- 2 Kasım 2013
- 7.796
- 37.040
- 748
- Konu Sahibi tiyatral_34
-
- #161
Doğum yaptığımda kayınvalidem organ nakli bekliyordu yarı ölü gibiydi. Annem ise dokuz ay öncesinde beyin kanaması geçirdiği için hem hasta hem depresyonda idi. Annem bir hafta kaldı ve gitmesi için dua edeceğim kıvama getirdi beni sağolsun :) bir haftadan sonra tek başıma baktım. Eşim çok yoğun çalışıyordu ve tam manasıyla yalnızdım. Ölmedim, yaşıyorum :) o kadar da abartılacak bir durum değil. Uykusuzluk dışında çok fazla sıkıntısı yok. Bir de dikiş ağrıları oluyor o kadar.
İsteyince olmayacak şey yok. Başarırsınız siz de yalnız bakmayı. Kırk gün lohusa tek kalmaz saçmalıklarına da kulak asmayın. Kırk gün yalnız kaldım ve bir şey olmadı.
Ek olarak oğlum doğumdan sonra yüksek sarılık geçirdi abo uyuşmazlığından dolayı. Doğumdan bir gün sonra hiç dinlenmeden oğlumun başında sabahladım hastanede. Kimse de yardım etmedi eşim dışında. Hiç yatıp dinlenmediğim için davul gibi şişmişti her yerim. Normal doğum yaptığım halde dikişlerim vardı ve ayakta durmaktan, oğlum için sürekli oturup kalkmaktan inanılmaz ağrı oluyordu. Oğlum şu an üç yaşında. İyi ki kimseye minnet etmemişim diyorum. Hoş, etsem de yardım eden yoktu. Yaparsınız, bakarsınız. Sakin olup kendinize güvenin.
İsteyince olmayacak şey yok. Başarırsınız siz de yalnız bakmayı. Kırk gün lohusa tek kalmaz saçmalıklarına da kulak asmayın. Kırk gün yalnız kaldım ve bir şey olmadı.
Ek olarak oğlum doğumdan sonra yüksek sarılık geçirdi abo uyuşmazlığından dolayı. Doğumdan bir gün sonra hiç dinlenmeden oğlumun başında sabahladım hastanede. Kimse de yardım etmedi eşim dışında. Hiç yatıp dinlenmediğim için davul gibi şişmişti her yerim. Normal doğum yaptığım halde dikişlerim vardı ve ayakta durmaktan, oğlum için sürekli oturup kalkmaktan inanılmaz ağrı oluyordu. Oğlum şu an üç yaşında. İyi ki kimseye minnet etmemişim diyorum. Hoş, etsem de yardım eden yoktu. Yaparsınız, bakarsınız. Sakin olup kendinize güvenin.