- Konu Sahibi _cankizim_
-
- #221
annem bana evlenmeden önce dediki kızım sen çok istiyosun diye kabul ettik ama bu ailenin elle tutulur bir yanı yok ama bir diğer nedenide veleneceğin adam o aileden farklı. gerçektende öyle. haramla işi yoktur ailesi için gece gündüz çalışırki kimseye muhtaç etmesin diye. iş yerinde okadar yolsuzluklar dönerki o hiç tenezzül etmez. bazen yakınır elne geçen paranın azlığından derimki bende sakın yakınma sen alın teri dökerek getiriyosun ya bana o parayı trilyonlara değişmem.
ailesinin eksikliklerinin farkında ama işte o söylemesede ben farkındayım bunun ezikliğini yaşıyo. o eve taşınmak istememe nedenide bu. yani benim ailem bukadar ötelemişken beni kalkıp karımın ailesinin evinde oturucam ha. demeye getiriyo. uzakta olsa ev oturur ama insanlar orda bilicekler durumu ve her bakıştan bir ima çıkaracak.
zor olmazmı eşimden bile nefret ettiğim oldu kimi zaman onun yüzünden bunların içindeyim diye. sonra diyorum sinirim geçince oda rahatsız yazık bu durmdan bazen olur ya içini döküyo aslında nekadar kafaya takıyo.
ama bende böye dik kafalı olunca yüz vermeyince birçok çirkinlik uzağımda yaşanıyo. ama bazende bi şekilde içine giriyosun. ben çok mutaasıp yetiştim aslında çok değil ama bu aileyi tanıyınca öyle yetiştiğimi anladım. tanıdıkça kv mi anneme tekrar tekrar sarılasım geliyo. iyiki beni sımsıkı yetiştirmiş.aslında ne akıllı kadınmmış. neler kazımış karakterime. bi arkadaşım var eşimide benide bekarlıktan tanır.
derki nefsi biraz hafif bir insan olsa bu ailenin içinde az çok onlara benzer. sen kaç yıl oldu hala garipsiyosun demekki baya sağlamsın. ama dedim ya eşiminde sağlamlığı. mesela görümcem bize geliceğini söyler saat 9buçuk olur gelmez bitürlü. eşimde 10 dan sonra gelicekse gelmesin benim evme ne işi var bu saatte bir bayanın dışarda der. işte bu yüzden katlanabiliyorum.
Son düzenleme: