- 8 Mart 2019
- 3.025
- 4.204
- 133
- 38
- Konu Sahibi Acelyahayat
- #1
Merhabalar, herkesin haftasonu çok güzel geçsin. Benim ise berbat geçiyor. Bütün hafta su 2 günü beklemiş planlar yapmıştım. Yapmamak gerekiyormuş. 30 Yaşındayım. 4 yıllık evli 1.5 yaşında evlat sahibiyim. Dün eşimle dışarı çıkalim diye konuşmuştuk ancak ikimizinde sonrasında çıkası gelmedi balkonda oturur çay kahve içeriz diye anlaştık. Eşim gidip arka balkonda maç izlemeye başlayınca niye buradasın gelsene beraber otururuz demiştik ya dedim. On balkona bir sinirle geldi oturdu hiç konuşmuyor. Çocukta yanımızda hava soğudu içeri girelim çocuk usuyecek dedim ben çocukla içeri girdim. Kızım ağlamaya başladı huysuzlandi yarım saat sonra keşke dışarı çıksaydık en azından bende çocukta eğlenirdik ben beraber birseyler yaparız diye düşünmüştüm evde dedim. Demez olaydım. Balkonda bağırmaya başladı. Bende kapıyı kapattım bağırma sessiz konuş dedim. Bu sefer içeri geldi sen niye böyle yapiyorsundan başladı olay seninle boşanmak istiyoruma geldi. Tabi buraya gelirken aradaki laflar yenilir yutulur cinsten değildi. Bana aynen gerizekali misin sen seninle çocuk için evli kalıyorum bosanirsak çocuğu bana verecek misin dedi tabi ki hayır dedim. Bende o yüzden seninle evliyim çocuğumu görmek için dedi. Bende memnun değilsen çekip gidersin dedim. Bana araban var arabasız nereye gideyim bahanen de yok artik defol sen git dedi. Benimle çocuk için evli kaldığını söylüyorsun ben bu şartlarda seninle niye evli kaliyim ki benim ne faydam var bundan dava tek taraflı açılmıyor madem öyle bende açarım davayı dedim. Daha gencim yoluma bakarım dedim. Çocuğu vermiyorum. Çocuğu vereceksen istediğin yere dava aç dedi. Vermeyeceksende bosanmiyorum kiminle yatıp kalıyorsan yat umrumda değil dedi. Sanki laflar bıçak oldu yüreğime. Gözüm açıldı. Hiç birsey demeden yatmaya gittim çocukla. Düşündükçe anlamlandirdim. Cinsel hayatımızın olmayışı eve fazladan çocuğa büyük yatak alma bahanesiyle kendine ayrı oda yapması her gece bahaneyle odada yatmak istemesi. Yatağı çocuğa aldığımızı bir dahaki hafta yatağı odasına geçireceğimi anneme söylerken ki bana o bakışı. Sanki hepsi zihnimde birer birer canlandı. Hatalarım olabilir ama beni sevmeyeceği gidip başkasıyla yatıp kalkmamdan bile rahatsız olmayacağı ne yapmış olabilirim. bu kadar nefret dolu olması beni hem korkuttu hem çok üzdü. Sabah uyandık hiç konuşmadık. Bütün evi mutfağı toplayıp çocuğu yedirip icirmis. Bana da az önce geldi konuşalım mı dedi. Sanki ruh gibiyim. Çocuk uyuyunca konuşuruz dedim. Niye bilmiyorum buraya yazmak istedim. Yazdıklarım burada kalsın belki ileride okur hatırlarım olanları...
