Türkiye'den ayrılıyoruz.

S sinirboyu benim eşim polis sence nasıl biridir?
gezi sırasında görevli idiyse eşinize küfretmiş olabilirim- herkes yaşadığını bilir. ancak bu konuyu burada konuşmasak sanırım daha iyi olur (isterseniz özelden konuşabiliriz elbette); hem konu sahibinin konusunu sabote etmemiş oluruz, hem de gerçekten alakasız olur benim eşiniz hakkındaki görüşlerimin bu ülkeden taşınmakla bir ilgisi yok. gördüğünüz gibi hedef gözetmeden gaz atan, öğrenci döven, kapsülle adam öldüren, göz çıkaran güvenlik görevlilerine tepkili de olsam ben hala bu ülkedeyim...üstelik benim de babam ve neredeyse tüm sülalem devlet memuru, neredeyse her sınıftan memur için tanıdıklarımaa binaen de bazı görüşlerim var. sadece sevgili/eş olarak memur birisiyle hiç olmadım ve yapamam da, tercihlerimden dolayı.
 
@pinkycaramel merakimdan soruyorum, Avusturalya'ya yasal yollarla mi gidiyorsunuz? Evetse, yasam izni nasil aldiniz? Yanlis anlamayin, sadece merakimdan soruyorum.
Estafurullah, yasal yollardan geldik :) ben dil okulu vasıtasıyla gelmeyi planlıyordum önce, lakin eşim aynı zamanda mühendislik mezunu. Avustralya mühendislik vizesinin verildiği ülkelerden. Biraz da o kadar uzak bir kıta ülkesini tercih etmemizin sebebi bu. Danışmanlık şirketiyle çalıştık.
 
Polyannanın memleketini buldunuz herhal
Eh kafaya koymuşsun,gidin bi görün dönünce öpersin toprağını
 
Zaman zaman yurtdışında bir gelecek kurmayı ben de düşünüyorum.
Çevremde birçok insan bunun için çabalıyor.

Yine de asla tam olarak cazip gelmiyor.
Kendi dilimde espri yapmak istiyorum.
Önce kendi yurdumu görmek, kendi özgün insanlarımı tanımak istiyorum.
Kendi insanıma hizmet etmek, onlar için, onlarla üretmek istiyorum.

Biliyorum ki bu özgün insanların bir yanı çok karanlık. Çok ataerkil, çok baskıcı, çok güdük...
Biliyorum ki burada kıymetim yok.
Ama gittiğim yerde olacak mı?

Bir gün buralarda savaş çıkarsa varlığımızla ülkenin kötü gidişatına engel olabilecek miyiz, yoksa Suriyeliler gibi sersefil can telaşına mı düşeceğiz? O zaman ne ile avunabileceğiz?

Burada kalmak da risk, başka denizlere yelken açmak da...
Hangisi sizi daha çok rahatsız ediyorsa ötekini seçersiniz.
İyi hissetmediğiniz bir ülkede zaten ne kadar faydanız olabilir?
Aziz Sancar uzaklarda sadece ülkesine değil, tüm dünya insanlarına faydalı olabildi.

Yolunuz açık olsun.
Canınız sıkıldığında neden bu kararı aldığınızı hatırlayın ve arkasında durun.
Yaşayacak sadece tek bir ömrümüz var ve onda da keşkelere yer yok.
 

Aslında alakasız olmayacaktı bir yere bağlayacaktım da uykum geldi uzatasım kaçtı
 
Çok teşekkür ederim, yorum çook iyi geldi.
 

Gönlünüzce olsun her şey, umarım dönersiniz. Çok üzüldüm
 
Konu sahibi seni gerçekten anlıyorum ve saygı duyuyorum.
Ülkem için umutsuzum ama ülkemi seviyorum. Bir aidiyet duygusu belkide ama öyle. İnsanlarım değişmeyecek, her yerde sivirilip kendini belli edecek. Türk'un gücü derler ya bugünlerde maalesef nerede bir çakallık olsa,nerede bir anormallik olsa oradan bir Türk çıkıyor ve bu kalbimi yaralıyor. Tarihçiyim geçmişe bakıyorum gururlanıyorum, bugüne bakıyorum üzülüyorum. En basit sosyal yaşam kurallarından,kırmızı ışığından, marketteki kasa sırasına kadar, sokakların temizliğine kadar. Ama bu birazda böyle geldiği için böyle gidiyor. Bazı şeyleri değiştirmek için büyük çaplı değişimler gerekli ama buda kimsenin işine gelmiyor. Ama tüm olumsuzluklarına rağmen yine de ben vatanımı seviyorum. Yurt dışına gidip mutlu olunabilir evet haklısın kendince. Umarım istedikleriniz olur. Ama ben fark yaratabilmek istiyorum. 8 sene önceki ilk çalıştığım okuldaki öğrencimin beni bulup bana bu dersi siz sevdirdiniz , sizin sayenizde sizinle aynı mesleğe sahip olacağım o bölümü kazandım demesi beni herşeyden çok mutlu etmişti mesela.
 
Annem şans oyunları oynuyor para çıksada dil eğitimi diye gidip uzun bir süre gelmesem diyorum :) gerçekten tebrik ederim sizi çok iyi bi karar bence herşeyden önce Allah nasip ederse evladınız olursa güvenli bir ülkede büyüyecek ve bu bile çok güzel bir şey :)
 
Gönlünüzce olsun her şey, umarım dönersiniz. Çok üzüldüm
Tesekkur ederim iyi dileklerin icin canim sagol demek istedigim avrupaya gelmek isteyen arkadaslar bir kez daha dusunsun benim kimsem olmadigi icin buraya gelmek zorunda kaldim bu bir devrimdir insan hayatinda belli yastan sonra dilini dini irkini bilmedigin bir ulkeye herseyini geride birakip gitmek arkadaslar iyi dusunun biliyorum su an turkiyede kaynayan kazan herkez kacmak kurtulmak istiuor ama böyle gitmiyecek duzelecek ins gelmeden önce iyi dusunun arkadaslar insan kendinden cok ödun vermek zorunda kaliyor paikolojik olarak yipratici buralar lutfen iyi dusunun iyi plan yapin Burdan dogdugum memelekete Turkiyeme istanbula sevgiler cok özledim herseyi herseyini Rabbim kisa zamanda kavustursun bizi
 
Evet, en en en çok hoşuma giden şey bu. Tabi yine de Allaha emanetiz. Ancak bunu düşününce keyfim cidden yerine geliyor :)
 
Ben yurtdisindayim hemde dunyanin en uzak kitasinda, ne turklerden kacabiliyorsun nede problemler bitiyor. karar senin yinede!
 
Cok istiyorum cift vatandasligim var ama tam anlamiyla karar vermek lazim gidipde bir daha donmemek gerek ama burdan cok daha iyi olacagi kesin disari cikiyorum bes dakika sonra donmek istiyorum eve millet tuhaf saygi maygi yok
 
Son düzenleme:
Ben de doktorum,dört yıl önce danimarkaya geldim eşimden dolayı...önceleri çok zorlandım,alışamadım...ama şimdi iki kızım var,ve ülkemi çok sevsem de onlar için geri dönmeyi düşünmüyorum...çok çok farklı herşeyiyle.eğitim sağlık hukuk sosyo-ekonomik gelişmişlik ve en önemlisi özgürlük...türkiyede insanların özgürce yaşadığını düşünmüyorum.bunu siyasi olarak söylemiyorum.her konuda özgürlüğü kısıtlanmış bir ülke.taşını toprağını özledim ama inanın herşey çok farklı.bence ilk yıl dayanırsanız,sonrasında asla pişman olmazsınız
 
Allahım bana da bu dertten verir misin demek üzereyim. Her dert, çekene ağırdır elbette. Yine de şanslı olduğunuzu bilin. İmkanınız var ki gidiyorsunuz.
 
avustralya avrupa gibi olmayacaktır
ben senelerce avrupada yaşadım
doğu almanyada yaşadım, en türk olmayan en ırkçı denilen şehirdi...evet türklerle sorunlu çok insan vardı ama onların algısındaki türk: 60larda 70lerde göç eden, dil bilmeyen, küvette kurban kesen teyzeler-amcalar onların 2 arada kalmış çocukları, dönerciler, temizlikçiler vb. Ben türk olduğum için bir sorun yaşamadım. tıp fakültesinde çalışıyordum. çok iyi dil bilen, herkesle iletişim kuran, çok arkadaşı olan müslüman bir kadınım ve bana kimse türküm/müslümanım diye bir sorun çıkarmadı.
Stockholm'de yaşadım. yeşilliğine, kütüphanelerine, çocuklara verilen değere bayıldım. ancak yılın 6 ayı doğru düzgün güneş görmeyen bir şehir ve iskandinavlar kendi içinde çok çok izole.
litvanyada kardeşim yaşarken yanına gittim, etraftaki ufak ülkeleri gezdim, oralar türkiyenin 90lı yıllardaki hali gibi. markalar yeni yeni gelmiş, dış dünyaya yeni açılıyorlar, büyük şehirleri yok, burada büyükşehir hayatına alışan bir insan sıkılabilir bile ama tabi çok güzel de bir kültürleri var avrupanın en güzel yanı tek başına bekar bir kadın istediği gibi yaşayabilir, kimse ne yapıyorsun demez, kimse karışmaz.
her yer kendine göre farklı.
Avustralya da bambaşka olacaktır. bence sizin için en büyük -önceki mesajımda da belirttiğim -mevzu ise burada saygın bir makamınız varken, o kadar okuyup bir yere gelmişken, orada bir nevi sıfırdan başlamak olacaktır. türkiyede kaybedecek bir şeyi olmadan y.dışına gelen arkadaşlar tırmalayarak bir yere geliyor. genç yaşta gelenler de zaten yurtdışında okumaya adapte olarak geliyor. sizinki arada kalan bir durum.
hayırlısı olsun.
 
Özel olacak ama denkliği nasıl sağladınız, hangi aşamalardan geçtiniz?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…