şizofreni hayatımın en içinde nasıl başedeceğim..



raporu bırak doktora yüzü bile görmediler. ben eşimin fark etmesi için psikolojik kitaplar okudum paronoid şizofrenimsi bişey olacagını belirtileri okuyunca acaba dedim. sonra yaşadıklarım- sıkıntılarım ve fikir danışmak için psikologa gittim. evdeki olayları anlattım. tanı koymadı çünkü onlar benim hastam degil hiç bir şey diyemem dedi. ben bir kere kayınvalidemin tek başına 2 farklı ses cıkartarak konuştuguna şahit oldugumu ( ölen babası ile konuşuyordu- sesini de erkek gibi değiştirip konuşuyor sonra kendi sesi ile cevap veriyor felan ) bunu diyince o eve geri dönme gitme dedi. korktum haliyle. komşularında anlattıkları var. varendada sandalyelere başka birileri varmış gibi onlarla konuşuyormuş- soru sorup cevap hakkı tanıyıp bekliyormuş sonra hıhı evet ama şöleydi diyormuş.
herkes suclu hep o haklı herkes aldatmaya calışıyor kelek atacaklar kandıracaklar sadece o namuslu geri kalan hayat kadını, benim ailem fırsatcı oglunun parasını yiyiyoruz ailecek, eşimle biz dışarı cıkardık gelirdik. senaryo üretmiş derdik '' cici annenlere gittin piknige gittiginiz şöle böle böle böle eşim '' yok ana degil uydurma felan hayır ben dogruyu biliyorum sen beni kandırmaya calışıyorsun... bildigim yada etraftan görüpdügüm bişey degil... merak ettigim şeyleri okur cizerim ama bu boyutta olabilecegini hiç düşünmedim. birde tek başıma yapacagım her eylem sonucsıuz kalacak diye sustum bazen isyan ettim. idare et huysuz yaşlı anam atamam satamam yapamıyorsan boşana geldi.
he eşimde mi anası gibi bilmiyorum. olmayacagını düşünüyorum şu dk. bunu kabul edebilecek psikolojide bile degilim. psikolog doktor acaba onda da bir gariplik olabilir mi diye bana soru sordu. aglamaya başladım olamaz ben bunu kabul edemem şu anda hayır dedim. eşim için acaba dedigimiz herşey afaki tabii..
eşime destek alması - uzmana görünmesi gerektigini söledim. doktorun da tavsiye ettigini. böyle zor hassas konuda bizimde cok yıpranacagımızı - böyle bir hasta ile yaşamaya calışmak yeteri kadar zor bu yuzden en azından dogru tutum ve davranış söylemleri ögrenmek adına bile olsa destek alınması gerektigini söyledim. adam hala boşanmayı düşünüyor bence. iletişimi koparmayayım diye hergun arıyorum eşimi nasıl felan diye soruyom. hep ben sucluyum anamı idare edemedin evimizde huzurumuz gitti beceremedin ben nasıl hallaediyorum ( ya kardeşim diyorum o senin anan tehdit gördügü zaten benim ben nasıl yapacagım bunu? birgun iyi olsa 5 gun bana kötü... eskiden kadına güzel sözler dedim sevsin alışsın bize diye eşim atlardı ne kadar yalakasın derdi..haydaa aylarca ugraşmışsın sabır taşı olmuşsun ve bir kelime ile bütün herşey başa dönüyor. ) annem sana bişey yaptı sen tepkini koydun. yok saydın onu yaptın bunu yaptın. diye sucluyor. yahu kadın beni gördükce kuduruyor bende gözüne gözükmessem kudurmaz huzur geri gelir diyorum. e kendi sıkıntım da var öfkeleniyorum hergun küfür hakaret duyuyorum. öfkelendigim zaman duramıyorum bende söyleniyordum ona. eşime bana yardım et ben bittim dedigim zamanda benimle konuşmadı. şimdi soruyorum neden konuşmadın yardım neden etmedin? cok kötü durumdaydın ne desem anlamayacaktın dedi :S gelde patlama... gerci ne diyecekti her zaman ki hasta fikirlerini empoze edecekti... '' hasta idare et o yaşlı ne kadar ömrü kaldı ki '' vb. vs.. ya yok yapamıyorum olmuyor durmuyor. bende sapıttım hergun tetikde kaçarak göcerek eve girip cıkıyorum aman beni görümesin de laf etmesin diye. ben neden kendi evime böle giriyorum? eşim diyor ki benim sorunum yok ben rahatım sen idare edemiyorsun.. ya manyak mısın be adam diyom huzuru sen istedigin kadar bende huzur istiyorum. kızgınlıkla mı bilmem bana ne senin huzurundan dedi.
yane benim adam ya o ortamda kala kala alıştı akıl eşi oldu annesi ile. yada onda da sorun var - yada gercekten sorumsuz işine gelmiyor. benim gibi bir salak buldu anası ile ugraşcak sonuna köküne kadar beni kullanmak istiyor.

egemn eşime neler okudum ama yok şekerim. anamı kapatamam bir yere uyuşturtmam şöle ettirtmem.. zorla eve doktor cagırabilir miyim dedim cok nazlandı ama iyi tamam araştır bakalım ben böle bişey olacagını zannetmiyorum felan dedi. sonra adamın biri gelecek evimize girecek dedi. soınra gene tamam dedi. sonra ya anamı almak isterlerse bunu düşünme dedim. o dk. geldiginde karar verirsin felan.. bir şeye evet diyor yada demiş gibi yapıyor ama zorlaaaa bin dereden su getirttiyor bana.

aslında cok sosyal işinde iyi ark. tarafından cooookk sevilen gezen tozan atlayan zıplayan bir adamdır. ama anası olunca dunyanın en kapalı adamı. he farklı mezvularda da zorla kabul eder yada etmez hemen savunma haline gecer. ya anasından başka model görmedigi için yaptıkları-fikirleri huyları eşimede bulaşmış yada hasta. hasta olabilecegini de kabul etmek istemiyorum yaa offf offffffffffffff
 
Son düzenleme:
birini damgalamak da cok kolay, yanlış ve zarar verici birşey... kayınvalideyi ambulas cagırıpda evden aldırsam ya hasta cıkmazsa ? çünkü bazen bakıyorum cok akıllıca konuşuyor. bulmaca çözüyor. o sakin akıllı hallerinde yaptıgı tek şey laf sokmak oluyor. bu bir mesuliyet nasıl göze alırım? eşim hasta ise anamı sen yolladın diyip kafamın etini yer sonrada bana zarar verirse ? allahım yaa boşanmak en temiz yol ama çözümü varken neden boşanıyorum.
 



Kimse kimseyi kandırmasın.Bu hastalığı yenmek diye birşey yok.Sadece hastalığın seyrını yavaşlatıp donduruyorsunuz ilaç tedavisiyle.Doktor bu tür hastalara evlılığı bile tavsıye etmıyor.Dernek kurmuşunuz kime ne faydası var bu derneklerın allah aşkına.Tekrar söylüyorum şizofreni hastalığına köklü çözüm getirip tedaviyi bulan kişinin ayaklarını öpücem o derece bıktık üzüldük.Benim kardeşimin hayatı karardı gencecık 22 yaşından beri çekıyor bu hastalığı.Doktorların umurumu hepsi para tuzağı.Verdikleri ilaçların yan etkılerını düşünmeden acımasızca ilaç verıyorlar.Özelide aynı diğerleride aynı fark yok.Onun için gerçekleri yazında bılsin herkes.Biz yıllardır uğraşıyoruz sonuç alamadık.Geleceği bıttı kardeşimin sürekli bakıma muhtaç.Tek başına kalamayacak kadar bır çocuk gibi aciz yaptı bu hastalık onu.Eski günleri çok özlüyorum ama hiçbir doktor eskıyı getıremedi bize.
 
Son düzenleme:
canım en iyisi sen idare et bakalım yani idare et derken biraz normal yaşantına devam et,gitme kayınvalidene eşine de sorma..kayınvalidenin hasta olduğu bariz ortada arada bulmaca falan çözebilir,bnm annem hastayken hala kuran okuyabiliyodu,o ağır dönemlerinde..ama eşin bnce hasta değil,sadece annesine zaafı var.sen nasıl eşine hasta dendiği zaman kaldıramıyosun,hemen ağlıyosun,kabul etmiyosun aynı onun gibi düşün o da bunu kaldıramıyor ve tepkisini aşırı veriyor.biraz akışına bırak olayları.zaman ne getirir bilemezsin dayanma gücünü sen bilirsin boşanma fikrine alıştığın zman boşanırsın,başka çare yok gibi...
 

teşekkür ederim :) ama bence eşimde annesi ile akıl eşi olmuş. o da tutarsız. yarım saat ara ile aynı mevzu hakkında 2 değişik anlam cıkarttı. bende ne yapacagımı şaşırdım. ama sizin yazdıklarınızı ve doktora gidip destek alınca ve netten yazılar kitap felan okuyunca epey aydınlandım. görüp bilmedigim bir şey bu hastalık ve gercekten bilgisizce yaklaşımlarımız olmuş. bunu fark ettim. ve yanlışlarım oldugu halde kendime kızmadım. eşime cok kızdım bunca zaman nerdeydin neden ananı alıp götürmedin diye. birde kadına üzüldüm. bu kadar siniri bu kadar halüsilasyonu bir arada yaşayıp normalmiş gibi yaşamaya devam ediyor. zarar gördügünün farkında degil. bize yaptıgı zarar da cabası.
gel görün bu iyi niyetimi zeki kocam anlamıyor - görmüyor. ya dedim ben bişeyleri tam oturturken sen yalakalık yapıyorsun diyorsun butun herşey yerle bir oluyor. hade bir daha bir daha.. sen kilit noktasın. çünkü annen hasta ve sana bagımlı. ben seni elinden almak isteyen kadınım. beni dinler mi inanır mı sanıyon? ee ne yapayım benden ne bekliyon? dedi. tutumlarımız yanlış. özellikle senin dedim. sen başrol oyuncususun. senin ona da bana da dengeli ve tutarlı davranman lazım. gerci bu saatten sonra olur mmu bilmem. annen bana küfür etmesin diyorum kadında karşımızda. eşim diyor ki anam bu bile bile geldin. ölene kadar küfür edecek. hayydaaa yahu kadın bunu bekliyor zaten. küfür ediyor bagırıyor yapma etme diyosun. oğlum anam yapar dedi yaparım diyip bagırıyor. gelde cık işin içinden. bu ve bunun gibi şeyleri yapmayacaksın. anama senin yanında el kaldırmam ama dedi. yahu bunu yap diyen yok ki. sadece tutum söylemlerimize dikkat edecegiz. ölüm tehlikemde cabası... kapılar kitli uyuyordum eşim gittiginde. üst kata cıkar duymam da bişey yapar diye. hala o riskim var. allah yukarda görür kollar yardım eder bana. sevgim evliligim ve huzursuz yuvam için caba sarf ediyorum. bir kere daha denicem olmassa tek ve en temiz yol boşanmak boşanacagım. deli bir ken 2 olursa yapamam.
ya kızlar yuvayı yıkmak cok kolay ama böyle bir hasta ile ugraşmak cok zor. alzaymr olanı parkinson olanı kanser olanı daha nice hastanın hasta yakınlarına hepmize allah sabır akıl sıhhat versin. işimiz cok zor. bizlerde o paronoya içerisinde kala kala onlar gibi düşünmeye başlayabilirmişiz. bu yuzden psikologa destek almaya gidin. ben bunu bir kere kendimde fark ettigim için hemen doktora koştum. hasta olmuyorsunuz ama onun gibi düşünüp hayatınıza ona göre şekil verip acabalara giriyorsunuz. bir daha allah böyle bişeyi bana düşündürtmesin. 5 dk bi olaydı fark ettigim gibi hemen sıcradım yerimden toparlandım ve çözümü var dedim ve çözdüm bitti. bir daha da aklıma gelmedi.
ne cok hikayem var bir bilsenin 2007 den beri birikmiş bunlar kusura bakmayın.

halamın kızı da cocuk rehabilitasyon merk. calışıyor. oda bana kendine bir günlük gibi bişey yap dedi. yaz dönüp dönüp okursun sorular cıkartırsın. rahatlatır seni dedi. yaptım gercekten kendimi duygu ve olayların içinde gördüm yazdıkca yazdım ve iyi geldi. sel gibi aktı içimdekiler.. ohh oldum.
 
Son düzenleme:
ve birde lütfen bu paylaşım alanını boş bırakmayalım sadece kendim için degil bu tür hasta yakınlarına da belki örnek teşkil ederiz yardımlaşırız buradan. fikirler veririz birbirimize...mesela devlet hastanesine gidip bir psikayatris ile görüşmeyi akıl edememiştim. konuyu acan arkadaşımız yazmış ampul yandı kafamda resmen okuyunca...gidip kaynana adına danışayım. eşimi de belki ikna ederim. o da gider bir doktora. çünkü bununla yaşamak için bizimde bişeyler yapmamız lazım. hastaneden gerekirse doktor eve gelsin. ilacıı varsa alalım içirelim. kadında rahatlasın bizde..
 
evet tespitlerin çok doğru eşin çok yanlış yapıyo,etrafında sevilen sayılan biriymiş,nasıl annesinin hasta olduğunu kabul etmez,normal insanlarla karşılaştırsın bi,çok sinir oldum! kötü bişey değil bu sadece zor,işine mi gelmiyo nedir,niye bu kadar diretiyo allah allah! allah sabır versin sana,hastalık zaten yeterince zor bide bunlar tuzu biberi oluyo! sen en iyisi bu sefer de elinden geleni yap,dediğin gibi psikologla da bir görüş sakinleştirici antidepresan falan versin bi bakalım nolcak,bize de yaz gelişmeleri,dualrım tüm hastalar ve yakınları için
 
sevgili champagneshimmer; öncelikle hekime başvurup nasıl yol izleyeceğini belirlemelisin.
içinde olduğun yaşantı zaten karışık, bir de nasıl yol alacağını bilememek hepten çaresizleştirir seni. çare bize gelmiyor, biz çareye gideceğiz.
eşinin davranışlarının sebebini bilirsen, daha bilinçli hareket edersin. Allah sabır, kolaylık çare versin inş..
konuşmak üzere..

sevgili eda; anılarım, acılarım ve şizofreni. bir iki saat içerisinde, kalbim acıya acıya okudum. 90 sahifelik bir kitap. serdar'ın öyküsü. aysel ablanın evladının iyileşme öyküsü. serdar'ın nasılken nasıl olduğunu okudum satır satır. kitabı tebessümle bitireceğimi bilsem daha hızlı okurdum. aynı tebessümü kardeşim için de yaşamak istiyorum. 29 yaşında gencecik delikanlı. ama bakıma muhtaç. ilgiye,sevgiye,güvene,sabıra..
dernek sahibi değilim ben eda. keşke olsam, olsam da daha içinde olsam, daha faideli olabilsem, ulaşamadığım makamlara ulaşabilsem. Aysel ablanın kitabi ile tanıştığım gün kendisi ile de tanıştım. aynı gün yavrusu serdar ile de tanıştım,,
18 yaşında yakalanmış şizofreniye serdar. 29 yaşında uyanmış.. ince ince dokumuş sevgisini ilgisini oğlu için aysel anne. serdar şimdi 40 41 yaşında.
içim sevindi annesi ile yaptığı şakalaşmalara. imrendim. keşke dedim, inşallah dedim, uyanıcak dedim, kardeşim de serdar gibi uyanıcak.
söylüyorum kardeşime de, geçicek diyorum.. birlikte yeneceğiz.. atlatacağız.. sesler duymayacaksın, kendi kendine gülmelerin geçicek, geçtikçe ilaçların azalıcak,, azala azala bitireceğiz,,
gerçekten mi abla, sesleri duymayacağım gün gelicek mi abla diyor bana.
kalbim acıyor. canım acıyor. ama gönülden inanıyorum ben, çabalayacağız kardeşimle. geçicek. geçireceğiz.
dün akşam uyumadan evvel yanına gittim, bir isteğin var mı dedim, iyi misin dedim, elimi omzuna koyarak,
dokunma bana abla, iyiyim,sağol git dedi. zarar vereceğimi düşünüyor hala dokununca. halbuki sevgiyi ilgiyi hissetsin diye temas etmek istiyorum.
dün iğne günümüzdü.. iğne gününde artabilirmiş psikozlar..
çabalayacağız, gayret edeceğiz, öfke sinir olucak, sonuçsuz mücadele olucak.. hastalığın iyileşme süreci bu.
sabır.zaman.umut.dua.
 
nihil bilincine hayran kaldım.ben burdan inandım kardeşinin iyileşebileceğine.evet iyileşilebiliyor benim annem iyileşti neden olmasın ki? bu kadar katı olmayın lütfen,sizler böyle olursanız ya hastalar napsın? sabır,zaman,umut,dua sonuna kadar katılıyorum
 
ne zamandır hint bülbülü almak istiyordu, geldi yanıma az evvel, gidip alıp gelebilir miyim abla dedi
hadi dedim, anneme süpriz yaparız hem dedim
baktı bana güldü, tamam abla hadi gidiyim ben dedi.. birlikte bir şey yapmış olmak, nadirden de azdır bizim için..
almış. geldi az evvel.. nasıl mutlu,
yağmurdan ıslanmasın diye de kutuya koymuşlar. adı ne olsun dedi, senin o dedim sen koy ismini,. aidiyeti hissettirmek istedim ben aldım ben isim verdim desin istedim, yok abla sen söyle dedi, kıvılcım olsun dedim. tamam abla kıvılcım olsun dedi,. hint kıvılcımının ötüşünü duymayı bekliyoruz şimdi : )

insan inanmadığına niye uğraşsın egem, niye didinsin.. takdirlik öyküsü olan anneciğin inanmasa idi ilerleyebilir miydiniz?

konuşmak üzere egemcim.. sevgimle..
 
egem ve nihil teşekkür ederim :) inş. sizlerinde cabaları umutları boşa gitmez ve sevdikleriniz iyileşir.
benim mevzuda ne yaparım nasıl yaparım az cok fikir sahibi oldum. ve dediign gibi bilgiye girerek çözecegim bu işi. tabe zarar görmessem bu arada nasıl egemin annesi kocasına toprak atmış uyurken bende kaynanadan ürküyorum. ve inş. eşimdede yoktur.

peki bişey daha sormak istiyorum bu illet eger şizofren ise acaba cocugumuz yok ama olursa ona gecme ihtimali var mı? çünkü tanıdıgmız bir kadının eşi şizofren cıktı ve 4 aylık bebegini oda hasta dogarsa diye raporla aldılar ( kürtaj yane). sonrada boşandımış adamdan. genetik oldugunu sölemiş doktor. daha dogrusu genetik oldugunu ve cocukda da olup olmayacagının garantisini veremeyiz demişler. kadın da aldırma işine tamam demiş
 
Son düzenleme:
sevgili c...., şizofreni hastalığının görülme oranı yüzde bir olarak belirtilmiş. ailede şizofreni var ise, bu oran onda bire düşebiliyor. bizim çocuğumuz şizofreni olur mu? üç dört beş altı kuşak ailede şizofreni olmadığı halde, mutlu ve sevgi ile yetişen çocuklarda dahi görülebiliyor. Ailede yakın akrabada hastalık olsa dahi, şiddet ortamında yetişmiş olsa da hasta olmadan hayatını sağlıklı idame ettirebiliyor.

öngörüye açık bir tahmin değil şizofreni. normal insana da geldi mi gelir, nedeni de bilinmez, hala da bilinmiyor. kaza gibi düşünüyorum bunu. trafik kazası yaşıyorsun, organını kaybediyorsun, beyin hastalığı bu da. beynin kişiye oynadığı oyun. sesler,, görüntüler,, izlenme şüphesi,, öldürülme korkusu,. beyin damarları, nöronları hasta olmayan kişideki gibi işlemiyor, nasılki zaman zaman olduğumuzdan sinirli, hassas, değişken olabiliyoruz,
öyle. bunun sürekli olduğunu düşün. her daim yanlış yönlendiren bir beyin. akıl oyunlarında ki filmde şizofreni hastası matematik profesörünün hayatını öyle doğru yansıtmışlar ki. doğru derken, mimiklerinin durgunluğunun bakışlarının hareketlerinin yansıtılışı. simalar farklı ama hal tavır genelinde aynı.

dilerim eşin ruhen sağlıklıdır. senin zarar görmemen için destek alman şart. aldığın destek esnasında çocuk mevzunu da gündeme getirip muhakkak bilgi al. kulaktan kulağa fısıltılar ile kendini yönlendirme.
 

çok haklısın inanmak başarmanın yarısıdır klasik ama doğru..inşallah hint kıvılcımınız öter,bu kardeşin için çok iyi olmuş
 

teşekkür ederim :) evet bende eve gittigimde destek almayı düşünüyorum. çünkü tek başıma yapabilecegim bişey olmadıgını iyice anladım. pazar gunu tekrar doktora gidicem ve ne nasıl yapmam gerektigi ile fikir alacagım. inş. eşim normaldir.
görüşmek üzere
 
ablamda bipolar affektif bozukluk hastası,ilaçlarını kullandıgı sürece hayatını devam ettiriyor fakat son aylarda ilaçlarını almayı reddettiğinden hastalık farklı boyutlara geldi.Bu tür hastalarda ilaçlarını kendi isteğiyle düzenli alması çok önemli.Eğer ilaçlarını almıyorsa mutlaka yatmalı hastaneye.Ben de çok zor gunler gecırdım.her akşam uyku yoktu,düşünceleri çok kötü,bizi ailesinde en sevdıklerını düşmanı olarak görüyor,çok para harcıyor,herkesden şüphelenıyor,herkes ona zarar verecek sanıyor,sesler duyuyor,ve bir sürü şeyler.bende yatıramadım ıkna edemedım fırsat kolluyordum hergun nasıl yatırabılırım diye,bi gece uyumuyor çok korkuyor ve hep evde dolanıyor ölücem die bagırıyor benı yanına yaklaştırmıyor bende ambulansı cagardım ve abla ben çok kötüyüm ambulans cagırdım sende hastasın bende gıdelım bı dr bıze sakınleştırıcı vursun rahatlayalım dedım tmm dedi ve geldi benımle ruh ve sınır hastalıkları hastanesının acılıne gıttık ,iğne yaptılar ve yatış verdıler onu orda yatırdım bıraktım ve eve geldım,çok ağladım üç gun gostermedıler etkılenmesın dıye,ama şimdi daha iyi ve kızmıyor bana ,ilaç almadıgı için bi süre iğne tedavısınden sonra ılaçlarını almaya baslıyorlar,ne zaman hastalıgını kabul eder ve ılaçlarını kendı alacagı doneme gelırse taburcu edıyorlar,hastaneye yatırmassan anneni daha kötü şeyler olur ve pişmanlık duyarsın,hemen yatırmalısın cnm bnm.zor ama hersey yatırana kadar sonra ailede hastada iyi oluyor.ve sen onu yatırmakla ona en buyuk ıyılığı yapıyorsun,asıl yatırmassan en buyuk kotulugu yapıyorsun,onun akli dengesı yerınde degılkı karar verebılsın.mutlaka yatırmalısın.
 
o tip yerlerde insanlar daha kötü oluyorlarmış bi arkdaşım hastanede yatmıştı ordan biliyorum
ve sen ne kadar yalnız bırakmıcam bile desen annen kırılır oraya atıldığını düşünür.
bence evde onu manevi bi şekilde sen tedavi etmeye çalış bu hastalığın tedavisi var mı bilmiyorum ama hastaneye yatırma
Allah şifalar versin kimsenin başına vermsin.
 

şizofreni hastalığı olan biriyle evlendiğinizde evlilik fesh edilebiliyor, ama 4 aylık bebek şizofreni olur diye alınmaz, yasal kürtaj süresi 10 hafta, daha fazla olmuşsa bebekte olduğu kanıtlanan çok nadir genetik hastalıklarda çocuğun alınması söz konusu olabilir ama şizofreni bunlardan biri değil o konuda bi yanlışınız var.
 


bu bahsettiğim (paylaştıgım) bebek hadisesi yeni bir olay degil... seneler önce yaşanmış ve bizim komşumuzun yaşadıgı bir olay oldugu için ve bizzat babanın kendisi şizofren oldugu için doktorlar tarafından kurulla alınan bir kararmış... kendi danışman doktoruma da sordum genitik olabilme ihtimalini olası bi durum oldugunu söyledi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…