- 13 Eylül 2014
- 1.320
- 2.521
- 138
- Konu Sahibi redvelvetcupcake
-
- #1
Arkadaşlar çok uzun zamandır toplu taşıma kullanmayan ben 2 gündür mecburen kullanıyorum ve hiç hoş olmayan şeyler yaşadım. Hep mi böyle son zamanlarda yoksa bana mı denk geldi bilmiyorum.
Bugün Zincirlikuyu' da başıma geleni anlatayım. İstanbul' dakiler bilir metrobüs beklerken Zincirlikuyu ilk duraktır ve sıra beklersiniz, metrobüs gelince binersiniz. Buraya kadar sorun yok. Bugün en öndeyim, bekliyorum ve kesinlikle yoğun bir saat değil ne metrobüs dolu ne de bekleyen insan çok. Ben yüküm ağır olduğu için oturmak istedim ve bekliyorum. Genç bir kız geldi basamaktan inerken BENİM KOLUMDAN destek aldı ve öyle indi. Hani direk olur ondan destek alırsınız, aynen öyle yaptı. Ben dokunulmaktan nefret ederim ve ABD' de yaşayan ya da yaşamış olan arkadaşlarımız bilir 'bubble space' diye bir kavram vardır, kimse kimseye bu kadar yakın yaklaşamaz, herkes mesafesini bilir. Kız öyle yapınca 'Pardon, tek başınıza yürümeyi engelleyecek bir rahatsızlığınız mı var?' dedim. 'Yooo' dedi. 'O zaman lütfen bir daha kimseye dokunmadan yürüyün' dedim. 'Allah Allah ya tutmuşsam nolmuş sanki' falan dedi pişkin pişkin. Hadi çok yoğun iş çıkışı falan olsa anlayacağım, geçemedi diyeceğim ama saat 13.30 falandı ve bomboştu her yer.
Sonra dün olan şey de metrobüste kalktım ineceğim, bir yaşlı teyze yan koltuktan elimin üstüne resmen 'vurdu'. 'Burası X durağı mı?' dedi. Ters ters baktım önce, sonra 'evet' dedim. 'Çabuk söylesene neden hemen cevap vermiyorsun?' diye azar yedim teyzeden dokunması yetmemiş gibi. Yaşlı teyze diye sesimi çıkarmadım.
Tanımadığım insanlarla temas kurmaktan nefret ettiğim için mi hep bana denk geldi bilmiyorum. Ben bu sinirle gittim annemden arabasını istedim. Arabam servisten çıkana kadar idare ederim diye düşünmüştüm ama insanlar ne zaman bu kadar saygısız oldu bilmiyorum. Karşındakinin sınırlarına saygı duymak bu kadar mı zor?
Bugün Zincirlikuyu' da başıma geleni anlatayım. İstanbul' dakiler bilir metrobüs beklerken Zincirlikuyu ilk duraktır ve sıra beklersiniz, metrobüs gelince binersiniz. Buraya kadar sorun yok. Bugün en öndeyim, bekliyorum ve kesinlikle yoğun bir saat değil ne metrobüs dolu ne de bekleyen insan çok. Ben yüküm ağır olduğu için oturmak istedim ve bekliyorum. Genç bir kız geldi basamaktan inerken BENİM KOLUMDAN destek aldı ve öyle indi. Hani direk olur ondan destek alırsınız, aynen öyle yaptı. Ben dokunulmaktan nefret ederim ve ABD' de yaşayan ya da yaşamış olan arkadaşlarımız bilir 'bubble space' diye bir kavram vardır, kimse kimseye bu kadar yakın yaklaşamaz, herkes mesafesini bilir. Kız öyle yapınca 'Pardon, tek başınıza yürümeyi engelleyecek bir rahatsızlığınız mı var?' dedim. 'Yooo' dedi. 'O zaman lütfen bir daha kimseye dokunmadan yürüyün' dedim. 'Allah Allah ya tutmuşsam nolmuş sanki' falan dedi pişkin pişkin. Hadi çok yoğun iş çıkışı falan olsa anlayacağım, geçemedi diyeceğim ama saat 13.30 falandı ve bomboştu her yer.
Sonra dün olan şey de metrobüste kalktım ineceğim, bir yaşlı teyze yan koltuktan elimin üstüne resmen 'vurdu'. 'Burası X durağı mı?' dedi. Ters ters baktım önce, sonra 'evet' dedim. 'Çabuk söylesene neden hemen cevap vermiyorsun?' diye azar yedim teyzeden dokunması yetmemiş gibi. Yaşlı teyze diye sesimi çıkarmadım.
Tanımadığım insanlarla temas kurmaktan nefret ettiğim için mi hep bana denk geldi bilmiyorum. Ben bu sinirle gittim annemden arabasını istedim. Arabam servisten çıkana kadar idare ederim diye düşünmüştüm ama insanlar ne zaman bu kadar saygısız oldu bilmiyorum. Karşındakinin sınırlarına saygı duymak bu kadar mı zor?