Zaten bosverdim ama hep aklimda ..aileme okadar minnet borcum varki suan bile ağlıyorum onlarin hakkını nasil öderim.3 tane cocugum var ben anca onlara bakarim deyip bana bakmayabilirdiler..Yani neyse artik bosver bence hayatina bak sen ne olmussa olmus simdiki ailenden memnunsan sorun yapma hayirlisi böyleymiş kafandaki sorulari at gitsin her şeyi bilmekte iyi degil bazen
Üvey kelimesini asla kabul etmem konuyu anlayın diye kullandim.Ailem seni sevgiyle buyutmusse uvey değilsin.
İlla doğurarak anne olunmuyor ki.. hastalandin başında bekledi uyumadi mrsela gecelerce..
Bir çocuğa annelik yapmaya basladigin an doğumuyla başlıyor seni severek bakmislarsa öz değilim deme.
Ben evlatlık olsaydım da annemi sevmey dvam ederdim hatta daha da çok. Dogurmasa da çok sevdiği ve büyüttüğü için daha da çok severdim.
Eğer sevgi eksikliği hissetmemissen sahip çık annene.
Bizim ailede vardı çocuğu olmayan bi teyze evlatlık aldı bi aileden dogumuna kadar sabirla bekledi vr çok sevdi. En büyük korkusu kızının ogrenmesiydimcok şükür evladı duymadı torunlarını da gordu oyle oldu. Ama emjn ol doğursa anca o kadar sevrdi kızını rahmetli.
Tabikide odeyemezsiniz ama artik ogrendiniz uvey oldugunuzu kim olsa meraktan olur yani kim benim ailem diye babaniz baska birsey demedimiÜvey kelimesini asla kabul etmem konuyu anlayın diye kullandim.
Onlarin emeklerini odeyemem sirf hissettirmedikleri icin bile ölebilirim onlar icin
O zaman boşverin gitsin düşünsenize yeryüzünde kanından olmadığınız halde sizi canından bilip seven birileri var, gözleri gibi bakmışlarFazlasiyla aldım..umarım Rabbimde onlari sevsin
Üvey kelimesini asla kabul etmem konuyu anlayın diye kullandim.
Onlarin emeklerini odeyemem sirf hissettirmedikleri icin bile ölebilirim onlar icin
Mesela ilk öğrendiğimde herkesten saklamaliyim diyodum..ki zaten eski komsular vs biliyodu..yaani çocukken arkadaşlarım bile hissettirmedi cok degisik bi durum.Ölmene gerek yok ki bu kötü hislere kapilmamaya çalış. Gerekirse psikolojik destek al. Zordur elbette ama sevginiz asar bunları eminim.
bu durumun utanılacak bı yanı yok bizim seçimimiz değil eksikliğimizde değil öncce bunu kabul et söylemek istersen söyle istemıyorsan söyleme aklı başında olan senı buna göre değerlendırmez zaten değerlendırelecek bı durumda değil kader yapçak bişi yokMesela ilk öğrendiğimde herkesten saklamaliyim diyodum..ki zaten eski komsular vs biliyodu..yaani çocukken arkadaşlarım bile hissettirmedi cok degisik bi durum.
Siz olsaniz yeni tanıştığınız yada evlendiginizde esinize soylermiydiniz
Mesela ilk öğrendiğimde herkesten saklamaliyim diyodum..ki zaten eski komsular vs biliyodu..yaani çocukken arkadaşlarım bile hissettirmedi cok degisik bi durum.
Siz olsaniz yeni tanıştığınız yada evlendiginizde esinize soylermiydiniz
24 yaşında öğrendiğine göre ailen bunu sana hissettirmecek kadar çok değer vermiş. Ancak gel gelelim günümüz insanoğluna, bebek arabasından kaçırılıp başka aileye satılanı var. Hastanede karışanı var. Maddi kazanç olarak doğurup çocuksuz aileye satılanı mı desem var oğlu var yani. geçmişinin peşine düş derim.Evet arkadaşlar 24 yaşınızda üvey evlat olduğunuzu öğrendiniz ne yapardınız?
Hayatınız nasıl bi yön çizerdiniz??
Çok üzüldüm durumunuza..ama ne olursa olsun güçlü olmak zorundasınız..Çok şanslısınız. Doğurmakla anne ya da baba olunmuyor. Bu konuda ikimizde ortak paydaya sahibiz sanırım. Ben de 24 yaşındayım ailem öz be öz ailem. Fakat ben ailemin bana yaptığı eziyetlerden ötürü 15 yaşındayken evi terk ettim. Babamla o günden sonra hiçbir daha yüz yüze gelmedim, üniversite okuyorum sadece para göndereceği zamanlarda mailleşiriz hepsi bu. Annemle de yaklaşık 4 yıldır hiç konuşmadım ve görüşmedim. Çünkü hayatımda kimsenin yapamayacağı kadar kötülüğü dokundu bana. Aile hakkında o kadar doluyum ki. Anlatsam roman olur diyebilirim.
Şimdi bir düşün ben mi daha iyi durumdayım yoksa sen mi? Ailen, biyolojik ailen değil falan diye hiç üzülme doğurmakla kesinlikle anne baba olunmaz. Annen 15 sene boyunca konuşamayacak durumda mıymış? Annenle ilgili başka ne biliyorsun?
Evet görüşmüyorum kendisiyle..Konu sahibi, ilk mesajınızı düzenleyip biyolojik babanızın kim olduğunu bildiğinizi vs yazarsanız daha iyi olacak sanırım çünkü tüm yorumlar bu doğrultuda geliyor.
Ayrıca ben olsam, 24 yıl burnumun dibinde olup babalık yapmaya çalışmayan biyolojik babayı bırakır, bir gün bile üveyliğini hissettirmeyen babama sarılırdım ki siz de öyle yapmışsınız zaten.
Çok üzüldüm durumunuza..ama ne olursa olsun güçlü olmak zorundasınız..
Evet konusamayacak durumdaymis bildigim tek bu bide babamin beni yuvaya vermek istemesi ve annemin kesinlikle vermem deyip beni boyle buyutmesi işte..baskada birsey bilmiyorum..teyzelerim vs varmış ama hic merak etmedim
Bu yorum bitirdi beniDogurmakla analık , sperm vermekle babalık olmuyor maalesef, madem aileniz size iyi davrandı bunca yıl, onlara sımsıkı sarılın ve son nefeslerine kadar bırakmayın.Gerçek aileniz onlar, ne kadar korkuyorlardır şimdi ,kızımız bizi bırakırmı diye, sakın bu duyguyu onlara yaşatmayın.
Çok üzüldüm durumunuza..ama ne olursa olsun güçlü olmak zorundasınız..
Evet konusamayacak durumdaymis bildigim tek bu bide babamin beni yuvaya vermek istemesi ve annemin kesinlikle vermem deyip beni boyle buyutmesi işte..baskada birsey bilmiyorum..teyzelerim vs varmış ama hic merak etmedim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?