tek çocuk olsa olmuyor mu?

bir ikinci çocuk olarak konuşayım :))
çok neşeli bir çocuktum,hoş hala neşeliyim de,küçükken de öyleydim.Bazen kahvaltıya çağırırlardı,uyuyo numarası yapar gitmezdim.
Evde sessizlik hakim...Sonra uykum açılır aralarına katılırdım sofra neşeli bir hal alırdı,herkes gülerdi falan.O zamanlar şey derdim "iyi ki de doğurmuşlar beni,ne sıkıcı bi ev olurdu bensiz"
ne bileyim,iki kedi bile bi kediden güzeldir bana göre,hem beraber oynarlar :)
ablamla benim aramda çok az yaş vardı,hiç annemin bizi oyalamak için çabaladığını hatırlamam.
Odamıza kapanır saatlerce oyun oynardık;çizgifilmcilik-sevgilicilik-ayrı eve çıkmış genç kızcılık
sonra büyüdük saçma salak ergenlik dergilerine beraber para verdik,ilk flörtün attığı mesaja beraber havalı cevap bulduk falan...Cidden hiç yalnız kalmadım...
Hatta üni zamanları bile birbirimizin şehrine gittik gittik geldik...
kardeşliğin ne kadar sevsen de kötü tarafları da var elbet
mesela küçük çocukların ilkel dürtüleri
ne anasından ne babasından şiddet gören çocuklardık ama epey bi büyüyene kadar saç saça baş başa dövüştük durduk:)
bakkala mı gidilecek? ben gitmem/ben de gitmem der,yapışırdık birbirimizin saçına
en çok dayağı yiyen giderdi bakkala ,mesela
bi de maddi yönü var,biz aynı dönemde üniveristeye gittik,haliyle bir çocuğa bakmak var,iki çocuğa bakmak var..ister istemez bölünüyo paralar
ya da aynı dönemde dersaneye gidince,aynı zamanda palto almak gerekince falan...bütün masrafları çarpın 2yle
bir ömür buna yetebilecek durumunuz var mı??
Ya da manevi olarak hazır mısınız sıfırdan çocuk büyütmeye?
bunlara da bakmak lazım...
bi de denir ya hep,hatta bu topikte de denmiş "size birşey olursa" diye..
ben ona katılmıyorum
Eh anneye babaya birşey olursa iki kardeşin sersefil olması iyi birşey değil ki,
o çerçeveden bakacak olursak "bi tane çocuk olsun,yakın akrabalardan biri elbet himayesine alır" demek lazım,Allah korusun...
 
Kardeş bi başka bence. Benim erkek kardeşim yok ama kız kardeşlerim olmasa gerçekten kendimi çok yalnız hissederdim.
 
Öğrencilerden tek çocuk olanlarda genellikle sorun gözleniyor.
Bir de aileler başka çocuk olmayınca bütün ilgiyi o çocuğa veriyorlar ve bu da problem oluşturuyor.
Kaç arkadaş o velileri görüp ikinci çocuğu yapmaya karar verdi, farkına varmıyorlar ama boğuyorlar çocuğu.

Bunun dışında da çocuk kardeş kavramını bilmeli, tatmalı bence.
Anne-babanın yeri ayrı, kardeşlerin yeri ayrı.
 
Maddi durum el veriyorsa, ikinci çocuğa gerekli özen verileceğine inanılıyorsa tek çocukta kalmak anlamsız ancak dedikleriniz de yabana atılır şeyler değil. Tek çocukta olur pekala da güzel olur ancak ben annesini erken yaşta kaybetmiş biri olarak tek dayanağımın ablam ve kardeşim olduğunu fark ettim. İyi ki varlar hayatımda, iyi ki tek değilim...
 
hem kız kardeşim var hem de erkek allah yokluklarını göstermesin.
iyi ki varlar, başıma bir sıkıntı gelse ilk paylaştığım insan onlar.
bizim hepimizin 3 yaş arası birbiriyle.
çocukken çok zordu anlaşmak, yaşlarda birbirine yakın olunca tabi
babam sokağın başından duyuluyor çığlıklarınız derdi.
3 çocukla annem nasıl baş etmiş hala aklım almıyor.
şimdi hayat daha zor beklentiler çocuklarda bile yüksek.
babam bir maaşla 3 çocuk büyüttü, okuttu, yaşı geldi nerdeyse 60 hala çalışıyor
kendi hayatlarından fedakarlık etmeye devam ediyorlar yani çocukları için.
ben 2. çocuğa siz hazır mısınız bunu sorun derim kendinize.
çarpı iki sorumluluk ve maddiyat demek çünkü.
yoksa kardeş çocuk için iyidir. hareketli bir çocukluk geçirir.
büyüdüklerinde birbirlerine destek, arkadaş olurlar.
ama ona standartları iyi bir hayat sağlayabilir misiniz onu düşünün.
 
biz 3 kardeşiz.. annem ve babam biz daha çok küçükken ayrıldı... babam arkasına bile bakmadan çekti gitti... çok zor günler geçirdik, zor zamanlar yaşadık... ama hep kardeşlerimizle birbirimize destek olduk... ben çok duygusalım.. dışarıda ne zaman kızı ile ilgilenen bir baba görsem oraya çakılı kalırdı gözlerim.. böyle boğazıma bi yumruk oturudu... bunu ne zaman farketse kardeşim, hemen dikkatimi başka yöne çekmeye çalışır.. şebeklik yapardı karşımda daha fazla üzülmeyeyim diye.. sanki kendisi üzülmüyo, kendisi acımıyo gibi.. farketmediğimi sanar ama anlardım... annem hastane odasında yatarken, yine biz sildik birbirimizin gözyaşlarını. evet bunu bir dost da yapabilir. ama kardeş çok başka... onun seni teselli etmesi, daha bir güven veriyo insana.aynı şeyleri yaşamış, hayata aynı yerden baktığımız için belki de... sen beni anlayamazsın demedik hiç birbirimize.. anlardık çünkü... aynı zorluğu çektik, aynı mücadeleyi verdik... düğünümde benden 7 yaş küçük erkek kardeşim, düğünün sonunda eşimi öperken, kulağına, "ablamı mutsuz görmek istemiyorum. ola ki görürsem neler yapabileceğimi tahmin bile edemiyorum demiş.. bunu bana sonradan eşim söyledi.. hayran kaldım güvenine cesaretine diyerekten... ve kendisinden kaç yaş küçük olmasına rağmen, eşim kardeşimden hep çekinmiştir.. canım benim, öyle bilir ki işini,başkalarına karşı hem sıcakkanlı hem de mesafelidir konu biz olunca... iyiki onlar var.. iyiki benim kardeşlerim... kardeş candır... dost gibi de olmaz, sevgili gibi de... başkadır.
 
Son düzenleme:
ben de aynenböyle düşünüyordum.kızım 3.5 yasındaydı ve bana yetiyordu.olmasa da uzulmezdim başka cocuk.ama saydıgınız sebeplerden dolayı bir bebek daha istedik.eşim zaten çok istiyordu.kendisinin hiç kardeşi yok.tek cocuk benim ise 7 kardesim var.ben de bıkkınlık onda ise istek var yani.
netice de Allahım bize bir tosun verdi.öyle güzel bir oğlum oldu ki rabbim nazardan esirgesin.şu anda ablasıyla arabacılık oynuyorlar.mutluyum huzurluyum.Allah evlatlarımızı tüm kötülüklerden korusun....
 
Ben tek çocuk olarak büyüdüm.Hiç yalnızlık hissetmedim.Kardeşim olmasını da hiç istemedim doğrusu.Ailem beni ilgi manyağı falan da yapmadı yani gayette dengeli büyüttüler.2.çocuğu 1.si yalnız kalmasın diye yapıcaksanız bence yapmayın.İçinizden geliyorsa yapın.
 
Olmaz diye bisey yok bal gibide olur ben ikinci bebege kendimi hazir hissetmesem gercekten istemesem dogurmazdim iki oglum arasinda 7 yas var ikinci cocugumu esimle istedik diye dogurdum yoksa anne baba istemiyosa bence sirf kardes olsunlar diye cocuk yapilmaz benim fikrim boyle...
 
bende 6 yıldan beri tek kardes sayılırım cunku ablamla abım evlıler.. 6 yıldan beri annem babam ben kucuk cekırdek aıle gibi takılıoz :)) bu da böle gidicek herhalde :))

tabikide kardes onemlı ama sonucta herkesin hayatı olabilior abımle ablam hayatın kosturmasındalar .. bende öle gelecegim için ne yapabilirim onun derdindeyım..
evlendıkden sonra azda olsa eskısı gibi olmuor . ablamla herseyı konusurum ederım. bu aralar konusulcak pek bişide yok daha cok arkadasımla paylasıorum :) ablamın bılmeyıp arkadasımın bıldgı cok sey vardır .. bence tek olsanda olabilir.. ama kardesın varsa o da iyi bi durum .. ama kardesı olmasa dunyanın sonu dil yani.
 
ben kardeşi olup da keşke olmasaymış daha iyi olurmuş diyenlerdenim.
hayırsız kardeş olunca insan hep düşünüp üzülüyor neden böyleyiz diye..
iyi kardeşleri gördükçe içim hep acır böle birşeyim eksik gibi tuhaf dile getirmesi zor bir durum.yani varken yok olmaları o kadar acıki...
kardeşleri hep arkadaşlarımda arıyorum farkında olmadan..

Allah dan hayırlısını iste ve zamana bırak bence.
hayırlısı ise olsun değilse olmasın demeli.. hayatın verdiğini de sevgiyle kabul etmek en doğrusu
 
bence olmaz, aralarında yaş farkı bile olsa mutlaka kardeşi olmalı,
ilerde birbirlerine destek olurlar
kardeş gibisi var mı
 
Tek çocuğum ilk torunum küçükken çok hoşuma giderdi herkes alınanları kardeşleriyle paylaşmak zorunda ben değilim derdim herşey benim oluyo diye sevinirdim kendimce.. Ama büyüdükçe çok daha iyi anladım yaptığımın bencillikten başka birşey olmadığını ve kardeşsizliğin zor yanlarını..1.sınıfa başladığımda hiçbir arkadaşıma silgimi kalemtraşımı vermezdim öğretmenim annemi çağırıp kardeşi yokmu tek çocukmu paylaşmayı hiç bilmiyor yanındaki arkadaşına bile silgisini vermiyor onunla konuşmalısınız diye uyarmıştı eve gelince annemde babamda çok güzel bir konuşma yapmıştı bana o günden sonrada elimdekileri verip kendim araç gereçsiz kaldığım günlerim oldu bence arkadaş dost hepsi bir yere kadar çok yakınım dostum dediğim insan ablası çağırdığında önce ona koşuyor ki ben olsam bende öyle yapardım.. Allah'tan beni çok iyi anlayan melek annem var oda olmasa daha zor gelirdi bana.. ama hayatım boyunca içimde ukte kalıcak kardeş sevgisini tadamayacak olmam özellikle lisede hem annem hem babam ciddi rahatsızlıklar geçirdi işte ozaman okadar korktum ki onlara bişey olursa naparım diye bu dünyada yapayalnız kalma hissi kaplamıştı içimi çünkü babamlarda 2 kardeş amcam hanım köylü zaten anne tarafım dayım teyzelerim yurtdışında yaşıyor..Şuan nişanlıyım Allah'ım nasip ederse iki çocuğum olmasını çok istiyorum Bence bikez daha düşünün derim benim annemin kadın hastalıklarından problemleri olduğu için başka kardeşim olamamış ama tabiki iki çocuk olupta yetişememek daha kötü yinede çocuğunuz için bikere daha düşünün..
 
benim kız kardeşimle aramda 2 yaş var hiç anlaşamazdık hep kavga kıyametti ama hep birbirimizi korurduk
şimdi evlendik benim bir oğlum var
dün oğlumuda alıp kardeşime gittim ve beraber dışarıya çıktık
insanın hiç arkadaşı olmasa bile bir kardeşinin olması yeter ona diye bir muhabbet geçirdik aramızda
ben oğluma bir kardeş düşünüyorum inş hayırlısıyla sağlıklısıyla...
 
kardeş kesinlikle insana hayatında ki en yakın insandır. benim bir kızkardeşim var dünyada o olmasa ne yapardım bilemiyorum.hep iyi anlaştık. şimdi 1 yaşında kızım var eşim kesinlikle 2.çocuk istemiyor şuan, ben çok istiyorum dua ediyorum umarım birgün eşim de ister bir kızım daha olur aynı kardeşimle benim gibi:)
 
benden 2 yaş küçük kız kardeşim var. iyikide var... tüm arkadaşlarım evlenip gittiler. şükür kardeşim hep yanımda. çocukluk ve gençlikte, ergenliğin vermiş olduğu duygularla tartışmış olsakta. birbirimize şu an desteğiz...

ama yinede siz bilirsiniz tabi. benim çocuğum henüz yok ama olursa hemen 2.yi isterim . tabi ilk çocuk beni üzmezse... korkutmassa beni
 
Benim etrafimdanda gördügüm, kendi düsüncemde, sanki kizlar bi kardese erkeklerden daha cok
Geriksinim duyuyolar. Erkekler kardesleri olsa bile kizlar gibi bagli olmuyolar sanki
 
seni en iyi ben anlayabilirim 8 aylık bir kızım var...ben kesinlikle 2. çocuğu düşünmüyorum neden dersen çalışan bir anneyim her sabah kızımı uyandırım üstünü giydirip annaneye bırakıyorum...kıyamıyorum ama onunm gleeceği ve daha iyi şartlarda yaşaması için herşey hal böyle olunca tek çocuk ideal yani devirde belli ülkenin ne olacağı belli değil..hayat şartları zor ne bi,liyim bi,z geçen bir burun aspiratörü aldık 69 tl en basiti bunu örnek verebilirim alamasaydım üzülürdüm...herşey onun olsun ben ona yeterim birde çocuk doğurmak kolay ama büyütmek çok zor ha kendi kendine büyür dersen kolay..ama dersanesi var yurtdışı okuma imkanı var giyimi kuşamı var varda var...sırf kardeşi olsun diye çocuk düşünme bence...sen istiyorsanm yap..gözün yiyorsa
 
Mümkünse, yani ciddi bir sağlık problemi vs... yoksa bence her çocuk bir kardeş sahibi olmayı hakeder ...
 
Aaaay bence bir çocuğun bir tane bile olsa kardeşi olmalı :26: İlerde büyüdüğünde çok sıkıntı olabiliyor.Biz toplam 3 kardeşiz ben halà düşünürüm neden kız kardeşim yok benim diye :))
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
Bir derdim var
Yorumlar
12
Görüntüleme
545
Sigrid
G
Herşey ortaya çıktı Aldatmış!! Boşanıyorum desteğinize ihtiyacım var..
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
6K
Marjolein
M
X
Boşandığım şahıs beni rahatsız ediyor.
3 4 5
Yorumlar
81
Görüntüleme
3K
birkadinbirannebirevlat
Babamın hayatına karışmak
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
956
gisla
E
Çocuk yapma motivasyonunuz nedir?
5 6 7
Yorumlar
122
Görüntüleme
3K
TheQueeninthenorth
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…