Çok sevindim sizin adınıza.Benimde pek seçeneğim yok zaten.Ya onlara gerektiği yerden(onların eksik noktalarından) karşılık vereceğim ya da onların eleştirdikleri noktaları çok iyi bir şekilde tamamlayacağım.kendinizi sevin önce :)
benim de boyum çok kısa ve olur olmaz yerde bununla ilgili laf duyabiliyorum. başta çok üzüldüm hatta boy uzatma ameliyatı olmayı bile düşündüm. şimdi öyle diyene "naapcan işte bir yerden alıyor bir yere veriyor" diye bakıp gülüyorum. artık o nereyi anlarsa, susup oturuyor. :)
veya ben giyim tarzımla ilgili çok eleştirilirdim "bu ne, eline geçeni giymişsin" gibi laflar duyardım ama şu an hepsinin hayranı olduğu bir markanın influencerı oldum aylık 1 kutu bedava kıyafet alıyorum ve bunu o marka tarzımı beğendiği için veriyorşimdi eleştirsinler de göreyim, bu olay olduktan sonra asla laf eden çıkmadı.
kısacası ya kırmadan takmadığını belli edeceksin ya da öyle bir şey yapacaksın ki eleştirecek nokta bulamayacaklar.
Bıyuna göre kilon kaçDirek konuya gireceğim.Ben takmamayı,kendimi yıpratmamayı öğrenmek istiyorum.İnsanların davranışları,sözleri beni çok etkiliyor.Bugün dayımlar bize geldi.EscobarCesur kardeşinden küçük duruyorsun,kardeşinin saçları ne kadar uzun,saçların dökülmüş,minicik kalmışsın,çok zayıfsın gibi sözler söylediler.Bunları başkalarından da duyuyorum zaten.Oradan annemde atladı.EscobarCesur kilo almak için diyetisyene gitti,yine alamadı.Geç saatlere kadar ders çalışıyor,saç mı kalır.Zaten bunları herkesten duyduğum için moralim gerçekten çok bozuldu,ağladım.Kilo almaya çalışıyorum olmuyor,saçlarımı uzatmaya çalışıyorum olmuyor.Daha da kötüsü annem bu kilo olayına üzüldüğünü bildiği halde böyle demesine de üzüldüm.O kilosundan memnun,alır inşallah tarzı bir şey deseydi çok mutlu olurdum.O da onları destekler şekilde konuşunca çok sinirim bozuldu.Ben artık insanları takmamayı öğrenmek istiyorum.
25 mi? 35’tir o :)25'ten sonra insanların ne mal olduklarını gördükçe " takma" azalıyor canım. Ben de öyle oldu.
Kesinlikle bu söylediğine katiliyorum.Tecrubeyle sabit.25'ten sonra insanların ne mal olduklarını gördükçe " takma" azalıyor canım. Ben de öyle oldu.
25 banada az geldi :)25 mi? 35’tir o :)
En güzelini yapıyorsunuz,sizi üzeni sizde üzeceksiniz ki tekrar üzmeye cesaret edemesinler.Akrabaların geneli akrep gibi olduğu için artık iğnelerini sokmalarına ben alıştım.Laf söylediklerinde bende onlara laf söylüyorum.Mesela kilo mu aldın diyorlar sen önce kendi göbeğine bak,Winnie The Pooh'a benzemişsin diyip bir kahkaha patlatıyorum.Susup bön bön suratıma bakıyorlar.
zayıfım,diyestiyenin yaptığı programı da uygulayamıyorum bir türlü.Bıyuna göre kilon kaç
çok teşekkür ederim,evet kırılıyorum ve gerçekten çok etkileniyorum.Kendimi çok üzüyorum böyle durumlarda.Sanırım yaşınız küçük..30lu yaşlardayim.ablaniz olarak size sarılmak istedim.kiyamam ya..kendi eski yıllarımı dönemlerimi gördüm.takmamak değilde kalbinizde kırılıyor değilmi? Sizi çok iyi anlıyorum.takmamak nasıl öğrenilir inan bende bilmiyorum ama belli bir yaşa gelince hiç umrunuzda olmuyor.sanki insanlar daha çok kirdikca sizde karşı tarafı kırmayı öğreniyorsunuz.kardesinizle sizin kiyaslanmaniz çok yanlış,zayıf olmanız kötü değil bu arada annenizin tutumuda yanlış.bu tarz yaklaşımlardan ders çıkarın ve ilerde sizde kimseyi fiziksel ozelliklerine göre değerlendirmeyin ve kiyaslamayin.birde size tavsiyem kim sizi incittiyse kırmadan cevabını verin.mesela kilodan daha önemli olan sagliktir,sağlığım yerinde şükür gibi. Kardesinizle kiyasladiklarinda ozamn ben daha şanslıyım ilerde hiç yaşlanmıcam gibi:) içiniz rahatlar en azından ufakta olsa cevaplarını verin.
Çok güzel bir sözmüş,hemen yazdım ve duvarıma yapıştırdım.Birini gördüğü an sadece kilosuna bakan insanlardan ne köy olur,ne kasaba.Sadece dış görünüşü gören,yüzeysel,sığ insan sürüleri.Zerre kadar da empati kurmazlar "söylüyorum ama karşıdaki kırılır mı"diye.Şu sözü hatırlayın böylelerini gördükçe:
Kendim olduğum için asla özür dilemem. Asıl siz benim başkası olmamı istediğiniz için özür dilemelisiniz.
Michael Carini
yerinizde olmak isterdim.Ben de azıcık taksam keşke!
Kocam bile ha sokaktaki adam ha ben, hiçbir farkımız yok hayatına dair der hep.
Ve gerçekten de öyle.
Nasıl başkalarına mutluluk ya da hüznünüzü bağlayabiliyorsunuz, ben de bunu anlamıyorum.
ben de bu noktaya gelmek istiyorum artık.Zamanla , yaşadıkça çile çektikçe, katlanmak zorunda kaldıkça , iş hayatı , evlilik hayatı gibi faktörlerle , iyi günde kötü günde vs vs vs. Öğreniyorsun . Daha doğrusu zorla öğretiyorlar . Mesela ben . 36 yaşındayım . Öyle boy kilo muhabbetleri değilde (yani onları aşalı çok oldu ) insanların tripleri , beklentileri , laf sokmaları hiç umrumda değil . 35 dem sonra kendimi aştım . Kim küsmüş , kim bozulmuş , kim arkamdam konuşmuş zerre takmıyorum . Ben bile şaşırıyorum bu noktaya nasıl geldiğime .
Direk konuya gireceğim.Ben takmamayı,kendimi yıpratmamayı öğrenmek istiyorum.İnsanların davranışları,sözleri beni çok etkiliyor.Bugün dayımlar bize geldi.EscobarCesur kardeşinden küçük duruyorsun,kardeşinin saçları ne kadar uzun,saçların dökülmüş,minicik kalmışsın,çok zayıfsın gibi sözler söylediler.Bunları başkalarından da duyuyorum zaten.Oradan annemde atladı.EscobarCesur kilo almak için diyetisyene gitti,yine alamadı.Geç saatlere kadar ders çalışıyor,saç mı kalır.Zaten bunları herkesten duyduğum için moralim gerçekten çok bozuldu,ağladım.Kilo almaya çalışıyorum olmuyor,saçlarımı uzatmaya çalışıyorum olmuyor.Daha da kötüsü annem bu kilo olayına üzüldüğünü bildiği halde böyle demesine de üzüldüm.O kilosundan memnun,alır inşallah tarzı bir şey deseydi çok mutlu olurdum.O da onları destekler şekilde konuşunca çok sinirim bozuldu.Ben artık insanları takmamayı öğrenmek istiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?