Tek başına yaşamak...

Wurstria · 29 Mayıs 2015

Merhabalar, canımı sıkmayan ama kafamı kurcalayan sorular var aklımda ve bunları size sormak istiyorum, düşüncelerinizi merak ediyorum. Yalnız yaşamak hakkında ne düşüyorsunuz? Tabi ki öğrencilikte ve bekarlık dönemlerinden bahsediyorum. :) Aranızda muhakkak evini kimseyle paylaşmayan, tek başına yaşayanlar vardır. Artısı eksisi neler, aileyle veya bir ev arkadaşı ile mi yaşamak daha iyidir yoksa ya da yalnız yaşamak mı? Yalnız yaşayanlar bunu tavsiye eder mi? Zorlukları falan neler yani bu konudaki fikirlerinizi merak ediyorum.

Gelip iki cümle de olsa fikrinizi yazarsanız çok mutlu olurum.

AdAm_OLaCaK_KIZ · 29 Mayıs 2015

Üniversite dahil öğrencilik hayatım ailemle geçti sonra işe girdim yine ailemle yaşadım akabinde evlendim, şu an eşim görevde sıkılıyorum, tedirgin olurdum heralde yalnız yasasam

shot · 29 Mayıs 2015

Wurstria .!.:
Merhabalar, canımı sıkmayan ama kafamı kurcalayan sorular var aklımda ve bunları size sormak istiyorum, düşüncelerinizi merak ediyorum. Yalnız yaşamak hakkında ne düşüyorsunuz? Tabi ki öğrencilikte ve bekarlık dönemlerinden bahsediyorum. :) Aranızda muhakkak evini kimseyle paylaşmayan, tek başına yaşayanlar vardır. Artısı eksisi neler, aileyle veya bir ev arkadaşı ile mi yaşamak daha iyidir yoksa ya da yalnız yaşamak mı? Yalnız yaşayanlar bunu tavsiye eder mi? Zorlukları falan neler yani bu konudaki fikirlerinizi merak ediyorum.

Gelip iki cümle de olsa fikrinizi yazarsanız çok mutlu olurum.

Buyrun benim : D

Yalnız yaşıyorum. Genel olarak seviyorum memnunum ama evin bütün işinin bende olması pek sevimli değil

Artısı tamamen kendi keyfime göre yaşıyorum. O gün temizlik yapmak istemiyorsam yapmıyorum mesela. Yemek yapmamışsam dışarıdan söylüyorum. Toplamak istemiyorsam toplamıyorum.

Eksisi her şey benim üstümde. Temizlik bulaşık çamaşır... pek de sevmem ev işini. Bir de ev sessiz.

Wurstria · 29 Mayıs 2015

AdAm_OLaCaK_KIZ .!.:
Üniversite dahil öğrencilik hayatım ailemle geçti sonra işe girdim yine ailemle yaşadım akabinde evlendim, şu an eşim görevde sıkılıyorum, tedirgin olurdum heralde yalnız yasasam

Daha önce ciddi ciddi yalnız yaşama deneyiminiz olmadı o halde?

Wurstria · 29 Mayıs 2015

shot .!.:
Buyrun benim : D

Yalnız yaşıyorum. Genel olarak seviyorum memnunum ama evin bütün işinin bende olması pek sevimli değil

Artısı tamamen kendi keyfime göre yaşıyorum. O gün temizlik yapmak istemiyorsam yapmıyorum mesela. Yemek yapmamışsam dışarıdan söylüyorum. Toplamak istemiyorsam toplamıyorum.

Eksisi her şey benim üstümde. Temizlik bulaşık çamaşır... pek de sevmem ev işini. Bir de ev sessiz.

Kaç yaşında olduğunuzu sorabilir miyim, merak ettim. :) Bir ev arkadaşıyla yaşayabilir miydiniz mesela?

oglak_kadini · 29 Mayıs 2015

Wurstria .!.:
Merhabalar, canımı sıkmayan ama kafamı kurcalayan sorular var aklımda ve bunları size sormak istiyorum, düşüncelerinizi merak ediyorum. Yalnız yaşamak hakkında ne düşüyorsunuz? Tabi ki öğrencilikte ve bekarlık dönemlerinden bahsediyorum. :) Aranızda muhakkak evini kimseyle paylaşmayan, tek başına yaşayanlar vardır. Artısı eksisi neler, aileyle veya bir ev arkadaşı ile mi yaşamak daha iyidir yoksa ya da yalnız yaşamak mı? Yalnız yaşayanlar bunu tavsiye eder mi? Zorlukları falan neler yani bu konudaki fikirlerinizi merak ediyorum.

Gelip iki cümle de olsa fikrinizi yazarsanız çok mutlu olurum.

ben olsam maddı ımkanım varsa yalnız yasarım ev arkadasının ne oldugu bellı degıl arkadasları kım eve kımlerı getırecek sorumluluk sahıbı mı değil mi anlaşabılecek mısın temiz mı bunlar onemlı bence özellıkle de arkadasları ve temızlıkkk çook çok onemlı

ha soyle bısey var yalnız kalmaktan korkuyorsan ev arkadası alırsın ama ben olsam kesınlıkle tek yasardım arkadaslarım gelsın ler kalsınlar ama ev benım olsun

cundagg · 29 Mayıs 2015

bende üniversitedeyken yalnız yaşadım başlarda baya zordu. yalnızlığı pek sevmem ben, her akşam arkadaşlarımı yatıya oturmaya falan çağırıyordum. hep evi birileriyle doldurmaya çalışıyordum. ama bir taraftanda güzeldi. bana çok fazla şey kattı. yaşanması gereken bir deneyim.

Wurstria · 29 Mayıs 2015

-adre- .!.:
ben olsam maddı ımkanım varsa yalnız yasarım ev arkadasının ne oldugu bellı degıl arkadasları kım eve kımlerı getırecek sorumluluk sahıbı mı değil mi anlaşabılecek mısın temiz mı bunlar onemlı bence özellıkle de arkadasları ve temızlıkkk çook çok onemlı

ha soyle bısey var yalnız kalmaktan korkuyorsan ev arkadası alırsın ama ben olsam kesınlıkle tek yasardım arkadaslarım gelsın ler kalsınlar ama ev benım olsun

Size katılıyorum. Eskiden beri hep bi yalnız yaşamaya karşı sempati duydum, öğrenciyim, 3 yılım kalabalık yurtta geçti ve bir yıl daha var, gözümde büyüyor. :) Aslında öğrenciliğimde başlamak istedim tek yaşamaya ama okuduğum yerde kiralar ateş pahası, inşallah mezun olup işe falan başlayıp biraz kendimi toparladıktan sonra düşünüyorum yapmayı. Arkadaş ve temizlik konusu zaten ev arkadaşıyla yaşayan birçok insan için sorun.

ATTRAENTE · 29 Mayıs 2015

Bir dönem yalnız yaşadım
Çok sevimli değil, bir evham geliyor insanın üzerine
O dönem bayağı bir depresiftim, psikiyatriste gitmiştim bana yalnız yaşamak doğru bir tercih değil demişti
Çok sessiz oluyor ev, sıkılıyor insan.
Hastalık var, yanınızda birinin olmasını istediğin zamanlar var
Artısı her şeyi kafana göre yapıyorsun, canın istemiyorsa hiç bir şeye dokunmuyorsun ev işi anlamında
Tavsiye etmem ama insan çok mahsun oluyor

Wurstria · 29 Mayıs 2015

cundagg .!.:
bende üniversitedeyken yalnız yaşadım başlarda baya zordu. yalnızlığı pek sevmem ben, her akşam arkadaşlarımı yatıya oturmaya falan çağırıyordum. hep evi birileriyle doldurmaya çalışıyordum. ama bir taraftanda güzeldi. bana çok fazla şey kattı. yaşanması gereken bir deneyim.

Siz fazlaca şanslıymışsınız bence. :) Üniversitede tıklım tıkış yurtlarda yaşamak yerine tek başına bir evde yaşamak, birçok öğrencinin yaşamak isteyip de yaşayamadığı bir durum. :)

Wurstria · 29 Mayıs 2015

ATTRAENTE .!.:
Bir dönem yalnız yaşadım
Çok sevimli değil, bir evham geliyor insanın üzerine
O dönem bayağı bir depresiftim, psikiyatriste gitmiştim bana yalnız yaşamak doğru bir tercih değil demişti
Çok sessiz oluyor ev, sıkılıyor insan.
Hastalık var, yanınızda birinin olmasını istediğin zamanlar var
Artısı her şeyi kafana göre yapıyorsun, canın istemiyorsa hiç bir şeye dokunmuyorsun ev işi anlamında
Tavsiye etmem ama insan çok mahsun oluyor

Depresif bir dönemde bana da doğru bir tercih gibi gelmedi. Kendi kendinize kaldıkça durum daha da kötüye gidebiliyor öyle dönemlerde. Evet, öte yandan gecenin bir yarısı rahatsızlansa kimden yardım isteyecek insan...

eflatuns · 29 Mayıs 2015

Ünivers son sınıftayım 4senedir ev arkadaşlarım oldu,çok iyi arkadaşlıklar edindim harika günlerim geçti evde.Şimdi bi parantez açıyorum; evde yaşamak çok farklı birileriyle ortam paylaşmak zor,çok iyi arkadaşım diyorsun ama bulaşıklar hep sana kalıyor veya çok dağınık veya evi otel gibi kullanıyor. Bunlardan çok sıkıldım ve atanacağım ilde 1+1 evde tek başıma yaşayıp kafama göre davranmak istiyorum.Düzenimi bireysel olarak kurmak tek isteğim diyebilirim. Yine arkadaşlarım olur evime gelir kalır ama o ev bana ait olmalı benim özel alanım olmalı, bence tek yaşamak çok güzel bi duygu :)

Atart · 29 Mayıs 2015

Wurstria .!.:
Merhabalar, canımı sıkmayan ama kafamı kurcalayan sorular var aklımda ve bunları size sormak istiyorum, düşüncelerinizi merak ediyorum. Yalnız yaşamak hakkında ne düşüyorsunuz? Tabi ki öğrencilikte ve bekarlık dönemlerinden bahsediyorum. :) Aranızda muhakkak evini kimseyle paylaşmayan, tek başına yaşayanlar vardır. Artısı eksisi neler, aileyle veya bir ev arkadaşı ile mi yaşamak daha iyidir yoksa ya da yalnız yaşamak mı? Yalnız yaşayanlar bunu tavsiye eder mi? Zorlukları falan neler yani bu konudaki fikirlerinizi merak ediyorum.

Gelip iki cümle de olsa fikrinizi yazarsanız çok mutlu olurum.

tek başına yaşamak harika bana göre 6 yıldır yalnız yaşıyorum .. 2 yıl ev arkadaşı tecrübem oldu ama.. hiçbir artsı biriyle yaşamanın ,tek başına yaşamanın verdiği huzuru veremedi..bunu yemek,temizlik ,misafir,gider paylaşımlarının zorluğundan ötürü söylemiyorum..ama yalnızken bir başına değil cidden huzur içinde oluyorsun benim için geçerli.. alabildiğince özgür,olabildiğince huzurlu..

bogurtlenkusu · 29 Mayıs 2015

Bi dönem yalnız yaşadım, bunun haricinde yalnız yaşayan çok insan gördüm.
Bazısı memnun, bazısı şikayetçiydi. Dolayısıyla durum biraz karakter, mizaç gibi etmenlere bağlı.
Bana sorarsan, ben yalnızlığı oldumolası seven biri olarak memnun olan gruptandım. Evin sessiz olması falan benim için bulunmaz nimetti.
Ama ne bileyim bi depremolur, yan daireye hırsız girer falan gibi durumlarda soğukkanlılığını koruyabilecek kafada bi insan olman lazım.
Ottan boktan tırsarak yaşanmıyor çünkü.

ATTRAENTE · 29 Mayıs 2015

Wurstria .!.:
Depresif bir dönemde bana da doğru bir tercih gibi gelmedi. Kendi kendinize kaldıkça durum daha da kötüye gidebiliyor öyle dönemlerde. Evet, öte yandan gecenin bir yarısı rahatsızlansa kimden yardım isteyecek insan...

Yok ben yalnızlıktan depresyona girmiştim o dönem :)
Büyük hevesle ayırmıştım evimi, kendi seçimimdi
İlk iki ay bana çok iyi geldi ama sonra dengem bozuldu
Mesela kapıyı kilitleyip yatıyordum ama yatarken hep aklımda gece ölür kalırsam içeri nasıl girecekler düşüncesi oluyordu
Aniden fenalaşsam kimi nasıl ararım falan, takıntı olmuştu o dönem doktora da bu yüzden gittim
Bir de çok düşünecek vakti oluyor insanın, olmayacak şeyleri kafaya sarıyordum
Sonunda yalnızlığın iyi bir seçim olmadığını kabullendim (

Burcu223 · 29 Mayıs 2015

Bu tamamen sizin yapınıza göre değişir aslında. Ben 1 yıl kadar yalnız yaşadım üniversite 2. sınıfta. Çok artısı var sadece sana ait bir mekan karışan eden yok. Çok büyük rahatlık. Aynı zamanda faturasıydı yemeğiydi temizliğiydi derken çok sorumluluk alıyorsunuz ve kendi kendinizi idare etmeyi öğreniyorsunuz. Ama bir yerden sonra yalnızlıktan sıkılıp duvarlarla falan da konuşabilirsiniz tabi :) Epey zorlayıcı olabiliyor bazen sürekli yalnız olmak. İşte dedigim gibi kişiden kişiye değişir.
Ev arkadaşı olayına ise sıcak bakıyorum ben fakat çok güvendiğiniz biri olmalı. Hatta mümkünse önceden aynı yerde kalmışlığınız olan biri daha da iyi olur. Tamamen şans meselesi aslında kafanıza uygun biri çıkarsa çok güzel geçiyor o günler.

Wurstria · 29 Mayıs 2015

eflatuns .!.:
Ünivers son sınıftayım 4senedir ev arkadaşlarım oldu,çok iyi arkadaşlıklar edindim harika günlerim geçti evde.Şimdi bi parantez açıyorum; evde yaşamak çok farklı birileriyle ortam paylaşmak zor,çok iyi arkadaşım diyorsun ama bulaşıklar hep sana kalıyor veya çok dağınık veya evi otel gibi kullanıyor. Bunlardan çok sıkıldım ve atanacağım ilde 1+1 evde tek başıma yaşayıp kafama göre davranmak istiyorum.Düzenimi bireysel olarak kurmak tek isteğim diyebilirim. Yine arkadaşlarım olur evime gelir kalır ama o ev bana ait olmalı benim özel alanım olmalı, bence tek yaşamak çok güzel bi duygu :)

Tam kafamın içinden geçen şeyleri yazmışsınız. Ah o ortamların zorluğunu bilmez miyim... Ben de öğrenciyim, yurtta kalıyorum, evet bulaşık, dağınıklık falan gibi bir sorun olmuyor (herkesin bulaşıklığı ve dağınıklığı kendine, yurttaki odada arkadaşımın yatağının dağınık olması beni bağlamıyor, bağlayamıyor) ama aynı evde yaşamak bile zorken çok farklı 3 kişiyle aynı odayı paylaşmak çok zor. 3 yıl oldu alışamadım, daha bir yıl var. İstedikleri zaman kendi arkadaşlarını çağırırlar, sabah gürültü yaparlar falan filan daha birçok şey, zor yani. Tam aklımdan geçeni ifade etmişsiniz. :) Hayali bile güzel... İnanın bazen Sims oyununda bir tane sim yapıp ufak bir eve yerleştiriyorum, istediğim zaman istediğimi çağırıyorum, istediğim gibi dekore ediyorum falan ama sonuçta o bir oyun. :)

ema1 · 29 Mayıs 2015

Bende yanlızlığı seviyorum bildim bileli hiç yalnız kalmadım yalnız bırakmadılar , şu ileri yaşta evlenen kadınlarıda halen anlayamıyacağım herhalde

ema1 · 29 Mayıs 2015

Bende yanlızlığı seviyorum bildim bileli hiç yalnız kalmadım yalnız bırakmadılar , şu ileri yaşta evlenen kadınlarıda halen anlayamıyacağım herhalde

eflatuns · 29 Mayıs 2015

Wurstria .!.:
Tam kafamın içinden geçen şeyleri yazmışsınız. Ah o ortamların zorluğunu bilmez miyim... Ben de öğrenciyim, yurtta kalıyorum, evet bulaşık, dağınıklık falan gibi bir sorun olmuyor (herkesin bulaşıklığı ve dağınıklığı kendine, yurttaki odada arkadaşımın yatağının dağınık olması beni bağlamıyor, bağlayamıyor) ama aynı evde yaşamak bile zorken çok farklı 3 kişiyle aynı odayı paylaşmak çok zor. 3 yıl oldu alışamadım, daha bir yıl var. İstedikleri zaman kendi arkadaşlarını çağırırlar, sabah gürültü yaparlar falan filan daha birçok şey, zor yani. Tam aklımdan geçeni ifade etmişsiniz. :) Hayali bile güzel... İnanın bazen Sims oyununda bir tane sim yapıp ufak bir eve yerleştiriyorum, istediğim zaman istediğimi çağırıyorum, istediğim gibi dekore ediyorum falan ama sonuçta o bir oyun. :)

Kesinlikle öyle, ben hafif ve yağsız yemekler seviyorum onlar tam tersi, alışverişler ortak mecbur onlara uyum sağlamak zorunda kalıyorum öyle olunca da bana zarar. Ama tek olsam herşeyi kendime göre ayarlardım ve kafamda dert tasa olmazdı,1 sene daha sabret canım son sene çook çabuk bitiyor :)

Tek başına yaşamak...

Yalnız kalmayı sever misiniz?

Evet

Hayır

Nirvana

...Kararlı itaatsizlik...

Hüseyin Şevki Topuz Fan Club

Nirvana

Nirvana

The Devil's Advocate.

Some dance to remember, some dance to forget

Nirvana

ACTA EST FABULA

Nirvana

Nirvana

Guru

Kurgu bunlar! Biz değiliz bu uyduruk tarif.

Çay' bırak o day'mın.

ACTA EST FABULA

Popüler Üye

Nirvana

Hayat, sen plan yaparken başına gelenlerdlr

Hayat, sen plan yaparken başına gelenlerdlr

Guru

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency