- 14 Aralık 2015
- 3.043
- 1.965
- 133
- 32
Kayinvalidenler kendi evlerine gittiklerinde kim bakıyor kızına sonuçta sen çalışıyorsun
Kayinvalidenler kendi evlerine gittiklerinde kim bakıyor kızına sonuçta sen çalışıyorsunAynı sehirdeyiz semtlerimiz uzak bazen kalıyorlar bazen de gidiyorlar evlerine.Onlar bakıyor cünkü kızım 4.5 aylıktı işe basladığımda bu sehire yeni geldim hiç tanıdığım yok onların da yok kimseye güvenip emanet edemedim kızımı ama biraz büyüyünce krese vermeye düşünüyorum.
Ben bakıyorum aksamları gidiyorlar zaten eve geceden sabaha kadar haftasonları ben bakıyorumKayinvalidenler kendi evlerine gittiklerinde kim bakıyor kızına sonuçta sen çalışıyorsun
Evet malesef bunu hayat ögretti bana
O zaman kayinvalidenler hafta içiyse eger ve aksamdan gidiyorlarsa ertesi gün sabah sen ise gitmeden tekrar geliyorlardir çocuğa bakmak için uzak semtten geldikleri için yol parası baya tutuyordur acaba bunun hıncınımi çıkarıyorlar senden o yüzden mı herşeyde kavga çıkarıyorlar.Ben senin yerinde olsam evde düğün davetiyesi veya boncuk işi yapar satarım hem de evde çocuğuma kendim bakmış olurum.2 yaşına kadar böyle yapsan 2 yasinda kreşe versen öyle işe girsen olmaz mı.Çünkü onlar senin kızına baktıkça sana daha çok kariscaklardir çocuğa bakıyoruz ve devamlı gel git yapıp yol parası veriyoz diye karışma hakkı buluyorlar kendilerinde. Şu da olabilir gelin ve oğlum bizim evin yakınında otursalar ordan iş baksalar biz de gelip gitmekten kurtulsak diye düşünüp sizi düşman görüyor da olabilirler. Bence evde hem davetiye işi yapın hem çocuğunuza kendiniz bakın hem de kayınvalidenlerle uzak ve mesafeli olun herzaman.2 yaşına gelince de dışarda çalışmak istiyorsan çocuğu krese ver ne dersinBen bakıyorum aksamları gidiyorlar zaten eve geceden sabaha kadar haftasonları ben bakıyorum
Ben de senin yaşadıkların başıma gelecek diye korkuyorum.3 aylıkken biz geliriz sen çalışırsın demişti.bırakamam küçüçük bebeği dedim.Neymiş eşim duruyormuş o kadarlıkken.bir yıl izin alıcam dedim.Bu sefer de biz de geliriz arada diyo.Sanki gelme dedim.
Çok kıyafet alma.travel sistem değil de küçük araba al bilmem ne kadın fikir makinesi.onu istiyorum alıcam dedim.oğlun da öyle istiyor dedim.Bu sefer de ben burdan demek ki ben çalışmasam herşeye karışacağını çıkarıyorum.
Ben eşime anlatıyorum.gidip başkasına mı anlatayım deyip.
Kısacası Allah yardımcımız olsun.Eşinle severek evleniyorsun da gerisini çok bilemiyorsun
Kendin bak çocuğuna bugünler bir daha geri gelmicekbenim de çocuğuma kv bakıyor, baktığı için de kendine herşeyi hak görüyor. Ben bşy desem duymazdan gelir, ya da çevirir yine bildiğini yapar. Çalışmasam da; evde olsam durum değişecek mi? hayır. üzülüyorum. evladıma içime sindiği gibi bakamamak, bütün gün ayrı kalmanın yanında daha çok koyuyor. Çok güzel bakılıyor, ama bende de acemi hevesi var.
sanki hemencecik büyüyecek ve ben hevesimi alamayacakmışım gibi. zaman çabuk geçiyor. bunları düşünmekten 'tadını çıkaramamak' da ayrı üzüyor. yalnız mısın arkadaşım? Değilsin
bu tutumunuza son verin bence sizin yıpranmamanız için kendinizi düşünerek hareket edin .Ben hep acık net davranmaya calısıyorum yani esimin yanında neysem onların yanında da oyum ama onlar malesef öyle değil bu durumda esimde tabi ki ortada bir sorun oldugunun farkına varamıyor ezilen ben oluyorum
Onları öle kabul etcen canım degıstıremezsın malesef cok kazıma sallama kabul et fazla muhattap olma kendnı üzme madem herseyı yanls anlıolar sende mesafe koy braz saygıda kusur etme amaAslında o kadar mutsuzum ki nerden anlatmaya başlayacağımı bilemiyorum.Ama sizin de canınızı sıkmamak için özet geçeyim.Eşimle severek evlendik ve birbirimizi hala seviyoruz.Ancak ailesi beni sürekli yanlış anlıyor.Tüm samimiyetimle onlara annem babam gibi yaklaşıyorum ama her seferinde mutlaka bir sorunla karşılaşıyorum.Söylediğim hersözün altında mutlaka başka bir anlam çıkarıyorlar ve kafalarında kendilerini nasıl inandırdılarsa öyle takılıp kalıyorlar.Örneğin bir muhabbette kvye evliliğin ilk yıllarında adaptasyon sorunları olabiliyo sonuçta iki farklı ailede büyümüş iki farklı insan bir araya geliyor demiştim kp bana sen bize farklı demişsin diye kavga etti doğumdan sonra oturmaya gelen üst komsuma annem giderken kızım size emanet dedi çünkü kayınvalideler çok uzakta oturuyor bu lafa bile takıldılar kp neden annen biz varken seni ona emanet etti diye kavga cıkardı. İşin kötüsü kayınpeder kavgacı bir yapıya sahip ben a diyorum b anlayıp hemen kavga ediyor eşimin yanında bişey yokmuş gibi davranıyorlar o yokken benimle kavga ediyor.Allah razı olsun kızıma bakıyorlar ama bu süreçte evin herşeyine karışıyorlar ve ben kızımın bakımıyla ilgili bişey söylediğimde örneğin kayınvalideye anne yumurtanın beyazını daha yedirmeyelim gibi sanki onlara küfür etmişim gibi içselleştiriyorlar büyütüyorlar. Kayınvalideyle bişey konuşurken dahi kp hemen atlıyor herseye müdahale ediyor bu durum beni artık çok yordu.Annem daha yeni kurban bayramının sonunda beyin kanaması geçirdi gözümün önünde uzun bir süre yoğun bakımda yattı ölümden döndü onun travmasını atlatmaya calısıyorum 10 aylık bir kızım var onun bakımıyla çalışan bir anne olarak ilgilenmeye çalışıyorum yine evimin işlerine yetişmeye çalışıyorum herseye çabalıyorum ama artık kendimi cok yorgun hissediyorum lohusalık dönemimde de çeşitli sıkıntılar yaşattılar onları tam atlattım unuttum diyorum yine öyle bişey yapıyorlar ki sinir stress kalmıyor.Eşimle paylaşamıyorum evliliğin başında paylaşmak istedim çok hırçınlaştı kavgalar etti küstü.Bana anlatma demeye getirdi sonuçta annesi babası ona da hak veriyorum ama inanın çok ezildim .Yapı olarak kavga etmeyi hiç sevmeyen biriyim içime atıyorum ama artık patlama noktasına geldim.Bir çıkış bulamadım onun için buraya yazmaya karar verdim okuyan herkese çok teşekkürler şimdiden.
Öyle gerçekten herşeye bi fikri var.İyi niyetli aslında ama ben de biliyorum diyesi geliyor insanınfikir makinası
Bana da öyle geliyor.Hem iyi olalım istiyor hem bazen şaşıyor.itiraz edesi geliyor.onun zamanında olmayan şeyler olduğunda mesela.Klasik söz bizim zamanımızda şöyle falan.Bi de bakıyorum ikimize aynı konu olsa o eşine kıyıyor da ben aynısını oğluna söyleyince garipsiyorBazen ogullarını paylaşamadıklarını düşünüyorum.
Aynen valla neden böyle çözemedimBana da öyle geliyor.Hem iyi olalım istiyor hem bazen şaşıyor.itiraz edesi geliyor.onun zamanında olmayan şeyler olduğunda mesela.Klasik söz bizim zamanımızda şöyle falan.Bi de bakıyorum ikimize aynı konu olsa o eşine kıyıyor da ben aynısını oğluna söyleyince garipsiyorkıyamıyor yavrusuna
Zaten kabul ediyorum ama öyle bişey yapıyorlar yada söylüyorlar alt üst oluyorumOnları öle kabul etcen canım degıstıremezsın malesef cok kazıma sallama kabul et fazla muhattap olma kendnı üzme madem herseyı yanls anlıolar sende mesafe koy braz saygıda kusur etme ama
duygularımı çok güzel ifade etmişsiniz yasadıklarımı da yalnız olmadığımı bilmek güzel :)benim de çocuğuma kv bakıyor, baktığı için de kendine herşeyi hak görüyor. Ben bşy desem duymazdan gelir, ya da çevirir yine bildiğini yapar. Çalışmasam da; evde olsam durum değişecek mi? hayır. üzülüyorum. evladıma içime sindiği gibi bakamamak, bütün gün ayrı kalmanın yanında daha çok koyuyor. Çok güzel bakılıyor, ama bende de acemi hevesi var.
sanki hemencecik büyüyecek ve ben hevesimi alamayacakmışım gibi. zaman çabuk geçiyor. bunları düşünmekten 'tadını çıkaramamak' da ayrı üzüyor. yalnız mısın arkadaşım? Değilsin
Onun için olduğunu sanmam çünkü yol paralarını karşılıyoruz ancak ben iş yerime yakın bir semte tasındım hamileyken o zaman baya kavga gürültü koptu evimin huzuru kaçtı eşimi çok doldurdular tasınıyorum diye memurum işi bırakamam mecburum evimi de tasıyamamO zaman kayinvalidenler hafta içiyse eger ve aksamdan gidiyorlarsa ertesi gün sabah sen ise gitmeden tekrar geliyorlardir çocuğa bakmak için uzak semtten geldikleri için yol parası baya tutuyordur acaba bunun hıncınımi çıkarıyorlar senden o yüzden mı herşeyde kavga çıkarıyorlar.Ben senin yerinde olsam evde düğün davetiyesi veya boncuk işi yapar satarım hem de evde çocuğuma kendim bakmış olurum.2 yaşına kadar böyle yapsan 2 yasinda kreşe versen öyle işe girsen olmaz mı.Çünkü onlar senin kızına baktıkça sana daha çok kariscaklardir çocuğa bakıyoruz ve devamlı gel git yapıp yol parası veriyoz diye karışma hakkı buluyorlar kendilerinde. Şu da olabilir gelin ve oğlum bizim evin yakınında otursalar ordan iş baksalar biz de gelip gitmekten kurtulsak diye düşünüp sizi düşman görüyor da olabilirler. Bence evde hem davetiye işi yapın hem çocuğunuza kendiniz bakın hem de kayınvalidenlerle uzak ve mesafeli olun herzaman.2 yaşına gelince de dışarda çalışmak istiyorsan çocuğu krese ver ne dersin
Sizde onlara karsi oynayin o zaman. Onlarin silahiyla onlari vurun. Esinizin yaninda cok seviyormus gibi davranin. Esiniz yokken yuzlerine bakmayin. Esin bisi dedigindede inkar et ben onlari cok seviyorum de bakalim nolacak.Aslında o kadar mutsuzum ki nerden anlatmaya başlayacağımı bilemiyorum.Ama sizin de canınızı sıkmamak için özet geçeyim.Eşimle severek evlendik ve birbirimizi hala seviyoruz.Ancak ailesi beni sürekli yanlış anlıyor.Tüm samimiyetimle onlara annem babam gibi yaklaşıyorum ama her seferinde mutlaka bir sorunla karşılaşıyorum.Söylediğim hersözün altında mutlaka başka bir anlam çıkarıyorlar ve kafalarında kendilerini nasıl inandırdılarsa öyle takılıp kalıyorlar.Örneğin bir muhabbette kvye evliliğin ilk yıllarında adaptasyon sorunları olabiliyo sonuçta iki farklı ailede büyümüş iki farklı insan bir araya geliyor demiştim kp bana sen bize farklı demişsin diye kavga etti doğumdan sonra oturmaya gelen üst komsuma annem giderken kızım size emanet dedi çünkü kayınvalideler çok uzakta oturuyor bu lafa bile takıldılar kp neden annen biz varken seni ona emanet etti diye kavga cıkardı. İşin kötüsü kayınpeder kavgacı bir yapıya sahip ben a diyorum b anlayıp hemen kavga ediyor eşimin yanında bişey yokmuş gibi davranıyorlar o yokken benimle kavga ediyor.Allah razı olsun kızıma bakıyorlar ama bu süreçte evin herşeyine karışıyorlar ve ben kızımın bakımıyla ilgili bişey söylediğimde örneğin kayınvalideye anne yumurtanın beyazını daha yedirmeyelim gibi sanki onlara küfür etmişim gibi içselleştiriyorlar büyütüyorlar. Kayınvalideyle bişey konuşurken dahi kp hemen atlıyor herseye müdahale ediyor bu durum beni artık çok yordu.Annem daha yeni kurban bayramının sonunda beyin kanaması geçirdi gözümün önünde uzun bir süre yoğun bakımda yattı ölümden döndü onun travmasını atlatmaya calısıyorum 10 aylık bir kızım var onun bakımıyla çalışan bir anne olarak ilgilenmeye çalışıyorum yine evimin işlerine yetişmeye çalışıyorum herseye çabalıyorum ama artık kendimi cok yorgun hissediyorum lohusalık dönemimde de çeşitli sıkıntılar yaşattılar onları tam atlattım unuttum diyorum yine öyle bişey yapıyorlar ki sinir stress kalmıyor.Eşimle paylaşamıyorum evliliğin başında paylaşmak istedim çok hırçınlaştı kavgalar etti küstü.Bana anlatma demeye getirdi sonuçta annesi babası ona da hak veriyorum ama inanın çok ezildim .Yapı olarak kavga etmeyi hiç sevmeyen biriyim içime atıyorum ama artık patlama noktasına geldim.Bir çıkış bulamadım onun için buraya yazmaya karar verdim okuyan herkese çok teşekkürler şimdiden.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?