- 2 Temmuz 2013
- 16.466
- 12.870
- 498
- Konu Sahibi nomunomuchua
-
- #21
Neşeli mi? :)
Onu uzun yıllar yazamam daha muhtemelen Allah yazdırsın :)
Dil için online derser alabilirsiniz. Yabancı arkadaşlar edinip skype üzerinde vs konusmanizi gelistirebilirsiniz.
30 yaşında çocuk öyküleri yazan biri için çok içiniz geçmiş gibi duruyor :)
Biraz kendinize seveceginiz şeylere vakit ayırıp toparlamaya bakın.
Eğer yapabiliyorsaniz bir kaç hafta sonu yakin yerlere gezmeye gidin yada doğa yuruyusu yapabilirsiniz
Hikayelerinize malzeme aramak için dışarı ciktiginizi düşünüp gezin.
Canim ne güzel içini dokmussun.
Hepimizin sorunları var. bazıları ortak bazıları çok farklı
İstersen şu çocuk öyküleri işi çok eğlenceli olabilir. yapabilirsin ama mesleği bırakma. Bi dönemden geçiyorsun zaman zaman hepimizin bırakıp bişeyleri yeni bi yere kaçma isteği gibi.
Enerjin varsa bu zamana kadar ertelediğin her şeyi yap ve bırak bu 30 yaş sendromunu , hiç iyi örnek olmuyorsun :)
gençliğim de bende sizin gibi düşünemedim. o cafe sizin bu bar benim gezdim. İngilizcem iyiydi. ama yönlendirilemedim. Ortaokulda diploma notum çok iyiyken arkadaşlarım meslek lisesine gidiyor diye bende vasat bir liseye gittim. Ne annem ne babam karışmadı. Öğretmenler bu kadar ilgili değildi; biri çıkıp ta sen nabıyosun demedi. Önüme çıkan fırsatları bazen insan değerlendiremiyor. Sen atanmışın biraz şanslısın belki ben özelde çalışıyorum. Ama hep dil öğrenmek istedim. Yurt dışında geliştirmek olmadı. Olamıcak gibi de sanki
Ay seni kendime çok benzetiyorum. Üşenmesem kendimden ve geçmişteki hatalarımdan şikayet eden bin tane konu açabilirim ama tembelim biliyorsunayrıca ben 36' yım durumum daha vahim Ben de yapmadıklarımdan öyle mutsuzum ki anlatamam. Hep gezmek , eğlenmek, giyinmek cazip geldi mesela demedim ki İngilizce tamam bi de Almanca kursuna gideyim ya da başka eğitimler alayım. Belki şu an iş arama sıkıntım olmazdı. Öf bak efkarlandım
Ben simdi bu ignelemeyi hak edecek ne yaptim ya insan gibi bi cumle yazmistim, insallah hic cikamazsin hayatin hep 30 yas sendromu tadinda gecer ne diyim : ))))))))Sevgili asude bahar, kendi adıma kırmadan, dövmeden yapmış olduğunuz bir yorum görmüş bulunduğum için
pek sevinçliyim.
Şuan içim ümit doldu valla.
Artık inanıyorum bir şeyler düzelebilir gerçekten :)
Evet ben de o sendromun içinde olduğumun farkındayım aslında.
Ne zaman çıkarım acaba?
Ayy az önce okudum..
Sevgili @witch hunt un konusunda öyle yazmamışlar ama
Mutluluğu hep elde edemediklerimizde arıyoruz. Kendi hatalarımızı kabullenip, göğüslemiyoruz. Hal böyle olunca da yeni pişmanlıklar, yeni huzursuzluklar silsilesi alıp gidiyor. Ama gerçekten şu saydıklarınızı nimet sayanlar var. Hiç atanamamış, atanma umudu kalmamış meslektaşlarınız var. Evlenemeyen, yalnız başına olan insanlarda var. Ne bileyim hayatta sıkıntılar hep var, olacakta. Biz ne kadar hedef koyarsak koyalım gerçekleştirdiğimizde hayat önümüze yeni sorunları koymaya devam edecek. Şuan mesleğe başlamış ve gezme planları yapıyor olmak isterdim. Ama ben oturdum inek gibi farmakoloji kasıyorum notlardan kaybolabilirim her an. Kahvemi alıp öylece mal gibi oturasım var :)
Senin konularin bitmez burada. Cok depresifsin nomu ve daha kotusu halinden de memnunsun.
Bir insan hic mi cabalamaz. Kiziyorum artik.
30 yasindan sonra universite okumayi birak. Ortalik uni mezunu genc dolu. Eee haliyle onlar tercih ediliyor.
Yeni bir dil ogrenebilirsin, mevcut dilini gelistirebilirsin.
Cizime agirlik verebilirsin.
Yeni bir hobiye baslayabilirsin . Ben mesela seramik kursuna baslamayi dusunuyorum.
Ne yaparsan yap gercekci amaclarin olsun. O olmadi bir kere daha yap. Olmadi yine. Ahlayip vahlamanin yarari olmuyor. Olsaydi bana olurdu.
Bir de film onereyim sana waffle street.
Ben simdi bu ignelemeyi hak edecek ne yaptim ya insan gibi bi cumle yazmistim, insallah hic cikamazsin hayatin hep 30 yas sendromu tadinda gecer ne diyim : ))))))))
Masal ya da hikaye kitapları için seri şeklinde yazabilirsiniz. Dort, beş cilt. İlkokulda benim ki ve bu seriler şuan çok tutuyor ve çocuklar çok seviyor.
Ben de çok heveslendim bir ara çocuk kitabı yazmayı dusundum. Ama nasip degilmis. Suanda da ugrasamayacak kadar çok yoğun ve yorgun kafam ve vucudum. Siz birakmayin sakin. Bu zamanlariniz en verimli zamanlar. Coluk çocuk olunca hicbirseye vakit kalmiyor cunku. Kitaplariniz basılırsa haber edersiniz destek oluruz. Emeğe saygimiz sonsuz.
olur olur neden olmasin :)Neşeli mi? :)
Onu uzun yıllar yazamam daha muhtemelen Allah yazdırsın :)
Kitaplar çıkınca buradan reklam yaparım, alırsınız olmaz mı?
Destek bekliyorum, tutun bu garibin elinden :)
Mutluluğu neyin getireceği belli mi ki ?
Bu aralar sabah - aksam ders calisiyorum mesela . Bir yandan ingilizce kursuna gidiyorum. Bir yandan sertifika alabilecegim programlarin icindeyim. Not ortalamam da iyi . Ama mutsuzum.
Buna ragmen kendimi yeterli hissetmiyorum çünkü. Problemli bir aile de buyudum. Onlarin yardimi bana çok az oldu . Genelde her seyi kendim elde ettim ve bunlari kaybetmekten çok korkuyorum. Yasitlarim gezip tozarken veya benim geldigim yerlere rahatlikla gelmisken ben tirnaklarimla geliyorum. Ve bu beni çok yoruyor... Keske onlar gibi gezip tozabilsem ama yapamam iste ...
Evden ise gel , filmini izle , kitaplarini oku . O çocuk kitabini yaz. En onemlisi ise o ingilizce kursuna git. Ingilizceyi ana dilin gibi ogren . Ileride özelde kariyer yaparsin belki isine yarar.
Şu an sadece sen kotu durumda degilsin , sadece Turkiye kotu durumda degil. Tum Dunya ve tum insanlar bu durumda . Yasamaya devam ...
Film önerisi iyi oldu canım.
Teşekkür ederim.
İzleyeyim onu akşam..
Valla ben de kendime kızıyorum ama bu bir şeyi değiştirmiyor.
Şekil a çıkıyor ortaya
Şimdi onlar gibi olsaydım keşke demeni anlıyorum.
Ama ilerde onlar sana bakıp keşke onun gibi yapsaydık diyecekler.
Tıpkı benim gibi..
Sen geleceğin için kendine yatırım yapıyorsun şuan..
Elbette kendini çok boğma, sana iyi gelecek boş aktivitelere de vakit ayır.
Hatta insan bazen boş boş mal gibi yatmak ister.
Onu da yap..
Ama kendini ne kadar donatsan ilerisi için o kadar iyi..
En iyisini yapıyorsun.
Başarılar dilerim..
Dil öğrenmeyi düşündüm İngilizce değil de Gürcüce öğrenip yurt dışı görevi için bir şansımı denesem diyorum.
Bir süre buralardan uzaklaşmaya ihtiyacım var gibi geliyor.
Ona da bir başladım ama çok zor görünüyor.
Kendi kendime halledebilir miyim bilmiyorum.
Bir an umut dolup başlıyorum.
Sonra olmayacak deyip çabuk pes ediyorum.
Bendeki durum bu..
Hiç çabalamıyorum değil yani.
Sadece devamı gelmiyor..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?