- 29 Kasım 2017
- 1.528
- 689
- 43
- Konu Sahibi Childgirlss
-
- #1
çaresizlik mi ? Ümit mi? Korkaklık mı ? Ne istediğini bilememek mi?
Bu gün evlilik yıldönümü. Ben ve eşimin Yani. İlk kez bu gün aklımdan çıkmışken arayıp Bayram’ın mübarek olsun diyince anladım. Ne güzel unutmuştum.
Geldim eve yemek yap hadi param yok ctesi yemeğe çıkarız sesi tamam dedim yoksa beklemiyordum Da zaten içimde eski heves hisler kırılganlıklar bile yok. Umrunda da değilim Zaten , kendimi verdim mutfağa pasta kurabiye yemek allah ne verdiyse belki gelir iki güzel kelam eder bir şeyleri onarmaya uğraşır ama sanki tüm gün berabermişiz gibi gitti oturdu babasıyla tabiki, acımadı içim ilk kez kızmadım, her zamanki her yılki gibi Real dedim kendime eğer bekleseydim kırılsaydım kızardım kendime...
Sonra dedim ki bahtıma s... rezil ettim hayatımı evladım bir şeyden haberi yok anne çalışıyor geliyor onunla beraber yemek yapıyor zira en sevdiği şey fırsata çeviriyorum onunla yemek yapıp zaman geçirmeyi işimi de görmüş oldığum için. Sonra da anne hasta yatar napsın yavrum ama mutlu güzel odası var evi şartları iyi...
Ben ayrılsam kendim için ona bu şartları asla veremem mutlu olmaZ babasıyla ayrılmamı istemiyor huzursuz oluyor ağlıyor daha önce yaşadı bu travmayı, çok korkuyor ayrılmamızdan annemler de huzur vermedi ben çalışırken annem bakardı oğluma ayrıldığım bir sene sürede oğlum anne evimize gidelim artık özledim babamı da seni de ben babama derim sana kızmaz vurmaz dedi ve döndüm.
Susarsam hır gür yok. Ama ben de yokum. Sildim kendimi oğluma verdim kendimi onun için mutlu olsun bitecek elbet ama birkaç yılı var oğlum iyice büyümeli bağımsızlaşmalı... benim hayatım da yaşayamadıkları da bitecek ama değer oğluma...
İçimde acı var uZandım yatıyorum konuyu da yataktan açıyorum. Geldi az evvel kendin ben pasta yapacağım dedin şimdi trip atıyorsun kafayı mı üşüttün mutfağı havalandırırken dedi sustum Yorgun’um dedim. Sen anormalsin dedi. Sustum en son sıradan bir gün bitmesini istiyorum artık o yüzden dedim en azından bir yanımda oturup iki güzel kelam etseydin kaçtın içeri dedim yine sustum artık kavga gürültü boşa çene yormaya gerek YÖK bazen hayal kuruyorım iyi biri olsaydı ben hazırlardım sofra şöyle bir iki güzel söz sarılma küçük bir dans içten bir bakış özür belki ....
Be bileyim hayal sadece boş bir yaşam ot gibi...
Bu gün evlilik yıldönümü. Ben ve eşimin Yani. İlk kez bu gün aklımdan çıkmışken arayıp Bayram’ın mübarek olsun diyince anladım. Ne güzel unutmuştum.
Geldim eve yemek yap hadi param yok ctesi yemeğe çıkarız sesi tamam dedim yoksa beklemiyordum Da zaten içimde eski heves hisler kırılganlıklar bile yok. Umrunda da değilim Zaten , kendimi verdim mutfağa pasta kurabiye yemek allah ne verdiyse belki gelir iki güzel kelam eder bir şeyleri onarmaya uğraşır ama sanki tüm gün berabermişiz gibi gitti oturdu babasıyla tabiki, acımadı içim ilk kez kızmadım, her zamanki her yılki gibi Real dedim kendime eğer bekleseydim kırılsaydım kızardım kendime...
Sonra dedim ki bahtıma s... rezil ettim hayatımı evladım bir şeyden haberi yok anne çalışıyor geliyor onunla beraber yemek yapıyor zira en sevdiği şey fırsata çeviriyorum onunla yemek yapıp zaman geçirmeyi işimi de görmüş oldığum için. Sonra da anne hasta yatar napsın yavrum ama mutlu güzel odası var evi şartları iyi...
Ben ayrılsam kendim için ona bu şartları asla veremem mutlu olmaZ babasıyla ayrılmamı istemiyor huzursuz oluyor ağlıyor daha önce yaşadı bu travmayı, çok korkuyor ayrılmamızdan annemler de huzur vermedi ben çalışırken annem bakardı oğluma ayrıldığım bir sene sürede oğlum anne evimize gidelim artık özledim babamı da seni de ben babama derim sana kızmaz vurmaz dedi ve döndüm.
Susarsam hır gür yok. Ama ben de yokum. Sildim kendimi oğluma verdim kendimi onun için mutlu olsun bitecek elbet ama birkaç yılı var oğlum iyice büyümeli bağımsızlaşmalı... benim hayatım da yaşayamadıkları da bitecek ama değer oğluma...
İçimde acı var uZandım yatıyorum konuyu da yataktan açıyorum. Geldi az evvel kendin ben pasta yapacağım dedin şimdi trip atıyorsun kafayı mı üşüttün mutfağı havalandırırken dedi sustum Yorgun’um dedim. Sen anormalsin dedi. Sustum en son sıradan bir gün bitmesini istiyorum artık o yüzden dedim en azından bir yanımda oturup iki güzel kelam etseydin kaçtın içeri dedim yine sustum artık kavga gürültü boşa çene yormaya gerek YÖK bazen hayal kuruyorım iyi biri olsaydı ben hazırlardım sofra şöyle bir iki güzel söz sarılma küçük bir dans içten bir bakış özür belki ....
Be bileyim hayal sadece boş bir yaşam ot gibi...