Çok şükür, Allah'ım Muhtaç etmesin, iyi olmaya çalışıyorum.Geçmiş olsun, şu an iyisiniz umarım?
Yine de sevdiğiniz insanla birlikte yaşamanın getirdiği artıların, eksilerini bastırabileceğine inanıyorum.
O dağınıklığın sınırı yok inanınDüşünüyorum mesela, tek başına bir insan evi ne kadar dağıtabilir, temizlik yaptıktan sonra bir daha kirlenmesi ne kadar zaman alabilir ki, ertesi gün kirlenmez sonuçta. E faturalar desen, insan kendine göre kullanıyor. Bütün suları ve ışıkları vs. açık tutup yaşayacak hali yok. :) Ev arkadaşı olunca işler çok değişiyor, özgürlük kısıtlanıyor. Hadi aile neyse de o farklı bence de.
Evlilik öncesi birlikte yaşamanın çok faydalı olduğunu düşünüyorum ben.Çok şükür, Allah'ım Muhtaç etmesin, iyi olmaya çalışıyorum.
Kocamla evlilik öncesi beraber yaşamasaydık, sanırım ona alışma sürecim daha da uzayacaktı.
Garip triplerim, anlaşılmaz tavırlarım, bitmeyen alınganlıklarım ve zamanında yüreğime açılan yaralar Yüzünden yalnız mutluydum. Kocamdan Allah'ım Razı olsun inşallah ki benimle çok mücadele etti.
Yalnız insanın kabuklarını kırmak imkansıza yakındır. Savunma mekanizmaları çok sağlam çalışır.
Ha sizin köpekleriniz var... İleride ben de düşünüyorum bir tane köpek almayı. Aslında kedileri de çok seviyorum ama birlikte yaşamak söz konusu olunca kedi yerine köpek daha mantıklı geliyor. :)O dağınıklığın sınırı yok inanınHele ki benim gibi normalde bile dağınık biriyseniz.
Kirlenme konusu sizinle alakalı, titizliğinizle. Ben titiz biri değilim, yani kirli tozlu olmasın yeter, öyle bal dök yala olması hiçbir zaman gerekli değil benim için. Köpekler olduğu için normalden daha hızlı kirleniyor tabii. Toz almayı telefonla konuşurken yapıyorum mesela, kulağımda telefon varken toz alınca fark etmiyorum o işi.
Faturalar zaten çok sorun değil, hele ki otomatik ödeme talimatı verince hiç uğraşmaya gerek kalmıyor.
Yani düşünün yeri gelince anne babamızla bile tartışıyoruz evle ilgili, bir yabancıyla neler olabilirKısa süreli kalma, tatilde aynı evde kalma falan tamam ama daimi ben ev arkadaşıyla yapabilecek biri değilim. Kimi de evde tek başına olmayı, her şeyin sorumluluğunu almayı sevmez. Yapı meselesi.
Evlilik öncesi birlikte yaşamanın çok faydalı olduğunu düşünüyorum ben.
Tek başınıza yaşarken köpeğin sorumluluğu kediden çok daha fazla. Artıyı eksiyi tartmak lazım. Doğruya doğru hayatımı kısıtlıyorlar ama dünyada hiçbir şeye değişmem.Ha sizin köpekleriniz var... İleride ben de düşünüyorum bir tane köpek almayı. Aslında kedileri de çok seviyorum ama birlikte yaşamak söz konusu olunca kedi yerine köpek daha mantıklı geliyor. :)
Köpekler daha sadık diye biliyorum, bence gerçek bir dost. İnsan yerine bir köpeği tercih ederim sanırım. :)Tek başınıza yaşarken köpeğin sorumluluğu kediden çok daha fazla. Artıyı eksiyi tartmak lazım. Doğruya doğru hayatımı kısıtlıyorlar ama dünyada hiçbir şeye değişmem.
Doğru.Yalnız yaşamayı bilemeyeceğim de ev Arkadaşı ile yaşamak bana ürkünç geliyor. eve kimi getireceğini bilemezsin Anahtarı kimlere vereceğini bilemezsin. Ben uyumaya korkarım.
Hiç zorluk çekmediniz mi yurt ortamında? Yani orası bir evde arkadaşınızla yaşamak gibi bişey de değil, aynı oda içinde kaç kişi.üniv den önce ailemle yaşıyordum, üniversitedeyken yurtta kalıyordum, oda arkadaşlarım vardı, üniv bitti ailemle yaşamaya devam ettim, sonra da evlendim... yalnız yaşamak bana göre değil... bir de ben haberlerden çok etkileniyorum... hırsızı var uğursuzu var, sapığı var bunlar beni korkuttuğu için yalnız yaşamam imkansız... bir de evde bir ses bir nefes olmalı, konuşacağın paylaşacağın biri, yalnızlık zor iş vesselam...
2-3 yıl boyunca yalnız yaşayan insanların çoğu yalnız yaşamaya alıştıkları için bu defa da başkası/başkaları ile yaşama konusunda sıkıntı yaşayabiliyor. :) Siz yalnız yaşadınız mı hiç?zaten herkes söyleyeceğini söylemiş bir iki laf da ben edeyim bari...
yalnız yaşamak güzel, ama dozunda, tadında bırakmak lazım. 2-3 yıl yeter, ondan sonra sana bi geliyolar evde nefes arar hale geliyorsun. sorumluluklar üstüne geliyor, psikologa gitme fikri kafandan çok sık geçiyor falan...
ilk zamanlar çok maceralı, keyifli gelirdi yalnız yaşamak. istediğin saatte uyuyup, gecenin bir yarısı uyansan bile evin içinde rahatça dolaşabilmek falan. kısacası bence kısa bir süre de olsa deneyimlenmeli ama ömrümün sonuna kadar yalnız yaşama fikri beni çok korkutuyor.
özellikle ilk yıl çok zorluk çektim çünkü küçücük bir odada dört kişiydik ama mecburdum çünkü ailem eve çıkmama izin vermezdi, sonraki yıllarda ise sadece 2 kişiydik odada, o yüzden rahat ettim canım...Hiç zorluk çekmediniz mi yurt ortamında? Yani orası bir evde arkadaşınızla yaşamak gibi bişey de değil, aynı oda içinde kaç kişi.
bekar yada öğrenci YALNIZ derim:)Merhabalar, canımı sıkmayan ama kafamı kurcalayan sorular var aklımda ve bunları size sormak istiyorum, düşüncelerinizi merak ediyorum. Yalnız yaşamak hakkında ne düşüyorsunuz? Tabi ki öğrencilikte ve bekarlık dönemlerinden bahsediyorum. :) Aranızda muhakkak evini kimseyle paylaşmayan, tek başına yaşayanlar vardır. Artısı eksisi neler, aileyle veya bir ev arkadaşı ile mi yaşamak daha iyidir yoksa ya da yalnız yaşamak mı? Yalnız yaşayanlar bunu tavsiye eder mi? Zorlukları falan neler yani bu konudaki fikirlerinizi merak ediyorum.
Gelip iki cümle de olsa fikrinizi yazarsanız çok mutlu olurum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?