- Konu Sahibi kelebekyuvasi
-
- #41
Ben olsam gitmezdim.bu dahada bitmesine sebep olabilir diye düsünüyorum.niye böyle söylüyorum ?
Bence hala bir umut var,hiç dönmemek isteseydi senin maillerine cevap vermezdi.Susmak unutmaktır,suçlamak,sitemde bulunmak unutamadığının işaretidir.Öyle bir şey yapman lazım ki tamam demeli inanmalı sana.Sanırım uzak şehirlerdesiniz o kadar seviyorsan git bence bunu yapmadan herşeyi denemiş olmazsın.Gidersen de barışmazsa artık yapcağın hiç bir şey kalmamış demektir.
Ben olsam gitmezdim.bu dahada bitmesine sebep olabilir diye düsünüyorum.niye böyle söylüyorum ?
Pes etme tatlım çünkü zamanında yoktan yere etmişsin bunu telafi etmeye çalış.Ama sonuç kötü de olabilir bunu göze alarak git.Yerinde olsaydım ben de giderdim çünkü belirsizlik daha da kahredici.İnşallah yüzyüze gelince her şey değişir aranızdaki buzlar erir,onu yeniden kazanır mutlu olursun.Dua etcm sizim için en hayırlısı olsun diye..
Çok büyük hata yapmışsınız ben olsam asla affetmezdim hele ertesi gün babasının ölmesi... Üzüldüm gerçekten...
Ama bence gitmelisin en azından denemelisin yine olmuyorsa boşver önüne bak.
Bi mesaj hiçbirşeyi değiştiremezken bi bakış değiştirebilir umarım herşey gönlünce olur...
bence bu çocuk hala seviyor sizi.anladığım kadarıyla hayatında da biri yok.halanızla konuşması bile size karşı olan zaafından kaynaklanıyor.konuşmuş,açıklamada bulunmuş.konuşmak istemeyedebilirdi.
Onu görememe ihtimaliniz sizi gitmekten alıkoyuyor sanırım. ama bence denemeye değer.
Bence git ama gideceğin zaman haber verme. Çünkü seninle karşılaşmamak için saklanabilir de. Ani bir baskın yap. Madem çok seviyorsun elimden gelen herşeyi yaptım diyebilmelisin içinde kalmasın. Aşkta çok gurur taraftarı değilim. Elinden geleni yap gerisi karşı tarafa kalmış. Yol iz bilmemek sorun değil ki google var. Yolları öğrenebilirsin ulaşım ne kullanacağını filan. Her türlü imkan var yani.
arkadaşım senin durumunun bir benzerini ben de yaşadım. inan şu an sebebini bile hatırlamayacağım kadar önemsiz bir şey(miş). cahilce davranıp ayrılmayı teklif ettim. tabi ben sanıyorum ki peşimden koşacak ve beni bırakmıcak ve ona acı çektirip hatasını anlamasını sağlıcam. ama karşımdaki öyle karakterli ve dürüst bir kişiydiki öyle olmadı. beni msn inden sildiğini farkettiğimde ki hissettiğim acıyı tarifi yok anlatamam. çok ağladım çok üzüldüm ne yaptıysam ikna edemedim. çünkü bana çok değer veriyordu ve ailesine bahsettiği ilk kız arkadaşıydım. hatamın farkındaydım. ama yinede cezam bukadar büyük olmamalıydı. bie şans vermeliydi çünkü öncesinde hiç tartışmamıştık bile. bir şans istedim ondan ama vermedi. buna kendimi inandıramıyordum. sonra normal konuşarak medeni bir şekilde vedalaşıp nokta koydum. boğazım düğüm düğümdü. kabullenmem lazımdı. ona hergün yada günaşırı mail atıyordum. bana dönmesi için değil. sadece onunla hergün konuşmamız gibi o gün neler yaptığımı neler olduğunu mutluluklarımı üzüntülerimi gün gün günlük gibi yazıyordum. biliyordum okuyordu. aralarından bir yada iki tanesine cevap yazmıştır. ama ben zaten bir cevap beklemediğimi de yazıyordum mailde. sadece kendimi yavaş yavaş alıştırarak ondan uzaklaşacaktım. o benim tek dert ortağım mutluluğumdu. derken artık yazmamaya başladım. ve epey bir süre sonra onu rüyamda gördüm. işe gittiğimde ilk işim ona mail atmak oldu. ona kendisini rüyamda gördüğümü ve rüyamı anlattım çok samimi gönülden ve özlenen bir dostuma anlatır gibi. ve hiç beklemediğim halde cevap yazmış. mailimin onu çok etkilediğini ve görünce çok sevindiğini yazmış. ve birde teşekkür etmiş bana bu samimi bir mail için. sonra bende yazdım. sonra o yazdı. ama bu asla bir ışık bir umut beklenerek yapılan bir yazışma değildi. duyulan en şiddetli şey sadece özlemdi. dile gelmesede her cümlesi her cümlem aslında seni çok özledim diyordu. ve yine aylar geçti. bu süreçte benim hayatıma yeni biri girdi. ve bir ilişki başladı. derken bir sabah mail kutumda ondan gelen bir mail gördüm. öyle şaşırdım ve sevindimki maili açıp okamak için sabırsızlanıyordum. maili açtım okudum. eğer sadece nasıl olduğumu merak edip kendinden bahsetseydi benden mutlusu olmazdı ve çok sevinirdim. ama bu bir pişmanlık mailiydi. yürek yakan cümlelerden kurulmuş bir pişmanlık maili. pişmanlık derken pişmanım dön tekrar barışalım anlamında değil kesinlikle dedim ya öyle biri asla değil. sadece benim bulunduğum şehre geldiğini ve elinin telefona gittiğini ama cesaret edemediğini yazmış. güzel cümlelerle. ama bunları okumak beni ilk olarak sevindirsede, o an sanki tüm duygularımı aldı. çünkü bu sözleri daha önce duymak için nelerimi vermezdim. ama o an her şey için çok geçti. içimde kocaman bir boşluk oluşmuştu ve aslında sanki o an kırılmıştım. neden şimdi diye? çünkü gerçekten beklemiyordum böyle bir mail. demekki insan ne olursa olsun duygulara yenilebiliyordu. maili almak beni bu anlamda çok hüzünlendirmişti ve o an içimden geçen sadece şu cümleler oldu.
ona "hayat ne garip ali, değil mi?" dedim.
şu hayatta herşey için cesaretimiz olduğunda fırsatımız, fırsatımız olduğundada cesaretimiz olmaz. yada aynı anda ikisi birden olur ama zaman aşımına uğramıştır bir anlamı olmaz.
ellerimin hiç düşünmeden yazdığını okuyunca öyle kötü oldumki. sanırım bizim hiç bir zaman ikisi aynı anda olmamıştı. ve o an ali o fırsatı değerlendirip cesaret edip arasaydı da gerçekten bir anlamı olmıcaktı. şuan yazarken bile hala boğazım düğüm düğüm olur ve gözlerim dolar. şu an evliyim. Allaha çok şükür çokda mutluyum. ama o kalbimde hep bir yara. biliyorum yıllar sonrada hep gülümseyerek anıcam onu. oda bu ay evlenmiş. nadirde olsa arada bir face profiline bakıyorum. ekli değilim yanlış anlaşılmasın. bakma sebebimde gerçekten onu arasıra merak etmem. umarım çok iyi ve çok mutludur benim gibi. hatta evlendiğini bu gün öğrendim. bu konuyu okuyunca aklıma geldi face profiline baktım. sonrada buraya yazdım.
hayatımın bu anısından aldığım en büyük ders sevdiklerimin kıymetini onlar yanımdayken bilmem oldu. tabi birde insanlara ne olursa olsun ikinci bir şans verilmesi gerektiği. umarım oda ikinci bir şans verilmesi gerektiği dersini almıştır.
okuduğunuz için teşekkürler.
konu sahibi bence gitsende birşey değişmeyecek, ama gitme demiyeceğim:) git:)
Bence gitmelisin. Yaşını sormamın sebebi bu pişmanlığı hangi olgunluğunda yaşadığındı. Olması gereken olgunluktaymışsın :) O yüzden gitmelisin. İçinde hiç ukte kalmasın. Belki barışacaksın sonra kavga edip ayrılacaksın ve diyeceksin ben bunun için mi uğraştım ama olsun içinde bir acabanın kalmasından iyidir. Umarım yukarıda arkadaşın ki gibi olmaz ikiniz ayrı kişilerle evlenmez birbirinizin olursunuz. Herşeyin hayırlısı olsun. 'Sana git diyemem ama kal demekte gelmiyor içimden' durumunda hisler yaşıyor sanki sevdiğiniz kişi:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?