Uzun ömürlü yaşlı bakımı

En uygunu yatılı yabancı bakıcı. Özbek mesela. 4000 i bulur tahminim. Diğerleri de bi zahmet kesenin ağzını açsın.
 
İnşallah hepimiz müfakatını alırız ama istiyorumki her şey öbür dünyaya kalmasın ben bu dünyada da hiçbir halta yaramayan insanların gününü görmesini istiyorum.
Umarım bize de hayırlı bir kapı açılır, uzun yıllar yatalak kalmasından çok korkuyorum. Ben de karakter gereği takıntılı, ailesini fazla düşünen, sabırsız, adalet isteyen bir insanım.
Bugün üstüne bir de anneannem rahatsızlandı. İlk kim koştu, tabiki biz.
Allah sabırlar versin, güç kuvvet versin. Ramazan günü oruçlu oruçlu resmen beddua ediyorum o kadar doldum kendimi çok yıpratıyorum maalesef
Malesef bazi insanların ne adaletten,ne insanlıktan ne de utanmaktan haberi yok. Amcalaraniz bu zamana kadar durumun böyle olmasından rahatsız olmadilarsa bu saatten sonra da olmazlar. Ama burda ne yazık ki söz size düşmez. Ya babanız; artık karım bakmıyo, huzurumuz kaçıyo diyecek ya da anneniz hem babanizla hem babanızın kardeşleriyle kötü olmayı göze alıp kendi arayıp soylicek.
 
Ah ah... ananem 91 babannem 97 yaşında.
Turp gibiler. Hiç bir hastalıkları yok. Fakat insanı yormakla da üstlerine yok. Sizin yine babannenizin sizde emeği varmış. Fakat bizimkiler maalesef annemin gençliğini ve de bizim çocukluğumuzu çaldılar. Annemin yanındalar. Şimdi corona da var. Güldüler. Gül bahçesi oldular.
Korkudan pencere açtırmıyorlar. Bir de tuvalet sıkıntıları var. Annemin çamaşır suyu kullanmaktan gözleri neredeyse kör olacaktı. Eve kokudan girilmiyor. Uzun ömürde insan gözden de gönülden de düşüyor. Maalesef...

Allah hayırlı uzun ömürler versin deyince bana beddua gibi geliyor. Allah evlada yük olmadan insana yük olmadan hayırla canımızı alsın.

Allah annenize de size de kolaylık versin. Tavsiye ancak bakıcı tutulur.
 
Allah yardimciniz olsun yasli bakimi cok zordur bilirim,esimin babannesi 94 yasinda vefat etti.Vefatindan bir ay oncesinden yemesinden icmesinden kesildi altina kacirmaya baslamisti.Tuvalete gitmeye calisiken dustu kalca kemigini kirdi vefat etti.Kayinvalidemin annesi keza oyle senelerce yatalakti.Bekar kardesi vardi hayatini annesine adadi o ve diger kardesler,gunluk takvim uygulayip beraber baktilar.Yasliya ozellikle yatalaksa tek kisi mumkun degil bakip,altindan kalkamaz.Imkanlariniz dahilinde yatili bakici tutun,rica ile falan degil diger kardeslerin de tasin altina ellerini koymalari icin gerekirse mecburi kosun.
 
Babaannem kesinlikle çok şanslı. Annem bebek gibi bakıyor, ne yumurtasını ne muzunu meyvesini eksik eder.
Emekli maaşı var 1500 tl kadar tabiki yetmez biliyorum ama bizler tamamlarız.
Diğer çocukları adım dahi atmaz. Babam laf arasında çıtlatmış birini bakacağız diye, duymazlıktan gelmişler.
Bir de dinden bahseden insanlar bunlar annelerine saygı ilgi sıfır. Dinden soğutuyorlar insanı
Bence diğer çocuklarla görüşmeyi tamamen kesin onlardan hayır gelmez bı annesine bakamayan ve yük gibi gören sizi de hizmetçi sanan pisliklerin hayatınızda yeri yok.
3 kişi paylaşsa o bakım masrafı kimseye koymaz aslında, baban çok ciddi rest çeksin böyle olmaz hizmetçi değil kimse
 
Siz kalbınızın guzellıgını bozmayın.İnsan eti ağırdır tabıkı.Allah var kimse yok.
 
Babaannem kesinlikle çok şanslı. Annem bebek gibi bakıyor, ne yumurtasını ne muzunu meyvesini eksik eder.
Emekli maaşı var 1500 tl kadar tabiki yetmez biliyorum ama bizler tamamlarız.
Diğer çocukları adım dahi atmaz. Babam laf arasında çıtlatmış birini bakacağız diye, duymazlıktan gelmişler.
Bir de dinden bahseden insanlar bunlar annelerine saygı ilgi sıfır. Dinden soğutuyorlar insanı
Onların ahmaklığı dinden neden soğutuyor sizi? Dinimiz anne babaya itaati saygıyı kendine şirk koşulmamasının ardından söylüyor. Mümin kimseler bana şirk koşmaz ve anne babaya itaat ederler diyor. Halanızın amcanızın yaptığı onları bağlar, İslamiyeti değil. Çünkü dinimiz onların davranışını onaylamıyor.

İnşallah karşınıza düzgün bi bakıcı çıkar da hepiniz rahat edersiniz.. herkese ayrı zor bir durum. Allah zorunuzu kolay etsin.
 
Babaannem ve dedemle vefat edene kadar altlı üstlü oturduk, sabah gelirler sadece gece yarısı uyumak için aşağı evlerine inerlerdi. Anneme kaynanalık yapar eve kim geliyor kim gidiyor gözler, bir ton laf sokuştururdu, küçüklüğüm dedemlerle babamın kavgasını dinlemekle geçti.Elden ayaktan düşüp yatalak oldukları zaman da yalnızca biz baktık. Halam vardı ama el gibi uzaktan sadece izlerdi. Bazı günler gelir babaannemin evini temizlerdi, mahalleli görsün diye de yatak çarşaf ne varsa balkonda havalandirir millete kendini gösterirdi ( babaannemin vefatına yakın bunların hepsini parayla yaptığını öğrendik). Annemin hep ağladığını hatırlıyorum, biraz da kız kardeşin baksın yeter artık yoruldum diyerek. Ama halam istemezdi babam da napim sokağa mi atayım derdi. Dedemin son zamanları çok zorlu geçti, bacağı kangren oldu kesildi, yoğun bakıma alındı, uzunca bir süre hastanede kaldı. Biz de dördüzüz bizden ayrı ablam ve abim var bu masrafları karşılayacak gücü yoktu. Babaannemlerden vekalet alıp kendi malınızı kendinize neden harcamiyorsunuz diyerek tarlaları satarak tedavileri bakımı için tek tek dekont fiş makbuz toplayarak harcadı. Malları hastanelere gitti. İkisi de vefat edince hiç görünmeyen arayıp sormayan halam cenaze günü ortaya çıkıp tabuta sarılarak ağlamaya kendini dövmeye filan başladı. Sonrasında da miras için hak talep etti hukuken hakkı ama vicdanen hakkı mıydı tartışılır. Babam da anne va babasi için harcadığını söylediğinde kocasıyla evimizi basıp tehditler savura savura gitmişlerdi. Davacı filan olmuşlardı sanırım hatırlamıyorum tam. Yaşlı bakımını çok iyi bilirim, hele bir de kardeşten fayda yoksa nasıl yıpratıcı bir süreç olduğunu inanın anlayabiliyorum. Bence de bakıcı tütün kesinlikle, yeme içme derdi diğer sorumluluklardan daha basit bir sorun olarak kalacak. Anneniz bunu şu an anlamıyor ama ilerde iyi ki beni dinlememiş ve bakıcı tutmussun diyecek. Diğer türlü çok yıpranır ve sinirleri harap olur
 
Ah ah... ananem 91 babannem 97 yaşında.
Turp gibiler. Hiç bir hastalıkları yok. Fakat insanı yormakla da üstlerine yok. Sizin yine babannenizin sizde emeği varmış. Fakat bizimkiler maalesef annemin gençliğini ve de bizim çocukluğumuzu çaldılar. Annemin yanındalar. Şimdi corona da var. Güldüler. Gül bahçesi oldular.
Korkudan pencere açtırmıyorlar. Bir de tuvalet sıkıntıları var. Annemin çamaşır suyu kullanmaktan gözleri neredeyse kör olacaktı. Eve kokudan girilmiyor. Uzun ömürde insan gözden de gönülden de düşüyor. Maalesef...

Allah hayırlı uzun ömürler versin deyince bana beddua gibi geliyor. Allah evlada yük olmadan insana yük olmadan hayırla canımızı alsın.

Allah annenize de size de kolaylık versin. Tavsiye ancak bakıcı tutulur.

Allahım ne uzun ömür...
Düşünüyorum mesela annem hep yaşasın, o yaşları görsün isterim. Nefesi olsa yeter derim.
Hep annemizi düşünmekten işte bunlar. Allah yardımcıları olsun, güç kuvvet versin onlara
 
Babaannem ve dedemle vefat edene kadar altlı üstlü oturduk, sabah gelirler sadece gece yarısı uyumak için aşağı evlerine inerlerdi. Anneme kaynanalık yapar eve kim geliyor kim gidiyor gözler, bir ton laf sokuştururdu, küçüklüğüm dedemlerle babamın kavgasını dinlemekle geçti.Elden ayaktan düşüp yatalak oldukları zaman da yalnızca biz baktık. Halam vardı ama el gibi uzaktan sadece izlerdi. Bazı günler gelir babaannemin evini temizlerdi, mahalleli görsün diye de yatak çarşaf ne varsa balkonda havalandirir millete kendini gösterirdi ( babaannemin vefatına yakın bunların hepsini parayla yaptığını öğrendik). Annemin hep ağladığını hatırlıyorum, biraz da kız kardeşin baksın yeter artık yoruldum diyerek. Ama halam istemezdi babam da napim sokağa mi atayım derdi. Dedemin son zamanları çok zorlu geçti, bacağı kangren oldu kesildi, yoğun bakıma alındı, uzunca bir süre hastanede kaldı. Biz de dördüzüz bizden ayrı ablam ve abim var bu masrafları karşılayacak gücü yoktu. Babaannemlerden vekalet alıp kendi malınızı kendinize neden harcamiyorsunuz diyerek tarlaları satarak tedavileri bakımı için tek tek dekont fiş makbuz toplayarak harcadı. Malları hastanelere gitti. İkisi de vefat edince hiç görünmeyen arayıp sormayan halam cenaze günü ortaya çıkıp tabuta sarılarak ağlamaya kendini dövmeye filan başladı. Sonrasında da miras için hak talep etti hukuken hakkı ama vicdanen hakkı mıydı tartışılır. Babam da anne va babasi için harcadığını söylediğinde kocasıyla evimizi basıp tehditler savura savura gitmişlerdi. Davacı filan olmuşlardı sanırım hatırlamıyorum tam. Yaşlı bakımını çok iyi bilirim, hele bir de kardeşten fayda yoksa nasıl yıpratıcı bir süreç olduğunu inanın anlayabiliyorum. Bence de bakıcı tütün kesinlikle, yeme içme derdi diğer sorumluluklardan daha basit bir sorun olarak kalacak. Anneniz bunu şu an anlamıyor ama ilerde iyi ki beni dinlememiş ve bakıcı tutmussun diyecek. Diğer türlü çok yıpranır ve sinirleri harap olur

Sizinki de aynı evde yaşamaktan farksızmış. Neden eski insanlar herkesin evi yurdu ayrı olmalı mantığını kabul etmiyor ben anlamıyorum. Belki de etmek istemiyorlar. Olan geçen güzel senelere oluyor maalesef.
Allah annenize bundan sonra rahat günler versin
 
Merhaba,
Babaannem 90 yaşında, yaklaşık 20 yıldır dedem vefat ettiğinden beri bizimle yaşıyor. Annem çalıştığı için beni ve kardeşimi o büyüttü.
Kaynana gibi değildir, çok bir şeye karışmaz namazında kuranında bir kadındır. Ama zordur kaynana ile yaşamak. Misafiri bitmez bir de.
Diğer yandan halam ve amcam olmasına rağmen bunca sene misafir olarak bile evine asla çağırmamaları, annemin hiç nefes almasına yardımcı olmamaları, bakmak zorundaymışız gibi bir izlenim vermeleri hepimizi çileden çıkarıyor. Mesela şehir dışına çıkacağımız zaman yine çağırmıyorlar, gelip bizde bakıyorlar. Sonra amcamın kızı bizi arayıp trip atıyor, böyle de saçma insanlar. Zaten bu olaylardan dolayı hem amcam hem de halamdan nefret ediyorum. Babaaanem vefat ettikten sonra hiçbirini görmek istemiyorum. Arayıp sormam bile.

Yaklaşık 5 yıldır falan sadece yürüteçle tuvalete gidecek, abdest alacak kadar hali var. Diğer tüm hizmetleri (yeme içme, bazen altına kaçırır, geleni gideni misafiri olur ) hepsi annemde. Son birkaç haftadır artık tuvalete dahi gidemeyecek duruma geldi. İltihaplı romatizma var, bacakları inanılmaz ağrıyor ve adım atarken sanki kırılıp düşecek gibi titreyerek yürüteçle gitmeye çalışıyor ama o ona bile hali yok artık.

Ben normalde ailemle yaşamıyorum bu covid-19 nedeniyle buradayım. Evimiz iki katlı ben babaannemle aşağıdayım. Tuvalette düşüyor bizimkileri uyandırıyorum kaldırıyoruz veya odasına gitmeye çalışırken bacağı kilitleniyor bana bağırıyor. 1 haftadır sabah ismimle bana bağırıyor ve öyle uyanıyorum , zaten sahura kadar uyumuyorum tam birkaç saat dalıyorum sabah 7-8 gibi bağırtıyla uyanıyorum. Haftaya işe döneceğim. Annem sabırlı ve inanılmaz merhametlidir ama ne düşen babaannemi kaldırabilir, ne de günde 10 kere tuvalete giden bir insanın başında bekleyebilir, ne de alt temizleyebilir. Bir yardımcı bakalım diyoruz çünkü böyle giderse kısa bir süre sonra tamamen yatacak ama saatleri nasıl ayarlanır, hsonu ne olur? Hep başında beklemesi gerekemez yardımcının, annem de tamam diyor ama diğer yandan ben evde bir kadınla ne yapıcam nasıl rahat edicem üstelik onun yemesi, içmesi ayrı bir hizmet diyor. Ama çok iyi biliyorumki annem yatalak yaşlı bakımına girerse depresyonu bozulur. Üstelik annneannem var bir de. Yakınımızda yalnız yaşıyor. Onun da en büyük destekçisi annem. Hergün oraya gidiyor.

Belki insafsız olmakla suçlarsınız beni ama yıllarca yatalak olmasından, yanında annemin de daha fazla yıpranmasından çok korkuyorum.
Çok uzun yıllar çalıştı annem artık rahat etmesi gerekirken başka sorunlar çıkıyor. Hoş biliyorum insana rahatlık yok, hepsi birer sınav. Bu da bizim sınavımız Allah bizlere başka dert vermesin diyorum. Diğer yandan insan eti çok ağır biliyorum. Çok uzun ömür inanın bana sinir bozucu boyuta geliyor.. 100 yaşına kadar böyle yaşarsa mesela diyorum, korku sarıyor. Diğer yandan tabiki acıyorum, yaşamaya hali yok, canı yanıyor o da yaşamak istemiyor, sıkıldım artık diyor. İşimiz çok zor. Benzer durumları gözlemlemiş olanlar anlayabilir belki sadece.
Bilmiyorum.

*Bacak dışında kalp, şeker vs gibi bir hastalığı yok, ilaç kullanmıyor hiç. Bu yüzden yatalak kalacak gibi gözüküyor

Kısacası hem konuyla ilgili yorumunuza hem de bakıcı konusunda fikrinize ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkürler.

Güncelleme: Bu akşam bir de üstüne anneannem rahatsızlandı. Yanına gittik. 6 çocuğu olmasına rağmen bizden başkasının evine uzun yıllardır ayak basmaz. Her hastalandığında bize gelir, ayda 1 bize gelir 1 hafta kalır.
Sabrımın o kadar sınırındaydım ki gittim dayımı aldım evinden, anneannemin yanında kalması için. Yoksa annem kalacaktı. Anneannem de dünyanın en inatçı insanı, ,istemem ihtiyacım yok kimse kalmasın dedi durdu. İster istemez orada kırıcı laflar ettim. Kendimden nefret eder oldum nefesim daralıyor
Benim eşimin dedeside 80ni geçmiş bir insan şeker falan var onunda bir seneden fazladır evde yürümeye hali yok gibi hep oturuyor... Kayınvalidem bakıyor ama hep bir azarlama durumu var yok televizyonu kapat yok sonra ye seni mi dinleyeceğiz vb. ben bunları duydukça çok üzülüyorum hatta eşime bizimle kalsın bile dedim ama eşim nasıl olacak ben işte olacağım o gelmez zaten dedi... Bilmiyorum belki sabır zamanla tükenen birşey ama yaşlanınca oradan oraya biryerlerde gezmek istemezdim gezen yaşlılar gördüm çünkü 3-5 ay oradan oraya giden bence hiçte güzel birşey değil...Anneniz şikayetçi değilse karışmayın derim bazı insanlar sadece Allah rızası için içinden gelerek yapar bırakın o kazansın belki bu dünyada yorulur ama ahirette mükâfatını görür...
 
kesinlikle bakici. annenizinki de can yahu. anneniz cevresi icin yasayan, kendini yoksayan bir kadin belli ki. bakiciya bile hizmet dusunuyor, olur mu hic oyle sey. bakici onun yukunu hafifletecek. en fazla yemek 1 kepce fazla yapilir. yatili bakicilar var haftada 1 izne cikiyorlar. size oyle biri lazim. ajanslarla gorusun. ajans komisyon aliyor ve tek komisyonla bir kac deneme hakki da taniyor bildigim kadariyla.
ayy lutfen bakici isini halledin, anneniz alti alinan hastaya bakmasin bir de. ustelik evde yalniz. cidden tek basina olacak is degil. benim babaannem de yatalak hasta olarak 5 sene bizde kaldi. yani cok zor gunler olabiliyor. sabahlara kadar rahatsiz oldugu zamanlar oluyor uyumak mumkun degil ne bileyim kusura bakmayin ama ishal oluyor mesela tek basina basetmek imkansiz daha neler neler. babaannemin yatili bakicisi vardi o sekilde ustesinden gelindi.
ayrica bakici icin diger cocuklardan maddi destek mutlaka isteyin. vermezlerse de yuzlerine bakmamak icin neden olur. zaten cok neden var da..
yani o kadar insan icinde bu sorumlulugu alacak son insan bile degil anneniz. basta babaniz hatali. kendisini etkileyen hic bir durum yokken tabi alir annesini eve. onun hayati oldugu gibi devam ediyor nasilsa. bir de annesine sahip cikan hayirli evlat oluyor. ayni seyler benim babam icin de gecerli bu arada. o da 5 yil babaannem bizde kalirken elini bir seye surmemistir.
kulturumuzun carpik sosyal iliskilerine bir ornek malesef bu.
 
kesinlikle bakici. annenizinki de can yahu. anneniz cevresi icin yasayan, kendini yoksayan bir kadin belli ki. bakiciya bile hizmet dusunuyor, olur mu hic oyle sey. bakici onun yukunu hafifletecek. en fazla yemek 1 kepce fazla yapilir. yatili bakicilar var haftada 1 izne cikiyorlar. size oyle biri lazim. ajanslarla gorusun. ajans komisyon aliyor ve tek komisyonla bir kac deneme hakki da taniyor bildigim kadariyla.
ayy lutfen bakici isini halledin, anneniz alti alinan hastaya bakmasin bir de. ustelik evde yalniz. cidden tek basina olacak is degil. benim babaannem de yatalak hasta olarak 5 sene bizde kaldi. yani cok zor gunler olabiliyor. sabahlara kadar rahatsiz oldugu zamanlar oluyor uyumak mumkun degil ne bileyim kusura bakmayin ama ishal oluyor mesela tek basina basetmek imkansiz daha neler neler. babaannemin yatili bakicisi vardi o sekilde ustesinden gelindi.
ayrica bakici icin diger cocuklardan maddi destek mutlaka isteyin. vermezlerse de yuzlerine bakmamak icin neden olur. zaten cok neden var da..
yani o kadar insan icinde bu sorumlulugu alacak son insan bile degil anneniz. basta babaniz hatali. kendisini etkileyen hic bir durum yokken tabi alir annesini eve. onun hayati oldugu gibi devam ediyor nasilsa. bir de annesine sahip cikan hayirli evlat oluyor. ayni seyler benim babam icin de gecerli bu arada. o da 5 yil babaannem bizde kalirken elini bir seye surmemistir.
kulturumuzun carpik sosyal iliskilerine bir ornek malesef bu.

Bir bakıcı ile görüştük oturduğumuz yere yakın fakat bayram sonrası başlayabileceğini söyledi.
Şuanda yatalak durumda değil fakat 5 adım mesafedeki tuvalete gitmesi bir çile. Geçen düşmüştü tuvalette, bu sabah yine düştü. Düşünce bir incinme vs olmadı, yavaşça oturuyor galiba.
Bayram sonrasına kadar ne olur bilmiyorum tabi, başlayacak olan bayan tuvalete gitmesine, yemeğine destek verecek.
Annem manevi olarak da çok yıpranıyor. Diğer kardeşlerin sadece göstermelik telefon etmeleri, babaannemin telefonda onlara çok iyi (!) olduğunu söylemesi, evde sürekli bakıma ihtiyacı olan bir kaynana gerçekten dayanılacak gibi değil.
Böyle olunca ben de çok üzülüyorum. Allahım uzun yıllar yatırmasın yoksa hepimiz psikolojik olarak çökeriz
 
20 yıl nedir bir ömür gitmiş zaten sizin annenizden. Allah kimseyi bu duruma düşürmesin. Ne başıma gelsin insan eti ağırdır bakamam, nede ben ömrüm varsa bakılacak duruma gelmiyim. Keşke en başında 20 yıl önce bir huzur evi düşünülseydi maaşı da varmış. Bu saatten sonra bale yardımcı mutlaka tutun derim iyi kötü. Annenize daha çok üzüldüm.
 
20 yıl nedir bir ömür gitmiş zaten sizin annenizden. Allah kimseyi bu duruma düşürmesin. Ne başıma gelsin insan eti ağırdır bakamam, nede ben ömrüm varsa bakılacak duruma gelmiyim. Keşke en başında 20 yıl önce bir huzur evi düşünülseydi maaşı da varmış. Bu saatten sonra bale yardımcı mutlaka tutun derim iyi kötü. Annenize daha çok üzüldüm.

20 yıldır bakıma muhtaç değil, beni ve kardeşimi (19) büyüttü.
Bu ara çok kötü durumda maalesef yatalak kalmaya ramak kaldı. Tuvalete giderken düşüyor, titriyor.
Uzun yıllar yatalak kalmasından çok korkuyoruz. Bakıcı tabiki tutacağız ama o da gece evine gidecek.
İşimiz çok zor
 
Bir bakıcı ile görüştük oturduğumuz yere yakın fakat bayram sonrası başlayabileceğini söyledi.
Şuanda yatalak durumda değil fakat 5 adım mesafedeki tuvalete gitmesi bir çile. Geçen düşmüştü tuvalette, bu sabah yine düştü. Düşünce bir incinme vs olmadı, yavaşça oturuyor galiba.
Bayram sonrasına kadar ne olur bilmiyorum tabi, başlayacak olan bayan tuvalete gitmesine, yemeğine destek verecek.
Annem manevi olarak da çok yıpranıyor. Diğer kardeşlerin sadece göstermelik telefon etmeleri, babaannemin telefonda onlara çok iyi (!) olduğunu söylemesi, evde sürekli bakıma ihtiyacı olan bir kaynana gerçekten dayanılacak gibi değil.
Böyle olunca ben de çok üzülüyorum. Allahım uzun yıllar yatırmasın yoksa hepimiz psikolojik olarak çökeriz
yardimci baslayinca rahat eder anneniz. yalniz tek destegi tuvalete gitmek yemek olmasin. babaannenizin tum ihtiyaclariyla ilgilensin. gerci o sekilde anlasmissinizdir belki maddi olarak da onu bilmeden soyluyorum tabi. ama normal maas+sigorta calistiriyorsaniz butun bakim bakicida olmali.
 
Üzüldüm zor bir konu ama düşününce şahsen en mantıklısı anneye yardım için bir yardımcı bulmak, ve bu yardımcının aylık maaşının 1500’den kalan kısmını hala ve amcaya ödetmek.
 
yardimci baslayinca rahat eder anneniz. yalniz tek destegi tuvalete gitmek yemek olmasin. babaannenizin tum ihtiyaclariyla ilgilensin. gerci o sekilde anlasmissinizdir belki maddi olarak da onu bilmeden soyluyorum tabi. ama normal maas+sigorta calistiriyorsaniz butun bakim bakicida olmali.

Evet her türlü bakımıyla ilgilenecek. Yine de çok zor hepimiz psikolojik olarak yıpranıyoruz
 
X