Bu bir iç dökme olsun hadi..
Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
Lütfen kırıcı olmayın zaten zor bir dönemden geçiyorum inanın.
Öncelikle bütün yorumlarınızda çok haklıydınız,dinlemeyip burnumun dikine giden bendim,bu her zaman böyle oldu,hep inadına gitmeyi severim.
Evlendim evet,hata mı yaptım bilmiyorum ama sevdiğim adamla evlendim,hayatımın en güzel en değerli insanıyla,ömrüm dediğim insanla dünya evine girdim.
1 hafta oluyor..
Gelelim bu kadar kırıldığım,beni yıkan bugünki tartışmaya..
Bugün birlikte üniversiteye kayıt olmaya gittik. (Askerliği tecil ettirmek için okuyormuş gibi gösterecek kendisini)
İnternette tarihlere birlikte (buraya dikkat edin) baktık, başlayalı 2 hafta olmuş gözüküyordu.
Neyse gittik,kayıtlara daha varmış.
(Okula gidip söylerken onlara da tarihi gösterdik,tarihler yanlış dedi. Özel üni. Bu arada)
Dışarı çıktık,birden (gerçekten birden) bana ters davranmaya başladı.
Sonra can alıcı o sözleri söylemeye başladı. "Bir tarihe düzgün bakamıyorsun,seni anlayamıyorum,hayatımı mahfediyorsun." tarzında bir sürü cümle sıraladı. Sonra bayağı bir söylendi,ben günlerdir gergin olduğumuzdan dolayı susup birşey demedim.
En sonunda gururuma dokunacak sözleri söyledi. "Vasıfsız,anca aşağıla,para düşkünü,senden nefret ediyorum." falan dedi. Hemde hiçbirşey yokken ortada.
"Kendine gel terbiyesiz,hadsiz sen kimsin ki benimle böyle konuşuyorsun" dedim. "KOCAN." Dedi. Ve bende devreler yandı. Saydım sayıştırdım,sokağın ortasında gözü döndü resmen. (Memleketimdeyiz,yolları dağlıktır.) "senin burada yüzünü dağıtırım." dedi ve elini kaldırdı ki ben yüzümü iki kolumla kapattım ağlamaya başladım,o da şok oldu sarıldı ağlamaya başladı. Özürler diledi sinirlendim affet karıcığım falan sıraladı yine. Bayağı ağladık sokak ortasında. Gelen geçende bize bakıyor bu arada,ben hala delirmiş gibi ağlamaya devam ettim. Sonra arabaya geçtik,bizim eve gittik (fındık olduğu için evde kimse yoktu herkes tarladaydı.) O salona geçti,bende kendi odamıza geçip onun bavulunu ve eşyalarını hazırladım,bavulunu salona getirdim. "Madem ben dediğin kadar kötü bir insanım,vasıfsızım sende bu kadınla evlenecek kadar karaktersiz biri olma" dedim. "Saçmalıyorsun" dedi eli ayağına dolaştı. "Git" dedim. "Sadece git,açıklama yapmak zorunda değilsin,evleneli bir hafta oldu. Bana 7 senedir vurmayan adam evlendikten sonra vurmaya kalktın,bunu kabul edemiyorum,lütfen git" dedim. "Sensiz girmek istemiyorum evimize sende gel,konuşalım halledelim." dedi. "Gider misin? Anneme işi çıktı gitmek zorunda kaldı derim birşey söylemeyeceğim ne olur git hazmedemiyorum" dedim. Ve gitti. Yine gözleri dolu dolu gitti. Az önce mesaj atmış. Uçak bekliyorum diye,hiçbirşey yazmadım,2-3 defa aradı açmadım. İstemiyorum,çünkü gerçekten hazmedemiyorum. Dediği gibi vasıfsız bir insan değilim,okulumu okuyorum,istersem babamın yanında çok güzel bir şekilde çalışırım. Ailem varlıklı,iyi saygın insanlar. Vasıfsız değilim yani,karaktersiz de değilim. Sadece sizden fikir bekliyorum. Ne yapayım? Ne yapmam gerekiyor? Beynim uyuşmuş hazmedemiyorum. Bunu bana nasıl yapabiliyor,inanın hiçbir fikrim yok. Ailemde miras tartışması var,herkes birbirini yiyor,abimin saçma sapan ilişkisi derken bunalmıştır diyorum. Bana vurmasının mantıklı bir açıklaması bu mu acaba,inanım bilmiyorum.
Safsarisin
gibi. Yani dünki konudan sonra sahte diye düşünmeniz normal ama bu yalan söylenecek bir konu değil malesef.
bir süre uzak kalin düşünün. Eşinin tavrına göre adım atarsın.
