amiiiinnn canim! evet benim ailemin cogu burda. türkiyede babannem ve dedem var, 2 amcam, 2 dayim ve 1 teyzem var yakin akrabalardan. digerleri burda. her ne kadar ailem burda olsada ülkemi cok özlüyorum. 5 yasinda geldim burda büyüdüm, burda okudum ama gözüm dogdugum topraklarda.. insanin memleketi gibisi olmuyor iste. esim evlenince geldi buraya. ailesi türkiyede. onun yerine koyuyorum bazen kendimi ama ben dayanamazdim herhalde.
kizimin avusturyada okumasini istemiyorum, buranin kültürüylede büyümüs olcak ister istemez, ben ne kadar türk kültürümüzü, inancimizi, geneleklerimizi asilamaya calissamda cevre faktörü onu ikilemde birakacaktir. gecen hafta televizyonda 23 nisan senligini izliyordum (konyaliyim bu arada ) icim burkuldu, gözlerim doldu. kiziminda bayramlarimizi doyasiya yasamasini isterdim. benim icimde ukte kaldi, ben türkiyede okuyamadim, hic bayram yasamadim türkiyede. ahhh ahhh nerden nereye zipladim ben yahu

ilerde yani kizim okula baslamadan türkiyeye dönmeyi düsünüyoruz insallah hayirlisiyla