Sona yaklaşırken...

Kendinizi çok güzel ifade etmişsiniz. Aile danışmanına gitmenizde fayda var. Ama eğer olmuyorsa lütfen üzülmeyin ve hayatınıza bakmaya çalışın. Maalesef tek taraflı sevgi saygı yürütmüyor bir şeyleri. Ama bu demek değil ki evliliğinizi bir çırpıda bitirin. Kendinize ve eşinize zaman tanımakta fayda var. Belki bir süre daha ailenizle kalmalısınız. Yokluğunuzu düşünmeli. Durumun ciddi olduğunu anlamalı ya da anlatmalısınız. Tüm bunlara rağmen olmuyorsa olması gereken buymuş der içiniz rahat bir şekilde yolunuza devam edersiniz. Umarım her şey dilediğinizce olur. Sevgiler.
Çok sağolun teşekkür ederim. O kadar zor bir durum ki...
Bir çırpıda bitirmek ben de istemiyorum ama bu şekilde de olmuyor. Umarım evlilik danışmanının faydası olur
 
bende bir yılıkken ayrılmıştım ev tuttum gittim 2 ay sonra aynı haltı yeyip geri döndüm. Allahıma her gün dua ediyorum, güzellikle kurtulup asla yüzünü görmemek için..üstelik 2. evliliğim. bende çok sevdim nalannnnn
 
Bugüne kadar ben de faydalı olur diye düşünüyordum ama bugün fikirlerim değişmeye ümidim tükenmeye başladı.
Bir örnek vereyim. Karşımdaki insan işten gelir ve genelde akşamları uyur. Hep yorgun olduğunu hep işinin yoğun olduğunu söyler ama bu ilk tanıştığımız günden beri böyle. Yani işle pek alakası yok kendi uykucu. Ayrıca kendisi devlet memuru 5 tek çıkar işten. Ben yalnız kalırım hep. Ve ben bunu dile getirdiğimde " sen de ben iş gittikten sonra uyuyorsun" diyen bir insan. Ya ben kalkmışım sana kahvaltı hazırlamışım. Öğle yemeğini hazırlayıp yanına koymuşum. Yolcu etmişim. Sonra yalnız başıma evde 7buçukta kalkıp ne yapayım. İşim varsa kalkarım o ayrı ama işim yoksa yatar uyurum. Ama o kendi suçunu tembelliğini bastırmak için beni suçlayacak birşey buluyor. Bugün babama bile " o da sabahları uyuyo" diyormuş
Çok özür dilerim ama son cümleyi okuyunca güldüm :) karşınızda sizi sevmeyen değil ataleti yenemeyen bir insan var tembellikten oluyor şuan yaşadıklarınız. Adam kafası rahat olsun elimi etliye sütlüye sürmim istiyor. Aynı babam. 27 yaşındayım ben babamı suyunu bile alırken görmedim. Yani bazıları böyle çözümsüz. Aile danışmanı iyi gelir umarım. Eşinizi seviyorsanız çabalayın ama elbetteki renkli bir hayat ilgili bir eş sizinde hakkınız.
 
Çok özür dilerim ama son cümleyi okuyunca güldüm :) karşınızda sizi sevmeyen değil ataleti yenemeyen bir insan var tembellikten oluyor şuan yaşadıklarınız. Adam kafası rahat olsun elimi etliye sütlüye sürmim istiyor. Aynı babam. 27 yaşındayım ben babamı suyunu bile alırken görmedim. Yani bazıları böyle çözümsüz. Aile danışmanı iyi gelir umarım. Eşinizi seviyorsanız çabalayın ama elbetteki renkli bir hayat ilgili bir eş sizinde hakkınız.
Çok teşekkür ederim. Özür dileyecek birşey yok. Duyunca ben de güldüm. Tabi ben sinirden güldüm ama o ayrı :)
Kesinlikle tembel bir insan ve sorunların çoğunun temelinde bu var. Hani iletişimsizlik bile bundan oluyor. Adam benim dediğimi anlasa karşılığında birşey yapması gerekecek. O anlamazlığa vurup birşey yapmamayı tercih ediyor.
Şu an ki duygularımdan emin değilim. yaşadıklarımdan dolayı ne desem yalan olur ama ben çok severek evlendim. Seviyordum eşimi. O yüzden son bir çaba gösteriyorum. Umarım evlilik danışmanının faydası olur.
 
bende bir yılıkken ayrılmıştım ev tuttum gittim 2 ay sonra aynı haltı yeyip geri döndüm. Allahıma her gün dua ediyorum, güzellikle kurtulup asla yüzünü görmemek için..üstelik 2. evliliğim. bende çok sevdim nalannnnn
Çok zor bir durum. İnsan bilemiyor işte bazen. Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah
 
Hakkinda en hayırlısı olsun cnm bir yemek mevzusu nerelere gelmis
Çok basit şeyler büyüyor işte. Altında başka sebepler var hep. Birikim oluyo bir de...
Dün akşam geldi eşim. Özür diledi. Hangisi için özür diledi bilmiyorum. Muhtemelen kendisi de bilmiyor :) samimi geldi. O adım atmışken ben daha da uzatmayalım dedim. Evlilik danışmanına gitmeyi de kabul ettiği için geri döndüm. Bakalım herşey güzel olur insallah
 
Çok basit şeyler büyüyor işte. Altında başka sebepler var hep. Birikim oluyo bir de...
Dün akşam geldi eşim. Özür diledi. Hangisi için özür diledi bilmiyorum. Muhtemelen kendisi de bilmiyor :) samimi geldi. O adım atmışken ben daha da uzatmayalım dedim. Evlilik danışmanına gitmeyi de kabul ettiği için geri döndüm. Bakalım herşey güzel olur insallah
İnş hayırlı olur ins yeni bir başlangıç olur hersey güzel ve gönlünce olsun
 
Daha önceki konularıma dönüp baktığımda eşimle baya baya sorunlarımız varmış diyorum. Tabi onlar buzdağının görünen kısmıydı.

Cuma gününden beri ailemin yanındayım. Bu gece 4. gece. Dört gündür kavgalıydık zaten bir dışarıda yemek yeme mevzusundan. Konuşmadık hiç dogru düzgün. Perşembe akşamı konuşmayı denedim. Yine olmadı. Karşımda konuşulacak biri olmadığını anladım artık. Sonra "ben yarın gidiyorum" dedim adam tek kelime etmedi yattı uyudu. Ben de ertesi gün birkaç parça eşyanın alıp gittim. Anca gece 11buçukta farketti evde olmadığımı da nerdesin diye aradı. Kaç gün geçti ne bi çıkıp geldi ne barışmak için bir çaba...

Vurdumduymazlığı, rahatlığı, benim düşüncelerime, üzüldüğüm şeylere önem vermeyişi, ciddiye almayışı, inat edişi, hep kendini haklı görmesi yetti artık...

Ayrılmak için ille şiddet veya ihanet mi olması lazım?

Kaç gündür ailemin yanındayım ve onun yaptıklarını gördükçe iyi ki gelmişim diyorum.

Ben bunları hak etmedim. Hiçbir şeyini eksik etmedim. Yemek çamaşır temizlik olsun hep yaptım. Eve ve ona baktığım kadar kendime de baktım hep. Ama olmadı...

Bugün babam aramış. Oğlum akşam buluşalım konuşalım demiş. Gitti akşam. Belki dedim aklı başına gelmiştir. Yok aynı tas aynı hamam. Beni suçlamak tam başka yaptığı birşey yok. Babam da böyle konularda gayet olgun, anlayışlı ve yapıcı bir insandır.

Çok severek evlendim ama karşı taraf aynı hislerde değilmiş demek ki. Aslında o kendini belli etmiş yeterince ama ben görmek istememiştim kendimi kandırmışım...

Kimse istemez yuvası yıkılsın ama bazen yıkılıyor demek ki. Çok çaba gösterdim ama olmadı...

Önümüzdeki pazartesi aile danışmanına gidicez ilk başta kabul etmemişti ama şimdilik etti galiba. Gitsek ne olur ne değişir bilmiyorum. Soğudum artık sanki tekrar ısınabilir miyim bilmiyorum.

Bu arada bir buçuk yıllık evliyiz ve çocuğumuz yok.

Okuyan herkese çok teşekkürler. Morale ve desteğe çok ihtiyacım var.
Ya çok uzuldum cok kötü olaylar yaşadı m.ve en çok sen destek oldun bana lutfenn canini sıkma bitti deme hemen biraz konusun baktın olmadi karar verirsin canim ama hepsi aynı hepsi hata yapar peşine dusmez sonradan gelir akılları başına haklisin değer görmek istiyoum evlilik terapistine git atlatilmicak şeyler degil ama senin için çok uzuldum ya of of:(
 
Ya çok uzuldum cok kötü olaylar yaşadı m.ve en çok sen destek oldun bana lutfenn canini sıkma bitti deme hemen biraz konusun baktın olmadi karar verirsin canim ama hepsi aynı hepsi hata yapar peşine dusmez sonradan gelir akılları başına haklisin değer görmek istiyoum evlilik terapistine git atlatilmicak şeyler degil ama senin için çok uzuldum ya of of:KK43:
Canım çok sağol. Cidden çok zor bir zaman geçirdik. Evlilik terapistine gitmek şartıyla geri döndüm sonra. Dün gittik ilk terapiye. Güzel geçti. Terapist aşılamayacak çözülemeyeceğini şeyler değil. Zamanla çözücez dedi. Bir süre devam edecekmiş terapiler. İnşallah faydası olur.
 
Aile danışmanına giderek bir destek almanız size iyi gelecektir.
En azından olumlu veya olumsuz vereceğiniz kararda içiniz rahat edecektir.

Ben de aynı şeyleri yaşıyorum çoğu zaman ve 5 senelik evliyim 2 çocuğum var.
Zaman zaman boşanıp kendi hayatımı yaşayayım, çocuklarıma mutsuz bir evlilik içerisinde değil, mutlu bir anne olarak yetiştireyim diyorum ama olmuyor tabii ki, her kafamıza estiğimizi yapamıyoruz çocuklar işin içinde olunca.

Dediğiniz gibi hiç bir kadın yuvası dağılsın istemez hele ki bunu eften püften sebeplerden hiç istemez.
Herkes kendi yaşadığını en iyi biliyor. O yüzden siz davanızda haklısınızdır, ama ne güzel ki olgun bir babanız var.
Ondan da destek alıyor olmanız sizi güçlendiriyordur.

Sıkmayın canınızı iyi veya kötü bu günler geçecek, siz de aşacaksınız bunları.
Evliliğin ilk yılları zorludur, biz de bir çok zorluktan geçtik.
Tabii bu zorlu dönemler bizi aşırı yıprattı ve onun yıpranıklığını hala yaşıyorum.
Ancak tavsiyem benim düştüğüm cahilliklere düşmeyin.
Olumsuzluğa değil, olumlu olan noktaları da göz önünde bulundurun onlara da odaklanın.

Ben sonradan ve çok sonradan fark ettim ki, herşeyi eşime bağlayıp tamamen öfkemi ona yönlendiriyordum.
Aslında yanlış yapıyormuşum, sorunun tek kaynağı eşim değil ki, dış etkenler de mevcut.
Onun müdahale edemeyeceği durumlar da olabiliyordu ancak yine acısını ben eşimden çıkartıyordum.

Şanslıyım aslında, benim problemim belki sizden çok farlı bir noktada, ancak anlayışlı bir eşim var.
Hala ona kızıp çemkirdiğimde bile, sular durulunca, omzuma koyar elini sarılır bana hiç bir şey demese de "yanındayım, seninleyim" şeklinde vücut dilini kullanması hoşuma gidiyor. Egomu okşuyor bazen de ne kuvvetli adam diye gözümde büyüyor....

İnşallah sizin için de herşey iyi olur. İnşallah siz de problemlerinizi çözersiniz ve sulha erersiniz.
Bu günler çok zor geçiyor, insan bileniyor, ofkeleniyor, öfkesini kimden çıkartacağını bilemiyor.
En kötüsü de eşinden soğuyor, uzaklaşıyor...
İnşallah aşarsınız.
 
Canım çok sağol. Cidden çok zor bir zaman geçirdik. Evlilik terapistine gitmek şartıyla geri döndüm sonra. Dün gittik ilk terapiye. Güzel geçti. Terapist aşılamayacak çözülemeyeceğini şeyler değil. Zamanla çözücez dedi. Bir süre devam edecekmiş terapiler. İnşallah faydası olur.
Aynen canim çözülemeyecek bir şey deil çok şükür sakin pes etme
 
Aile danışmanına giderek bir destek almanız size iyi gelecektir.
En azından olumlu veya olumsuz vereceğiniz kararda içiniz rahat edecektir.

Ben de aynı şeyleri yaşıyorum çoğu zaman ve 5 senelik evliyim 2 çocuğum var.
Zaman zaman boşanıp kendi hayatımı yaşayayım, çocuklarıma mutsuz bir evlilik içerisinde değil, mutlu bir anne olarak yetiştireyim diyorum ama olmuyor tabii ki, her kafamıza estiğimizi yapamıyoruz çocuklar işin içinde olunca.

Dediğiniz gibi hiç bir kadın yuvası dağılsın istemez hele ki bunu eften püften sebeplerden hiç istemez.
Herkes kendi yaşadığını en iyi biliyor. O yüzden siz davanızda haklısınızdır, ama ne güzel ki olgun bir babanız var.
Ondan da destek alıyor olmanız sizi güçlendiriyordur.

Sıkmayın canınızı iyi veya kötü bu günler geçecek, siz de aşacaksınız bunları.
Evliliğin ilk yılları zorludur, biz de bir çok zorluktan geçtik.
Tabii bu zorlu dönemler bizi aşırı yıprattı ve onun yıpranıklığını hala yaşıyorum.
Ancak tavsiyem benim düştüğüm cahilliklere düşmeyin.
Olumsuzluğa değil, olumlu olan noktaları da göz önünde bulundurun onlara da odaklanın.

Ben sonradan ve çok sonradan fark ettim ki, herşeyi eşime bağlayıp tamamen öfkemi ona yönlendiriyordum.
Aslında yanlış yapıyormuşum, sorunun tek kaynağı eşim değil ki, dış etkenler de mevcut.
Onun müdahale edemeyeceği durumlar da olabiliyordu ancak yine acısını ben eşimden çıkartıyordum.

Şanslıyım aslında, benim problemim belki sizden çok farlı bir noktada, ancak anlayışlı bir eşim var.
Hala ona kızıp çemkirdiğimde bile, sular durulunca, omzuma koyar elini sarılır bana hiç bir şey demese de "yanındayım, seninleyim" şeklinde vücut dilini kullanması hoşuma gidiyor. Egomu okşuyor bazen de ne kuvvetli adam diye gözümde büyüyor....

İnşallah sizin için de herşey iyi olur. İnşallah siz de problemlerinizi çözersiniz ve sulha erersiniz.
Bu günler çok zor geçiyor, insan bileniyor, ofkeleniyor, öfkesini kimden çıkartacağını bilemiyor.
En kötüsü de eşinden soğuyor, uzaklaşıyor...
İnşallah aşarsınız.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için.
Zor zamanlar geçirdik.
Evlilik terapistine gidiyoruz. Faydasını göreceğimizi umuyorum.
Şimdilik de iyiyiz çok şükür. Eşim de bazı durumlarda daha anlayışlı davranıyor.
Bakalım inşallah daha güzel olucak herşey
 
Sevgili konu sahibi ne yaptınız terapiler yararlı oldu mu daha iyi misiniz?
Öncelikle merhaba biraz geç gördüm yazdığınızı.
Terapiler devam ediyoruz. Başta eşimle gittik. Şimdi bir kaç seans ben yalnız gidicem. Doktor öyle istedi. Sonra tekrar eşimle gidicez.
Faydası beklediğimden daha fazla oldu. Değişmesi gerekenin sadece evliliğim olmadığını benim de değişmem gerektiğini farkettim. Yani öyle yüzeysel çözümler sunmak yerine sorunların kaynağına iniyoruz bu terapiler sayesinde. Daha çok başındayız tabi ama inşallah herşey çok güzel olacak
 
merhaba ben se su an ayni durumdayim bosanma karari icerisinseyim kendisi ankara disinda bi kac gune gelecek ve konusacagim.
bosanmak icin illaki siddet olmasina gerek yok gercekten. benim evliligimde ilgisizlik, icki, haftada iki ya da bir bara gitme, gecenin 3 de 5 de eve gelme ustelik ben 9 aylik hamileyken ve bir de 17 aylik cocugum varken, surekli ailesinin memnuniyetsizligi surekli benden ilgi beklemeleri (ki kendisi benim ailem hic arayip sormaz ilgilenmez) iletisimsziligimiz sohbet etmeye calisdiginda da tersleyerek cvp verir, borsa oynar para kaybeder, kibirlidir herkeai kucumser vs. say say bitmiyor yaptıkları.
bende kac defa annemin evine gittim kavgaki oldugumuzda ama hep o aramadan geri donmek zorunda kaldim cocugum babasiz kalmasin diye. sonra ikinciye hamile kaldim plansiz oldu. devisir mi diye cok bekledim ama nafile. artik canima tak etti benimde en sonunda bosabma karari aldim.
 
Daha önceki konularıma dönüp baktığımda eşimle baya baya sorunlarımız varmış diyorum. Tabi onlar buzdağının görünen kısmıydı.

Cuma gününden beri ailemin yanındayım. Bu gece 4. gece. Dört gündür kavgalıydık zaten bir dışarıda yemek yeme mevzusundan. Konuşmadık hiç dogru düzgün. Perşembe akşamı konuşmayı denedim. Yine olmadı. Karşımda konuşulacak biri olmadığını anladım artık. Sonra "ben yarın gidiyorum" dedim adam tek kelime etmedi yattı uyudu. Ben de ertesi gün birkaç parça eşyanın alıp gittim. Anca gece 11buçukta farketti evde olmadığımı da nerdesin diye aradı. Kaç gün geçti ne bi çıkıp geldi ne barışmak için bir çaba...

Vurdumduymazlığı, rahatlığı, benim düşüncelerime, üzüldüğüm şeylere önem vermeyişi, ciddiye almayışı, inat edişi, hep kendini haklı görmesi yetti artık...

Ayrılmak için ille şiddet veya ihanet mi olması lazım?

Kaç gündür ailemin yanındayım ve onun yaptıklarını gördükçe iyi ki gelmişim diyorum.

Ben bunları hak etmedim. Hiçbir şeyini eksik etmedim. Yemek çamaşır temizlik olsun hep yaptım. Eve ve ona baktığım kadar kendime de baktım hep. Ama olmadı...

Bugün babam aramış. Oğlum akşam buluşalım konuşalım demiş. Gitti akşam. Belki dedim aklı başına gelmiştir. Yok aynı tas aynı hamam. Beni suçlamak tam başka yaptığı birşey yok. Babam da böyle konularda gayet olgun, anlayışlı ve yapıcı bir insandır.

Çok severek evlendim ama karşı taraf aynı hislerde değilmiş demek ki. Aslında o kendini belli etmiş yeterince ama ben görmek istememiştim kendimi kandırmışım...

Kimse istemez yuvası yıkılsın ama bazen yıkılıyor demek ki. Çok çaba gösterdim ama olmadı...

Önümüzdeki pazartesi aile danışmanına gidicez ilk başta kabul etmemişti ama şimdilik etti galiba. Gitsek ne olur ne değişir bilmiyorum. Soğudum artık sanki tekrar ısınabilir miyim bilmiyorum.

Bu arada bir buçuk yıllık evliyiz ve çocuğumuz yok.

Okuyan herkese çok teşekkürler. Morale ve desteğe çok ihtiyacım var.
Burdan bakinca evlilik icin sadece siz caba gosteriyormussunuz gibi duruyor
 
Evliliğin ilk yıllarında genelde olan şeyler. Oda yeni koca oldu, ego büyüdü ben kocayım havasına girdi. Aile terapistine gidin bu en mantıklı karar. Ve lütfen her kavgada evi terketmeyin. ( büyük olaylar hariç. Bir yemek yüzünden vs..)
 
Back
X