- 27 Mart 2017
- 9.508
- 48.079
- 548
- Konu Sahibi Papatya129
-
- #101
Cozumu olmayan bir hastalik degilse neden abinizde hala nuksediyor? Evet modern tibba inancimi kaybettim cunku butun hastaliklari tedavi etmek yerine baskiliyor. Asla tamamen gecirmeye yonelik degil. Fondoten surmek gibi bir şey bu.
Bu hastaligi arastirirken ogrendim ki ne vitiligo ne sedef ne seker hastaligi ne insulin hicbir hastaligin tedavisi yok. İnsanlar omur boyu ilac kullanmak zorunda
Madem bu kadar ilerledi tip madem ise yariyor ilaclar neden hastaneler tika basa dolu? Neden sira bulamiyoruz?
Gercek tip kitabini alip okumanizi tavsiye ederim
nerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
Okulunu dondur ailenin yanina git ve hastalığınla mücadele et. su an zaten onların yanında olmadıgin icin bu psikolojik çöküntüleri yaşıyorsun. Önce senin psikolojinin düzelmesi lazım hem öyle hemen kortizon tedavisine başlama ilkin bi iyice gezseydin doktorları. Uni hayatinida yaşarsın okulunu dondurursan. Ama önce sana sağlam psikoloji lazım. O ne öyle ayrıca keske kanser olsaydım falan bu ne kendini salmadır ya valla kızdım sana. Dermansız dert yoktur bilmez misin güzrl kardeşim. Yakışıyor mu öyle pes edercesine konuşmak ?nerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
bakın hasta olduğunuz için psikolojiniz normal değildir anlıyorum bu kadar sinirlenmenizi ve anlayışla karşılıyorum. ama sadece bu bağlamda değil hayatınızın her açısında daha sakin olursanız hem kendiniz hem de hastalığınız için daha iyi olur.
gerçek tıp kitabı vs diyorsunuz ama prof.dr. çocuğuyum emin olun çoğu konuda bilgi sahibiyim,değilse de sorup öğrenmem tek mesaja bakar. ben sizin iyiliğiniz için,umudunuzu kaybetmemeniz açısından bir mesaj yazdım. siz burada insanlar size "ah cnmmm bu hastalığın tedavisi yookkkk ALLAH yardım etsinnnnn" desinler mi istiyorsunuz yoksa daha akılcı çözümler mi? bence önce buna karar verin. bu hastalığın sebebi stres ve sinirdir. abimde de diğer hastalarda da hayatlarında stres olduğu sürece bu hastalık devam edecek ama modern tıp bunu azaltabilir. ben modern tıp savunucusu falan değilim,size moral olması açısından bir şey söyledim.
rahatsız olduysanız lütfen göz ardı edin. geçmiş olsun umarım modern veya alternatif tıpla bir çözüm bulursunuz hastalığınıza.
ekleme:hastanelerin tıka basa dolu olması bir hizmet sorunudur,modern tıpla alakası yoktur.
Bu yorumun üzerine zaten diyebilecek çok şey kalmamış.
@Jocelyn çok geçmiş olsun.
İlk kez duyduğum bir rahatsızlık, Allah'tan şifa dilerim.
Ve umarım ki modern veya alternatif olarak, bir şekilde tedavini bulursun.
Tabii ki ne yaşadığını, ne acılar çektiğini bilebilmemiz mümkün değil.
Ancak her ne olursa olsun, stres her şeyi bozan en büyük etkenlerden bir tanesi.
Stresli olmamak günümüzde ne kadar mümkün, tartışılır bir durum.
Tek dileğim bir an önce acılarının dinmesi ve psikolojik olarakta bu rahatsızlığı yenmen.
Allah yardımcın olsun.
Allah acil şifa versin. Derdi veren dermanını da verir, Allah'tan ümidinizi kesmeyin. İçinizi ferahlatmaya çalışın. Dua edeceğim size inşaallah.Allah yardımcınız olsun.
Okulunu dondur ailenin yanina git ve hastalığınla mücadele et. su an zaten onların yanında olmadıgin icin bu psikolojik çöküntüleri yaşıyorsun. Önce senin psikolojinin düzelmesi lazım hem öyle hemen kortizon tedavisine başlama ilkin bi iyice gezseydin doktorları. Uni hayatinida yaşarsın okulunu dondurursan. Ama önce sana sağlam psikoloji lazım. O ne öyle ayrıca keske kanser olsaydım falan bu ne kendini salmadır ya valla kızdım sana. Dermansız dert yoktur bilmez misin güzrl kardeşim. Yakışıyor mu öyle pes edercesine konuşmak ?
merhabalar
öncelikle geçmiş olsun
cilt hastalıkları öyle kötu hastalıklarki sürekli tekar eder yeniler insanı yer bıtırır kendımden bılıyorum ben 10 yıl çektım gitmediğim cildiyeci iç hastalıkları kalmadı üniversiteler özel hastaneler vs
çaremi işyeri hekimim buldu hemde 1 tl lik 3 iğne ile kendi ailesinde varmıs ordan tecrübeyle her daim duacıyım kendısine
sana tavsiyem üniversitelerin cilt hastalıkları bölümüne gidip doktorunu bulman
ama nacizane kolsuz agop denen doktora gıtmen ne yap ne et gıt bi kontrol etsın kesınlıkle kendısı bu işlerde uzman ben tam ona gıdecekken çare buldum genede konustum tedavı doğru dedı 3 tane ığneyle kurtuldum 2 senede bir tekrarlarsa iğne vuruluyorum sabaha ellerim yara içindeyken öğleden sonra tüm yaralar kuruyo 2 gun sonra tamamen yenı derı olusmus oluyor cok gençsın
okulu sakın sakın bırakma herşeyın çaresı var sakın tedavıyı aramayı bırakma stres yapma
bakın hasta olduğunuz için psikolojiniz normal değildir anlıyorum bu kadar sinirlenmenizi ve anlayışla karşılıyorum. ama sadece bu bağlamda değil hayatınızın her açısında daha sakin olursanız hem kendiniz hem de hastalığınız için daha iyi olur.
gerçek tıp kitabı vs diyorsunuz ama prof.dr. çocuğuyum emin olun çoğu konuda bilgi sahibiyim,değilse de sorup öğrenmem tek mesaja bakar. ben sizin iyiliğiniz için,umudunuzu kaybetmemeniz açısından bir mesaj yazdım. siz burada insanlar size "ah cnmmm bu hastalığın tedavisi yookkkk ALLAH yardım etsinnnnn" desinler mi istiyorsunuz yoksa daha akılcı çözümler mi? bence önce buna karar verin. bu hastalığın sebebi stres ve sinirdir. abimde de diğer hastalarda da hayatlarında stres olduğu sürece bu hastalık devam edecek ama modern tıp bunu azaltabilir. ben modern tıp savunucusu falan değilim,size moral olması açısından bir şey söyledim.
rahatsız olduysanız lütfen göz ardı edin. geçmiş olsun umarım modern veya alternatif tıpla bir çözüm bulursunuz hastalığınıza.
ekleme:hastanelerin tıka basa dolu olması bir hizmet sorunudur,modern tıpla alakası yoktur.
çok geçmiş olsun canım..
Araştırma hastanesine mi gittiniz bilmiyorum ama alternatif tıp uzmanları ile gorusurun derim fb ta bir grup var orda bilgili birileri yönlendirme yapabilir dilersen o grubun ismini vereyim bahsettim grubun kurucusu da istanbulda şahsen tanıdığım biri değil bunu belirteyim
Çook geçmişler olsunTedavi olacaksın ve hepsi geçecek sakın üzülme
Üniversite hayatımı yaşayamıyorum diye neden üzülüyorsun canım? Hukuk gibi zor bölümleri okurken dizilerde gördüğümüz çılgın üniversite hayatları yaşamak imkansız zaten. Ben de mühendislik okuyorum evde yatıp cips yemekten başka bir etkinlik yaptığım yok ki. Arada çılgınlık olsun diye nutellaya kaşıkla saldırıyorum o kadar.
Benim de tam adını bilmediğim değişik bir egzamam varOrtaokul ya da lisedeydim o ara saç diplerimde başladı. Doktor saçını kazımazsan iyileşmen zor olur demişti. Saçımı kazıyınca çok üzüldüm ama gerçekten çok çabuk geçti. Çocukkende vücudumda çok kaşıntılı, sulu, acıyan yaralar çıkıyordu. Egzama demişti doktor. Onların geçmesi için de çok uğraşmıştık. Ama bir şekilde geçiyor işte (ay ne sorunlu çocukmuşum)
Sadece doğru tedaviyi bulmak zaman alıyor bence. Sanırım kişiden kişiye değişiyor bu hastalıkta tedavi. Bir sürü ilaç, krem, şampuan kullanıp sonunda işe yarayanı buluyorsun. Sen de bulacaksın sana neyin iyi geldiğini sonra bu günlerin hepsi geçip gidecek. Amaan ne üzülmüştüm boşuna diyeceksin.
tabi kiOzelden yazarsaniz mutlu olurum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?