Arkadaşlar öncelikler herkese merhaba. Anlatacaklarım o kadar uzun ve karışık ki inanın nerden başlayacağımı bilmiyorum. Sırf bu konuda sizlerden görüş alabilmek için üyelik açtım umarım sonuna kadar okursunuz.
Temeli taa çocukluğa dayanan bi ilişkim var. Beraber büyüyüp beraber öğrendik herşeyi. Ama şu son aylar bizim için tam bi kabus
6-7 ay önce herşey normalken adet düzensizliği ve uzun feci karın ağrıları için hastaneye gittim tabi oda peşimden. Ultrason hormon testleri idrar testleri derken bir sürü test ve sonucunda hamile kalmamı engelleyecek bi kitle 
tam anlamıyla şoka girdim. Onunla devam edersem ona yapıcağım bu kötülük ömür boyu vicdan azabı çektirecekti bana. Ama ayrılırsakta tamamen yıkılacaktım. Bu kararı onada bırakamazdım sonuç olarak beni yalnız bırakmayacaktı ama ilerde ne zaman baba diye seslenen bi çocuk duysa içi burkulacaktı zamana bıraktım. Zaten hastanede benimleydi herşeyi biliyodu. Eğer gitme kararı alacak olursa geçen süre içerisinde bi bahane bulup gidecekti. Neyse aradan 1 hafta geçti buz gibiydik. 1 ay dolduğunda ne arıyor ne soruyor nede geliyordu.. Neden diye soramıyodum çünkü biliyordum. Ne o ne ben ayrıldık bitti demedik ama ikimizde neyin ne olduğunu biliyorduk. Ben daha fazla dayanamayıp evine gittim ve herşey o dakika başlamış oldu. Evde yoktu annesiyle biraz konuştuktan sonra nerde dedim. Gitti dedi. Biz Ankarada oturuyoruz Antalyaya gitmiş orda iş kurup orda yaşayacakmış. Dünya başıma yıkıldı sanki size anlatamam bu duyguyu inşaallah anlamak zorundada kalmazsınız. Eve nasıl gittiğimi hatırlamıyorum. Odama girip kapıyı kiltledim bi kucak dolusu hap içtim ve sabaha kadar kustum 
Ertesi gün ve onun ertesi onun ertesi derken içimde büyüyüp giden öfkeyi dizginlemekte zorlanmaya başladım. Ona çok ihtiyacım vardı ve o bana hiçbirşey söyleme gereği duymadan kaçıp gitmişti. Tamda yaptığım yanlışa neden olan sözler.. O kaçıp gitmeyi tercih etmişti tedavi olmamı beklemeyi değil.. Uzun zamandır ilgisini farkettiğim biriyle konuşmaya başladm . İlk görüşmemizde sarılıp dakikalarca ağladım. Müthiş derecede yanımda olduğunu hissetmeye devam ettikçe evet demem gerektiğini düşündüm ve dedimde. Ve bunu der demez içime ihanetin sancısı saplanmış oldu 
onunla göz göze geldiğim her dakika sevdiğim adama ihanet ettiğimi düşünüyordum. Sonra sevdiğimin benden uzakta neler yapıyo olduğunu düşünüp bikez daha kahroluyodum. Bikaç kere beni öpmesine izin verdim. Sonrasnda zaten çeşitli sebeplerden o kişiyle görüşmeyi kesip kendimi dinlemeye karar verdim. Ama hislerim duygularım gururumu ezip aramamı fısıldıyordu. İlklerde dinlemedim sonra aradım. Onun iyi gelen sesini duydukça daha fazla dayanamayıp ağlıyodum anlamasın diye kapatıyodm.Sonra geldi.Herşeyi düzeltmeye karar vermiş bi şekilde hemde. Tabi herşey bu kadar iyi gidemez mutlaka pürüzlerin çıkması gerekecek. Bu benim konuştuğum adi herif sevdiğim adamın arkadaşlarına gidip benim onun altına yattığımı sadece içime girmediği onun haricinde herşeyi yaşadığımız gibi gerizekalıca şeyler anlatmış. 
Onlarda inanmış gelip karşıma hakaretler ettiler. Sonra sevdiğim adam geldi geçti karşıma bi yığın ağır laf etti. Aradan biraz zaman geçtikten sonra bana inandığını herkes gidipte öyle şeyler söyleyince napcağını şaşırdığını filan söyledi. Kim ne derse desin nolursa olsun yanında olucam artık bende o zamanlar zor günler geçirdim bunu bize yansıtmamak için gtmeliydim affet beni filan dedi. Bu sırada ben tedavi görmeye başladım. Ve iyiye doğru yol alıyordum. Bizde düzelmiştik. Ama sonra o gerizekalı sevdiğimin annesiyle babasıyla amcasıya konuşmuş. Yalan dolan bir sürü şey anlatmış .Annesiyle babası bize inandı ama amcası ısrarla ayrılmamız için elinden geleni yapıyor. Dövüyor ağzını burnunu kırıyor.. Dayanamıyorum onu öyle görmeye. Sizden bu yaşadıklarımız hakkında yorumlarınızı tavsiyelerinizi bekliyorum. Hoşçakalın
Temeli taa çocukluğa dayanan bi ilişkim var. Beraber büyüyüp beraber öğrendik herşeyi. Ama şu son aylar bizim için tam bi kabus
6-7 ay önce herşey normalken adet düzensizliği ve uzun feci karın ağrıları için hastaneye gittim tabi oda peşimden. Ultrason hormon testleri idrar testleri derken bir sürü test ve sonucunda hamile kalmamı engelleyecek bi kitle tam anlamıyla şoka girdim. Onunla devam edersem ona yapıcağım bu kötülük ömür boyu vicdan azabı çektirecekti bana. Ama ayrılırsakta tamamen yıkılacaktım. Bu kararı onada bırakamazdım sonuç olarak beni yalnız bırakmayacaktı ama ilerde ne zaman baba diye seslenen bi çocuk duysa içi burkulacaktı zamana bıraktım. Zaten hastanede benimleydi herşeyi biliyodu. Eğer gitme kararı alacak olursa geçen süre içerisinde bi bahane bulup gidecekti. Neyse aradan 1 hafta geçti buz gibiydik. 1 ay dolduğunda ne arıyor ne soruyor nede geliyordu.. Neden diye soramıyodum çünkü biliyordum. Ne o ne ben ayrıldık bitti demedik ama ikimizde neyin ne olduğunu biliyorduk. Ben daha fazla dayanamayıp evine gittim ve herşey o dakika başlamış oldu. Evde yoktu annesiyle biraz konuştuktan sonra nerde dedim. Gitti dedi. Biz Ankarada oturuyoruz Antalyaya gitmiş orda iş kurup orda yaşayacakmış. Dünya başıma yıkıldı sanki size anlatamam bu duyguyu inşaallah anlamak zorundada kalmazsınız. Eve nasıl gittiğimi hatırlamıyorum. Odama girip kapıyı kiltledim bi kucak dolusu hap içtim ve sabaha kadar kustum Ertesi gün ve onun ertesi onun ertesi derken içimde büyüyüp giden öfkeyi dizginlemekte zorlanmaya başladım. Ona çok ihtiyacım vardı ve o bana hiçbirşey söyleme gereği duymadan kaçıp gitmişti. Tamda yaptığım yanlışa neden olan sözler.. O kaçıp gitmeyi tercih etmişti tedavi olmamı beklemeyi değil.. Uzun zamandır ilgisini farkettiğim biriyle konuşmaya başladm . İlk görüşmemizde sarılıp dakikalarca ağladım. Müthiş derecede yanımda olduğunu hissetmeye devam ettikçe evet demem gerektiğini düşündüm ve dedimde. Ve bunu der demez içime ihanetin sancısı saplanmış oldu onunla göz göze geldiğim her dakika sevdiğim adama ihanet ettiğimi düşünüyordum. Sonra sevdiğimin benden uzakta neler yapıyo olduğunu düşünüp bikez daha kahroluyodum. Bikaç kere beni öpmesine izin verdim. Sonrasnda zaten çeşitli sebeplerden o kişiyle görüşmeyi kesip kendimi dinlemeye karar verdim. Ama hislerim duygularım gururumu ezip aramamı fısıldıyordu. İlklerde dinlemedim sonra aradım. Onun iyi gelen sesini duydukça daha fazla dayanamayıp ağlıyodum anlamasın diye kapatıyodm.Sonra geldi.Herşeyi düzeltmeye karar vermiş bi şekilde hemde. Tabi herşey bu kadar iyi gidemez mutlaka pürüzlerin çıkması gerekecek. Bu benim konuştuğum adi herif sevdiğim adamın arkadaşlarına gidip benim onun altına yattığımı sadece içime girmediği onun haricinde herşeyi yaşadığımız gibi gerizekalıca şeyler anlatmış. Onlarda inanmış gelip karşıma hakaretler ettiler. Sonra sevdiğim adam geldi geçti karşıma bi yığın ağır laf etti. Aradan biraz zaman geçtikten sonra bana inandığını herkes gidipte öyle şeyler söyleyince napcağını şaşırdığını filan söyledi. Kim ne derse desin nolursa olsun yanında olucam artık bende o zamanlar zor günler geçirdim bunu bize yansıtmamak için gtmeliydim affet beni filan dedi. Bu sırada ben tedavi görmeye başladım. Ve iyiye doğru yol alıyordum. Bizde düzelmiştik. Ama sonra o gerizekalı sevdiğimin annesiyle babasıyla amcasıya konuşmuş. Yalan dolan bir sürü şey anlatmış .Annesiyle babası bize inandı ama amcası ısrarla ayrılmamız için elinden geleni yapıyor. Dövüyor ağzını burnunu kırıyor.. Dayanamıyorum onu öyle görmeye. Sizden bu yaşadıklarımız hakkında yorumlarınızı tavsiyelerinizi bekliyorum. Hoşçakalın
ama tepkilerindende çekinmiyor değilim sonuçta benimde yanlışlarım var 
