22 yaşında öğretmenliğe başladım, 22 yaşında evlilik kararı aldım, 22 yaşında evlendim, 22 yaşında koca bir evin sorumluluğunu üstlendim, 22yaşındaydım annem ve babam ayrıldığında; hem evliliğimi yürütüp, hem işimi savsaklamadan, hem psikolojimi kendi kendime telkin ederek hem de dostça ayrılmaları için uğraş verdim ve başardım. Saydıklarım asla başarı değil ama en azından suratına dik dik bakan bir adama "Hayırdır?" diyebilmek için çok erken bir yaş olduğunu düşünmüyorum. 12 falan olsa tamam da
Bu arada çocuğun zannetmiyorum ama konu sahibi arkadaşın çocuğa karşı ilgisi var. Ben diyeyim de...