Bence daha erken cnm bu tıp olaylar her evlılıkte yasanıyor aılesı yuzunden esınden bosanmakta neymıs oyle dahada yenı bebesınız olmus gergınsınız bu aralar esınde sende kolay deıl bı sorumluluk dunyaya getırdınız halıyle boyle oluyorsunuz bosanmak kelımesı ıcın daha cok erken bence bu tıp kayınvalde olayları ne ılk olur ne son evlılık surecınde en ıyı gelın kaynana bıle oyle oluyor suan ılk heves ya torun sevgısı baska oluyor bosver sen kocanla bu mutlu zamanınızda kotu olmaya degmez.
Olayin basini anlatmadiginizi söylemissiniz, bu anlattiklariniz üzerinden yorumumu yaparsam, pire icin yorgan yakmak sizinkisi derim.
Daha detayli, bu noktaya nasil geldiginizi anlatirsaniz belki daha saglikli yorum yapilabilir.
Eger sorunlariniz ailesi geldiginden beri olan seylerse, sonucta sayili zaman sonra gidecekler.
Sirf onlar yüzünden bir yuvayi yikmak dogru degil.
Evet kayinvalidenizin yaptigi seyleri kim olsa kabul etmez ama sirf bu yüzden de yuva yikilmaz.
Öncelikle bebeğinizi Allah analı babalı büyütsün, bildiğim kadarıyla lohusalıkta bayanların piskolojisi hassas oluyor ben henüz doğum yapmadım ama çevremden duyduklarım bu yönde..Sinirlerinize hakim olup sakin olmaya çalışın bence. daha yeni doğum yapmışsın,, kayınvaldenlerle arayı iyi tutup onları güzellikle yolcu ettikten sonra eşinle aranızın düzeleceğini düşünüyorum,,
Bebeğine kendin bak.Kayınpeder,kayınvalide ile huzurun kaçar ki,kaçmış.Zaten hassas bi dönemdesin ,annen geliyorsa gelsin ,yok gelemiyorsa al kitap oku çocuk bakımını,burda kızlara sor,inan bu kadar yıpranmazsın.[/QU
bakım konusunda yardıma ihtiyacım yok. sadece yemek vs.. yapılsın diye gediler ama böyle oldu.
bu olay dün yaşanan canım. evlendiğimden beri ailesi ile anlaşamıyorum ve eşime göre hep onlar haklı.kendimi yalnızlaştırılımış hissediyorum. mesela yaz tatilinde ben çalışırken eşim beni bırakıp memleketine anne babasının yanına gitti şimdiye kadar. benim tatilimi beklemedi bile..böyle şeyler bende birikti sanırım..
işte sorun artık sadece ailesi değil,eşimin hep onları haklı görmesi beni anlamaya dahi çalışmaması..açıkçası artık sevdiğini de düşünmüyorum. dünden beri onlarla takılıyor dışarı çıkıyorlar, şu an mesela beraber film izliyorlar.bana gelip yardıma ihtiyacın var mı bile demiyorlar odada akşama kadar bebekleyim.
ben ve bebeğim eşimin ailesi değiliz onun ailesi var zaten..yalnız bırakılmaktan sıkıldım. bu olay ilk değil yani hep böyle hissediyorum..
öncesinde neler yaşadın bilemiyorum tabiki ama bu olay sonucu boşanmaya karar verdiysen biraz hızlı karar vermişsin..
pişman olabilirsin sonra...
hassas bi zamandasın..
konu evlat olunca tahmin ediyorum ki akan sular durur..
ama eşin ortayı bulamamış...yazık...
işte sorun artık sadece ailesi değil,eşimin hep onları haklı görmesi beni anlamaya dahi çalışmaması..açıkçası artık sevdiğini de düşünmüyorum. dünden beri onlarla takılıyor dışarı çıkıyorlar, şu an mesela beraber film izliyorlar.bana gelip yardıma ihtiyacın var mı bile demiyorlar odada akşama kadar bebekleyim.
ben ve bebeğim eşimin ailesi değiliz onun ailesi var zaten..yalnız bırakılmaktan sıkıldım. bu olay ilk değil yani hep böyle hissediyorum..
Tam anlami ile olmasa sanirim anliyorum durumunuzu.
Simdiye kadar, size deger verdigini göstermemesi, ailesinin sizden daha önemli oldugunu hissettirmesi gibi seyler dolmaniza neden olmus.
Bence yinede karsiniza alip güzelce bir konusun.
Bugüne kadar sizin ona karsi olan hislerinizi icin icin tüketen seyleri anlatin.
Bakalim ne diyecek.
En azindan bebeginiz icin bunu yapin.
Cünkü aldatma olmadigi sürece evliliklerin kurtulabilecegine inaniyorum ( bazen aldatmalarda bile kurtuluyor)
Kavga etmeden, tartismadan icinizdekileri dökün.
Sonra kararinizi verin.
Merhaba arkadaşlar,
3 yıllık evliyim.eşimde ben de öğretmeniz.şu an görev yaptığımız şehirde tanışıp evlendik.onun memleketi buraya 8 saat benimki ise 16 saat uzaklıkta.6 haziranda doğum yaptım. eşimle ilk önce onun ailesinin gelip bir süre yanımda kalmasını sonra benim annemin yanımıza gelmesini kararlaştırmıştık.ancak doğumdan sonraki ilk hafta eşimin dedesinin vefatı sebebiyle ailesi gelemedi ve yalnız kaldık. zor günlerdi.eşim bu süreçte çok yardımcı oldu.temizliği yemeği herşeyi o yaptı üstelik bebeğin bakımında bana da yarıdmcı oldu.eşim biraz sinirlidir, sinirliyken kırıcı konuşur, ama onun dışında genel olarak iyi biridir.
neyse sonra annesi ve babası geldiler .ancak gelmeseler daha iyiymiş.ben böyle daha çok yoruldum ve yıprandım. Bebeğime bana sormadan badem yağı içirmelerine, emziği sürekli şekere batırmalarına, bebeği sallayarak uyutmaya çalışmalarına sinir olsam da sesimi çıkarmadım.ilk torun hevesleri var ondandır dedim. ama bebeği sabah benden alıp bütün gün sallayarak uyuttukları için gece uyumuyor ve gece 3 den sonra sabah 10 a kadar mahvoluyorum.
geleyim asıl olaya: dün sabah annesi bebeği almak istediğinde yanımda kalsın dedim. tamam deyip çıktı. bir süre sonra eşim de odadan çıktı ve döndüğünde bana bağırarak senin yüzünden annem babam ağlayarak dışarı çıktılar yazıklar olsun sana vss... saydı o da gitti.bir süre sonra eşim dönünce anne ve babasının gitmek istediklerini söyledi.ben de benim canımı sıkan olayları neden onların beni anlamadığını, olayı niye büyüttüklerini söyledim.sonlar onlar geldi.eşim odamdan çıkıp yanlarına gitmemi konuşmamı istedi.hayır dedim. ailem giderse boşanırız bunu göze alıyorumusun dedi bende alıyorum dedim.çıktı, ağlayarak döndü ailesine olay sizinle ilgili değil, biz tartıştık oyüzden böyle yapıyor demiş.ama ben hala aynı odada oturuyorum yemek yemiyorum eşimle de boşanmayı düşünüyorum. zaten son dönemlerde sık sık düşünür oldum.sizce erken bir karar mı?
Kısa olsun diye böyle yazınca sanki olay çok basitmiş de ben abartıyorum gibi olmuş. ayrıntılar ve geçmiş çok uzun, neleri anlatsam beni daha iyi anlayıp daha çok yardımcı olursunuz bilemedim. Sorularınız varsa cevap veririm arkadaşlar. Zaman ayırdığınız için şimdiden teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?