- Konu Sahibi Papatya129
-
- #81
Ya ben de buna yakın bir şey söyleyecektim. Nazar diyeceğim ama kale almak zorunda değilsiniz tabi. Nazara pek inanmazdım ama yaşadığım iki olay beni çok etkiledi. Bir komşumuzun oğlu boğaziçi mühendislik kazanmıştı dereceyle çocuğa nazar ettiler daha üni ye gidemeden bir gözümde su çiçeği mi kızamıkçık mı şuan tam hatırlayamadım, öyle bişe çıkmış çocuk kör oldu ya. Nazardan. Sonra bir arkadaşım da üni sınavında ygs de çok başarı elde etti sonra bu kıza bu yüzden nazar etmişler mide bulantısından ölüyordu. Doktora gidiyorlardı gastrit demişler zart demişler zurt demişler hiç bir şey fayda etmemiş. Ki o da böyle hocaya falan pek inanmazdj ailesi zorla götürdü. Kızın ne zamandan beri bu durumda olduğundan tut kimin nazarının değdiğine kadar bilmiş adam. Dualar falan önermiş geçti en sonunda ama kız lyslere giremedi üni hayali çöp oldu motivasyon desen psikoloji desen sıfırdır. Uzun yazdım k. bakma da kendine nas Felak bol bol okumanı tavsiye ederimAllah acil şifa versin.AMİNNN❣ ben okutturmanızı öneririm. benım egzemam vardı ve geçmedi ilaçlada geçmedi okutturdum 3 günde geçmişti şükürler olsun❣
Çok geçmiş olsun, belki bilinçaltınızla ilgili bir durumdur. Theta healing diye bir şey var. Faydasını görebileceğinii düşünüyorum. Araştırın bencenerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
Ben Instagram dan birini takip ediyorum bi markanin urunlerini satiyor oncesi sonrasi diye surekli paylasimlarda bulunuyor. Bende ondan gorup aleovera jel falan almistim. Oyle seyler denediniz mi?? Forever living diye bisey bi arastirin isterseniz..nerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
Agop vefat edeli uzun zaman oluyorCanımcım belki strestendir finaller bitene kadar sabret
İstanbullu ünlü bir doktor var, adı Kolsuz Agop onu tavsiye ederim
Benim de bir ara saçlarım çok dökülüyordu. Kuaförüm demişti ki saça ve cilde vuran stres 1 haftada yıkar geçer ama iyileşmesi 2 ay alır. Kuaför Tarık valla prof gibi adammış :)
Strese girme, doktora tekrar görün. Fast food yeme, sigara kahve içme. Geçmiş olsun.
Çaresizliklerin tamamı insanın kafasının içindedir. 15 yıldır bahsedilen hastalık saç derimin tamaminda, kaşlarimda ve t bolgemde var. Gitmedigim doktor, kullanmadığım ilaç ve bitki kalmadı. Ama hiç sayfalar dolusu şikayet etmedim. Çaresiz derdim var demedim. Bi kere çaresiz denince, tüm çareleri elinizle tüketmiş olursunuz. Kabullenmek en büyük tedavidir. Mesela bunca çocuğu olmayan insan varken, ben yüzümde çıkan cilt hastalığına çaresiz demeye utanirimBoyle bir hastalik duymustum.Ama nasil caresi olmaz.Bir kanserin bir depresyonun caresi olmaz sanirdim.Dr dr gezmelisin.Veeilen ilaclari duzenli kullaniyor musun?ilaclarin adi ne?Teshis neymis?
Gecmis olsun oncelikle.nerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
Allah korusun ne bicim konusmak boyle keske kanser olsaydim falan demeler... genceciksin hayatin baharindasin boyle dusunme.. hayat cok guzel, hemen pes etnek yok.. bir kac iyi doktor arastir ve onlara gorun. kansere bile care bulmusken seninin hastaligin devede kulak.. sen stresli bir insana bzenziyorsun stresten olabilir mi acaba bu hastaligin... universite hayatini elbet yasayacaksin acaba 1 sene dondurup ailenin yanina mi gitsen daha iyi olur gibime geldi... sonra okulunada gule oynaya gidersinnerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
Alternatif tippi denedinizmi bilmiyorum ama siddetle tavsiye ederim...ozellikle Ibrahim saracogluyla mutlaka irtibata gecin adamin bilmedigi birsey yok kesinlikle ve kesinlikle size yardimci olacagina eminim...gecmis olsunnerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
bu hastalık abimde üniversite yıllarında başlamıştı. yurt dışında çok zor bir okulda okuyordu ve her sınav döneminde yüzü,ensesi kızarır döküntü şeklinde deri dökerdi.
kendisi abd de olmasına rağmen hiç bir doktordan tam yanıt alamadı. ankarada özel bir hastanede tedavi gördü. stres bu hastalığın en önemli etkeni. hayatından stres denilen illeti çıkarmaya çalıştı,yukarıda da yazılmış olan kremi kullandı yani aynı olduğunu sanıyorum.
şuan hala çok stres altında olduğu zaman nükseder hastalığı hafiften. çözümü olmayan bir hastalık değil. dilerseniz doktor ismi de verebilirim. ama bu kadar yakınmayın hele modern tıbba inancımı kaybettim demeyin. bu ülkenin aydınları bunu söylerse gerisini bilemiyorum...
geçmiş olsun umudunuzu kaybetmeyin.
Allah korusun ne bicim konusmak boyle keske kanser olsaydim falan demeler... genceciksin hayatin baharindasin boyle dusunme.. hayat cok guzel, hemen pes etnek yok.. bir kac iyi doktor arastir ve onlara gorun. kansere bile care bulmusken seninin hastaligin devede kulak.. sen stresli bir insana bzenziyorsun stresten olabilir mi acaba bu hastaligin... universite hayatini elbet yasayacaksin acaba 1 sene dondurup ailenin yanina mi gitsen daha iyi olur gibime geldi... sonra okulunada gule oynaya gidersin
Çaresizliklerin tamamı insanın kafasının içindedir. 15 yıldır bahsedilen hastalık saç derimin tamaminda, kaşlarimda ve t bolgemde var. Gitmedigim doktor, kullanmadığım ilaç ve bitki kalmadı. Ama hiç sayfalar dolusu şikayet etmedim. Çaresiz derdim var demedim. Bi kere çaresiz denince, tüm çareleri elinizle tüketmiş olursunuz. Kabullenmek en büyük tedavidir. Mesela bunca çocuğu olmayan insan varken, ben yüzümde çıkan cilt hastalığına çaresiz demeye utanirim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?