Sürekli Hasta KV

Biliyor musunuz, çocukla bir saat bile ilgilenmiyor, bırakın bakmayı. Kp gerçekten çok sever oğlumu onun sevgisine inanıyorum ama o da nasıl oyalayacağını bilemez, o yüzden kendisi severken ben de yanlarında olayım ister.

İş uzun zamandır arıyorum, çok başvuru yaptım ama dönüş alamadım. Fırsat buldukça ders çalışıyorum. Psikoloğum sınava dek zaman tanı, işin olmazsa ve biz aileyle baş edemezsek boşanmayı düşünmeye başlarız dedi. Fakat o kadar dayanabilir miyim bilmiyorum. Zaten iş de kesin değil, hatta düşük ihtimal.

Bundan önce gitti psikolog benimle sadece iki seans ilgilendi. Yapılacak her şeyi yapmışsınız zaten, geriye iki seçenek kalıyor dedi. Boşan artık demedi açıkça ama “derdin mi yok, ne uğraşıyorsun, bas tekmeyi bunlara” der gibiydi.

Şimdi gittiğim uzman daha ılımlı, daha ağır ilerliyoruz, taktik deniyoruz filan ama şimdilik pek işe yaradığı söylenemez.

Kendi içinize atmasanız da ne hissediyorsanız söyleseniz olmuyor mu? “Daha önce de konuşmuştuk. Ben haftada 1 görüşmek istiyorum. Ayrıca o geldiğimde de sizinle vakit geçirmek isterim. Ev işleri için birini ayarlayın” diyemiyor musunuz? Bunu sakin sakin güleryüzle söyleseniz ne olur? Tartışma çıkarmak isterlerse işim var diyip kalkarsınız. Sırtınıza kırbacı vurup “çalış köle!” diyecek halleri yok.
 
Kesinlikle size katılıyorum. Ogullari evlenince sanki eve bir köle almış gibi muamele edip hizmet bekliyorlar. Bıktık artik bu kafalardan bir özgür bıraksınlar insanlari ya. Kadin resmen kendi evinde ya ararsa ya gelirse diye diken üstünde duruyor. Olabilir mi boyle bir saçmalık?,
İnsanların bir birey olduğunu kabul edemiyorlar.Benim 2 yaşındaki kızımın bile kararları var yapmak istediği şeyi söyluyor ve diretiyor.eğer ona zarar vermeyecek bişeyse ( yaşından dolayı ) izin veriyorum vermek zorundayım.çunku yaşı kaç olursa olsun o da bir birey.ama bazı koskoca kızlarımız kadınlarımız kendilerine yapılan bu muameleye ses çıkarmıyor.ses çıkarmazsan kv gibi hadsizler daha çok tepene çıkıyor.çıkarmayacaksın, izin vermeyeceksin." ama kocamı dolduruyor" dolduruşa gelecek boş beyinli, karakteri oturmamış insanla evlenmeyeceksin.sırf evlenmiş olmak için evlenmeyeceksin.
 
Ah! Gercekten cok zor bir durum. Sanırım ben biraz katı bir insanim. Benim mantık hep şudur: esin annesinin evi mi temizlenecek ben yokken nasil temizleniyorsa yine oyle olsun, kv hasta mi ben yokken kim bakiyorsa o baksın vs. Her durum icin aynı. Cok acil durumlar hariç elbette. Bence siz de denemediyseniz bunu yapin. Hastaysa ve ihtiyac varsa eşiniz gitsin. Eve gelecegim derse kabul etmeyin. Boyle hayat gecmez ki.

Ne yazık! Biz bunları cekmek icin mi evleniyoruz??? Su Türkiye deki erkek aileleri bir egitime tâbi tutulsun yeter artik!
işte diyorum ya sen onun stres topusun. senin canını sıkıp moralini bozdukça ona enerji geliyor.eğer ona gitmezsen,onun dediklerini yapmazsan sinirden hasta olucak.senin üstünde hüküm kurarak egosunu tatmin ediyor.sende buna izin verme arkadaşım.hadi o sana değer vermiyor sende mi kendine değer vermiyorsunda bu muameleye göz yumuyorsun?
Aynı şeyleri düşünüyorum.Bizi doğurmadı,hastayken bakmadı başımızda beklemedi.Çoğu en güzel günlerimizi nişan, düğün,doğum gibi zehir etti.Hasta olunca niye biz bakıyoruz.Sen gelinsin bakıcaksın bu adet bu anlayış nerden çıkmış.Üstümde hiç hakkı olmayan kadına ben niye bakıyorum.( ben bakmıyorum,bakamamda ) ayıplayan ayıplasın onun bana yaptıkları çok daha ayıptı.

Kesinlikle haklısınız, ben de sizin gibi düşünüyorum ama bunu dile getiriş biçimim çok yumuşak olmalı ki 2-3 ayda bir başa saıyoruz.

Her gün gelmek istemiyorum, her gün gelmeyin, karışmayın, rahat bırakın, biz artık ayrı bir aileyiz... hepsini söyledim. Eşim anne ben bu kızı sana kuma mı getirdim, böyle olmuyor huzursuz oluyoruz vs. o da söyledi. Doğru deniyor, bir ay küsülüyor, sonra aile içinde küslük olmaz, bir çay bir çorba bir hastalık bir özel gün derken her şey eski haline dönüyor.
 
Hastaneye götürün kayınvalidenizi. Doktora ölecek gibi sürekli evde yatak döşek yatıyor. Yatışa alın lütfen deyin.
Akşam ziyaret saatinde gidersin 15 dakika spnra kalkarsın.
Eve gelincede anne iyileşmesen taburcu etmezlerdi der gitmezsin. Niye kavga edesin ki
 
Kesinlikle haklısınız, ben de sizin gibi düşünüyorum ama bunu dile getiriş biçimim çok yumuşak olmalı ki 2-3 ayda bir başa saıyoruz.

Her gün gelmek istemiyorum, her gün gelmeyin, karışmayın, rahat bırakın, biz artık ayrı bir aileyiz... hepsini söyledim. Eşim anne ben bu kızı sana kuma mı getirdim, böyle olmuyor huzursuz oluyoruz vs. o da söyledi. Doğru deniyor, bir ay küsülüyor, sonra aile içinde küslük olmaz, bir çay bir çorba bir hastalık bir özel gün derken her şey eski haline dönüyor.
Seninki iyice arsıza bağlamış.Bırak küserse küssün.Bundan sonra böyle bayramdan bayrama de.Gerçi herşeyi sizde eşinizde söylemişsiniz.Burada okuduğum şeylere bakarsak en azından eşiniz arkanızda.
 
Hastaneye götürün kayınvalidenizi. Doktora ölecek gibi sürekli evde yatak döşek yatıyor. Yatışa alın lütfen deyin.
Akşam ziyaret saatinde gidersin 15 dakika spnra kalkarsın.
Eve gelincede anne iyileşmesen taburcu etmezlerdi der gitmezsin. Niye kavga edesin ki
ahahaha ne güzel fikir.bence konu sahibi bunu denesin :) yinede hastayım derse doktordan daha mı iyi bileceksin desin.o zamanda o doktor bişeyden anlamıyor der.konu sahibi en iyisi sen kendine bir hastalık bul.deli ayağına yat istersen.bir iki kriz geçir kadının gözü korksun bu gelin beni keser deyip korkudan bir daha çağırmaz belki :) tövbe yarabbim
 
Kendi içinize atmasanız da ne hissediyorsanız söyleseniz olmuyor mu? “Daha önce de konuşmuştuk. Ben haftada 1 görüşmek istiyorum. Ayrıca o geldiğimde de sizinle vakit geçirmek isterim. Ev işleri için birini ayarlayın” diyemiyor musunuz? Bunu sakin sakin güleryüzle söyleseniz ne olur? Tartışma çıkarmak isterlerse işim var diyip kalkarsınız. Sırtınıza kırbacı vurup “çalış köle!” diyecek halleri yok.

Başlangıçta söyleyemiyorum çünkü yavaş yavaş başlıyor. Zaten küs oluyorlar, bugün doğum günü bugün gelin-gelelim bari, bugün çok hasta, bugünlük bir el at bari; ben de hep saf gibi haa bu sağlık, bu özel gün diye diye gidiyorum; bir bakıyorum başa sarmışız. Yanı o konuşmaları yapıyorum ama bahaneler üretilince ısrar karşısında bu seferlik bir şey olmaz diye diye kontrolü kaybediyorum.
 
Seninki iyice arsıza bağlamış.Bırak küserse küssün.Bundan sonra böyle bayramdan bayrama de.Gerçi herşeyi sizde eşinizde söylemişsiniz.Burada okuduğum şeylere bakarsak en azından eşiniz arkanızda.

Arsız ki ne arsız, sürekli ağlamalar, çok yalnızımlar, eşimde de sorun var, hem arkamda duracak aşamaya çok geç ve güç geldi.

Yine de ah vah annem hasta modunda.
 
Aynen günlerinden gezmeden tatile gitmekten eksik kalmaz, giderken bugün iyiyim toparladım geçti der, gider gelir yatağa düşer. Ben alışamıyorum, alışmak da istemiyorum. BUradan biraz taktik alayım da şu kriz geçirme işini yapayım.

Gerçi ben evi terim ettim, üç ay gelmedim, dava açtım boşanacağım diye, o fayda etmedi de kriz mi edecek, diye düşünmeden de edemiyorum.
sen benden biraz daha vahim durumdaymışsın okudum da şimdi yazdıklarını .
Bizimkilere ben bişeyler söyleyip rahatsız olduğumu belli edince bir süre geri çekiyorlar kendilerini bu kadar ağır konuşmama gerek kalmıyor neyse ki.
Allah sabır versin, kriz ve hastalık işini bende beceremedim hiç bir zaman maalesef. Bazen arayıp gel git durumu olursa bugün söyle kötüyüm böyle kötüyüm iş sıralaması yapıyorum temizlik vs böyle idare ediliyor ..
 
sen benden biraz daha vahim durumdaymışsın okudum da şimdi yazdıklarını .
Bizimkilere ben bişeyler söyleyip rahatsız olduğumu belli edince bir süre geri çekiyorlar kendilerini bu kadar ağır konuşmama gerek kalmıyor neyse ki.
Allah sabır versin, kriz ve hastalık işini bende beceremedim hiç bir zaman maalesef. Bazen arayıp gel git durumu olursa bugün söyle kötüyüm böyle kötüyüm iş sıralaması yapıyorum temizlik vs böyle idare ediliyor ..

Bugün psikologla görüştüm. Bana kriz geçirmeyi de, yeniden karşıma alıp konuşmayı da önermediğini söyledi.

Kriz geçirme mevzusunun ilişkileri daha kötüye ve zıtlaşmaya götüreceğini, bunun da yine evliliğimize zarar vereceğini söyledi. Konuşmak da zaten denendiği için, bana kv gibi olmamı tavsiye etti.
O çağırmakta ısrar ettikçe ben eve gitmekte diretecekmişim, hatta diretme de değil, direkt icraat. Habersiz gelmeleri benim müsait olmama durumumu göze aldıkları anlamına geliyormuş, gidin uyuyun, gündüz ise işim var deyip onları bırakıp çıkın dedi. Yani ben de kendi isteklerimde onlar gibi ısrarlı ve kararlı olmalıymışım.

Sabah eşimle de konuştum, başa döndüğümüzün farkındayım dedi, annesinin sağlıklı olmadığını, zamanında çok çektiği için kendince böyle bir yapı geliştirdiğini vs vs söyledi ama dengeleri korumak için daha aktif olacağını, ben de annesiyle bu konuda sorun yaşarsam müdahil olmayıp, ilişkimize olumsuz yansıtmayacağını, psikoloğun söylediği gibi zamanla mesafe koymamı desteklediğini söyledi.

Bu sebeplerden dolayı bugün daha iyi hissediyorum sanki. Umarım verilen taktikler işe yarar.

Hepinize cevaplarınız ve yorumlarınız için teşekkür ederim.
 
Bugün psikologla görüştüm. Bana kriz geçirmeyi de, yeniden karşıma alıp konuşmayı da önermediğini söyledi.

Kriz geçirme mevzusunun ilişkileri daha kötüye ve zıtlaşmaya götüreceğini, bunun da yine evliliğimize zarar vereceğini söyledi. Konuşmak da zaten denendiği için, bana kv gibi olmamı tavsiye etti.
O çağırmakta ısrar ettikçe ben eve gitmekte diretecekmişim, hatta diretme de değil, direkt icraat. Habersiz gelmeleri benim müsait olmama durumumu göze aldıkları anlamına geliyormuş, gidin uyuyun, gündüz ise işim var deyip onları bırakıp çıkın dedi. Yani ben de kendi isteklerimde onlar gibi ısrarlı ve kararlı olmalıymışım.

Sabah eşimle de konuştum, başa döndüğümüzün farkındayım dedi, annesinin sağlıklı olmadığını, zamanında çok çektiği için kendince böyle bir yapı geliştirdiğini vs vs söyledi ama dengeleri korumak için daha aktif olacağını, ben de annesiyle bu konuda sorun yaşarsam müdahil olmayıp, ilişkimize olumsuz yansıtmayacağını, psikoloğun söylediği gibi zamanla mesafe koymamı desteklediğini söyledi.

Bu sebeplerden dolayı bugün daha iyi hissediyorum sanki. Umarım verilen taktikler işe yarar.

Hepinize cevaplarınız ve yorumlarınız için teşekkür ederim.
evet çok mantıklı taktikler kimilerinin zaman zaman yaptım, benden habersiz yapılan program ve planlara karsı kusura bakmayın önceden deseydiniz neyse ama o gün benim de işim var vs gibi bahaneler üreterek zamanla tek tük fikir almayı , haber vermeyi , danışmayı deniyorlar ama tam başarmış değilim bende :110: ikimize de başarılar.
 
Bugün psikologla görüştüm. Bana kriz geçirmeyi de, yeniden karşıma alıp konuşmayı da önermediğini söyledi.

Kriz geçirme mevzusunun ilişkileri daha kötüye ve zıtlaşmaya götüreceğini, bunun da yine evliliğimize zarar vereceğini söyledi. Konuşmak da zaten denendiği için, bana kv gibi olmamı tavsiye etti.
O çağırmakta ısrar ettikçe ben eve gitmekte diretecekmişim, hatta diretme de değil, direkt icraat. Habersiz gelmeleri benim müsait olmama durumumu göze aldıkları anlamına geliyormuş, gidin uyuyun, gündüz ise işim var deyip onları bırakıp çıkın dedi. Yani ben de kendi isteklerimde onlar gibi ısrarlı ve kararlı olmalıymışım.

Sabah eşimle de konuştum, başa döndüğümüzün farkındayım dedi, annesinin sağlıklı olmadığını, zamanında çok çektiği için kendince böyle bir yapı geliştirdiğini vs vs söyledi ama dengeleri korumak için daha aktif olacağını, ben de annesiyle bu konuda sorun yaşarsam müdahil olmayıp, ilişkimize olumsuz yansıtmayacağını, psikoloğun söylediği gibi zamanla mesafe koymamı desteklediğini söyledi.

Bu sebeplerden dolayı bugün daha iyi hissediyorum sanki. Umarım verilen taktikler işe yarar.

Hepinize cevaplarınız ve yorumlarınız için teşekkür ederim.


Konuyu yeni gördüm,
Psikolog olsam mı bak:)
Ben de aynı şeyi diyecektim.

Özellikle bu kv evinde iş yapma seviyesine nasıl geliyorsunuz? Yani gaddar olmayın tabi de eşinize paslayın, anası babası biraz da o düşünsün. Gerekirse yardımcıyı o ayarlasın. Hani gidilir iki çorba pişirilir elbette yapılmaz demiyorum da 3 ay olduysa kalıcı bir çözüm bulunması gerekir.
Bir de çocuğunuz var.
 
Konuyu yeni gördüm,
Psikolog olsam mı bak:)
Ben de aynı şeyi diyecektim.

Özellikle bu kv evinde iş yapma seviyesine nasıl geliyorsunuz? Yani gaddar olmayın tabi de eşinize paslayın, anası babası biraz da o düşünsün. Gerekirse yardımcıyı o ayarlasın. Hani gidilir iki çorba pişirilir elbette yapılmaz demiyorum da 3 ay olduysa kalıcı bir çözüm bulunması gerekir.
Bir de çocuğunuz var.

İş yapma seviyesine şöyle geliyorum, eşim işte oluyor tek gidiyorum, ev zaten dağınık oluyor, kv ah vah çok kötüyüm, ev de çok dağınık hiç toparlayamadım, diyor ben de bir şey olmaz ben el atarım şimdi deyip topluyorum.

Ben o kadar üçkağıt yapıp, ısrarcı davranamıyorum, elimde değil yani. Sorun varsa alıp karşıma konuşuyorum, o da uzun süre etki etmiyor. Evet tabi haklısın deyip, bildiğini okuyor.

Yine de zorlayacağım kendimi. Onu taklit edeceğim.
 
Bahaneler bulun açmayın teli kapıyı. Oldu olacak sizde aşırı hastalamis gibi yapın.

Bunlar ne yazık ki kalıcı çözümler olmuyor. Bir gün açmadım, iki gün açmadım nereye kadar ? Sonu kavgaya varıyor, kavga da bizi gerdiği gibi, hiçbir işe yaramıyor. Küsmüyorlar, anlamıyorlar. Bu yüzden kalıcı çözümler arıyorum, inşallah bulabilirim ve becerebilirim.
 
Boş bir ilaç şişesi bulun. Doldurun içine aynı renk bonibonları. Kaynanan gelince yakınmaya başlarsa hemen yanında at ağzına bir tane. Agridan duramiyorum. Başım catliyor. Off geçmek bilmedi bu kırıklık kendimi çok halsiz hissediyorum. Sürekli şikayet et. Sen onu bastir. Daha olmadı bunlar benim depresyon ilacim doktor verdi dersin.
 
Back
X