Siz neden böylesiniz? Sizden izin isteyen biri yok. Her konuda bu kadar itici, bu kadar saldırgan olmak niye? Mutsuzluğunuzu, kininizi, nefret ve öfkenizi burada kusmayın artık. Daha geçenlerde insanlar, ben de dahil, sizden ne kadar rahatsız olduklarını belirttiler ve konuya bir daha dönmediniz! Öneriniz yoksa, herhangi bir görüş bildirmeyeceksiniz sırf yorum yapmak için yazmayın lütfen. Gına geldi artık herkese.Yapabilirsin, izin veriyorum.
Bizden ne bekliyorsun anlamadım.
Prosedür neymiş? Şart ve koşullArı tam olarak öğrendınızmı?
Bur uzman ile bu yola gırmeye hazırmısınız bırlıkte karar verın derim .
Yapabilirsin, izin veriyorum.
Bizden ne bekliyorsun anlamadım.
herkese merhaba. bir sorunum var ve bunu sizinle paylaşmak istedim. umarım beni yanlış anlamazsınız.ve vicdanınız doğrultusunda beni yönlendirin lütfen. ben 2,5 yıl oldu eşimden ayrılalı. 26 yaşındayım. ve hayatıma hiç bir erkek sokmayacağım dedim kendi kendime. şimdi boşanalı az bir zaman oldu fevri bir karar seninki diyebilirsiniz ama insan kendini tanıyor haliyle. bir iki karşıma insan çıktı ayrıldıktan sonra. lakin yapamıyorum , konuşmak dahi istemiyorum. başıma bir dert almak istemiyorum. biri hayatımda olursa onu ve ailesini dert olarak görüceğimi düşünüyorum kaldıki kendimde yapamam artık sorun yaşamak istemiyorum. çünkü ailemle gerçekten çok mutluyum. huzurluyum Allah'a şükür. (annem kardeşim ben beraberiz)
gel gelelim ben anne olmak istiyorum. çocukları inanılmaz seviyorum. maddi manevi her türlü sorumluluğu karşılayabilecek durumdayım. evlatlık almak istedim. araştırdım 30 yaşını dolduran bekar da evlat sahibi olabiliyor diye. ama şöyle bir durumda var ki ben bebeğim olacaksa bebeğimi içimde hissetmek büyütmek isterim. o duyguyu da yaşamak istiyorum. annem e konuyu açtım bekle hayatına biri çıkar falan diyor. ailem soğuk bakmıyor bu duruma sadece pişman olurum düşüncesi içindeler. ama ben istemiyorum kimseyi olsa bile aynı sorunların yaşanacağına eminim. çünkü artık doğru düzgün insan yok artı ben de kıskanç bir yapıda olduğum için açıkçası ilişkiye zarar veren %50lilik kısmı da ben oluşturuyorum . o yüzden evlilik beraberlik düşünmüyorum .
kıbrısta bu işlemi gerçekleştiren merkez var. bir evlat sahibi olmak sonsuz sevgimi vermek istiyorum. beni yadırgamayın lütfen, anne olmayı herşeyden çok istiyorum. böyle yapan var mı? bu durum , arzum hakkında düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız sevinirim.
teşekkürler.
bir baba figürü uydurmanız gerekebilir nitekim evlilik dışı doğumda aynı baskıya maruz kalmanıza sebep olabilir ,ileride babasını soracak çocuğa hayali bir baba yaratmanız da gerekecek ee aklı selimleşmeye başladığında hadi baba yok dede amca hala kuzende mi yok sorgulayacak..tam teşekküllü ömürlük bir açıklama hazırlayarak bu yola girmenizx lazım gireceksenizde..ve evet toplum baskısından bahsediyorum..dayımlar gerekli şartları sağlayıp iki aylık bir bebek evlat edindiler şu an orta okula gidiyor yakın zamanda pedagoglar eşliğinde evlatlık olduğu açıklandı..ama küçükken mahallede karşısına geçip seni satın aldılar hah hah hah nidalarıyla dolaşan gerizekalılar sebebiyle tası tarağı toplayıp yer değişikliği yapmak zorunda kaldılar..nasıl açıkladım bilmiyorum ama girmeyi istediğiniz yol o evlat edinme yolundan çok daha zor sıkıntılı ve meşakatli bir yol.hakkınızda hayırlısıöncelikle teşekkür ederim. koşullarda çevre tarafından yadırganmayı mı kasteddiniz. çok yakın çevrem dışında kimsenin bu yolla bebek sahibi olduğumu bilmesine gerek yok diye düşünüyorum
Olayın dini boyutuna hiç girmyeceğim. Ama o çocuk büyüdüğü zaman diğer babası olan çocuklara bakıp iç çekecek. Siz evlat sevme hissini tadasınız diye en başından bile bile onu bu yokluğa iteceksiniz. Annem bunu bana yapsa düşman olurdum ona cevrede babası ile el ele gezen çocukları görünce. Evet boşanan çift çocukları, babası hayırsız olan, yada ölençocuklar var ama siz en başından bile isteye bu çocuğu bir yanı hemde en önemli yarısı eksik getirmek isteyeceksiniz dünyaya. Bizki evli olduğumuz halde sorunlar yaşıyoruz hatta öyle zamanlar oluyor ki o sorunu boşanma ile sobuçlandırmıyor isek tek nedeni çocuğumuz babasından ayrı bir şekilde büyümesin diye. Çok uç sorunlar dayak aldatma vs dışında ayrılmak bencillige giriyor biraz. Ve günün sonunda o çocuk sayesinde boşanmayıp herşey duzelince baba ve çocuğun yanı başınızda biribirine sarılıp oynaması manzarası yetiyor insana. Bu çok güzel bir manzara şahsen benim bakmaya doyamadığım. Boşanmak zorunda kalmak yada ölüm bunlar olabilecek hayatın bize getirdikleri. Ama bir çocuk için vazgeçilmez birşey anne ve baba ile beraber olmak.herkese merhaba. bir sorunum var ve bunu sizinle paylaşmak istedim. umarım beni yanlış anlamazsınız.ve vicdanınız doğrultusunda beni yönlendirin lütfen. ben 2,5 yıl oldu eşimden ayrılalı. 26 yaşındayım. ve hayatıma hiç bir erkek sokmayacağım dedim kendi kendime. şimdi boşanalı az bir zaman oldu fevri bir karar seninki diyebilirsiniz ama insan kendini tanıyor haliyle. bir iki karşıma insan çıktı ayrıldıktan sonra. lakin yapamıyorum , konuşmak dahi istemiyorum. başıma bir dert almak istemiyorum. biri hayatımda olursa onu ve ailesini dert olarak görüceğimi düşünüyorum kaldıki kendimde yapamam artık sorun yaşamak istemiyorum. çünkü ailemle gerçekten çok mutluyum. huzurluyum Allah'a şükür. (annem kardeşim ben beraberiz)
gel gelelim ben anne olmak istiyorum. çocukları inanılmaz seviyorum. maddi manevi her türlü sorumluluğu karşılayabilecek durumdayım. evlatlık almak istedim. araştırdım 30 yaşını dolduran bekar da evlat sahibi olabiliyor diye. ama şöyle bir durumda var ki ben bebeğim olacaksa bebeğimi içimde hissetmek büyütmek isterim. o duyguyu da yaşamak istiyorum. annem e konuyu açtım bekle hayatına biri çıkar falan diyor. ailem soğuk bakmıyor bu duruma sadece pişman olurum düşüncesi içindeler. ama ben istemiyorum kimseyi olsa bile aynı sorunların yaşanacağına eminim. çünkü artık doğru düzgün insan yok artı ben de kıskanç bir yapıda olduğum için açıkçası ilişkiye zarar veren %50lilik kısmı da ben oluşturuyorum . o yüzden evlilik beraberlik düşünmüyorum .
kıbrısta bu işlemi gerçekleştiren merkez var. bir evlat sahibi olmak sonsuz sevgimi vermek istiyorum. beni yadırgamayın lütfen, anne olmayı herşeyden çok istiyorum. böyle yapan var mı? bu durum , arzum hakkında düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız sevinirim.
teşekkürler.
Yadırgamadım asla. Siz de her bayan gibi annelik isteyebilirsiniz, hakkınız. Ancak sperm bankası yoluyla hamile kalmak veya evlat edinip soyadını değiştirmenin bazı olumsuz sonuçları var. İlki ve en önemlisi soyların karışması. Küçük bir ihtimal bile olsa, bir insanın hiç tanımadığı kardeşiyle birlikte olması mide kaldıracak bir durum değil. İkincisi; çocuk babayı sorduğunda ona verecek hiçbir cevabınız olmayacak. Şöyle bir insandı, şurada yaşıyor, öldü ya da ayrıldık diyemeyeceksiniz. Babasını hiç tanımadan kaybetmesinden bile daha korkunç bu. Ben kendi adıma, kendi arzularınız için bir çocuğu ömür boyu yıkık ve kafası karışık bırakmanızı tavsiye etmem. Şu an düşünmeyebilirsiniz ama ileride bir beyle yakınlaşabilirsiniz. Ve inanın babasıyla birlikte bebek büyütmek gerçekten çok güzel. Çünkü onun anne kadar babaya da ihtiyacı var. Kendi mutluluğunuz için başkasının mutsuzluğuna sebebiyet verirsiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?