- Konu Sahibi sakarkizcandy
-
- #1
Merhaba kızlar,
Sizden fikir almak istiyorum. Yazacaklarim biraz uzun ama kusura bakmayın. 1 yıldan fazla bir zamandır hayatımda biri var. Bu insan ilk başlarda çok iyiydi. Beni koruduğunu hissediyodum. Sevdigini... Ama aradan zaman geçince (sanırım elde ettiğini düşündü) beni umursamamaya başladı. Ailesine resmen tapmaya başladı. İlk başlarda bunun ailesine bağlılığı beni o kadar mutlu ediyodu ki. Ama sonra garip tavırlar sergilemeye başladı. Mesela biz telefonla konuşurken odaya giren yigenine aşırı bi saygı gosteriyodu, büyük biri varmış gibi konuşuyodu ama bana hep hakaret ediyodu. Zaten bu 1 yıl boyunca hep degismemi istedi. Konuşmamı begenmiyodu,hakaretler ediyodu. Tabi güzel geçen zamanlarimiz çok fazlaydı ama bunlar da unutulmuyo işte. Bu yıl Kpss'ye girdim ve psikolojim acayip derecede bozuldu. Bi ara tartıştk ve ben bu psikolojide birini istemiyorum, evlendigimde senin gibi biriyle yapamam dedi. Neyse yalvar yakar ikna ettim barıştık.Baktım ailesine tapiyo buna bi soru sordum. Dedim ki 'ben yalnız kalmaktan korkuyorum seninle evlensem ve çok hasta olsam bigün, ama yigenin de hasta olsa beni yalniz birakip gider misin' hiç dusunmeden tabi ki giderim dedi. Ama onun annesi babası var benim kimsem olmayacak dedim (kendisi yurtdışında). E... kadarsin bak başının çaresine dedi. Ve biz evlenmeyi düşünüyoduk. Ama o hep beni takmadan ailesiyle planlar yapiyo. Hic bana demiyodu ki ne zaman musaitsiniz hep ailemle karar verdik şu zamanı planlıyoruz falan filan. Ve dün tartışmamz üzerine ne halin varsa gör defol istemiyorum seni gibi mesajlar yazmış. Hep beni üzmek istedi sebebini bilmiyorum. Ama çok sevdiğim için de vazgeçemedim. Hep bi aşağılama. Bi derdimi anlatıyodum mesela 3 gün geçmeden yüzüme vururdu. Zaten ayrılıktan bi kaç saat önce sorunlarını bana yansıtma dedi. Ama benim ondan başka anlatacağım guvenecegim kimsem yoktu. Ailem de anlayışlı degil ki Bana belki kizacaksiniz ama bi kez daha donse belki yine kabul ederim. Mutsuz olacağımı bile bile. Söyler misiniz bütün erkekler böyle mi dünden beri ağlıyorum ama onun umrunda değil. Bi de ne olursa olsun yanındayım demişti.
Merhaba kızlar,
Sizden fikir almak istiyorum. Yazacaklarim biraz uzun ama kusura bakmayın. 1 yıldan fazla bir zamandır hayatımda biri var. Bu insan ilk başlarda çok iyiydi. Beni koruduğunu hissediyodum. Sevdigini... Ama aradan zaman geçince (sanırım elde ettiğini düşündü) beni umursamamaya başladı. Ailesine resmen tapmaya başladı. İlk başlarda bunun ailesine bağlılığı beni o kadar mutlu ediyodu ki. Ama sonra garip tavırlar sergilemeye başladı. Mesela biz telefonla konuşurken odaya giren yigenine aşırı bi saygı gosteriyodu, büyük biri varmış gibi konuşuyodu ama bana hep hakaret ediyodu. Zaten bu 1 yıl boyunca hep degismemi istedi. Konuşmamı begenmiyodu,hakaretler ediyodu. Tabi güzel geçen zamanlarimiz çok fazlaydı ama bunlar da unutulmuyo işte. Bu yıl Kpss'ye girdim ve psikolojim acayip derecede bozuldu. Bi ara tartıştk ve ben bu psikolojide birini istemiyorum, evlendigimde senin gibi biriyle yapamam dedi. Neyse yalvar yakar ikna ettim barıştık.Baktım ailesine tapiyo buna bi soru sordum. Dedim ki 'ben yalnız kalmaktan korkuyorum seninle evlensem ve çok hasta olsam bigün, ama yigenin de hasta olsa beni yalniz birakip gider misin' hiç dusunmeden tabi ki giderim dedi. Ama onun annesi babası var benim kimsem olmayacak dedim (kendisi yurtdışında). E... kadarsin bak başının çaresine dedi. Ve biz evlenmeyi düşünüyoduk. Ama o hep beni takmadan ailesiyle planlar yapiyo. Hic bana demiyodu ki ne zaman musaitsiniz hep ailemle karar verdik şu zamanı planlıyoruz falan filan. Ve dün tartışmamz üzerine ne halin varsa gör defol istemiyorum seni gibi mesajlar yazmış. Hep beni üzmek istedi sebebini bilmiyorum. Ama çok sevdiğim için de vazgeçemedim. Hep bi aşağılama. Bi derdimi anlatıyodum mesela 3 gün geçmeden yüzüme vururdu. Zaten ayrılıktan bi kaç saat önce sorunlarını bana yansıtma dedi. Ama benim ondan başka anlatacağım guvenecegim kimsem yoktu. Ailem de anlayışlı degil ki Bana belki kizacaksiniz ama bi kez daha donse belki yine kabul ederim. Mutsuz olacağımı bile bile. Söyler misiniz bütün erkekler böyle mi dünden beri ağlıyorum ama onun umrunda değil. Bi de ne olursa olsun yanındayım demişti.
Senin gibi kızlar oldukça evet canım bütün erkekler böyle olur.Allah aşkına hiç mi gururun onurun haysiyetin aile değerin kendi değerin yok.Bir erkeğin bu kadar mı kölesi olacak kadar acizsin.Hayatında hiç mi kendin için iyi birşey yapmayı düşünmüyorsun.Bu kadar mı erkek hayatının anlamı olmuş.Adam seni aşağılıyor,hiçbir hakkı yokken hakaret ediyor terbiyesizce davranıyor,İNSAN yerine koymuyor.O sevgi dediğin şey var ya,evlenince 1 ay sürer sürmez.Dayağını yer oturursun.Mutsuz olacağını bile bile kabul edermiş.Bu mudur senin bu hayattan beklentin.Sen mutsuzluğun,bir ömür boyu mutsuzluğun ne demek olduğunu biliyor musun.Merhaba kızlar,
Sizden fikir almak istiyorum. Yazacaklarim biraz uzun ama kusura bakmayın. 1 yıldan fazla bir zamandır hayatımda biri var. Bu insan ilk başlarda çok iyiydi. Beni koruduğunu hissediyodum. Sevdigini... Ama aradan zaman geçince (sanırım elde ettiğini düşündü) beni umursamamaya başladı. Ailesine resmen tapmaya başladı. İlk başlarda bunun ailesine bağlılığı beni o kadar mutlu ediyodu ki. Ama sonra garip tavırlar sergilemeye başladı. Mesela biz telefonla konuşurken odaya giren yigenine aşırı bi saygı gosteriyodu, büyük biri varmış gibi konuşuyodu ama bana hep hakaret ediyodu. Zaten bu 1 yıl boyunca hep degismemi istedi. Konuşmamı begenmiyodu,hakaretler ediyodu. Tabi güzel geçen zamanlarimiz çok fazlaydı ama bunlar da unutulmuyo işte. Bu yıl Kpss'ye girdim ve psikolojim acayip derecede bozuldu. Bi ara tartıştk ve ben bu psikolojide birini istemiyorum, evlendigimde senin gibi biriyle yapamam dedi. Neyse yalvar yakar ikna ettim barıştık.Baktım ailesine tapiyo buna bi soru sordum. Dedim ki 'ben yalnız kalmaktan korkuyorum seninle evlensem ve çok hasta olsam bigün, ama yigenin de hasta olsa beni yalniz birakip gider misin' hiç dusunmeden tabi ki giderim dedi. Ama onun annesi babası var benim kimsem olmayacak dedim (kendisi yurtdışında). E... kadarsin bak başının çaresine dedi. Ve biz evlenmeyi düşünüyoduk. Ama o hep beni takmadan ailesiyle planlar yapiyo. Hic bana demiyodu ki ne zaman musaitsiniz hep ailemle karar verdik şu zamanı planlıyoruz falan filan. Ve dün tartışmamz üzerine ne halin varsa gör defol istemiyorum seni gibi mesajlar yazmış. Hep beni üzmek istedi sebebini bilmiyorum. Ama çok sevdiğim için de vazgeçemedim. Hep bi aşağılama. Bi derdimi anlatıyodum mesela 3 gün geçmeden yüzüme vururdu. Zaten ayrılıktan bi kaç saat önce sorunlarını bana yansıtma dedi. Ama benim ondan başka anlatacağım guvenecegim kimsem yoktu. Ailem de anlayışlı degil ki Bana belki kizacaksiniz ama bi kez daha donse belki yine kabul ederim. Mutsuz olacağımı bile bile. Söyler misiniz bütün erkekler böyle mi dünden beri ağlıyorum ama onun umrunda değil. Bi de ne olursa olsun yanındayım demişti.
canım senın yaşadıklarını bende yaşadım hemde kaç yıl cıktıgım adamdan gördüm aynı hakaretler kufurler ki ben nekadar ustunmusum o nekadar yerlerdeymıs ayrıldıktan sonra anladım..... hergun aglatrdı benı hep yalvardım ne oldu ? antidepresan kullanmaya başladım kafayı yedirdi bana ona bıse olmadı ama allah bılıyo bulur ondan ...yol ver gitsın kesinlikle gitsın evlenınce yapmadıgını bırakmazki o asamaya gelecegınızı hiç sanmıyorum.Merhaba kızlar,
Sizden fikir almak istiyorum. Yazacaklarim biraz uzun ama kusura bakmayın. 1 yıldan fazla bir zamandır hayatımda biri var. Bu insan ilk başlarda çok iyiydi. Beni koruduğunu hissediyodum. Sevdigini... Ama aradan zaman geçince (sanırım elde ettiğini düşündü) beni umursamamaya başladı. Ailesine resmen tapmaya başladı. İlk başlarda bunun ailesine bağlılığı beni o kadar mutlu ediyodu ki. Ama sonra garip tavırlar sergilemeye başladı. Mesela biz telefonla konuşurken odaya giren yigenine aşırı bi saygı gosteriyodu, büyük biri varmış gibi konuşuyodu ama bana hep hakaret ediyodu. Zaten bu 1 yıl boyunca hep degismemi istedi. Konuşmamı begenmiyodu,hakaretler ediyodu. Tabi güzel geçen zamanlarimiz çok fazlaydı ama bunlar da unutulmuyo işte. Bu yıl Kpss'ye girdim ve psikolojim acayip derecede bozuldu. Bi ara tartıştk ve ben bu psikolojide birini istemiyorum, evlendigimde senin gibi biriyle yapamam dedi. Neyse yalvar yakar ikna ettim barıştık.Baktım ailesine tapiyo buna bi soru sordum. Dedim ki 'ben yalnız kalmaktan korkuyorum seninle evlensem ve çok hasta olsam bigün, ama yigenin de hasta olsa beni yalniz birakip gider misin' hiç dusunmeden tabi ki giderim dedi. Ama onun annesi babası var benim kimsem olmayacak dedim (kendisi yurtdışında). E... kadarsin bak başının çaresine dedi. Ve biz evlenmeyi düşünüyoduk. Ama o hep beni takmadan ailesiyle planlar yapiyo. Hic bana demiyodu ki ne zaman musaitsiniz hep ailemle karar verdik şu zamanı planlıyoruz falan filan. Ve dün tartışmamz üzerine ne halin varsa gör defol istemiyorum seni gibi mesajlar yazmış. Hep beni üzmek istedi sebebini bilmiyorum. Ama çok sevdiğim için de vazgeçemedim. Hep bi aşağılama. Bi derdimi anlatıyodum mesela 3 gün geçmeden yüzüme vururdu. Zaten ayrılıktan bi kaç saat önce sorunlarını bana yansıtma dedi. Ama benim ondan başka anlatacağım guvenecegim kimsem yoktu. Ailem de anlayışlı degil ki Bana belki kizacaksiniz ama bi kez daha donse belki yine kabul ederim. Mutsuz olacağımı bile bile. Söyler misiniz bütün erkekler böyle mi dünden beri ağlıyorum ama onun umrunda değil. Bi de ne olursa olsun yanındayım demişti.
Merhaba kızlar,
Sizden fikir almak istiyorum. Yazacaklarim biraz uzun ama kusura bakmayın. 1 yıldan fazla bir zamandır hayatımda biri var. Bu insan ilk başlarda çok iyiydi. Beni koruduğunu hissediyodum. Sevdigini... Ama aradan zaman geçince (sanırım elde ettiğini düşündü) beni umursamamaya başladı. Ailesine resmen tapmaya başladı. İlk başlarda bunun ailesine bağlılığı beni o kadar mutlu ediyodu ki. Ama sonra garip tavırlar sergilemeye başladı. Mesela biz telefonla konuşurken odaya giren yigenine aşırı bi saygı gosteriyodu, büyük biri varmış gibi konuşuyodu ama bana hep hakaret ediyodu. Zaten bu 1 yıl boyunca hep degismemi istedi. Konuşmamı begenmiyodu,hakaretler ediyodu. Tabi güzel geçen zamanlarimiz çok fazlaydı ama bunlar da unutulmuyo işte. Bu yıl Kpss'ye girdim ve psikolojim acayip derecede bozuldu. Bi ara tartıştk ve ben bu psikolojide birini istemiyorum, evlendigimde senin gibi biriyle yapamam dedi. Neyse yalvar yakar ikna ettim barıştık.Baktım ailesine tapiyo buna bi soru sordum. Dedim ki 'ben yalnız kalmaktan korkuyorum seninle evlensem ve çok hasta olsam bigün, ama yigenin de hasta olsa beni yalniz birakip gider misin' hiç dusunmeden tabi ki giderim dedi. Ama onun annesi babası var benim kimsem olmayacak dedim (kendisi yurtdışında). E... kadarsin bak başının çaresine dedi. Ve biz evlenmeyi düşünüyoduk. Ama o hep beni takmadan ailesiyle planlar yapiyo. Hic bana demiyodu ki ne zaman musaitsiniz hep ailemle karar verdik şu zamanı planlıyoruz falan filan. Ve dün tartışmamz üzerine ne halin varsa gör defol istemiyorum seni gibi mesajlar yazmış. Hep beni üzmek istedi sebebini bilmiyorum. Ama çok sevdiğim için de vazgeçemedim. Hep bi aşağılama. Bi derdimi anlatıyodum mesela 3 gün geçmeden yüzüme vururdu. Zaten ayrılıktan bi kaç saat önce sorunlarını bana yansıtma dedi. Ama benim ondan başka anlatacağım guvenecegim kimsem yoktu. Ailem de anlayışlı degil ki Bana belki kizacaksiniz ama bi kez daha donse belki yine kabul ederim. Mutsuz olacağımı bile bile. Söyler misiniz bütün erkekler böyle mi dünden beri ağlıyorum ama onun umrunda değil. Bi de ne olursa olsun yanındayım demişti.
Senin gibi kızlar oldukça evet canım bütün erkekler böyle olur.Allah aşkına hiç mi gururun onurun haysiyetin aile değerin kendi değerin yok.Bir erkeğin bu kadar mı kölesi olacak kadar acizsin.Hayatında hiç mi kendin için iyi birşey yapmayı düşünmüyorsun.Bu kadar mı erkek hayatının anlamı olmuş.Adam seni aşağılıyor,hiçbir hakkı yokken hakaret ediyor terbiyesizce davranıyor,İNSAN yerine koymuyor.O sevgi dediğin şey var ya,evlenince 1 ay sürer sürmez.Dayağını yer oturursun.Mutsuz olacağını bile bile kabul edermiş.Bu mudur senin bu hayattan beklentin.Sen mutsuzluğun,bir ömür boyu mutsuzluğun ne demek olduğunu biliyor musun.
canım senın yaşadıklarını bende yaşadım hemde kaç yıl cıktıgım adamdan gördüm aynı hakaretler kufurler ki ben nekadar ustunmusum o nekadar yerlerdeymıs ayrıldıktan sonra anladım..... hergun aglatrdı benı hep yalvardım ne oldu ? antidepresan kullanmaya başladım kafayı yedirdi bana ona bıse olmadı ama allah bılıyo bulur ondan ...yol ver gitsın kesinlikle gitsın evlenınce yapmadıgını bırakmazki o asamaya gelecegınızı hiç sanmıyorum.
Senin gibi kızlar oldukça evet canım bütün erkekler böyle olur.Allah aşkına hiç mi gururun onurun haysiyetin aile değerin kendi değerin yok.Bir erkeğin bu kadar mı kölesi olacak kadar acizsin.Hayatında hiç mi kendin için iyi birşey yapmayı düşünmüyorsun.Bu kadar mı erkek hayatının anlamı olmuş.Adam seni aşağılıyor,hiçbir hakkı yokken hakaret ediyor terbiyesizce davranıyor,İNSAN yerine koymuyor.O sevgi dediğin şey var ya,evlenince 1 ay sürer sürmez.Dayağını yer oturursun.Mutsuz olacağını bile bile kabul edermiş.Bu mudur senin bu hayattan beklentin.Sen mutsuzluğun,bir ömür boyu mutsuzluğun ne demek olduğunu biliyor musun.
Hayır canım, bütün erkekler böyle değil. Ama sen böyle davranmaya devam edersen senin karşına çıkacak erkeklerin hepsi böyle olacak. Sen kendine değer vermezsen neden başkaları sana değer versin ki?
Bir erkeğin kölesi olmak değil bu. Önce çok iyiydi ve kendine aşık etti sonra da çok bağlandım. Çünkü aşka inanan biri değildim. Senin gibu kizlar demişsiniz ama bunu yaşayan anlar. Biz evlilik aşamasına geldik. Annemle konuştu telefonda. Ama bi anda değişti. Bi ilişkiyi bitirmek çok zor. Çünkü hayallerinden vazgeciyosun ve tek hayalin o oluyo. Ben yurtdışında yüksek lisans yapacaktim onun icin vazgeçtim ve hayatimi onun için degistim. İnanın kolay değil bi anda silip atmak.
Hayır bütün erkekler böyle değil. Ruh sağlığı yerinde normal biri kadın veya erkek evlilik düşündüğü kişiyle böyle konuşmaz. Tam tersi olgun düşünür ailesi ve kız arkadaşı arasında seçim yapmaz yaptırmaz. Böyle bir şeyin lafını bile ettirmez.
Şu anda çok üzülebilirsin gayet normal ama bu senin için çok daha hayırlı. O kişi senden ayrılmak istiyormuş zaten ve çok aşağılıkça bir yol denemiş. Sen gurursuz davrandıkça sana hakaret etmeyi hak görmüş kendinde. Bunu kendine yaptırma.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?