ANNE SEVGİSİ
Sakin, ılık ve güneşli bir günde bir melek cennetten kaçtı, yaşlı dünyamıza indi ve tarlalarda, ormanlarda, şehirlerde ve küçücük köylerde dolaşmaya başladı.
Güneş batar batmaz kanatlarını açtı ve :
'Ziyaretim sona erdi, artık ışık dünyasına dönmem gerek. Fakat, buradan bir anıyla dönmek istiyorum.' dedi.
Güzel bir çiçek bahçesine baktı ve :
'Bu çiçekler kadar güzelini, bunlar kadar hoş kokanını görmedim. Onun için anı olarak bu çiçekleri götüreceğim' dedi.
O sırada ileride, pırıl pırıl gözleriyle, gül yanaklı bir bebek gördü. Bebek gülümseyerek annesinin yüzüne bakıyordu.
Bunun üzerine melek şunları söyledi kendi kendine :
'Bu bebeğin gülümsemesi, bu buketten de güzel. Onu da beraberimde götürmeliyim.'
Bunları söylerken, bebeğin beşiğini, bebeğe ve beşiğe adeta bir sel gibi akan annenin sevgisini farketti. O anda ağzından şu sözler döküldü :
'Bu annenin bebeğine olan sevgisi bu dünyada gördüğüm en güzel şey. Bu sevgiyi de beraberimde götürmeliyim.'
Bu üç hazineyle birlikte inci kapılı cennete doğru kanat açtı. Cennetin kapısından içeri girmeden önce :
'İçeriye girmeden, anılarıma bir göz atayım' dedi.
Elindeki bukete baktı, tüm güller solmuştu. Bebeğin yüzüne baktığında, bebeğin gülümsemesi yok olmuştu. Annenin sevgisine baktı, o tüm güzelliğiyle yerinde duruyordu. Solmuş gülleri ve gülümsemeyi cennetin kapısında atıverdi ve kapıdan içeri girip cennetteki herkesi yanına cağırdı :
'İşte dünyada bulduğum ve cennet kadar güzelliğini yitirmeyen tek şey bu :
ANNE SEVGİSİ dedi.
BENCE İKİ SEVGİDE AYRILMAZ NE EVLAT NE EŞ SEVGİSİ HER İKİSİNİNDE ÖNCELİĞİ YOKTUR
hiç dikkatinizi çektimi acaba onlar çok kolayca evlatlarını ikinci plana atabiliyorlaryerimsenibennedenini düşünelim lütfen !!! veee ikinci plana hem de bir kadın için ikinci plana atılmamak için bunu hissettirmeyin
