peki arkadaşım, ben de yalnız yaşamayı düşünen ama maddi sebeplerden cesaret edemeyen birisiyim. sakıncası yoksa hangi şehirde yaşıyorsunuz, aylık ortalama gideriniz kaç lira?O dağınıklığın sınırı yok inanınHele ki benim gibi normalde bile dağınık biriyseniz.
Kirlenme konusu sizinle alakalı, titizliğinizle. Ben titiz biri değilim, yani kirli tozlu olmasın yeter, öyle bal dök yala olması hiçbir zaman gerekli değil benim için. Köpekler olduğu için normalden daha hızlı kirleniyor tabii. Toz almayı telefonla konuşurken yapıyorum mesela, kulağımda telefon varken toz alınca fark etmiyorum o işi.
Faturalar zaten çok sorun değil, hele ki otomatik ödeme talimatı verince hiç uğraşmaya gerek kalmıyor.
Yani düşünün yeri gelince anne babamızla bile tartışıyoruz evle ilgili, bir yabancıyla neler olabilirKısa süreli kalma, tatilde aynı evde kalma falan tamam ama daimi ben ev arkadaşıyla yapabilecek biri değilim. Kimi de evde tek başına olmayı, her şeyin sorumluluğunu almayı sevmez. Yapı meselesi.
4 kişi zor, olması gereken sayı 2 mesela bence yurtlar için. Normalde dilekçe verip anlaştığın arkadaşlarınla aynı odaya çıkma imkanı vardı, şimdi onu da kaldırmışlar galiba, bişey duydum, doğru mu bilmiyorum ama çok canım sıkıldı. Biz ayarlamıştık odayı halbu ki, seneye rastgele insanlar gelirse ne yaparım diye kara kara düşünüyorum... Tam da son sene sıkıntı yaşamayalım derken... Yarın idarecilere soracağız bakalım, doğru mu değil mi...özellikle ilk yıl çok zorluk çektim çünkü küçücük bir odada dört kişiydik ama mecburdum çünkü ailem eve çıkmama izin vermezdi, sonraki yıllarda ise sadece 2 kişiydik odada, o yüzden rahat ettim canım...
Şimdi ben öğrenciyim, okuduğum yerde tek başıma eve çıkabilmem için çok zengin olmam lazım. O yüzden seneye son senem, yine yurttayım. Ama işe güce başladıktan sonra tek yaşamak istiyorum. Eskiden beri istediğim şey buydu.Ben yalnız yasayamayanlardanim (ne uzun oldu)
Biraz zor oluyor arkadaslarimdan bildigim kadariyla.
Keyfine gore hareket edersin ancak bütün sorumluluk sende olunca illa ki zorluklari insanin canini sıkmıyor degil.
Yorumlari okumadim :) neye karar verdin?
Bence o yaştan sonra ev arkadaşıyla uğraşmak zor olurdu zaten, ya çok düzgün biri olacak ya da hiç olmayacak. :)yalnız yaşıyorum ben de bu sene ilk kez memnunum bi ara ev arkadaşı düşündüm vaz geçtim. yaş 27 :)
Yalnız yaşamak asosyallik yani sosyal olmamak anlamına gelmiyor ki. Bu konuda yanılgıya düşen çok insan var nedense. İşi gücü olan, iş arkadaşları, normal arkadaşları falan olup da evinde tek başına yaşayan bir dünya insan var. Sosyallik ev arkadaşıyla muhabbet etmek değildir ki. Ev arkadaşıyla da iletişimi olmayan yığınla insan var. Aileyle yaşamak da sosyallik değildir. Gündüzleri işe giden, boş zamanlarında da arkadaşlarıyla buluşan, gezip tozan, evine arkadaşlarını davet eden yığınla insan var. Neden yalnız yaşayan insanlar toplumdan soyutlanmış, asosyal insanlar olarak görülür? Zaten benim de yalnız yaşamaktan kastım öğrenciyken veya bekarken olan dönem. 23 yaşında mezun oldun, 24'ünde iş bulup ayrı evine çıktın diyelim, 30 yaşında da evlenmiş olsan aradaki 6 yıldır mesela bu dönem. Ömür boyu kimse yalnız yaşamıyor zaten, muhakkak evleniyorlar. :)Yalniz yasamak illa yasanilmasi gereken birsey degilmis bence.
Kendi düzenin oluyor kafan rahat oluyor vs.. ama evlenince kendi aileni kurunca da aynisi oluyor..sadece bir üst versiyonu ve daha güzel cunku sevdigin ile berabersin. Zaten uzun sureligine yanliz olmayi yasamayi kimseye tavsiye etmiyorum.
Sosyallik insanlarla iletisim cok önemli birsey. Hani evin icinde bir nefes bir ses istiyor insan bir zaman sonra..
Kesinlikle kolay değil. Yurtta uyum sağlamak ekstra zor bişey, arkadaşlarla eve çıkılsa da (bu genelde öğrencilik hayatında olan bişey) arkadaşların geleni gideni, yatılı kalanı, dağınıklığı, sorumsuzluğu falan gibi olumsuz etkenlerle beraber insanı yıpranmaya sürükleyebilecek durumlar.Yalniz kalmayi cok severim ama malesef hayatimin hicbir doneminde yalniz yasayamadim. Universitede ev ve yurt seklinde 7 kizla ayni yerde yasamak durumunda kaldim. Bazen kulagima takip kulakligimi muzik dinleyerek hic bilmedigim sokaklara girer parkta falan otururdum hatta ayni sekilde ogrencilik yillarimda yalniz basima seyahat etmisligimde coktur cok fazla insanlarla bir arada kalmayi sevmiyorum yalniz kalmak cogu zaman terapi gibi geliyordu bana cunku gercekten insanlarla yasamak kolay degil
önceden ben de öyle düşünürdüm, 4 yıldır yalnız yaşıyorum artık evleneyim de şu kapıyı açtığımda evde bir ses duyayım der hale geldim. evlilik sürecimi hızlandırmayı planlıyorum mesela. bir gün çok saçma bir sebeple(musluk bozulmuştu, tamirci çağırmam gerekti) hüngür hüngür ağladığımı biliyorum bu evin her işi neden bana kalıyor diye.2-3 yıl boyunca yalnız yaşayan insanların çoğu yalnız yaşamaya alıştıkları için bu defa da başkası/başkaları ile yaşama konusunda sıkıntı yaşayabiliyor. :) Siz yalnız yaşadınız mı hiç?
Yalnız yaşamak asosyallik yani sosyal olmamak anlamına gelmiyor ki. Bu konuda yanılgıya düşen çok insan var nedense. İşi gücü olan, iş arkadaşları, normal arkadaşları falan olup da evinde tek başına yaşayan bir dünya insan var. Sosyallik ev arkadaşıyla muhabbet etmek değildir ki. Ev arkadaşıyla da iletişimi olmayan yığınla insan var. Aileyle yaşamak da sosyallik değildir. Gündüzleri işe giden, boş zamanlarında da arkadaşlarıyla buluşan, gezip tozan, evine arkadaşlarını davet eden yığınla insan var. Neden yalnız yaşayan insanlar toplumdan soyutlanmış, asosyal insanlar olarak görülür? Zaten benim de yalnız yaşamaktan kastım öğrenciyken veya bekarken olan dönem. 23 yaşında mezun oldun, 24'ünde iş bulup ayrı evine çıktın diyelim, 30 yaşında da evlenmiş olsan aradaki 6 yıldır mesela bu dönem. Ömür boyu kimse yalnız yaşamıyor zaten, muhakkak evleniyorlar. :)
Evet canım tanımadığın insanlarla kalmak zorunda olursan can sıkıcı olabilir... Benim zamanımda anlaştığımız arkadaşlarla kalınabiliyordu yurt yönetimi hiç itiraz etmiyordu. Üsteleyin bence sonuç alırsınız4 kişi zor, olması gereken sayı 2 mesela bence yurtlar için. Normalde dilekçe verip anlaştığın arkadaşlarınla aynı odaya çıkma imkanı vardı, şimdi onu da kaldırmışlar galiba, bişey duydum, doğru mu bilmiyorum ama çok canım sıkıldı. Biz ayarlamıştık odayı halbu ki, seneye rastgele insanlar gelirse ne yaparım diye kara kara düşünüyorum... Tam da son sene sıkıntı yaşamayalım derken... Yarın idarecilere soracağız bakalım, doğru mu değil mi...
Kpss'den bile vazgeçmek üzereyim ben bu yüzden. Atanıp başka şehre ailemi bırakıp gitmek istemiyorum. Eskiden pek umursamazdım ama bu aralar çok umursuyorum.Bende üniversiteye baslarken hep yalniz yasamak istedim son senemin son ayinda aparta cikmistim surekli arkadaslarim gelirdi falan guzeldi hersey. Simdi ailemden baska bi sehirde calisiyorum bi ev arkadasim var ama kesinlikle aileyle yasamak cok daha guzel. Sessizligi korkuyu falan bi kenara biraktim korkmam ve sessizligi cok severim ama insan bunaliyor belkide ben baska sehirde oldugum icin bilmiyorum sirf ailemden uzak oldugum ixin en kisa zamanda bu isimden ayrilip ailemin yaninda baska bi is bakicam aile en iyisi zaten ilerde evlenince ailemizden uzak olucaz simdiden ailenle yasamanin kiymetini bilmelisib
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?