Uzun ömürlü yaşlı bakımı

Bızmde buna yakın olayımız babamı kaybettık ve dedemle babaannemle yasadık yıllarca dedem altında alınmaya baslayınca annem gelını olarak zorunda degılken bıze yuklendıler amcam ve halam bız senelerce parasını yemısız fılan suan abım esıyle bakıyor daha oncesınde halam baktı ama burnmuzdan getırdı amcam sorumsuz. Dedem ıcın uzuluyorm ama hala bazen dıger cocuklarını tutup bızı ezıyor. Bız cok yıprandık halada yıpranıyoruz babamn butun mırasını dedem ustune aldı ılk tapu oldugu ıcın bızı kendı malımızla vuruyorlar. Allah büyüktür size de bır kapı acar yardımcı ıle annen baban donusumlu bakarlar ınsallah.
 
Merhaba,
Babaannem 90 yaşında, yaklaşık 20 yıldır dedem vefat ettiğinden beri bizimle yaşıyor. Annem çalıştığı için beni ve kardeşimi o büyüttü.
Kaynana gibi değildir, çok bir şeye karışmaz namazında kuranında bir kadındır. Ama zordur kaynana ile yaşamak. Misafiri bitmez bir de.
Diğer yandan halam ve amcam olmasına rağmen bunca sene misafir olarak bile evine asla çağırmamaları, annemin hiç nefes almasına yardımcı olmamaları, bakmak zorundaymışız gibi bir izlenim vermeleri hepimizi çileden çıkarıyor. Mesela şehir dışına çıkacağımız zaman yine çağırmıyorlar, gelip bizde bakıyorlar. Sonra amcamın kızı bizi arayıp trip atıyor, böyle de saçma insanlar. Zaten bu olaylardan dolayı hem amcam hem de halamdan nefret ediyorum. Babaaanem vefat ettikten sonra hiçbirini görmek istemiyorum. Arayıp sormam bile.

Yaklaşık 5 yıldır falan sadece yürüteçle tuvalete gidecek, abdest alacak kadar hali var. Diğer tüm hizmetleri (yeme içme, bazen altına kaçırır, geleni gideni misafiri olur ) hepsi annemde. Son birkaç haftadır artık tuvalete dahi gidemeyecek duruma geldi. İltihaplı romatizma var, bacakları inanılmaz ağrıyor ve adım atarken sanki kırılıp düşecek gibi titreyerek yürüteçle gitmeye çalışıyor ama o ona bile hali yok artık.

Ben normalde ailemle yaşamıyorum bu covid-19 nedeniyle buradayım. Evimiz iki katlı ben babaannemle aşağıdayım. Tuvalette düşüyor bizimkileri uyandırıyorum kaldırıyoruz veya odasına gitmeye çalışırken bacağı kilitleniyor bana bağırıyor. 1 haftadır sabah ismimle bana bağırıyor ve öyle uyanıyorum , zaten sahura kadar uyumuyorum tam birkaç saat dalıyorum sabah 7-8 gibi bağırtıyla uyanıyorum. Haftaya işe döneceğim. Annem sabırlı ve inanılmaz merhametlidir ama ne düşen babaannemi kaldırabilir, ne de günde 10 kere tuvalete giden bir insanın başında bekleyebilir, ne de alt temizleyebilir. Bir yardımcı bakalım diyoruz çünkü böyle giderse kısa bir süre sonra tamamen yatacak ama saatleri nasıl ayarlanır, hsonu ne olur? Hep başında beklemesi gerekemez yardımcının, annem de tamam diyor ama diğer yandan ben evde bir kadınla ne yapıcam nasıl rahat edicem üstelik onun yemesi, içmesi ayrı bir hizmet diyor. Ama çok iyi biliyorumki annem yatalak yaşlı bakımına girerse depresyonu bozulur. Üstelik annneannem var bir de. Yakınımızda yalnız yaşıyor. Onun da en büyük destekçisi annem. Hergün oraya gidiyor.

Belki insafsız olmakla suçlarsınız beni ama yıllarca yatalak olmasından, yanında annemin de daha fazla yıpranmasından çok korkuyorum.
Çok uzun yıllar çalıştı annem artık rahat etmesi gerekirken başka sorunlar çıkıyor. Hoş biliyorum insana rahatlık yok, hepsi birer sınav. Bu da bizim sınavımız Allah bizlere başka dert vermesin diyorum. Diğer yandan insan eti çok ağır biliyorum. Çok uzun ömür inanın bana sinir bozucu boyuta geliyor.. 100 yaşına kadar böyle yaşarsa mesela diyorum, korku sarıyor. Diğer yandan tabiki acıyorum, yaşamaya hali yok, canı yanıyor o da yaşamak istemiyor, sıkıldım artık diyor. İşimiz çok zor. Benzer durumları gözlemlemiş olanlar anlayabilir belki sadece.
Bilmiyorum.

*Bacak dışında kalp, şeker vs gibi bir hastalığı yok, ilaç kullanmıyor hiç. Bu yüzden yatalak kalacak gibi gözüküyor

Kısacası hem konuyla ilgili yorumunuza hem de bakıcı konusunda fikrinize ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkürler.


Bence bu durumda huzur evini düşünmelisiniz. Diğer kardeşler ile konuşup parasını onlar ödesin huzur evine yatırın. Anneniz de 2 3 günde bir ziyaretine gidebilir.
Şuan bakmak gerekir, huzur evi ne falan diyebilirsiniz ama tuvalete giderken düşüyor diyorsunuz. Bir kalça kırığı o yaşta katiyen iyileşmez ve bundan sonraki hayatını hem acı evinde hem zorunlu olarak hastaneye giderek vs geçirir. Huzur evinde bu imkanlar onlara göre yapılıyor, başlarında birisi bekliyor vs vs bence en mantıklı çözüm bu.
 
Benim annem de ameliyat olduğu dönemde birkaç ay yatakta kalmıştı. Zor bir şey. Ben oğlumu zor bela okuldan alabiliyordum. Mesafe uzak olduğu için yetişemeyip çok bekletmişimdir oğlumu sokakta. Devamlı alt değiştirmek, ördekle filan uğraşmak, çok zor ve yıpratıcı bir şey. Bir de çok ilgi istiyor, egzersizini yaptırmak gerekiyor devamlı, yoksa yatak yaraları oluşuyor, o daha da feci. Hem hasta için çok acılı, hem bakan için.

bu durumda bakıcı tutmak en ideali. En başta annenizin ruh ve beden sağlığı için. Bu kadar çok yorulursa, onda başka rahatsızlıklar çıkar.

biz daha sonra Türkmen bakıcı tutmuştuk. Çok rahatlattı sağolsun. Bir de teknik biliyorlar. Ben zorla çeviriyordum, kaldırıyordum. O daha çabuk yapabiliyordu hasta bakımı bildiği için.

bize gelen hanım hasta da bakıyordu, ev işi de yapıyordu. Çok hanım bir insandı. çok rahatlattı bizi. Annem biraz huysuz olduğu için hep kovdu gelenleri, 6-7 kadın değiştirdi ama Hep iyilerle karşılaştık biz. Uyuşmadıklarımız da oldu, iki üç haftadan sonra ayrıldık.

çok kötü, insafsız olanları da oluyor. En başta dikkat edeceksiniz, zaten anneniz de olacak evde. Bir arkadaşım kavga gürültüyle kovmuştu yanındaki hanımı, çünkü çocuğunu dövmüştü. Ama onlarda kimse yoktu evde ve kameradan görmüşlerdi.

Alıştıktan sonra zor değil, o da evin bir insanı oluyor. Hem babaannene bakar, hem de yemek ya da temizlikte yardım eder. En başta konuşmanız lazım şartlarınızı. Bize gelenler kahvaltı hazırlayıp, temizlik de yapıyorlardı. Zaten annemlerde iki kişi olduğu için çok zorlanmıyorlardı. Hatta annem kovmasa gitmek istemiyordu hiçbiri.

rahat bulabilirsiniz, tanıdıklar veya ajanslardan. Biz hep tanıdıklarımızın tavsiyesiyle bulduk. Genelde memnunduk.

dikkat etmeniz gereken çalışma ruhsatlarının olması. Yoksa sıkıntı oluyor. Türklerin yabancılara göre daha çok şartları oluyor. Nerde olsa iş bulurum diye düşünüyorlar. Yabancıların düzenli ödemeleri olduğu için ve başka bir ülkede oldukları için çok ev değiştirmek istemiyorlar, daha uyumlu oluyorlar.

anneniz zorluğundan çok, hayatına getireceği konforu düşünsün. Bütün işi yaptırmaz. Temizlik ve yemekte de yardımcı olur. Yani kadın oturacak, anneniz önüne yemek koyacak diye bir şey yok. Dışarı bir yere gün boyunca gitmek istese, aklı arkada kalmaz. Sosyal hayatı da etkilenmez.

bunlar bizim tecrübelerimiz tabi, Allah iyilerle karşılaştırsın sizi de.

bir de ücreti konusunda sessiz kalmayın. Amcalara halalara da söyleyin. Onlar da ödesin.
 
Merhaba,
Babaannem 90 yaşında, yaklaşık 20 yıldır dedem vefat ettiğinden beri bizimle yaşıyor. Annem çalıştığı için beni ve kardeşimi o büyüttü.
Kaynana gibi değildir, çok bir şeye karışmaz namazında kuranında bir kadındır. Ama zordur kaynana ile yaşamak. Misafiri bitmez bir de.
Diğer yandan halam ve amcam olmasına rağmen bunca sene misafir olarak bile evine asla çağırmamaları, annemin hiç nefes almasına yardımcı olmamaları, bakmak zorundaymışız gibi bir izlenim vermeleri hepimizi çileden çıkarıyor. Mesela şehir dışına çıkacağımız zaman yine çağırmıyorlar, gelip bizde bakıyorlar. Sonra amcamın kızı bizi arayıp trip atıyor, böyle de saçma insanlar. Zaten bu olaylardan dolayı hem amcam hem de halamdan nefret ediyorum. Babaaanem vefat ettikten sonra hiçbirini görmek istemiyorum. Arayıp sormam bile.

Yaklaşık 5 yıldır falan sadece yürüteçle tuvalete gidecek, abdest alacak kadar hali var. Diğer tüm hizmetleri (yeme içme, bazen altına kaçırır, geleni gideni misafiri olur ) hepsi annemde. Son birkaç haftadır artık tuvalete dahi gidemeyecek duruma geldi. İltihaplı romatizma var, bacakları inanılmaz ağrıyor ve adım atarken sanki kırılıp düşecek gibi titreyerek yürüteçle gitmeye çalışıyor ama o ona bile hali yok artık.

Ben normalde ailemle yaşamıyorum bu covid-19 nedeniyle buradayım. Evimiz iki katlı ben babaannemle aşağıdayım. Tuvalette düşüyor bizimkileri uyandırıyorum kaldırıyoruz veya odasına gitmeye çalışırken bacağı kilitleniyor bana bağırıyor. 1 haftadır sabah ismimle bana bağırıyor ve öyle uyanıyorum , zaten sahura kadar uyumuyorum tam birkaç saat dalıyorum sabah 7-8 gibi bağırtıyla uyanıyorum. Haftaya işe döneceğim. Annem sabırlı ve inanılmaz merhametlidir ama ne düşen babaannemi kaldırabilir, ne de günde 10 kere tuvalete giden bir insanın başında bekleyebilir, ne de alt temizleyebilir. Bir yardımcı bakalım diyoruz çünkü böyle giderse kısa bir süre sonra tamamen yatacak ama saatleri nasıl ayarlanır, hsonu ne olur? Hep başında beklemesi gerekemez yardımcının, annem de tamam diyor ama diğer yandan ben evde bir kadınla ne yapıcam nasıl rahat edicem üstelik onun yemesi, içmesi ayrı bir hizmet diyor. Ama çok iyi biliyorumki annem yatalak yaşlı bakımına girerse depresyonu bozulur. Üstelik annneannem var bir de. Yakınımızda yalnız yaşıyor. Onun da en büyük destekçisi annem. Hergün oraya gidiyor.

Belki insafsız olmakla suçlarsınız beni ama yıllarca yatalak olmasından, yanında annemin de daha fazla yıpranmasından çok korkuyorum.
Çok uzun yıllar çalıştı annem artık rahat etmesi gerekirken başka sorunlar çıkıyor. Hoş biliyorum insana rahatlık yok, hepsi birer sınav. Bu da bizim sınavımız Allah bizlere başka dert vermesin diyorum. Diğer yandan insan eti çok ağır biliyorum. Çok uzun ömür inanın bana sinir bozucu boyuta geliyor.. 100 yaşına kadar böyle yaşarsa mesela diyorum, korku sarıyor. Diğer yandan tabiki acıyorum, yaşamaya hali yok, canı yanıyor o da yaşamak istemiyor, sıkıldım artık diyor. İşimiz çok zor. Benzer durumları gözlemlemiş olanlar anlayabilir belki sadece.
Bilmiyorum.

*Bacak dışında kalp, şeker vs gibi bir hastalığı yok, ilaç kullanmıyor hiç. Bu yüzden yatalak kalacak gibi gözüküyor

Kısacası hem konuyla ilgili yorumunuza hem de bakıcı konusunda fikrinize ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkürler.
Gerçekten sizi o kadar iyi anladım ki, o ikilemde kalan ruh hali çok gariptir, babannem tabi ki yaşasın ama bir yandan da bakımı ahh çok zor Allah’ım hayırlı ve sıralı ölümler ver düşüncesi. Anlattığınıza çok yakın bir hikayem vardı, dedemin vefatından sonra babannem ailemin yanında yaşadı altı sene, iki sene aynı odada kaldım, annem çok zorlandı vs. Anneciğinizden Allah razı olsun, onlara sağlık versin inşallah. Zaman her şeyin ilacı, sabırlar diliyorum
 
Benim babaannem de sadece babam ve amcamda kaliyor. Diger cocuklari aramadigi gibi, babam arayinca "niye hic aramiyorsun?" gibi sitemlerde bulunuyorlarmis. Bakana da zor bakilana da. Allah ikisine de yardimci olsun
 
Babaannenizin maasi 20 yildir ne oluyor? Kendisi mi harciyor?

Benim kendi annem benim evimde. Cocuguma bakti. Emekli maasi var bana vermez ama eve alisveris yapar cocuguma harcar. Bazen bize yemek söyler.

4 kardesiz.
Ilerde anneme bakmak bana duser. Sefasini sürdügüm icin cefasi da bana. Ablam, abimin esi ucretsiz izne cikip cocuk buyuttu. Simdi anneme bakmaya gelin ortak olun desem olmaz.

Zor tahmin ediyorum. Benim icin de zor olacak ama baska türlüsü bana uygun gelmez. Üstüne esim de tek cocuk. Herhangi bir muhtaclik hastalik halinde esimin anne babasina da bizden baska bakabilecek kimse yok.
 
Bir hayır duası yeter bizlerde yaslanacagiz Allah merhametli insanlar çıkarsın karşımıza iyiken size bakmış büyütmüş şimdi diğer çocuklarında alsın ilgilensin diyorsunuz yaşlıların düzen degistirmeside bunama anlamında çok zor oluyor tabiki bakımı zor çok zor ama imtihan böyle bişey ben asla yaşlılara kıyamıyorum ve çocuklara sabır edin ne kadar ömrümüzün olduğunu bilemeyiz evde hasta bakımına başvurun doktoruydu yıkanması çok yardımcı oluyorlar durumunuz yoksa rapor çıkartın evde bakım maaşı alın ama onda kalsın öbür çocuğunda kalsın demeyin bu benim düşüncem
 
Merhaba,
Babaannem 90 yaşında, yaklaşık 20 yıldır dedem vefat ettiğinden beri bizimle yaşıyor. Annem çalıştığı için beni ve kardeşimi o büyüttü.
Kaynana gibi değildir, çok bir şeye karışmaz namazında kuranında bir kadındır. Ama zordur kaynana ile yaşamak. Misafiri bitmez bir de.
Diğer yandan halam ve amcam olmasına rağmen bunca sene misafir olarak bile evine asla çağırmamaları, annemin hiç nefes almasına yardımcı olmamaları, bakmak zorundaymışız gibi bir izlenim vermeleri hepimizi çileden çıkarıyor. Mesela şehir dışına çıkacağımız zaman yine çağırmıyorlar, gelip bizde bakıyorlar. Sonra amcamın kızı bizi arayıp trip atıyor, böyle de saçma insanlar. Zaten bu olaylardan dolayı hem amcam hem de halamdan nefret ediyorum. Babaaanem vefat ettikten sonra hiçbirini görmek istemiyorum. Arayıp sormam bile.

Yaklaşık 5 yıldır falan sadece yürüteçle tuvalete gidecek, abdest alacak kadar hali var. Diğer tüm hizmetleri (yeme içme, bazen altına kaçırır, geleni gideni misafiri olur ) hepsi annemde. Son birkaç haftadır artık tuvalete dahi gidemeyecek duruma geldi. İltihaplı romatizma var, bacakları inanılmaz ağrıyor ve adım atarken sanki kırılıp düşecek gibi titreyerek yürüteçle gitmeye çalışıyor ama o ona bile hali yok artık.

Ben normalde ailemle yaşamıyorum bu covid-19 nedeniyle buradayım. Evimiz iki katlı ben babaannemle aşağıdayım. Tuvalette düşüyor bizimkileri uyandırıyorum kaldırıyoruz veya odasına gitmeye çalışırken bacağı kilitleniyor bana bağırıyor. 1 haftadır sabah ismimle bana bağırıyor ve öyle uyanıyorum , zaten sahura kadar uyumuyorum tam birkaç saat dalıyorum sabah 7-8 gibi bağırtıyla uyanıyorum. Haftaya işe döneceğim. Annem sabırlı ve inanılmaz merhametlidir ama ne düşen babaannemi kaldırabilir, ne de günde 10 kere tuvalete giden bir insanın başında bekleyebilir, ne de alt temizleyebilir. Bir yardımcı bakalım diyoruz çünkü böyle giderse kısa bir süre sonra tamamen yatacak ama saatleri nasıl ayarlanır, hsonu ne olur? Hep başında beklemesi gerekemez yardımcının, annem de tamam diyor ama diğer yandan ben evde bir kadınla ne yapıcam nasıl rahat edicem üstelik onun yemesi, içmesi ayrı bir hizmet diyor. Ama çok iyi biliyorumki annem yatalak yaşlı bakımına girerse depresyonu bozulur. Üstelik annneannem var bir de. Yakınımızda yalnız yaşıyor. Onun da en büyük destekçisi annem. Hergün oraya gidiyor.

Belki insafsız olmakla suçlarsınız beni ama yıllarca yatalak olmasından, yanında annemin de daha fazla yıpranmasından çok korkuyorum.
Çok uzun yıllar çalıştı annem artık rahat etmesi gerekirken başka sorunlar çıkıyor. Hoş biliyorum insana rahatlık yok, hepsi birer sınav. Bu da bizim sınavımız Allah bizlere başka dert vermesin diyorum. Diğer yandan insan eti çok ağır biliyorum. Çok uzun ömür inanın bana sinir bozucu boyuta geliyor.. 100 yaşına kadar böyle yaşarsa mesela diyorum, korku sarıyor. Diğer yandan tabiki acıyorum, yaşamaya hali yok, canı yanıyor o da yaşamak istemiyor, sıkıldım artık diyor. İşimiz çok zor. Benzer durumları gözlemlemiş olanlar anlayabilir belki sadece.
Bilmiyorum.

*Bacak dışında kalp, şeker vs gibi bir hastalığı yok, ilaç kullanmıyor hiç. Bu yüzden yatalak kalacak gibi gözüküyor

Kısacası hem konuyla ilgili yorumunuza hem de bakıcı konusunda fikrinize ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkürler.

Merhaba, şu an sizi o kadar iyi anlıyorum ki.

Annem 15 hatta 20 yıl anneanneme baktı ve kardeşleri hiç destek olmadı dediğiniz gibi. Son 10 yılı tamamen yatalaktı, ben çocuktum. Annemin beli rahatsızlandı bu yüzden.

Anneannem öldü inanın annem çok ağlamadı. Dediğiniz gibi kendi annesi dahi olsa insanın bir insana bakmak çok zor.

Aradan 20 yıl geçti şimdi de babam beyin kanaması sonucu felç geçirdi ve annem bakıyor :( geri döndü o yıllara. Çok çok çok zor psikolojik olarak bitmiş durumda.

İsterseniz yarım gün falan bakıcı alın en azından nefes alır anneniz. Benim babam istemiyor kimseyi ve daha 65 yaşında. Ne diyim insan kendini kötü hissediyor ama çekene de bakana da çok zor. Allah yardımcımız olsun hepimizin.
 
Merhaba, şu an sizi o kadar iyi anlıyorum ki.

Annem 15 hatta 20 yıl anneanneme baktı ve kardeşleri hiç destek olmadı dediğiniz gibi. Son 10 yılı tamamen yatalaktı, ben çocuktum. Annemin beli rahatsızlandı bu yüzden.

Anneannem öldü inanın annem çok ağlamadı. Dediğiniz gibi kendi annesi dahi olsa insanın bir insana bakmak çok zor.

Aradan 20 yıl geçti şimdi de babam beyin kanaması sonucu felç geçirdi ve annem bakıyor :KK43: geri döndü o yıllara. Çok çok çok zor psikolojik olarak bitmiş durumda.

İsterseniz yarım gün falan bakıcı alın en azından nefes alır anneniz. Benim babam istemiyor kimseyi ve daha 65 yaşında. Ne diyim insan kendini kötü hissediyor ama çekene de bakana da çok zor. Allah yardımcımız olsun hepimizin.

İnsanoğluna gerçekten rahat yok. Babanıza acil şifalar, annenize de kolaylık dilerim
 
Bızmde buna yakın olayımız babamı kaybettık ve dedemle babaannemle yasadık yıllarca dedem altında alınmaya baslayınca annem gelını olarak zorunda degılken bıze yuklendıler amcam ve halam bız senelerce parasını yemısız fılan suan abım esıyle bakıyor daha oncesınde halam baktı ama burnmuzdan getırdı amcam sorumsuz. Dedem ıcın uzuluyorm ama hala bazen dıger cocuklarını tutup bızı ezıyor. Bız cok yıprandık halada yıpranıyoruz babamn butun mırasını dedem ustune aldı ılk tapu oldugu ıcın bızı kendı malımızla vuruyorlar. Allah büyüktür size de bır kapı acar yardımcı ıle annen baban donusumlu bakarlar ınsallah.

Ne yazıkki insan hala ve amcasının yaptıkları yüzünden ister istemez yaşlılara bileniyor. Ne alaka diyenler olabilir ama bu maalesef böyle. Hepsinden nefret ediyorum, doldum taşacağım.
Bakıcı umarım bizi biraz rahatlatır ne diyim Allah sonumuzu hayır etsin, sağolun
 
Görelim Mevlam neyler,neylerse güzel eyler. Sabırla geçirilmiş yılları var annenizin. Bu imtihanı çok güzel kabullenmiş ve inşallah da kazananlardan olmuştur. Bundan sonrası için;gelecekte ne olucak,nasıl olucak kaygısından biraz daha uzaklaşmaya çalışın. Gittiği yere kadar zaten gidicek. Yapamayız dediğiniz o nokta gelince de emin olun bir kapı açılicak. Ananem 13 sene yatalak hastaydı. Sürecin zorluğunu anlayamadigimi düşünmeyin o yüzden. En dar anlarimizda hep bı çıkışımız oldu. 4 yıl oldu vefat edeli. Çok özlüyorum şimdi onun boncuk gözlerini,sırtını kasidigimizda bize ettiği duaları. Yaşarken coook uzun olan o 13 yıl,şimdi bir sinek kanadından küçük. Rabbim hem anneniz için hem de babaneniz için hayırlı olanı nasip etsin.

İnşallah hepimiz müfakatını alırız ama istiyorumki her şey öbür dünyaya kalmasın ben bu dünyada da hiçbir halta yaramayan insanların gününü görmesini istiyorum.
Umarım bize de hayırlı bir kapı açılır, uzun yıllar yatalak kalmasından çok korkuyorum. Ben de karakter gereği takıntılı, ailesini fazla düşünen, sabırsız, adalet isteyen bir insanım.
Bugün üstüne bir de anneannem rahatsızlandı. İlk kim koştu, tabiki biz.
Allah sabırlar versin, güç kuvvet versin. Ramazan günü oruçlu oruçlu resmen beddua ediyorum o kadar doldum kendimi çok yıpratıyorum maalesef
 
Size ve ailenize bakmış. Babanızı da o büyütmüş. Vefa borcunuz büyük.

Bakıcı tutarsiniz., yatılı olsa daha iyi olur. Masraflar kardeşler arasında bölünür. En doğrusu bu bence.
 
Size ve ailenize bakmış. Babanızı da o büyütmüş. Vefa borcunuz büyük.

Bakıcı tutarsiniz., yatılı olsa daha iyi olur. Masraflar kardeşler arasında bölünür. En doğrusu bu bence.

Tabiki çok büyük ama insan arada annesini evine çağırır, misafir eder . Gelin de bir nefes alsın der, öyle değil mi?
Arayıp sormaktan aciz insanlar bunlar. Düştü geçen gün öğrendiler telefon edip abdest nasıl almalı onu anlatıyorlar kadına saatlerce . Şaka gibi
 
Benim çogu ailede gördüğüm: arada vicdanlı olanlar baktıktan sonra diğerleri bir güzel kenara çekiliyor "şükür bakacak bir salak bulundu" diye. Yardımı diğer aile fertlerinden istemeniz lazım. Bakmıyorlarsa maddi destel verecekler eşek gibi. Benim tek dileğim kendi geleceğim icin: Allah elden ayaktan düşürmeden canımı alsın. Bakana zor, ama bakılana da zor. Allah yardım etsin size

Kesinlikle öyle. Üstelik kendileri annem kadar iyi bakamazlar o açıdan içleri inanılmaz rahat.
Allah başka yerden rahat ettirmesin
 
Babannenizle babanız ilgilensin her halti yemeyi biliyor annesiylede ilgilensin bir zahmet . Ama başka yere elbette gönderilmez bu saatten bakıcı + babanız diyorum anneniz dinlensin yetmiştir artık kadınada
 
Oncelikle gecmis olsun bence herkesle konusun sirayla bakilsin benim dedeme de araba carptigi icin felc 14 gun bir halamda 14 gun digerinde kaldi babam calisiyordu o yuzden annemlere gelememisti covod yuzunden calismiyor 1 ay da bizde kaldi.bu arada sizi cok iyi anliyorum benim annemin omru de hasta bakmakla gecti once anannem sonra yemegi bile yiyemeyen buyuk babam bizim sansizimiz ablalariyla birlikte sirayla baktilar buyukbabam bi eve yerlestirildi bakici tutuldu gceye kadar hep bir kizi yaninda kaldi hic boslamadilar bikac yil sonra bakici gitmek istedi teyzem yanina aldi teyzeme yardim icin sirayla ona gittiler hasta bakmak cok zor bu yukumlulugun sadece sizde olmasi kat kat zordur
 
Babannenizle babanız ilgilensin her halti yemeyi biliyor annesiylede ilgilensin bir zahmet . Ama başka yere elbette gönderilmez bu saatten bakıcı + babanız diyorum anneniz dinlensin yetmiştir artık kadınada
Aynen benim dedem geldiginde de babam ilgileniyor yemegini yediriyor altini babam degisiyor annem yemegini falan yapiyor kirli camasirlarini yikiyor bide dedem unutkan surekli bagirip cagriyor surekli acikiyor baska baska yemek istiyor onun zorlugu var ama annem icin sorun degil
 
Diğer bakmayanlardan nefret etmenızı anlıyorum..ediliyor.ama kendinizi üzdüğünüzle kalırsınız.yatalak cok zor.vefat ettiği an sanki hiç o zorlukluklar yaşanmamış..imtihanı kim kazandı .inş gönül rızası ıle bakılmıştır
Gel gör ki kımseye kımseyi muhtac etmesin.
 
Diğer bakmayanlardan nefret etmenızı anlıyorum..ediliyor.ama kendinizi üzdüğünüzle kalırsınız.yatalak cok zor.vefat ettiği an sanki hiç o zorlukluklar yaşanmamış..imtihanı kim kazandı .inş gönül rızası ıle bakılmıştır
Gel gör ki kımseye kımseyi muhtac etmesin.

Kendimi inanılmaz üzüyorum, nefesim daralıyor fazla düşündükçe. Allah sonumuzu hayır etsin
 
Bence bu durumda huzur evini düşünmelisiniz. Diğer kardeşler ile konuşup parasını onlar ödesin huzur evine yatırın. Anneniz de 2 3 günde bir ziyaretine gidebilir.
Şuan bakmak gerekir, huzur evi ne falan diyebilirsiniz ama tuvalete giderken düşüyor diyorsunuz. Bir kalça kırığı o yaşta katiyen iyileşmez ve bundan sonraki hayatını hem acı evinde hem zorunlu olarak hastaneye giderek vs geçirir. Huzur evinde bu imkanlar onlara göre yapılıyor, başlarında birisi bekliyor vs vs bence en mantıklı çözüm bu.
Huzur evinde yatan hastaya guzel bakilmiyor diye duyduk bu bir duyum tabiki en guzeli bakici
 
Back
X