürümeyeceğini anlayacak zira belirsizlik bu durum,senelerce böyle yaşayamazsınız.
 
Sanırım bazı saf insanlar huzur evlerini böyle yaşlıların çiçek gibi bakıldığı, sevilip sayıldığı, çay içip sosyalleşebildiği huzur dolu yerler gibi zannediyor.
Siz, size bu kadar şey yapmış insanlar için bütün hayat düzeninizi bozup ömür boyu çile çekmeyi sorun olarak görmüyor olabilirsiniz ama kabul edersiniz başka insanlar da farklı hayatlar yaşayabilir. Benim çocuğum olsa hayatını benim için yıllarca ertelemesine izin vermezdim. Annem de hep der ilerde huzur evi istiyorum diye. Ben de bu sebepten kendi yaşlılığım için birikim yapıyorum mesela. Bir sürü insan var ailesine evinde bakamayan. Kimseye kendini kötü hissettirmeye hakkınız yok.
 
Sizin huzurevleri ile ilgili yaşadığınız nedir bilemedim ama ben ilerde çocuklarıma yük olmaktansa evim, maaşım neyim varsa bir şekilde kullanıp huzurevinde kalmayı yeğlerim.
Tamam ben dogurdum,baktım,büyüttüm eyvallah ama bu demek değil ki sırtlarına kambur, omuzlarına yük olacağım.
Eşinizin ailesi bencil, durumları iyiyken birilerini tutup,(ev işleri vs koşturacak)düzenlerini sürdürebilirler. Yada zorlanıyoruz,oğlum destek olsun diyorlarsa taşınabilirler sizin yaşadığınız şehire ama bu şımarıklık yani. Hiç demiyorlarmı bu çocuk evli,evde bekleyen eşi var gitsin diye.
Yerinizde olsam akışına bırakırdım. Eşinize bakmayız ailene demiyorsunuz,sen bakma demiyorsunuz niye suçlu hissetmeniz gerek ben anlamadım,engel değilsiniz ailesi ile ilgilenmesine.
Eşiniz illaki böyle yürümeyeceğini anlayacak zira belirsizlik bu durum,senelerce böyle yaşayamazsınız.
Allah geçinden versin ölmez sağ kalırsak hepimiz yaşlanacağız. Sizin bu ince düşünceniz ve bilinciniz sayesinde çocuklarınıza yük olacağınızı hiç sanmıyorum. Yeter ki bakıcı tutmalarına izin verin ve o bakıcı büyük bir kusur işlemediği taktirde iyi geçinmeye çalışın, huysuzluk etmeyin yeter.
 
Siz, size bu kadar şey yapmış insanlar için bütün hayat düzeninizi bozup ömür boyu çile çekmeyi sorun olarak görmüyor olabilirsiniz ama kabul edersiniz başka insanlar da farklı hayatlar yaşayabilir. Benim çocuğum olsa hayatını benim için yıllarca ertelemesine izin vermezdim. Annem de hep der ilerde huzur evi istiyorum diye. Ben de bu sebepten kendi yaşlılığım için birikim yapıyorum mesela. Bir sürü insan var ailesine evinde bakamayan. Kimseye kendini kötü hissettirmeye hakkınız yok.
Bakmak çok zordur.. Profesyonel destek almadan da imkansız. Lütfen kimse kendini kötü hissetmesin. Bir yaşlı anasına babasına bakamadı mı? diye yargılayacak insanlar hayatlarında bir yaşlıya bakmanın ne demek olduğunu bilmeyen insanlar. Evde yaşlı bir insana bakmak, suratına bakmakla olmuyor. Tıbbi ihtiyaçları var, düzene ihtiyacı var, beslenmesi ona göre olacak, yatak yaraları var, hijyeni var, ağız diş genital, el, eklem, kas bakımları var. Bunlar öyle profesyonel destek almadan olmaz. Zaten evladıma yük olmayım huzur evine gideyim diyecek kadar ince düşünceli olan bir yaşlı, evladına yük olmaz. Yeter ki bakıcı tutulmasına izin versin, kendini evladına teslim etsin, inatçılık ve huysuzluk etmesin yeter. Onlar bize baktılar büyüttüler, Allah razı olsun ama yaşlı bakmak bebek bakmaya benzemiyor çok zor çok... o yüzden kendinizi kötü hissetmeyin, ama yanında olun yeter.
 
Son düzenleme:
Bir tarafta zaruriyet var diğer tarafta gelecek hayallerim, heveslerim.

Evlilik hep kâr ettiğimiz bir kurum değildir, fedakârlık da etmemiz gerekir.

Ailemin bana ihtiyacı olduğunu bilsem göz göre göre bu kadar muhtaç bırakmamaya çalışırdım eğer işimi gücümü ayarlayabiliyorsam da.

Biz buradan ne desek boş...

Sonuç itibariyle kararı veren sizsiniz.

Ancak kararınız verirken bir kaç şeyi hatırlamakta fayda var: Ölüm her an gelebilir. Anne baba rızası kazanan da Allah'ın rızasını, sevgisini kazanmış olur.
Ki eşinizle ilişkinize uzaklık olumsuz etki edebileceği gibi ailesinin böylesi zor bir anında yanında hissettirmediğiniz için kalbi kırılıp gönülden bir mesafe girebilir. Belki karar verirken neden sabretmeliyim, neden dişimi sıkmayalım sorusuna cevap bulursunuz.
ah yapmayın
annesinin babasının "zor bir anı" diye bir durum yok ki

sanki biri ameliyat olmuş ya da hasta olmuş da kadın gitmemiş
adam gidiyor aylarca yok
böyle zaruret mi olur?
zaruri ise bakıcı tutulmasına izin versinler
gelsin yakın yerde kalsınlar
hem zaruri hem biz yerimizde kıpırdamayız diye bir dünya mı var?
zaruri ama sen gelcen eşini bırakacan bize bakacan...

öyle bir zaruriyet yok
bu kadınınki
diğer tarafta gelecek hayallerim, heveslerim.
ise anne babanınki de "alışkanlıklarım, akrabalarım" bu da zaruret filan değil...

kadın dişini 2 ay 3 ay sıkacak bir durumda da değil. belki 10 sene yaşayacaklar daha 10 sene eşiyle ayrı mı yaşasın?
 
ah yapmayın
annesinin babasının "zor bir anı" diye bir durum yok ki

sanki biri ameliyat olmuş ya da hasta olmuş da kadın gitmemiş
adam gidiyor aylarca yok
böyle zaruret mi olur?
zaruri ise bakıcı tutulmasına izin versinler
gelsin yakın yerde kalsınlar
hem zaruri hem biz yerimizde kıpırdamayız diye bir dünya mı var?
zaruri ama sen gelcen eşini bırakacan bize bakacan...

öyle bir zaruriyet yok
bu kadınınki

ise anne babanınki de "alışkanlıklarım, akrabalarım" bu da zaruret filan değil...

kadın dişini 2 ay 3 ay sıkacak bir durumda da değil. belki 10 sene yaşayacaklar daha 10 sene eşiyle ayrı mı yaşasın?
Yani öyle evli kadınlar var ki, eşi işi gereği başka bir şehre tayin oluyor kadın da dolayısıyla oradan oraya sürükleniyor. Yok ben şehrimi terk etmem dese "o zaman niye evlendin?" derler. O zaruri durumda tabi adamın tayin olduğu iş yeri ya da devlet kurumu onların bulunduğu şehre gelemez, onlar gitmek zorunda; ama anne baba gelebilir ama gelmiyor. Yapmam gereken fedakarlık eşimden ayrı kalmak ise bunu yapabilirim ama o şehre taşınmak ise bunu yapmak istemem. Kendimi de ifade edebileceğimi sanmıyorum. Onlara bakmak istemediğimi düşünecekler, kötü gelin olacağım, eş dost akraba da böyle düşünecek. Eşim de bu düşüncelere maruz kalarak, bugün böyle demiyor ama yarın öbür gün, "anneme babama ben baktım, sen bana destek olmadın, yanımda olmadın" diye düşünebilir... Sınavmış gerçekten bu hayat.
 
Back
X