Temizliği ve yemeği ikiniz de yapıyormuşsunuz zaten. Eşinizin işi daha rahat anladığım kadarıyla. Yani sizin yapamayıp eşinizin yaptığı çamaşır ve ütü oluyor. Eğer eşiniz bundan rahatsız değilse ben bir gariplik göremedim durumda. Eğer eşiniz de şikayetçiyse ve durumunuz varsa yardımcı almayı düşünebilirsiniz.
Hayatınız gerçekten çok yorucu. Evet bazı insanların enerjisi daha yüksek oluyor daha verimli çalışıyorlar veya eve geldiklerinde işlerini iş yerinde bırakıyorlar mesela. Sizin bunları yapabileceğiniz bir işiniz olmadığı için başkalarıyla kendinizi karşılaştırmayın bence. Eğer haftasonları da kendinizi yorgun hissediyorsanız kan değerlerinize baktırabilirsiniz belki bir eksiklik vardır. Takviye konusunda da eğer kan değerleriniz normal çıkarsa o takviyeler çok fazla işe yaramıyor. Eksiklik durumunda fayda sağlıyorlar.
Size de kolay gelsin...Eşim doktora yapıyor lanet bir süreç. Savunmaya girene kadar en son intihar filan edicem. Çok zor bir süreç allah yardımcınız olsun yolun yorması beyin olarak yorgunluğunuz normal olarak sizi uyutuyor takviyeyi bir doktora görünmeden kullanmayın fazla enerji dikkat dağınıklığı yapar ki buda sizin en son isteyeceğiniz şey. Ayrıca geliriniz iyi ise haftada bir gün gündelikçi ile yükünüzden kurtulabilirsiniz
Ben de 1 dönem boyunca böyle git gel yapmıştım. Hem okul hem de isim epey yoğundu. Ve bir süre sonra vücut kaldırmadı hastalanmaya başladım. Sonra okulu dondurdum 2 sene sonra tayin oldum ve bitirdim okulu. Sizin böyle bir şansınız olmayabilir ama o kadar yol gitmek gerçekten acayip yorucu. Evi falan boşverin kendinize dikkat edin. Sonuçta bu geçici bir dönemEvet derdim bu, heep ama hep yorgunum.
Hafta içi 3 gün kendi şehrimdeki okulda çalışıyorum, 2 gün de 12 saatlik mesafeye kendi okulumda dr programı açılmadığı için, şehir dışına doktora eğitimim için gidiyorum. Gece yolculuk yapıyorum 12 saat gidiş 12 saat dönüş toplamda 24 saat haftada. Otobüsle gidiyorum bu arada ve bu yolculuklar, akademik çalışmalar artı doktorada yapmam gereken işler derken ev ile hiç ama hiç ilgilenemiyorum.
Şehir dışından geldiğim günün sabahından akşamına uyuklayarak geçiyor yorgunluktan, kendi işime bile odaklanmada zorlanıyorum. Akşam eve geliyoruz, yemekten sonra hemen uykum geliyor yatmak istiyorum, bu arada yemeği bazen eşim yapıyor bazen ben yapıyorum bazen de kahvaltı, menemen filan yapıp geçiştiriyoruz. Sabah çok erken kalkıyorum yapmam gereken araştırma, yazmam gerekenler varsa onları hallediyorum okula gitmeden önce.
Çamaşırların yıkanması, toplanması, ütülenmesi filan onları hep eşim yapıyor iki haftada bir de birlikte büyük temizlik yapıyoruz. Şu yazdıklarıma bakıyorum neredeyse hiç ev sorumluluğu almıyorum ama zaman hiçbir zaman, zaman yetmiyor ve ben hep çok yorgunum.
Daha 28 yaşındayım ve en rahat zamanlarım çoluk çocuk yok, niye böyleyim diye kızıyorum kendi kendime. Arkadaşlarıma bakıyorum hem çalışıyorlar, hem evde yemek temizlik vs yapıyorlar hem de hepsinin bir veya iki çocuğu var, onlarla ilgileniyorlar yani tüm bunları nasıl beceriyorlar? Kendimi zamanında çok mu rahata alıştırdım da şimdi böyle zorlanıyorum diye düşünüyorum.
Bir takviye mi almalıyım enerjimin artması için ne yapmalıyım bilemiyorum.
Hayatının bir döneminde böyle hissedenler ve bu durumu yaşayanlar var mı? Atlattılarsa nasıl oldu merak ediyorum.
Yorumlara yeni bakabiliyorum kusura bakmayın , bu gece yine yoldan geldim 3 saat filan uyudum şimdi okula gideceğim :)
Eşim şikayet etmiyor bırak yapamadığımız kalsın diyor o yüzden temizlik için bir yardımcı istemiyor.
Gece eve geldim sağolsun ben yokken yapmış kaba taslak idare ediyor iki hafta filan.
MEB de arkadaşlarım var onlar da çocuk sahibi her şeye yetişiyorlar bir de düzenli misafir ağırlayıp ikramlarını filan kendileri hazırlıyorlar hiç böyle olmadım mümkün de değil... Olamam ya. :) Ama onların çalışma koşullarını bilemem akademide hep iş var evde dışarda okulda hep çalışıyorsun bir şekilde.
Kan değerlerime baktırdım bir sorun gözükmüyor şimdilik, bakalım.
Çalışmayın evinizin Hanımı olun ohh ne iş stress mis gibide evini temizlersiniz
konu sahibi bakın en mantıklı öneri geldi değerlendirin bunu
bazı insanlar çalışmak zorundadır bazıları da çalışmayı ekonomik bağımsızlığı olsun diye tercih eder bunca yıl okumuştur emek harcamıştır onun karşılığını almak için tercih eder vs vs
mis gibi ev temizleme coşkusuna hiç girmiyorum
MEB dediğiniz sanırım öğretmenleri kastediyorsunuz ? Onlarla kendinizi kıyaslamayın, çünkü mesai saatleri çok iyi, 1 saat bile çok fark ettiriyor, akşam 6 da çıkınca tüm işlerimi hallediyorum ama 7 de çıksam hiç bir şey yapamıyorum. Siz aynı anda bir çok şey yapıyorsunuz, zaten bunları yapmanız başlıbaşına iş. Multivitamin kullanıyorum ben dönem dönem iyi geliyor. Özellikle kadınlar için olanları. Ayrıca yardımcı alıyorum, ve bir haftasonumu ayırıp evimi düzenledim, eskisi gibi dağılmıyor , her şeyin yeri belli, 10 dk de evi toplayabiliyorum dağılsa bile.
Güveneceğiniz biri olursa siz evde yokken bile temizleyip çıkıyorlar mis gibi eve geliyorsunuz.
Maalesef benim bırakma durumum yok doktorayı zamanında tamamlamam gerekiyor ki kendi şehrimdeki okulun da öğretim üyesi açığı kapansın, yetişmemi istiyorlar o yüzden buradaki hocalarım destekledi. Ama alışılmıyor tabi. Çok zor. Her hafta zorlanarak gidiyorum.Ben de 1 dönem boyunca böyle git gel yapmıştım. Hem okul hem de isim epey yoğundu. Ve bir süre sonra vücut kaldırmadı hastalanmaya başladım. Sonra okulu dondurdum 2 sene sonra tayin oldum ve bitirdim okulu. Sizin böyle bir şansınız olmayabilir ama o kadar yol gitmek gerçekten acayip yorucu. Evi falan boşverin kendinize dikkat edin. Sonuçta bu geçici bir dönem
Evet derdim bu, heep ama hep yorgunum.
Hafta içi 3 gün kendi şehrimdeki okulda çalışıyorum, 2 gün de 12 saatlik mesafeye kendi okulumda dr programı açılmadığı için, şehir dışına doktora eğitimim için gidiyorum. Gece yolculuk yapıyorum 12 saat gidiş 12 saat dönüş toplamda 24 saat haftada. Otobüsle gidiyorum bu arada ve bu yolculuklar, akademik çalışmalar artı doktorada yapmam gereken işler derken ev ile hiç ama hiç ilgilenemiyorum.
Şehir dışından geldiğim günün sabahından akşamına uyuklayarak geçiyor yorgunluktan, kendi işime bile odaklanmada zorlanıyorum. Akşam eve geliyoruz, yemekten sonra hemen uykum geliyor yatmak istiyorum, bu arada yemeği bazen eşim yapıyor bazen ben yapıyorum bazen de kahvaltı, menemen filan yapıp geçiştiriyoruz. Sabah çok erken kalkıyorum yapmam gereken araştırma, yazmam gerekenler varsa onları hallediyorum okula gitmeden önce.
Çamaşırların yıkanması, toplanması, ütülenmesi filan onları hep eşim yapıyor iki haftada bir de birlikte büyük temizlik yapıyoruz. Şu yazdıklarıma bakıyorum neredeyse hiç ev sorumluluğu almıyorum ama zaman hiçbir zaman, zaman yetmiyor ve ben hep çok yorgunum.
Daha 28 yaşındayım ve en rahat zamanlarım çoluk çocuk yok, niye böyleyim diye kızıyorum kendi kendime. Arkadaşlarıma bakıyorum hem çalışıyorlar, hem evde yemek temizlik vs yapıyorlar hem de hepsinin bir veya iki çocuğu var, onlarla ilgileniyorlar yani tüm bunları nasıl beceriyorlar? Kendimi zamanında çok mu rahata alıştırdım da şimdi böyle zorlanıyorum diye düşünüyorum.
Bir takviye mi almalıyım enerjimin artması için ne yapmalıyım bilemiyorum.
Hayatının bir döneminde böyle hissedenler ve bu durumu yaşayanlar var mı? Atlattılarsa nasıl oldu merak ediyorum.
Evet öğretmen arkadaşlarımdan bahsettim. Onların da işi zordur eminim ama yine de farkettiriyordur.
En iyisi az da olsa kulak arkasına atmak kafaya takmamak. Olduğu kadar artık.
O zaman tercih sizin çalışın ev işlerinide paylaşınTabi ya haklı ben nasıl düşünemedim evde oturup rahat yaşamayı. Napalım oldu bir kere :)
Ev temizliğine de bayıldığımdan değil aksine ev işini hiç sevmiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?