canım çoook geçmiş olsun yaa ah işte önemsemeyip uzanıyoruz sonra başımıza gelen işler bırak canım kimse misafir o alsın yaa sallamamak lazım hamile kadın var evde
ahh kızlar ahh, sormayın neler oldu, yarına misafir çağırdığımız için mutfakta kek yapıyordum, küçük boy su bardağı lazım oldu, oda dolabın üst gözünde ve epey arkalardaymış o anda sandalye getirip almak yerine hızlı davranacam diye uzanarak almaya çalıştım kendimi epey zorladım taaaki göbeğimdeki incecik sızıyı hissedene kadar sonra aklım başıma geldi ama iş işten geçmişti, hemen eşimi aradım yukarı uzandım göbeğim çok acıyo dedim bebeğin hareketlerini hissetmeye çalış ben hemen geliyorum dedi, ben uzandım bebeğim hareket etsin diye ağlaya ağlaya bekledim ama hareket etmedi ki bebeğim çok hareketlidir. sonra eşim geldi birazda o elini koydu bekledi yine hareket yok, hemen apar topar giyindim acile gittik, orda hemşireye durumu anlatmaya başladım anlatırkende ağlıyordum, hemşire hemen 'dur yaa ne panik yapıyorsun bişeyi yoktur bebişinin gel bakalım' diye konuşa konuşa beni ultrasona götürdü yatırdı benimle konuşmaya devam ediyordu ama sonra bi anda sustu, uzun süre konuşmasını bekledim susuyordu herşey yolunda mı diye sordum cevap yok, sonra tekrar sordum yine cevap yok, az önceki şen şakrak hemşireden eser yokk... sonra bana 'sen yatmaya devam et ben doktor beyi çağırıyorum o baksın' dedi odadan çıktı. ben tabi sessiz sessiz ağlayarak doktoru bekliyorum sonra hemşire tekrar geldi elinde telefon doktoru aramış ' doktor bey 6,5 aylık hamile var bebeğin hareketlerini hissedememiş geldi bende baktım bulamadım gelebilirmisiniz' dedi benim artık bacaklarım titriyor. heyecandan kilodumu yarıya kadar indirmişim hemşire uyarıyor beni şunu biraz kaldır doktor bey geliyor diye... hemen kaldırdım, sonra doktor beyi beklerken kadın o aleti tekrar aldı eline ve 'hah buldumm' dedi ve ekranı baa çevirip gösterdi bebeğimin kalbini, nasılda atıyordu...meğer hemşire acemiymiş kalbin nerde olduğunu bulamamış, sonra doktoru aradı gelemenize gerek yok diye ama doktor yinede geldi birde o baktı herşey yolunda dedi, hatta sonra birde beni nst ye soktular göbeğim acıyor deyince, ama çokk şükür sorun yokmuş... şimdi eve geldim kızlar. Allahım bu yaşadıklarımı hiçbirinize yaşatmasın... o yarım saatte ömrümden ömür gitti
ahh kızlar ahh, sormayın neler oldu, yarına misafir çağırdığımız için mutfakta kek yapıyordum, küçük boy su bardağı lazım oldu, oda dolabın üst gözünde ve epey arkalardaymış o anda sandalye getirip almak yerine hızlı davranacam diye uzanarak almaya çalıştım kendimi epey zorladım taaaki göbeğimdeki incecik sızıyı hissedene kadar sonra aklım başıma geldi ama iş işten geçmişti, hemen eşimi aradım yukarı uzandım göbeğim çok acıyo dedim bebeğin hareketlerini hissetmeye çalış ben hemen geliyorum dedi, ben uzandım bebeğim hareket etsin diye ağlaya ağlaya bekledim ama hareket etmedi ki bebeğim çok hareketlidir. sonra eşim geldi birazda o elini koydu bekledi yine hareket yok, hemen apar topar giyindim acile gittik, orda hemşireye durumu anlatmaya başladım anlatırkende ağlıyordum, hemşire hemen 'dur yaa ne panik yapıyorsun bişeyi yoktur bebişinin gel bakalım' diye konuşa konuşa beni ultrasona götürdü yatırdı benimle konuşmaya devam ediyordu ama sonra bi anda sustu, uzun süre konuşmasını bekledim susuyordu herşey yolunda mı diye sordum cevap yok, sonra tekrar sordum yine cevap yok, az önceki şen şakrak hemşireden eser yokk... sonra bana 'sen yatmaya devam et ben doktor beyi çağırıyorum o baksın' dedi odadan çıktı. ben tabi sessiz sessiz ağlayarak doktoru bekliyorum sonra hemşire tekrar geldi elinde telefon doktoru aramış ' doktor bey 6,5 aylık hamile var bebeğin hareketlerini hissedememiş geldi bende baktım bulamadım gelebilirmisiniz' dedi benim artık bacaklarım titriyor. heyecandan kilodumu yarıya kadar indirmişim hemşire uyarıyor beni şunu biraz kaldır doktor bey geliyor diye... hemen kaldırdım, sonra doktor beyi beklerken kadın o aleti tekrar aldı eline ve 'hah buldumm' dedi ve ekranı baa çevirip gösterdi bebeğimin kalbini, nasılda atıyordu...meğer hemşire acemiymiş kalbin nerde olduğunu bulamamış, sonra doktoru aradı gelemenize gerek yok diye ama doktor yinede geldi birde o baktı herşey yolunda dedi, hatta sonra birde beni nst ye soktular göbeğim acıyor deyince, ama çokk şükür sorun yokmuş... şimdi eve geldim kızlar. Allahım bu yaşadıklarımı hiçbirinize yaşatmasın... o yarım saatte ömrümden ömür gitti
ahh kızlar ahh, sormayın neler oldu, yarına misafir çağırdığımız için mutfakta kek yapıyordum, küçük boy su bardağı lazım oldu, oda dolabın üst gözünde ve epey arkalardaymış o anda sandalye getirip almak yerine hızlı davranacam diye uzanarak almaya çalıştım kendimi epey zorladım taaaki göbeğimdeki incecik sızıyı hissedene kadar sonra aklım başıma geldi ama iş işten geçmişti, hemen eşimi aradım yukarı uzandım göbeğim çok acıyo dedim bebeğin hareketlerini hissetmeye çalış ben hemen geliyorum dedi, ben uzandım bebeğim hareket etsin diye ağlaya ağlaya bekledim ama hareket etmedi ki bebeğim çok hareketlidir. sonra eşim geldi birazda o elini koydu bekledi yine hareket yok, hemen apar topar giyindim acile gittik, orda hemşireye durumu anlatmaya başladım anlatırkende ağlıyordum, hemşire hemen 'dur yaa ne panik yapıyorsun bişeyi yoktur bebişinin gel bakalım' diye konuşa konuşa beni ultrasona götürdü yatırdı benimle konuşmaya devam ediyordu ama sonra bi anda sustu, uzun süre konuşmasını bekledim susuyordu herşey yolunda mı diye sordum cevap yok, sonra tekrar sordum yine cevap yok, az önceki şen şakrak hemşireden eser yokk... sonra bana 'sen yatmaya devam et ben doktor beyi çağırıyorum o baksın' dedi odadan çıktı. ben tabi sessiz sessiz ağlayarak doktoru bekliyorum sonra hemşire tekrar geldi elinde telefon doktoru aramış ' doktor bey 6,5 aylık hamile var bebeğin hareketlerini hissedememiş geldi bende baktım bulamadım gelebilirmisiniz' dedi benim artık bacaklarım titriyor. heyecandan kilodumu yarıya kadar indirmişim hemşire uyarıyor beni şunu biraz kaldır doktor bey geliyor diye... hemen kaldırdım, sonra doktor beyi beklerken kadın o aleti tekrar aldı eline ve 'hah buldumm' dedi ve ekranı baa çevirip gösterdi bebeğimin kalbini, nasılda atıyordu...meğer hemşire acemiymiş kalbin nerde olduğunu bulamamış, sonra doktoru aradı gelemenize gerek yok diye ama doktor yinede geldi birde o baktı herşey yolunda dedi, hatta sonra birde beni nst ye soktular göbeğim acıyor deyince, ama çokk şükür sorun yokmuş... şimdi eve geldim kızlar. Allahım bu yaşadıklarımı hiçbirinize yaşatmasın... o yarım saatte ömrümden ömür gitti
ahh kızlar ahh, sormayın neler oldu, yarına misafir çağırdığımız için mutfakta kek yapıyordum, küçük boy su bardağı lazım oldu, oda dolabın üst gözünde ve epey arkalardaymış o anda sandalye getirip almak yerine hızlı davranacam diye uzanarak almaya çalıştım kendimi epey zorladım taaaki göbeğimdeki incecik sızıyı hissedene kadar sonra aklım başıma geldi ama iş işten geçmişti, hemen eşimi aradım yukarı uzandım göbeğim çok acıyo dedim bebeğin hareketlerini hissetmeye çalış ben hemen geliyorum dedi, ben uzandım bebeğim hareket etsin diye ağlaya ağlaya bekledim ama hareket etmedi ki bebeğim çok hareketlidir. sonra eşim geldi birazda o elini koydu bekledi yine hareket yok, hemen apar topar giyindim acile gittik, orda hemşireye durumu anlatmaya başladım anlatırkende ağlıyordum, hemşire hemen 'dur yaa ne panik yapıyorsun bişeyi yoktur bebişinin gel bakalım' diye konuşa konuşa beni ultrasona götürdü yatırdı benimle konuşmaya devam ediyordu ama sonra bi anda sustu, uzun süre konuşmasını bekledim susuyordu herşey yolunda mı diye sordum cevap yok, sonra tekrar sordum yine cevap yok, az önceki şen şakrak hemşireden eser yokk... sonra bana 'sen yatmaya devam et ben doktor beyi çağırıyorum o baksın' dedi odadan çıktı. ben tabi sessiz sessiz ağlayarak doktoru bekliyorum sonra hemşire tekrar geldi elinde telefon doktoru aramış ' doktor bey 6,5 aylık hamile var bebeğin hareketlerini hissedememiş geldi bende baktım bulamadım gelebilirmisiniz' dedi benim artık bacaklarım titriyor. heyecandan kilodumu yarıya kadar indirmişim hemşire uyarıyor beni şunu biraz kaldır doktor bey geliyor diye... hemen kaldırdım, sonra doktor beyi beklerken kadın o aleti tekrar aldı eline ve 'hah buldumm' dedi ve ekranı baa çevirip gösterdi bebeğimin kalbini, nasılda atıyordu...meğer hemşire acemiymiş kalbin nerde olduğunu bulamamış, sonra doktoru aradı gelemenize gerek yok diye ama doktor yinede geldi birde o baktı herşey yolunda dedi, hatta sonra birde beni nst ye soktular göbeğim acıyor deyince, ama çokk şükür sorun yokmuş... şimdi eve geldim kızlar. Allahım bu yaşadıklarımı hiçbirinize yaşatmasın... o yarım saatte ömrümden ömür gitti
ahh kızlar ahh, sormayın neler oldu, yarına misafir çağırdığımız için mutfakta kek yapıyordum, küçük boy su bardağı lazım oldu, oda dolabın üst gözünde ve epey arkalardaymış o anda sandalye getirip almak yerine hızlı davranacam diye uzanarak almaya çalıştım kendimi epey zorladım taaaki göbeğimdeki incecik sızıyı hissedene kadar sonra aklım başıma geldi ama iş işten geçmişti, hemen eşimi aradım yukarı uzandım göbeğim çok acıyo dedim bebeğin hareketlerini hissetmeye çalış ben hemen geliyorum dedi, ben uzandım bebeğim hareket etsin diye ağlaya ağlaya bekledim ama hareket etmedi ki bebeğim çok hareketlidir. sonra eşim geldi birazda o elini koydu bekledi yine hareket yok, hemen apar topar giyindim acile gittik, orda hemşireye durumu anlatmaya başladım anlatırkende ağlıyordum, hemşire hemen 'dur yaa ne panik yapıyorsun bişeyi yoktur bebişinin gel bakalım' diye konuşa konuşa beni ultrasona götürdü yatırdı benimle konuşmaya devam ediyordu ama sonra bi anda sustu, uzun süre konuşmasını bekledim susuyordu herşey yolunda mı diye sordum cevap yok, sonra tekrar sordum yine cevap yok, az önceki şen şakrak hemşireden eser yokk... sonra bana 'sen yatmaya devam et ben doktor beyi çağırıyorum o baksın' dedi odadan çıktı. ben tabi sessiz sessiz ağlayarak doktoru bekliyorum sonra hemşire tekrar geldi elinde telefon doktoru aramış ' doktor bey 6,5 aylık hamile var bebeğin hareketlerini hissedememiş geldi bende baktım bulamadım gelebilirmisiniz' dedi benim artık bacaklarım titriyor. heyecandan kilodumu yarıya kadar indirmişim hemşire uyarıyor beni şunu biraz kaldır doktor bey geliyor diye... hemen kaldırdım, sonra doktor beyi beklerken kadın o aleti tekrar aldı eline ve 'hah buldumm' dedi ve ekranı baa çevirip gösterdi bebeğimin kalbini, nasılda atıyordu...meğer hemşire acemiymiş kalbin nerde olduğunu bulamamış, sonra doktoru aradı gelemenize gerek yok diye ama doktor yinede geldi birde o baktı herşey yolunda dedi, hatta sonra birde beni nst ye soktular göbeğim acıyor deyince, ama çokk şükür sorun yokmuş... şimdi eve geldim kızlar. Allahım bu yaşadıklarımı hiçbirinize yaşatmasın... o yarım saatte ömrümden ömür gitti
kızlar bebelerin kıyafetlerini neyle yıkayacağız
hacı şakırın tozu varmış bebekler için çok övüyorlar ama bilemedim ki:26:
ahh kızlar ahh, sormayın neler oldu, yarına misafir çağırdığımız için mutfakta kek yapıyordum, küçük boy su bardağı lazım oldu, oda dolabın üst gözünde ve epey arkalardaymış o anda sandalye getirip almak yerine hızlı davranacam diye uzanarak almaya çalıştım kendimi epey zorladım taaaki göbeğimdeki incecik sızıyı hissedene kadar sonra aklım başıma geldi ama iş işten geçmişti, hemen eşimi aradım yukarı uzandım göbeğim çok acıyo dedim bebeğin hareketlerini hissetmeye çalış ben hemen geliyorum dedi, ben uzandım bebeğim hareket etsin diye ağlaya ağlaya bekledim ama hareket etmedi ki bebeğim çok hareketlidir. sonra eşim geldi birazda o elini koydu bekledi yine hareket yok, hemen apar topar giyindim acile gittik, orda hemşireye durumu anlatmaya başladım anlatırkende ağlıyordum, hemşire hemen 'dur yaa ne panik yapıyorsun bişeyi yoktur bebişinin gel bakalım' diye konuşa konuşa beni ultrasona götürdü yatırdı benimle konuşmaya devam ediyordu ama sonra bi anda sustu, uzun süre konuşmasını bekledim susuyordu herşey yolunda mı diye sordum cevap yok, sonra tekrar sordum yine cevap yok, az önceki şen şakrak hemşireden eser yokk... sonra bana 'sen yatmaya devam et ben doktor beyi çağırıyorum o baksın' dedi odadan çıktı. ben tabi sessiz sessiz ağlayarak doktoru bekliyorum sonra hemşire tekrar geldi elinde telefon doktoru aramış ' doktor bey 6,5 aylık hamile var bebeğin hareketlerini hissedememiş geldi bende baktım bulamadım gelebilirmisiniz' dedi benim artık bacaklarım titriyor. heyecandan kilodumu yarıya kadar indirmişim hemşire uyarıyor beni şunu biraz kaldır doktor bey geliyor diye... hemen kaldırdım, sonra doktor beyi beklerken kadın o aleti tekrar aldı eline ve 'hah buldumm' dedi ve ekranı baa çevirip gösterdi bebeğimin kalbini, nasılda atıyordu...meğer hemşire acemiymiş kalbin nerde olduğunu bulamamış, sonra doktoru aradı gelemenize gerek yok diye ama doktor yinede geldi birde o baktı herşey yolunda dedi, hatta sonra birde beni nst ye soktular göbeğim acıyor deyince, ama çokk şükür sorun yokmuş... şimdi eve geldim kızlar. Allahım bu yaşadıklarımı hiçbirinize yaşatmasın... o yarım saatte ömrümden ömür gitti
canım ben dalin in granüllü toz deterjanını aldım onunla yıkamayı düşünüorum.bnm gibi hamile bi arkadaşımda ondan almıştı o tavsiye etti banadatatlım hacı şakirin sabun tozunu kardeşim de kullandı çok memnun kalmış ben de ilk ondan almayı düşünüyorum
ahh kızlar ahh, sormayın neler oldu, yarına misafir çağırdığımız için mutfakta kek yapıyordum, küçük boy su bardağı lazım oldu, oda dolabın üst gözünde ve epey arkalardaymış o anda sandalye getirip almak yerine hızlı davranacam diye uzanarak almaya çalıştım kendimi epey zorladım taaaki göbeğimdeki incecik sızıyı hissedene kadar sonra aklım başıma geldi ama iş işten geçmişti, hemen eşimi aradım yukarı uzandım göbeğim çok acıyo dedim bebeğin hareketlerini hissetmeye çalış ben hemen geliyorum dedi, ben uzandım bebeğim hareket etsin diye ağlaya ağlaya bekledim ama hareket etmedi ki bebeğim çok hareketlidir. sonra eşim geldi birazda o elini koydu bekledi yine hareket yok, hemen apar topar giyindim acile gittik, orda hemşireye durumu anlatmaya başladım anlatırkende ağlıyordum, hemşire hemen 'dur yaa ne panik yapıyorsun bişeyi yoktur bebişinin gel bakalım' diye konuşa konuşa beni ultrasona götürdü yatırdı benimle konuşmaya devam ediyordu ama sonra bi anda sustu, uzun süre konuşmasını bekledim susuyordu herşey yolunda mı diye sordum cevap yok, sonra tekrar sordum yine cevap yok, az önceki şen şakrak hemşireden eser yokk... sonra bana 'sen yatmaya devam et ben doktor beyi çağırıyorum o baksın' dedi odadan çıktı. ben tabi sessiz sessiz ağlayarak doktoru bekliyorum sonra hemşire tekrar geldi elinde telefon doktoru aramış ' doktor bey 6,5 aylık hamile var bebeğin hareketlerini hissedememiş geldi bende baktım bulamadım gelebilirmisiniz' dedi benim artık bacaklarım titriyor. heyecandan kilodumu yarıya kadar indirmişim hemşire uyarıyor beni şunu biraz kaldır doktor bey geliyor diye... hemen kaldırdım, sonra doktor beyi beklerken kadın o aleti tekrar aldı eline ve 'hah buldumm' dedi ve ekranı baa çevirip gösterdi bebeğimin kalbini, nasılda atıyordu...meğer hemşire acemiymiş kalbin nerde olduğunu bulamamış, sonra doktoru aradı gelemenize gerek yok diye ama doktor yinede geldi birde o baktı herşey yolunda dedi, hatta sonra birde beni nst ye soktular göbeğim acıyor deyince, ama çokk şükür sorun yokmuş... şimdi eve geldim kızlar. Allahım bu yaşadıklarımı hiçbirinize yaşatmasın... o yarım saatte ömrümden ömür gitti
Kizlar en son gittiginizde bebekleriniz kac kilo idi???
Benim bebi$im 20+5 haftalikken 390 gram dedi doktorum. Bu çok mu az mi sizce?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?