Nerelisiniz bilmiyorum ama bizde de nişanda kıza takı takılır. Tamamı değil ama hediyelik gibi olan günlük hayatta da kullanabileceği tarzda şeyler. Küpe, kolye, bileklik gibi.
Şu an aynı problemi ben de yaşadığım için olabilir ama ben size biraz hak verdim. Karşı tarafa söylemedim ama ben de kırıldım. Benim de eşimin erkek kardeşi var. Onun eşi öğretmen ona mobilyasını, 3 bilezik, madolyon, gelinlik, halılar, perdeler alınmış. Ben yük olmak istemedim. Gücünüz neye yetiyorsa alın problem değil dedim. Çünkü abisi vardı. Ona benzer bir şeyler takarlar diye düşündüm. Nişan için bana günlük güzel minimalist şeyler taktılar zaten gidip ben seçtim hediye olarak. Sonra düğün için hiçbir şey almadılar. Hediyelik bir bilezik takıldı bir de nişan da taktıkları işte. Hala da daha altın başını aldı ne yapsın insanlar diye düşündüğüm içim bir şey söylemedim. Mobilyalar, beyaz eşyalar, düğün masrafları, ev kirası, depozito, her şeyi sıfırdan yapma derken çok bunaldım. Her ay eksi bakiyeden gidiyoruz eşimle. Eltime yemeğe gittim. Mobilyaları alınmış, altınları takılmış. Takılan altınlarla araba almışlar. Ev için para biriktiyorlar vs vs… bana koydu açıkçası. Ben her şeyi kendim yapmaya çalıştığım için borç içerisindeyim. Ben evimi döşesinler demiyorum ama en azından ben perdeyi alayım hediye olsun deselerdi. Hiçbir şey alınmadı. Evlatları arasında da adaletsiz davrandı. Sonra kv ye gittik. Ben ne kadar evlerinin olduğunu bilmiyordum. Giresun’da 3 evleri varmış. Birinde oturuyor 2 evden kira alıyor, yeni emekli olmuş ikramiyesini bankada tutuyor. Maddi durumu olduğu halde almamış hiçbir şey ki yüksek rütbeli memur.
Velhasılı kelam insan kendini değersiz hissediyor. Birinin değeri takılan altınlarla ölçülmez tabi ki ama varken sakınmak biraz kırdı beni. Keşke eltim kadar değil ama en azından ona yakın bir şeyler yapmaya çalışsaydı ya da ona da benim kadar bir şeyler işte…
Kendime bu kıskançlığı hiç yakıştıramıyorum ama malesef ki şu an böyle düşünüyorum